Opracowanie wyników pomiarów Michał Michalak
1. Obliczam stężenie roztworów kwasu octowego przed podziałem ci i po podziale ciα w warstwie wodnej korzystając ze wzoru:
gdzie:
ck - stężenie roztworu kwasu octowego
cz - stężenie NaOH
Vk - objętość kwasu octowego wzięta do miareczkowania
Vz - objętość roztworu NaOH zużyta na zmiareczkowanie kwasu octowego.
Obliczenia podaję dla stężenia kwasu octowego 0,3 mol/dm3. Pozostałe wyniki obliczeń umieściłem w tabeli poniżej
- przed podziałem
- po podziale
2. Obliczam stężenie kwasu octowego w warstwie chloroformowej ciβ:
3. Obliczam stopień dysocjacji kwasu octowego w warstwie wodnej dla poszczególnych stężeń, korzystając z równania:
gdzie:
αi - stopień dysocjacji
ciα - stężenie kwasu octowego w wodzie
4. Korzystając z równania
sporządzam wykres zależności liniowej
.
5. Wyznaczam współczynnik podziału Kc i stałą n wykorzystując powyższe równanie i wykres naszkicowany na jego podstawie:
- metodą graficzną
Współczynnik podziału Kc jest równy:
, gdzie lgKc odczytuję z wykresu. Jest to wartość liczbowa przecięcia prostej z osią y. wartość lgKc jaką odczytałem z wykresu wynosi: 0,796.
Stała n powiązana jest ze współczynnikiem nachylenia prostej i równa jej odwrotności.
- metodą najmniejszych kwadratów
Równanie linii prostej wyznaczam przy pomocy funkcji REGLINP w edytorze Microsoft Excel. Równanie, które otrzymałem ma postać: y = 0,7506x + 0,7917. Współczynnik podziału Kc jest równy:
, gdzie lgKc wyrazowi wolnemu równania, czyli lgKc = 0,7917.
Stała n powiązana jest ze współczynnikiem nachylenia prostej i równa jej odwrotności.
Tabela wyników obliczeń:
ci [mol dm-3] |
ciα [mol dm-3] |
ciβ [mol dm-3] |
αi |
ciα(1-αi) [mol dm-3] |
lg[ciα(1-αi)] |
lgciβ |
0,33 |
0,31 |
0,02 |
0,0069 |
0,304 |
-0,5173 |
-1,6990 |
0,55 |
0,52 |
0,03 |
0,0054 |
0,515 |
-0,2884 |
-1,4881 |
0,65 |
0,60 |
0,05 |
0,0050 |
0,599 |
-0,2222 |
-1,3010 |
0,76 |
0,71 |
0,05 |
0,0045 |
0,707 |
-0,1507 |
-1,3310 |
0,86 |
0,80 |
0,07 |
0,0042 |
0,793 |
-0,1006 |
-1,1761 |
1,13 |
1,03 |
0,10 |
0,0035 |
1,026 |
0,0113 |
-1,0223 |
Współczynnik podzaiłu Kc i stała n |
Kc |
1/n |
n |
|||
Metoda graficzna |
6,252 |
0,751 |
1,332 |
|||
Metoda najmniejszych kwadratów |
6,190 |
0,751 |
1,332 |
Celem ćwiczenia było wyznaczenie współczynnika podziału kwasu octowego pomiędzy wodę i chloroform Kc oraz stałej n.
Do sprawozdania dołączyłem wykres wykonany na papierze milimetrowym.
Po wykonaniu ćwiczenia stwierdzam, że współczynnik podziału wynosi w metodzie graficznej 6,252, a najmniejszych kwadratów 6,190. Wartości te zbliżone są do siebie, a wręcz są prawie identyczne. Wiedząc, że wyrażenie na współczynnik podziału wynosi:
(gdzie: ciα, ciβ - stężenie kwasu octowego w warstwie wodnej i chloroformowej po podziale) stwierdzam iż woda dużo lepiej rozpuszcza kwas octowy niż chloroform podczas rozdzielania kwasu pomiędzy te dwie ciecze. Stwierdzam także, że kwas octowy występuje w warstwie organicznej pod postacią cząsteczek asocjowanych, gdyż n>1 (n = 1,332).
2