Którędy droga

Piotr Miączyński

Państwo M. kupili dom za pół miliona złotych. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nad budynkiem nie wisiało widmo wyburzenia...

Osoby dramatu: Ewa Ś., piosenkarka, gwiazda festiwalu w Kołobrzegu, była radna gminy Wawer i obecna Rady Warszawy z ramienia Samoobrony.

Lucyna M. z mężem. Ona pedagog, on hotelarz.

Śpiewająca pułapka?

Historia zaczęła się na początku zeszłego roku, kiedy państwo M. postanowili kupić dom. Do transakcji podeszli w sposób, jak im się wówczas wydawało, profesjonalny. Dokładnie przemyśleli, co chcą kupić (w końcu miał to być interes ich życia, w który pakowali całe oszczędności), gdzie i za ile.

Dom miał być z drugiej ręki: sprawdzony przez lata mieszkania, tak by nie było z nim żadnych problemów. Państwo M. zatrudnili agencję nieruchomości i uzbroili się w cierpliwość.

W maju 2002 pośrednik znalazł dom, który im się podobał. Ponaddzieꫨięc덼ole÷ni,pię鴃rowy, podpiwniczony, z podd㼵sze|, 1넸0-mtrogy. Stał w warszawskiej dzielnic褜 Waer i koztoήał 540 tys. zł.

Sprzedająca n惍e b칵dz硩ła p¼dejrzeᩜ: radna, osoba publiczna, zn쭨na pioᡳenka뷿ka- Na⿝dodatek miała mieszkać po są㍳ie塤zku4 bo nieꔽpod䵢l stał jej drugi dom.

Agent s푰rawᥤził8w w켍dziຳle ksiąg wieczystych - nierᠭcho赥ość霠miaėa złożoną księgę. Działka obciążona była tylko niewielką hipoteką (10Ôtys. zł), ale to dla państwa M. nieꇀbył problem

23 maja strony poszły do notariuᱳza. TamüEwa耑Ś. zapewniła obecnych, że nieruᅭhomᡸść nie jest obciążona długami ani żadnymi o㡧ranczeViam甍 w 返ozporządzaniu. Transakcję zᱡwar때o. ꍐieniądze przekazano. Zadowolone strony 葲oze¦zły się.

Drobny szczegół

Państwo M. wpro⁳adz革li縣się do nowego domu i wtedy bajka zaczęła֣się pr鱺erad〃aćsw kٳszmar.

Najpierw - jak twie챲dz戅 - 怔brew樠wc仇eśnᣨejszym zapewnieniom Ewa Ś. nie chciZła ärze῭isa里 na nich numeru telefonu; ż℅dał㙥 zaⴠto dodatkowych 500 zł.

Dom nie był też, jak ich z¡pewீiała, drewniano-murowany, ale drewniany.

Prawdziwa bomba wybuchała jednak w listopadzie. Do państwa M. zgłosiła się dziennikarka "Życia Warszawy", która badając kulisy niektórych transakcji w dzielnicy (wtedy jeszcze gminie) Wawer, odkryła, że dom jest... samowolą budowlaną.

O dziwnych transakcjach w Wawrze pisała także "Gazeta Stołeczna".

Zdziwienie państwa M. było nie do opisania.

Zaczęli badać sprawę w urzędach i odkryli, że:

informacja dziennikarki była niestety prawdziwa - dom, jak zapewniono ich w gminie, jest samowolą budowlaną;

w 1993 roku Ewa Ś. chciała ją zalegalizować. Urząd się zgodził, ale pod jednym warunkiem. Mogła tam mieszkać, jednak na każde żądanie gminy miała go na własny koszt zburzyć (tzw. zastrzeżenie o lokalizacji czasowej). Tam, gdzie stoi dom, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zakładał poszerzenie ulicy - linia nowej drogi przebiegała przez połowę budynku.

- Jakim cudem nie było na ten temat żadnej informacji w księdze wieczystej? - zastanawiali się państwo M. - Przecież takie informacje powinny tam być!

Zdaniem państwa M. tłumaczy to zaświadczenie wydane w 1995 roku Ewie Ś. przez wydział gospodarki przestrzennej i nadzoru budowlanego gminy Wawer celem przedłożenia w sądzie wieczystoksięgowym.

Dokument informował, że dom został dopuszczony do użytkowania i podawał numer decyzji. Nie ma w nim jednak ani słowa o tej tzw. czasowej lokalizacji.

Gdyby to było oczywiste

Państwo M. wysnuli wniosek: być może Ewa Ś., która w 1995 roku była radną gminy Wawer, wykorzystała znajomości, żeby z wydziału gospodarki przestrzennej dostać taki dokument. Na jego podstawie założyła księgę wieczystą nieruchomości. - Nie tylko wprowadziła nas w błąd, ale jeszcze nadużyła społecznego zaufania jako radna - twierdzą państwo M.

Jednak Ś. zaprzecza i twierdzi, że cała afera to spisek tajemniczych sił politycznych, które dążą do jej zniszczenia za ujawnienie w gminie Wawer różnych przekrętów. - Dom stoi od 12 lat i sprzedałam go, kiedy nowe plany zagospodarowania przestrzennego nie przewidywały poszerzenia ulicy Patriotów i rozbiórki jakichkolwiek domów - tłumaczy była właścicielka. - Nikt nie zadał sobie pytania, dlaczego zaraz po postawieniu domu, 12 lat temu, nie kazano mi go rozebrać, lecz dostałam tzw. lokalizację czasową. Ale jak do tego doszło, opowiem w sądzie.

Przeciwko "Życiu Warszawy", które opisało całą sprawę, wystąpiła do sądu z pozwem o ochronę dóbr osobistych.

Jednak możliwość nadużycia władzy ze strony radnej nie jest taka oczywista.

- Księgę wieczystą zakłada się nie dla budynku, ale dla działki. Z adnotacją tylko, że działka jest zabudowana lub nie. Sądy wieczystoksięgowe nie muszą sprawdzać, czy stojący na działce budynek jest wzniesiony legalnie, czy nie - komentuje sędzia Barbara Kamińska z Sądu Rejonowego w Płocku. - Tak więc zaświadczenie nie miało najmniejszego wpływu na decyzję o założeniu księgi wieczystej dla tej nieruchomości.

Co powie sąd

Państwo M. nie są Ś. dłużni. Wytoczyli jej proces cywilny, domagając się anulowania transakcji i zwrotu pieniędzy. Ponadto w prokuraturze złożyli doniesienie o oszustwie piosenkarki. Prokuratura jednak postępowanie umorzyła, tłumacząc, że "sprzedający działkę, oświadczając, że zbywana działka nie jest obciążona długami, ograniczonymi prawami rzeczowymi ani ograniczeniami w rozporządzaniu, nie wprowadzili w błąd nabywców działki".

Co więcej, według prokuratury sprzedający nie zataił żadnych "istotnych okoliczności ograniczających dysponowanie nieruchomością".

Dlaczego? Bo feralną nieruchomością nadal można obracać.

M. odwołali się od tej decyzji do prokuratury okręgowej. Ta nakazała wznowić postępowanie - przesłuchania trwają.

Możliwe jednak, że cała historia skończy się szczęśliwie - przynajmniej dla domu. W nowym, czekającym na uchwalenie miejscowym planie zagospodarowania Wawra nie uwzględniono poszerzenia drogi kosztem okolicznych domów...

---