CELLULIT
DEFEKT KOSMETYCZNY CZY CHOROBA
Jest to kosmetyczny, przewlekły, niezapalny defekt skóry.
Dochodzi do stwardnienia i nieprawidłowego rozrostu tkanki tłuszczowej, która pojawia się w następstwie wadliwej przemiany materii i źle funkcjonującego układu krążenia i układu limfatycznego.
Objawem jest tzw. skórka pomarańczowa.
Cellulit inaczej lifodystrofia i skórka pomarańczowa.
Normalnie tkanka tłuszczowa jest równomiernie rozmieszczona, a skóra nad nią jest gładka i równa.
Przy dodatnim objawie skórka pomarańczowa tzn. jeżeli ściśniemy fałd skóry i tkanki podskórną wystąpią nierówności, zgrubienia, a skóra jest nieładna, gąbczasta i pofałdowana.
Należy rozróżnić cellulit od cellulitisu, gdyż końcówka -itis oznacza stan zapalny.
Cellulitis jest to ostre, bakteryjne zapalenie skóry i tkanki łącznej. Jest to ciężka choroba leczona w warunkach szpitalnych.
CZYNNIKI USPOSABIAJĄCE
ciepłe kąpiele
otyłość
zaburzenie trawienia, wadliwa przemiana materii
wahania wagi
niewłaściwa dieta
zbyt mała ilość wody
używki, nadmierna ilość spożywanej kawy i alkoholu
niektóre leki np. antykoncepcyjne, odwadniające
stres - uruchamia lawinę czynników sprzyjających cellulitowi
płeć
brak aktywności, siedzący tryb życia, niewłaściwy
wadliwe funkcjonowanie pompy mięśniowej i tkanki łącznej
zaburzenia ze strony układu krążenia i układu limfatycznego
zaburzenia hormonalne
ciąża
CELLULIT ROZPOCZYNA SIĘ OD:
części zewnętrznej ud
części wewnętrzna ud
pośladki
biodra
brzuch
piersi
zewnętrzna część ramion
twarz
CELLULIT JEST DOMENĄ KOBIET!!!!!!!!!!!!
Kobiety mają bardziej rozbudowaną tkankę tłuszczową i maja predyspozycje ze strony układu hormonalnego.
Stwarza to lepsze podłoże do formowania sie cellulitu.
U mężczyzn włókna kolagenowe i elastynowe są ułożone prostopadle i mocno splecione. Tworzą zbitą sieć utrzymującą komórki tłuszczowe i naczynia krwionośne.
U kobiet większość tych włókien biegnie równolegle, przy tym są one luźno splecione.
Dzięki temu tkanka wykazuje większą rozciągliwość i elastyczność, która jest wykorzystywana w momencie ciąży.
Pozbijane w grudki komórki tłuszczowe łatwo ulegają przemieszczeniu deformując tkankę.
„ CULOTTES DE CHEVAL ”
PODZIAŁ CELLULITU ZE WZGLĘDU NA PODŁOŻE
Wodny inaczej zwany obrzękowym.
Lipidowy zwany tłuszczowym.
WODNY
Pojawia się u kobiet począwszy od okresu dojrzewania .
W tym okresie odkłada sie rezerwa wody i tłuszczów tak by przygotować sie do ewentualnej ciąży.
Następuje wówczas przemieszczenie wody i tłuszczów w kierunku zewnętrznej warstwy skóry i tkanki tłuszczowej.
Pod koniec cyklu organizm pozbywa się nadwyżki w lepszy lub gorszy sposób.
Jeżeli rytm hormonalny ulegnie zakłóceniu wtedy powstaje cellulit.
LIPIDOWY
Bierze początek w głębokich warstwach skóry właściwej i poniżej w tkance łącznej, gdzie znajdują się komórki tłuszczowe.
Komórki tłuszczowe gromadzą cukier i kwasy tłuszczowe tworząc związek zwany trójglicerydem.
Po pewnym czasie związek ten rozpada się.
Jeśli proces rozpadu jest zakłócony cukier i tłuszcze zaczynają się gromadzić w komórkach a te automatycznie powiększają się.
Komórki ułożone są w grupach.
Tworzą większe skupiska wyglądające jak winogrona.
Komórki pęcznieją, tworzą się guzki, określane potocznie jako skórka pomarańczowa.
Uciskają one zakończenia nerwowe stąd bolesność przy ucisku.
Cellulit lipidowy jest luźny, nie przylega ściśle do mięsni.
Może zajmować duże powierzchnie.
Jest wyraźny, ma fałdy i obramienia.
OSOBY PREDYSPONOWANE DO CELLULITU LIPIDOWEGO:
Były niegdyś aktywne, w chwili obecnej prowadzące siedzący tryb życia.
Straciły nagle dużą ilość kilogramów.
Z wiotką skórą i słabym umięśnieniem.
Stosowały przez długi czas środki odwadniające.
PODZIAŁ ZE WZGLEDU NA ZAAWANSOWANIE ZMIAN
Im zmiany bardziej zaawansowane tym większy stopień cellulitu.
Wyróżniamy 4 fazy:
FAZA I - OBRZĘKOWA
Naczynia włosowate zatracają prawidłową przepuszczalność.
Powoduje to opuchniecie tkanki tłuszczowej i niedostateczny przepływ krwi i limfy.
Skóra ujęta w fałd wykazuje dodatni objaw skórki pomarańczowej.
Jest to etap, który najlepiej rokuje.
W tym stadium dzięki użyciu różnego rodzaju preparatów można szybko cofnąć cellulit.
FAZA II - WŁÓKNIENIOWA
Następuje gromadzenie się komórek tłuszczowych i wzrost włókien kolagenowych.
Zagłębienie i nierówności są widoczne w pozycji stojącej to tzw. swoisty objaw skórki pomarańczowej.
W tej fazie rozwoju cellulitu nierówności są widoczne kiedy siedzimy na twardym podłożu z rozluźnionymi mięśniami.
Czasem zmiany uwidaczniają się w trakcie chodzenia szczególnie przy świetle padającym z boku.
W tym stadium należy bewzgledne rozpocząć walkę z defektem, jeżeli nawet nie uda się nam cofnąć zmian to zadbamy o zahamowanie ich.
Szybkość działania jest niezbędna szczególnie gdy dochodzimy do 40.
W tym wieku hormony są sprzymierzeńcami cellulitu.
FAZA III - STWARNIENIOWO - GRUDKOWA
Komórki tłuszczowe gromadzą sie w grudki o wielkości ok. 1mm.
Guzki i nierówności widoczne są w każdej pozycji a także w spoczynku.
W tej fazie cellulitu zwalczanie nie jest tylko problemem kosmetycznym ale także leczniczym.
Należy zasięgnąć porady fachowca.
FAZA IV - STWARDNIENIOWO - GRUDKOWA
Tworzenie się większych grudek o wielkości od 2 do 20mm.
WAŻNE JEST:
Holistyczne podejście do problemu.
Stwierdzenie jakiego typu jest cellulit.
Na jakim etapie jest cellulit - jest to konieczne by dobrać odpowiednią terapię.
W pierwszej fazie leczenie bardzo efektywne i skuteczne.
W pozostałe fazy wymagają dłuższego traktowania i regularności.
ZALEŻNOŚĆ WYSTEPOWANIA CELLULITU OD TYPU BUDOWY CIAŁA
Wyróżniamy 3 typy:
TYP PYKNIKA
Osoba z wąskimi ramionami i rozbudowanymi biodrami.
Te naturalne krągłości są spowodowane uwarunkowaniami hormonalnymi.
Te osoby mają tendencje do tycia i do powstania cellulitu.
TYP ATLETYCZNY
Cechuje się mocnym umięśnieniem i kośćcem.
Są to osoby równomiernie rozbudowane, harmonijne.
Również narażone są na wystąpienie cellulitu, który może przyozdobić kiedyś całe ciało.
TYP EPTOSOMATYK
Cechuje się „ chłopięcą budową ciała”. Długimi kończynami.
Ma najmniejsze predyspozycje do wystąpienia cellulitu.
CELLULIT A HORMONY
Do powstania cellulitu przyczyniają się głównie żeńskie hormony płciowe estrogeny, wydzielane przez jajniki, a ściślej mówiąc ich zbyt wysoki poziom w stosunku do progesteronu.
Od tej dysproporcji rozpoczyna się łańcuch reakcji, których efektem jest cellulit.
Taka sytuacja ma miejsce m.in.:
w czasie ciąży
w czasie menopauzy
w czasie dojrzewania płciowego
w przypadku stosowania tabletek hormonalnych
w przypadku hormonalnej terapii zastępczej
Estrogeny powodują:
wzrost przepuszczalności naczyń
zatrzymanie wody w organizmie
zaburzone jest mikrokrążenie krwi w tkance podskórnej
dochodzi do niedokrwienia adepocytów (komórki tłuszczowe) oraz zaburzenia metabolizmu tkanki podskórnej
Zaburzenia te prowadzą do powiększenia adepocytów i do wzmożonej syntezy prostaglandyn, które także przyczyniają sie wzrostu przepuszczalności naczyń i do gromadzenia płynu w przestrzeniach międzykomórkowych.
Z tej do przyczyny stosuje się leczenie objawowe, polegające na zmniejszeniu obrzęków i zmniejszeniu przepuszczalności naczyń.
MIKROKRĄŻENIE A CELLULIT
Estrogeny wpływają na wzrost przepuszczalności naczyń.
Płyn fizjologiczny przenika z krwi do tkanek i gromadzi się w przestrzeniach międzykomórkowych powodując obrzęki.
Obrzęknięte tkanki uciskają naczynia zaburzając w ten sposób mikrokrążenie w skórze i tkance podskórnej a także powodują niedokrwienie komórek tłuszczowych .
Komórki tłuszczowe są niedożywione, niedokrwione i zatoksycznione.
Mogą powiększać swoje rozmiary, nie tylko z powodu nadmiernej ilości gromadzonego tłuszczu ale z powodu zalegających substancji toksycznych.
Dlatego cellulit może pojawić się u młodych, szczupłych dziewcząt.
UKŁAD LIMFATYCZNY A CELLULIT
Krążąca po organizmie limfa zbiera substancje toksyczne, odprowadza je do węzłów chłonnych skąd transportowane są do nerek i usuwane z organizmu.
To czy układ limfatyczny dobrze funkcjonuje zależy w dużej mierze od sprawności i funkcjonowania tkanki łącznej.
Jeśli tkanka ta jest zbyt miękka i przepuszczalna, toksyny zamiast wędrować do węzłów chłonnych wnikają w inne tkanki i mogą gromadzić się w komórkach tłuszczowych.
Tak wiec sprawny układ limfatyczny pomaga w usuwaniu toksyn i wpływa korzystnie na zmniejszenie defektu którym jest cellulit.
AKTYWNOŚĆ RUCHOWA A CELLULIT
Jeśli człowiek przestaje sie poruszać wtedy słabiej (wadliwiej) działa pompa mięśniowa.
A w związku z tym zalegają w komórkach substancje toksyczne gdyż źle funkcjonuje układ limfatyczny.
Sedno w tym że prawidłowe funkcjonowanie układu limfatycznego w dużej mierze zależy od prawidłowego funkcjonowania naszych mięśni.
Pompa dla układu limfatycznego są właśnie mięsnie.
Im jesteśmy aktywniejsi tym sprawniejsze są nasze mięsnie a nasz organizm łatwej usuwa szkodliwe produkty przemiany materii.
Trudno mówić o leczeniu cellulitu nie stosując ruchu.
Należy pamiętać o odpowiednim doborze formy ruchu aby nie były to ćwiczenia zbyt forsujące ale długotrwałe czyli takie które zapewniają wykorzystanie lipidów jako paliwa energetycznego.
Ćwiczenia powinny trwać powyżej 30minut.
PROCES LIPOGENEZY ( powstawanie ), A LIPOLIZY ( rozpad )
Brak równowagi pomiędzy tymi dwoma procesami sprzyja powstawaniu cellulitu.
Tłuszcze są głównym źródłem energii.
Ich metabolizm jest ściśle uzależniony od procesu glikolizy tzn. od rozkładu glukozy zachodzącego w komórkach naszego ciała.
Gdy dieta bogata jest w węglowodany tzn. glukozę, a uboga w tłuszcze organizm zwiększa syntezę kwasów tłuszczowych, z których powstają tłuszcze.
A te gromadzą sie jako rezerwa energetyczna komórki.
Powoduje to wzrost objętości adypocytów to z kolei prowadzi do tego że w pierwszej kolejności jako źródło energii wykorzystuje się węglowodany a nie tłuszcze.
Przy niskim poziomie glukozy, glukagon i adrenalina hamują enzym odpowiedzialny za syntezę kwasów tłuszczowych.
Proces eliminacji tłuszczów z komórek tłuszczowych zależy od receptorów α i β będących na komórkach tłuszczowych.
Receptory α - do nich przyłącza sie insulina, pobudzając gromadzenie się tłuszczów
Receptory β - do których przyłącza się glukagon i adrenalina powodując rozkład tłuszczów i zmniejszenie rozmiarów adypocytów.
Chcąc rozwiązać problem cellulitu należy substancje blokujące receptory α (m.in. Rutyna, Escyna, α - karnityna).
1
6