Scenariusz zajęć
Grupa : dzieci 4 i 5- letnie
Temat :Zabawy na wiosennej łące.
Cele główne:
ćwiczenie narządów mowy, oddechu i słuchu fonematycznego,
stwarzanie sytuacji sprzyjających aktywizowaniu mowy i myślenia,
bogacenie mowy czynnej i biernej dziecka w oparciu o zagadnienia dotyczące środowiska przyrodniczego- łąki,
doskonalenie umiejętności wyróżniania sylab,
rozwijanie wyobraźni i umiejętności rozwiązywania problemów,
rozwijanie umiejętności liczenia,
rozwijanie umiejętności poruszania się przy muzyce,
rozwijanie percepcji słuchowej,
kształtowanie postaw proekologicznych,
Cele operacyjne: dziecko:
potrafi rozpoznać zwierzęta i rośliny żyjące na łące i ich odgłosy
umie zanalizować treść wiersza o wątku matematycznym i przenieść go na działania na liczmanach ,
posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi w mowie w zakresie 6,
potrafi wykonać pracę plastyczną( formę przestrzenną),
potrafi poruszać się przy muzyce,
rozróżnia dźwięki wysokie i niskie,
określa pierwszą głoskę w nazwie obrazka,
wie jak należy dbać o przyrodę,
Metody pracy:
wiersze, objaśnienia, opowiadanie, zagadki, ćwiczenia artykulacyjne, obserwacja, gra dydaktyczna, elementy dramy, działanie praktyczne,
Środki dydaktyczne:
wiosenna dekoracja, zawieszki z emblematami zwierząt, rysunek słońca, strój wróżki, papierowe kwiaty, plansza z dziwnymi nutami, płyta z nagraniami wiosennej muzyki, biedronka ( dla każdego dziecka), karta pracy ( dla każdego dziecka), ilustracje emocji , gazety do ćwiczeń, trójkąt-instrument,
Formy pracy: zbiorowa , grupowa, indywidualna,
Literatura: D. Jóźwik, R. Szymonek :Baw się i ucz z nami- scenariusze zajęć
dramowych, Kielce 2000, Wychowanie Przedszkolne 2/ 2003, 3/2003,
Przebieg zajęcia:
Organizacja zajęcia |
Przebieg zajęcia |
Uwagi |
Dzieci siedzą na dywanie w kole.
|
N. wita dzieci mówiąc: witam dzieci, które lubią grać w piłkę, które lubią biegać po łące, witam te dzieci, które lubią gdy świeci słońce- dzieci, które czują się powitane machają ręką do N. N. opowiada o słoneczku, które wstało smutne nie wiadomo dlaczego. Dzieci zastanawiają się ,snują domysły , dlaczego słonko jest smutne. |
N. przebrana za wróżkę
N. odsłania rysunek smutnego słonka.
|
Zabawa na łące- ćwiczenia oddechowe połączone z artykulacyjnymi.
|
N. proponuje spacer po łące. Może tam dzieciom uda się wpaść na pomysł w jaki sposób rozweselić słońce. Wróżka „zamienia ” dzieci w różne zwierzęta . Dzieci wyruszają na spacer .Poruszają się naśladując zwierzęta, które mają na kółeczkach. Na swej drodze spotykają : -Kwiat- dzwoneczek. Wtedy wróżka gra na trójkącie, a dzieci witają się z kwiatkiem , naśladując dźwięk , jaki wydaje trójkąt- dzyń, dzyń. -Łąkę z kwiatami . Dzieci wąchają je - wdech nosem, wydech ustami. Zdmuchują pyłek z kwiatów. -Zwierzątka. Dzieci witają się z nimi w języku różnych zwierząt:
N. zaprasza dzieci aby usiadły przed tablicą. |
N. rozdaje dzieciom zawieszki z emblematami mieszkańców łąki: pszczoły, żaby, świerszcze, skowronki, W tle słychać muzykę- fragment utworu Vivaldiego „Wiosna”
Dzieci siadają przed tablicą.
|
Koncert na wiosennej łące |
Wróżka uważa , że dzieci poznały już bardzo dużo dźwięków .Słonko na pewno rozweseli się gdy usłyszy wiosenny koncert. Wróżka zamienia się w dyrygenta i wyczarowuje dziwne nuty. . . ... .. ... . Dzieci wypowiadają ustalony dźwięk( naśladują głos skowronka- dzyń, dzyń), gdy wróżka wskazuje na kropkę. Gdy pokazuje puste miejsce , wszyscy milkną. . . . . . . . . . . . Kropka wysoko- wysoki dźwięk, kropka nisko- niski dźwięk.( naśladują głos żaby- kum, kum) --- -- -- ----- -- -- -------------- -- -- Wypowiadany dźwięk trwa tak długo jak wróżka wskazuje kreskę. ( naśladują odgłos pszczoły- bzz, bzz).Okazuje się, że koncert odegrał swoją rolę. Wróżka obraca słonko i okazuje się, że teraz jest ono naprawdę wesołe.
|
N odsłania kolejno plansze postawione na sztalugach. |
Rozwiązywanie zagadek słowno- obrazkowych wraz z ćwiczeniami słuchowymi |
N. mówi: hej słoneczko uśmiechnij się już, przecież wiosna gości już. Słonko wesołe ze snu już wstaje i patrzy na łąkę bardzo ciekawie . Ma promyki jasnozłote, które pięknie świecą , da je miłym mieszkańcom co na łące siedzą. A kto mieszka na łące musicie odgadnąć. Dzieci słuchają słownych zagadek i wybrane dziecko wyszukuje wśród obrazków zawieszonych na tablicy właściwej odpowiedzi . Następnie odpowiadają na pytanie jaki odgłos wydaje dane zwierzątko. Potem dzielą na sylaby nazwę zwierzęcia i mówią jaką głoskę słuchać na początku wyrazu. ZAGADKI 1.O nocleg nie prosi, pełzając, wędrując po świecie, bo swój dom nosi na własnym grzbiecie. / ślimak/ 2.Co to za wspaniały muzykant, skacze po łące i lubi cykać. / konik polny/ 3.Nie chodzą , lecz skaczą, nad stawem mieszkają . Gdy wieczór zapadnie to głośno kumkają . /żaby/ 4.Czerwone nogi i białe piórka , przed nim do wody żaby dają nurka. /bocian/ 5.Tu cytrynek, tam paź królowej, wszędzie piękne, kolorowe. Lekko unoszą się nad łąką, gdy tylko zaświeci słonko./motyle/ 6.Ledwie błyśnie słońce złote , słychać brzęk wesoły. To dla dzieci robią miodek pracowite.../ pszczoły/ 7.Lata po łące w czerwonej kapotce , a na tej kapotce kropka przy kropce./biedronka/ |
N. przekręca słońce/uśmiechnięte/ i odsłania ilustrację przedstawiającą łąkę ze zwierzętami /bocian, motyl, żaba, konik polny, ślimak, biedronka, /
|
Rozmowa w oparciu o wiersz „ Łąka ” |
N. przeczytam wam wiersz o łące, a wy pomyślcie co można robić na łące? Łąka Na łąkę trzeba iść rano kiedy jeszcze rosa, Cichutko przystanąć i słuchać Jak brzęczy pszczoła, jak bąk, a jak osa, Patrzeć jak skrzydła motyli Zamykają się i otwierają Jak mała biedroneczka Na łódce z listka płynie A potem trzeba się pochylić Nad każdym kwiatkiem I zapytać jak ma na imię Rozmowa nt. treści wiersza i doświadczeń dzieci:
N. chwali dzieci, że wiedzą jak należy zachować się na łące .
|
N. czyta wiersz „Łąka”
|
Zagubione kropki -zabawa dydaktyczna o treści matematycznej |
N. mówi: Sfrunęło do nas biedronek wiele odszukaj swojej biedronki, a będzie ci weselej. Gdy ją znajdziesz wróć do nas. Dzieci rozchodzą się po sali i szukają biedronek. N. mówi, że biedronki pogubiły kropki, ale spróbuję je wyczarować. Następnie poleca dzieciom żeby wyjęły kropki z biedronki. Dzieci układają kropki na sylwecie biedronki po każdym wysłuchanym wersie . N. mówi: biedronko miła , gdzie kropki zgubiłaś? Jeśli chcesz ,to je z powrotem dostaniesz: Pierwszą od rosy, Drugą od słonka złotego, Trzecią od wiatru halnego, Czwartą od deszczu kropelki, Piątą od ziemi karmicielki, A szóstą podarowała ci wiosenna łąka . Następnie ustalają nazwę biedronki w zależności od ilości kropek: jednokropka, dwukropka, trzykropka, czterokropka , pięciokropka, sześciokropka, siedmiokropka. W dalszej kolejności przeliczają ze wskazywaniem liczebnikami porządkowymi ułożone kropki. Na koniec N. mówi : biedroneczko pokaż swoją twarz, ile kropek masz? Dzieci liczą kropki ./6/ N. prosi o włożenie kropek do środka biedronki .
|
Biedronki poprzypinane na wysokości oczu dziecka. Biedronka jest podwójna, w środku ma schowane kropki.
Zebranie biedronek. |
Na wiosennej łące- zabawa muzyczno- ruchowa z wykorzystaniem gazet. |
N. zaprasza dzieci do zabawy mówiąc: pachnie łąka , kłania się rumianek, zaprasza wszystkich na łąkowy taniec. N. mówi: jesteście na wiosennej łące , cieszycie się, że świeci słońce, ptaki pięknie śpiewają, podskakujecie, oddychacie głęboko świeżym powietrzem. Nagle psuje się pogoda. Na hasło:
Następnie nauczycielka proponuje odpoczynek. Dzieci kładą się na plecach i słuchają odgłosów łąki. Wykonują też ćwiczenia oddechowe. Wciągają powietrze nosem i wydychają ustami.
|
Nagranie utworu Vivaldiego ,,Wiosna”. Rozdanie dzieciom gazet.
Zebranie gazet. |
Praca plastyczna- biedronka |
N. mówi : nasze biedroneczki pogubiły kropki. Co należy zrobić żeby więcej ich nie gubiły? Dzieci odpowiadają, że przykleić. Następnie n. pyta co jeszcze biedronki zgubiły? Dzieci odpowiadają , że biedronkom jeszcze brakuje głowy, skrzydełek, czułków , odnóży. N. proponuje, żeby dzieci podeszły do stolików i przykleiły brakujące części biedronki. Wykonaną biedronkę dziecko przykleja na listku , obok przykleja kartkę ze swoim imieniem. Po wykonaniu pracy dzieci siadają ze swoimi biedronkami w kole. Samoocena prac przez dzieci , wystawka prac dzieci.
N. mówi ,że wszystkie dzieci bardzo ładnie dzisiaj się bawiły i pracowały i wszystkie zasługują na nagrodę. Jako nagrodę za pracę na zajęciach wyczarowała dla dzieci karteczki, które są zaczarowane, bo co się znajduje na obrazku będzie można zobaczyć po pomalowaniu obrazka według znajdującego się kodu. |
Dzieci siedzą w kole. N. objaśnia sposób wykonania pracy.
Wykonanie pracy.
Prace porządkowe.
N. objaśnia sposób wykonania pracy. Rozdanie obrazków. |
Rozmowa podsumowująca zajęcia. |
N. pyta co podobało się dzieciom podczas zajęć, jaka zabawa? Czego nauczyły się? N. prezentuje buźki Pyta : jak czujecie się po dzisiejszych zajęciach? Wskaż buźkę i dokończ zdanie: Jestem...... ( wesoły, smutny, zdziwiony, ) |
Dzieci siedzą w kole |
Opracowała: Marta Smyl