WYKONAWCA Poznań, dnia 19 listopada 2010r.
Dawid Kontny nr albumu 109691
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Wydział Leśny
Kierunek: Leśnictwo
Specjalność: Gospodarka leśna
Rok III, semestr 6, grupa GL 9
Studia stacjonarne
Rok akademicki: 2010/2011
ODBIORCA:
Katedra Inżynierii Leśnej
Wydziału Leśnego
Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
ul. Mazowiecka 41
60-623 Poznań
Tel/faks: 61 848 73 66
Recenzja projektu budowlanego (wykonawczego - uproszczonego)
na modernizację i remont drogi leśnej pożarowej przebiegającej przez odziały leśne
70-76 kompleksu leśnego Leśnictwa Przykładowego w Nadleśnictwie Przykład
od Km 0+000,00 do 1+256,89 (numer projektu 85)
(Projektant: Firma projektowa DroLAS Jędzej student
nr upr. bud. GPI 70025/81/PO/90)
Poznań, listopad 2010
RECENZJA ZAWIERA:
Niniejsza prezentacja składa się z następujących części:
WPROWADZENIE - UWAGI OGÓLNE
PODSTAWA PRAWNA OPRACOWANIA
TRASA W PLANIE
Łuki poziome
Załamanie osi trasy nr 1
Załamanie osi trasy nr 2
Załamanie osi trasy nr 3
Załamanie osi trasy nr 4
Załamanie osi trasy nr 5
Załamanie osi trasy nr 6
Odcinki przejściowe
Załamanie osi trasy nr 1
Załamanie osi trasy nr 2
Załamanie osi trasy nr 3
Załamanie osi trasy nr 4
Załamanie osi trasy nr 5
Załamanie osi trasy nr 6
Załamanie osi trasy nr 7
Załamanie osi trasy nr 8
Załamanie osi trasy nr 9
Załamanie osi trasy nr 10
Odcinki proste
Prosta na początku trasy
Prosta pomiędzy łukiem nr 2 i nr 3
Prosta pomiędzy łukiem nr 4 i nr 3
Prosta między łukiem nr 5 i nr 6
Prosta na końcu drogi
Niweleta nawierzchni drogi
Spadki minimalne
Spadki maksymalne
Zwierciadło wód gruntowych i powierzchniowych
Konflikty z budowlami nad i podziemnymi
Roboty ziemne
Łuki pionowe
PODSUMOWANIE
LITERATURA
OŚWIADCZENIE
1. WPROWADZENIE - UWAGI OGÓLNE
Przedstawionym do recenzji dokumentem jest projekt budowlany (wykonawczy - uproszczony) na modernizację drogi leśnej pożarowej przebiegającej przez oddziały leśne 70 - 76 kompleksu leśnego Leśnictwa Bojanowo w Nadleśnictwie Grabowo od km 0+000,00 do 1+256,89 o długości 1128,34 mb, autor na stronie tytułowej umieścił nieprawidłową długość odcinka 1256,89 mb.
Przy projektowaniu drogi kierowano się wytycznymi dla terenu płaskiego. Długość trasy wg projektu wynosi 894,55 m. Droga według założeń projektowych ma twardą mięć nawierzchnie gruntową ulepszoną.
Rzeźba terenu płaskiego w pasie przeznaczonym pod inwestycję jest dość urozmaicona. Deniwelacja na odcinkach 0+000 do 0+195,53 wynosi miejscami 4, 69m, od 0+597,63 do 0+628,13 wynosi 3,87m i od 0+628,13 do końca projektowanej trasy nie przekracza 2m. Suma wykopów i nasypów wg projektanta wyniesie w przybliżeniu 3300 m3, , co przy ograniczonej możliwości wykorzystania materiału pozyskanego w wykopie na wykonanie nasypów drogowych (piasek gliniasty) dodatkowo zwiększa koszt inwestycji.
Rodzaj gruntu nawierzchni: Od KMB 0+0,00 do 0+056,06 nawierzchnię tworzy piasek średni, od KMB 0+056,06 do 0+175,42 grunt organiczny (torf niski), od KMB 0+175,42 do 0+894,55 piasek średni gliniasty. Na odcinku od KMB 0+056,06 do KMB 0+175,42 zinwentaryzowano lustro wody gruntowej o długości 119,36m.
W ciągu projektowanej trasy drogowej uwagę występują skrzyżowania drogowe: z drogami leśnymi o nawierzchni gruntowej naturalnej (2 sztuki), z drogą leśną o nawierzchni twardej i nie ulepszonej żużlowej, z liniami energetycznymi (2 sztuki). Autor projektu w opisie trasy nie zaznaczył jednego skrzyżowania. W trasie znajduje się również wodociąg i gazociąg. Liczba skrzyżowań, jak również instalacje ziemne na trasie mogą stanowić niejakie utrudnienie w pracach projektowych jak i późniejszym ich wykonawstwie.
2. PODSTAWA PRAWNA OPRACOWANIA.
Projektant przedstawionego do recenzji projektu nie uwzględnił podstaw prawnych, ani literatury na których oparł się podczas wykonywania projektu.
3. TRASA W PLANIE
A. Łuki poziome
W ciągu projektowanej trasy drogowej występuje 6 łuków poziomych, oraz 10 załamań jej osi w postaci prostych przejściowych znajdujących się przed i za łukami.
Autor projektu zaznacza, że ze względu na bliska odległość sąsiadujących ze sobą łuków poziomych, konieczne stało się zmniejszenie tworzących je odcinków. W niektórych przypadkach autor przyjął Pp poniżej 15m. Obowiązujące wytyczne (Dzikowski i in. 2006) mówią, że w wyjątkowych (uzasadnionych) przypadkach odległość prostych przejściowych można skrócić do maksymalnie 15m.
A. Łuki poziome
a. Załamanie osi trasy nr 1 o kierunku w prawo ma miejsce w 0+178,68. Zmierzona wartość kąta wierzchołkowego do załamania podana w Dzienniku niwelacji wynosi 148,53o. W projekcie obliczona wartość kąta γ wynosi 31, 07o i jest obliczona w sposób prawidłowy. Promień łuku wynosi 12m co jest o 28m za krótki w stosunku do najkrótszego dopuszczalnego łuku poziomego kołowego stosowanego na drogach leśnych.
b. Załamanie osi trasy nr 2 o kierunku w lewo ma miejsce w 0+213,93. Zmierzona wartość kąta wierzchołkowego do załamania podana w Dzienniku niwelacji wynosi 137,57o. W projekcie obliczona wartość kąta γ wynosi 42,03o i jest obliczona w sposób prawidłowy. Promień łuku wynosi 12m co jest o 28m za krótki w stosunku do najkrótszego dopuszczalnego łuku poziomego kołowego stosowanego na drogach leśnych.
c. Załamanie osi trasy nr 3 o kierunku w prawo ma miejsce w 0+617,15. Zmierzona wartość kąta wierzchołkowego do załamania podana w Dzienniku niwelacji wynosi 167,51o. W projekcie obliczona wartość kąta γ wynosi 12, 09o i jest obliczona w sposób prawidłowy.
d. Załamanie osi trasy nr 4 o kierunku w lewo ma miejsce w 0+695,91. Zmierzona wartość kąta wierzchołkowego do załamania podana w Dzienniku niwelacji wynosi 120,59o. W projekcie obliczona wartość kąta γ wynosi 59,01o i jest obliczona w sposób prawidłowy. Promień łuku wynosi 14m co jest o 26m za krótki w stosunku do najkrótszego dopuszczalnego łuku poziomego kołowego stosowanego na drogach leśnych.
e. Załamanie osi trasy nr 5 o kierunku w lewo ma miejsce w 0+735,07. Zmierzona wartość kąta wierzchołkowego do załamania podana w Dzienniku niwelacji wynosi 167,35o. W projekcie obliczona wartość kąta γ wynosi 12,25o i jest obliczona w sposób prawidłowy. Promień łuku wynosi 16m co jest o 14m za krótki w stosunku do najkrótszego dopuszczalnego łuku poziomego kołowego stosowanego na drogach leśnych.
Łuki poziome nr 4 i 5 należą do łuków jednostronnych (lewych) i położone są blisko siebie. Ze względu na ich usytuowanie i wartości korzystniejszym rozwiązaniem byłoby zaprojektowanie jednego łuku o większym promieniu, trzymając się zasady w, myśl której stosunek wielkości promieni R1 i R2 sąsiednich łuków poziomych nie powinny być większe od 1:2 (Koczwański 1988, Nowakowska - Moryl 1994, 1996, Szewczyk 1998).
f. Załamanie osi trasy nr 6 o kierunku w lewo ma miejsce w 0+811,87. Zmierzona wartość kąta wierzchołkowego do załamania podana w Dzienniku niwelacji wynosi 134,56o. W projekcie obliczona wartość kąta γ wynosi 45,04o i jest obliczona w sposób prawidłowy.
B. Odcinki przejściowe
Odcinki przejściowe w ocenianym projekcie przewidziano do wykonania w postaci prostych przejściowych, co zgodne jest z obowiązującymi wytycznymi w tym zakresie (Dzikowski i inni 2006). Według tych założeń proste przejściowe powinny mieć długość 30 metrów przy promieniu łuku poziomego kołowego mniejszym bądź równym 40 metrów oraz 25 metrów przy promieniu większym od 40 metrów.
Autor projektu zaznacza, że ze względu na bliska odległość sąsiadujących ze sobą łuków poziomych, konieczne stało się zmniejszenie tworzących je odcinków. W niektórych przypadkach autor przyjął proste przejściowe poniżej 15m. Obowiązujące wytyczne (Dzikowski i in. 2006) mówią, że w wyjątkowych (uzasadnionych) przypadkach odległość prostych przejściowych można skrócić do maksymalnie 15m.
a. Załamanie osi trasy nr 1 ma miejsce w 0+178,68. Zaprojektowane dla niego proste przejściowe o długościach 13m każda. Niedopuszczalne jest skracanie odcinka przejściowego poniżej 15 metrów. Koniecznie należy ten błąd poprawić.
b. Załamanie osi trasy nr 2 ma miejsce w 0+213,93. Zaprojektowane dla niego proste przejściowe o długościach 14m każda. Niedopuszczalne jest skracanie odcinka przejściowego poniżej 15 metrów. Koniecznie należy ten błąd poprawić.
c. Załamanie osi trasy nr 3 ma miejsce w 0+617,15. Autor z nie jasnych przyczyn nie uwzględnił w projekcie odcinków przejściowych.
d. Załamanie osi trasy nr 4 ma miejsce w 0+695,91. Zaprojektowane dla niego proste przejściowe o długościach 15m każda. Długość odcinka przejściowego jest dopuszczalna według wyżej wymienionej zasady, a autor uzasadnia to poprzez odwołanie się do odległości sąsiadujących ze sobą łuków poziomych, co może być dla recenzenta niewystarczającym uzasadnieniem.
e. Załamanie osi trasy nr 5 ma miejsce w 0+735,07. Zaprojektowane dla niego proste przejściowe o długościach 15m każda. Długość odcinka przejściowego jest dopuszczalna według wyżej wymienionej zasady, a autor uzasadnia to poprzez odwołanie się do odległości sąsiadujących ze sobą łuków poziomych, co może być dla recenzenta niewystarczającym uzasadnieniem.
f. Załamanie osi trasy nr 6 ma miejsce w 0+811,87. Zaprojektowane dla niego proste przejściowe o długościach 25m każda. Proste przejściowe powinny mieć 25 metrów przy promieniu większym od 40 metrów, także zaprojektowane są prawidłowo.
C. Odcinki proste
Zalecenia z 2006 roku stanowią, iż wstawka prosta pomiędzy następującymi po sobie łukami w tych samych kierunkach ma wynosić minimum 30 metrów, a w terenach górskich minimum 20 metrów. Natomiast jej długość pomiędzy następującymi po sobie łukami o kierunkach przeciwnych ma wynosić minimum 20m z możliwością jej pominięcia.
W planie projektowanej drogi występuje 7 odcinków prostych z tego 5 występują pomiędzy projektowanymi łukami poziomymi jako tak zwane wstawki proste.
a. Prosta występująca na początku trasy wynosi 162,42m.
b. Wstawka prosta pomiędzy łukiem 1 a 2 wynosi 0m. Uzasadnić można to poprzez to, iż pomiędzy następującymi po sobie łukami o kierunkach przeciwnych wstawka może wynosić minimum 20m z możliwością jej pominięcia
c. Wstawka prosta pomiędzy łukiem 2 a 3 wynosi 365,30m
d. Wstawka prosta pomiędzy łukiem 3 a 4 wynosi 37, 03m.
e. Wstawka prosta pomiędzy łukiem 4 a 5 wynosi 0m. Wartość ta nie posiada uzasadnienia, gdyż łuki poziome następujące po sobie nie są łukami o przeciwnych kierunkach. Jedynym rozsądnym rozwiązaniem wg recenzenta jest połączenie łuków.
f. Wstawka prosta pomiędzy łukiem 5 a 6 wynosi 10,34m. Wartość ta nie znajduje uzasadnienia.
g. Prosta występująca na końcu trasy wynosi 38,01m.
NIWELETA NAWIERZCHNI
Spadki minimalne
Spadki minimalne na całej trasie zostały zaprojektowane poprawnie, ponieważ przyjmują wartość powyżej 0,2%
B. Spadki maksymalne
Spadki maksymalne na całej trasie zostały zaprojektowane poprawnie, ponieważ przyjmują wartość powyżej 7%
C. Zwierciadło wód gruntowych i powierzchniowych
Niweleta nawierzchni została zaprojektowana z uwzględnieniem rodzajów podłoża drogowego w taki sposób, że przebiega w odpowiedniej odległości od zwierciadła wody gruntowej. Wód powierzchniowych w zasięgu pasa terenu przeznaczonego pod inwestycje nie stwierdzono.
D. Konflikty z budowlami nad i podziemnymi
Z zauważonych konfliktów należy wymienić:
Konieczność przebudowania linii niskiego napięcia, krzyżującej się z projektowaną trasą w 0+056,06 w celu zachowania dopuszczalnego spadku podłużnego.
W pozostałych przypadkach przebieg niwelety nawierzchni nie powoduje konieczności przebudowy skrzyżowań. Trasa nad wodociągiem i gazociągiem przebiega w odległości powyżej 1m, spełnia więc warunek minimalnej odległości która wynosi 0,5m. Skrzyżowania natomiast łączą się z zaprojektowaną trasą na tych samych wysokościach.
E. Roboty ziemne
Wnioskują na podstawie projektu niwelety nawierzchni o wielkości robót ziemnych, należy stwierdzić, że są one stosunkowo duże, zwłaszcza pomiędzy punktami 0+000 i 0+202, 76, gdzie wykopy dochodzą do 4, 69m, natomiast nasypy od 0+597,63 do 0+628,13 wynoszą do 3,87m. Suma wykopów i nasypów wg projektanta wyniesie w przybliżeniu 3300 m3, , co przy ograniczonej możliwości wykorzystania materiału pozyskanego w wykopie na wykonanie nasypów drogowych (piasek gliniasty) dodatkowo zwiększa koszt inwestycji. Dodatkowym utrudnieniem może okazać się grunt organiczny złożony z gruntu organicznego - torfu niskiego, który może wpłynąć na powstanie niekorzystnych stosunków wodnych.
ŁUKI PIONOWE
Łuki pionowe zaprojektowano w sposób prawidłowy.
PODSUMOWANIE
Podsumowując ocenę przyjętych rozwiązań dla konstrukcji łuków poziomych oraz odcinków prostych należy podkreślić, że błędnie zaprojektowano 4 łuki poziome. Łuki nr 1, 2, 4, 5, posiadają za krótkie promienie, niedopuszczalne do przyjęcia. Odcinki proste również zaprojektowano w sposób nieprawidłowy. Proste przejściowe zaprojektowane dla łuków 1 i 2 są za krótkie i tym samym niedopuszczalne. Natomiast w łuku nr 3 autor nie uwzględnił prostych przejściowych w ogóle. Błędy popełniono również w wstawkach. Wstawka pomiędzy łukami 4 i 5 przyjmuje wartość 0, co pozostaje nieuzasadnione. Wstawka pomiędzy łukami 4 i 5 wynosi 10,34m, co jest odcinkiem za krótkim. Autor wszystkie zabiegi skracania promieni łuków i odcinków prostych uzasadnia jedynie poprzez bliską odległość sąsiadujących ze sobą łuków poziomych. Według recenzenta korzystniejszym rozwiązaniem byłoby łączenie niektórych sąsiadujących łuków w jeden, przez co zachowane zostałyby prawidłowe parametry łuków i odcinków prostych.
Niweleta nawierzchni drogi została zaprojektowana w taki sposób, że generuje znaczne roboty ziemne. Grunt pozyskany z nasypów prawdopodobnie będzie niewystarczający do zasypania wykopów, przez co należałoby sprowadzić grunt zewnątrz co może spowodować zwiększenie kosztów inwestycji.
W projekcie brakuje niektórych elementów w „Dzienniku niwelacji”, które pomogłyby recenzentowi w pracy, aczkolwiek nie stanowią one większych przeszkód w przeprowadzeniu podstawowych analiz wymaganych w tej recenzji.
Wyżej wymienione błędy, w szczególności te dotyczące wymiarów i rozmieszczenia łuków wymagają interwencji i poprawy, przez co recenzent nie może wydać pozytywnej oceny. Autor nie zastosował również żadnych innowacyjnych rozwiązań jak geokrata,
7. BIBLIOGRAFIA
Dzikowski J., Szarłowicz A., Burzyński S,. Rajsman M,. Satoła J,. Wiązowski Z. (2006): Drogi leśne. Poradnik techniczny. Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy Lasów Państwowych w Bedoniu. Warszawa-Bedoń.
Inżynieria leśna - skrypt w PDF
Notatki z ćwiczeń i wykładów z przedmiotu inżynieria leśna
http://www.drogi.com/akty_prawne/du43_430.shtml
8. OŚWIADCZENIE
Niniejszym oświadczam, że recenzję wykonałem własnoręcznie.
…………………………………………………………………
(miejscowość, data i podpis autora)
1