![]() | Pobierz cały dokument powierzchniowa.politechnika.slaska.wydzial.doc Rozmiar 47 KB |
Inżynieria powierzchni jest dyscypliną naukową obejmującą:
1 procesy wytwarzania warstw powierzchniowych a więc z obowiązującymi Polskimi normami - warstw wierzchnich i powłok 2 związane z tym zjawiska 3 uzyskiwane dzięki temu efekty eksploatacyjne.W sferze technik wytwarzania inżynieria powierzchni zajmuje się - opierając się na materiale rdzenia (podłoża) i oddziaływaniu środowiska (chemiczne, fizyczne) - konstruowaniem warstw powierzchniowych zwykle w postaci materiału pod względem właściwości będącego w zasadzie kompozytem. Inżynieria powierzchni obejmuje więc całokształt działań naukowych i technicznych , mających na celu konstruowanie, wytwarzanie, badanie i stosowanie warstw powierzchniowych o innych, lepszych niż rdzeń (podłoże) właściwościach głównie antykorozyjnych, antyzmęczeniowych, antyściernych i dekoracyjnych.Warstwa wierzchnia-warstwa materiału ograniczona rzeczywistą powierzchnią przedmiotu, obejmująca tę powierzchnię oraz część materiału w głąb od powierzchni rzeczywistej, która wykazuje zmienne cechy fizyczne i niekiedy chemiczne w stosunku do cech tego materiału. Cechy warstwy wierzchniej tzn struktura i właściwości nadawane jej w wyniku obróbki przedmiotu, zależą przede wszystkim od rodzaju tej obróbki - od technologii kształtującej przedmiot ( ubytkowej i bezubytkowej) oraz od technologii nadającej powierzchni specjalne właściwości fizykochemiczne.
![]() | Pobierz cały dokument powierzchniowa.politechnika.slaska.wydzial.doc rozmiar 47 KB |