Komunikacja doskonała
Poznaj sam siebie - zdaj sobie sprawę z prawdziwych celów, dużo mów, pisz pamiętnik, obserwuj swoje działanie „nie myśl”
Zwracaj uwagę na drobiazgi - codziennie drobne umowy, obietnice, praktyczne uczynki i słowa, teksty - to więcej niż przysięga.
Uwzględnij chwiejności uwagi - uwzględnij chwiejność uwagi każdego i twoją także. Słuchając dokonujemy wyboru i selekcjonujemy nasze wypowiedzi też przebierając.
Nie spiesz się z ocenianiem - zanim zrozumieliśmy już się oceniamy. Pośpiech w ocenie jest źródłem błędów.
Bądź gotów przyznać się do pomyłki - nieomylnych jest mało to zwiększa otwartość i przybliża, uplastycznia dusze, łagodzi(samo zrozumienie)
Zwracaj uwagę na sens a nie na formę - pełniejszy odbiór gwarantuje się przy nastawieniu na ogólne znaczenie a nie elemencie.
Licz się z uczuciami drugiej strony - kondycja psychiczna decyduje, czy atmosfera jest przychylna, nie rań uczuć drugiego człowieka.
Szanuj każde zadane pytanie - wskazuje ono na gotowość do poszukiwania twoich myśli, opinii. To dowód, że Cię słuchają.
Różnica zdań może być korzystna - wzbogaca obraz sprawy, ujawnia naturalne rozmaitości. Wybacza odmienność innych.
Zmiana ról - przyjmij punkt widzenia swojego rozmówcy (zamień się z nim butami, bądź swym uczniem, przełożonym)
Niezgodę wyrażaj delikatnie - niezgoda zawsze jest bolesna. By załagodzić skutek staraj się być..
Unikaj udzielania rad - nie zdają się one na wiele. Lepiej naprowadzić rozmówcę niż mu doradzać.
Buduj sprężenie zwrotne, - gdy możesz zadawaj wiele pytań.
Bądź wnikliwym obserwatorem - zachowanie niewerbalne rozmówcy to kopalnia informacji o jego intencjach.
Mów jasno i rzeczowo - nawet o poezji dołóż starań by być zrozumianym.
Okazuj szacunek dla partnera - nawet, gdy uważasz, że nie zasługuje, zmobilizuje twe siły do uwagi i kooperacji w kontakcie. Łatwo przenosić odpowiedzialność za niepowodzenie na partnera, ale nie wielki ma to sens poza tym, że doprowadzi do konfrontacji. Czuć się odpowiedzialnym za siebie a trochę, za niego.
Wnioski - bogactwo sytuacji międzyludzkich jest niewyczerpane w komunikacji między dwojgiem ludzi.
Co pomaga?: ( Krótkie wypowiedzi, hierarchia, rzeczywistość, argument, autoryzacja, dostosowanie do poziomu rozmówcy, przygotowanie/problematyka, gotowość na tak)
Co przeszkadza?: (Agresja słowno-fizyczna, stres, zdenerwowanie, brak uświadomienia potrzeb, ignorancja, zatracanie celu, emocje, sposób traktowania rozmówcy, przerywanie sobie, odmienne poglądy, uparte „nie”, atak na osobę, mentorstwo(bełkot).
Przeszkody w komunikacji z młodzieżą: - obrona prywatności młodych ludzi, - zaskoczenie sytuacją, - niski poziom intelektualny, - brak zaufania, - obawa przed konsekwencjami, - nieumiejętność wyrażania uczuć, - brak wiedzy w skuteczności pomocy.
Potrzebne: - gwarancja bezpieczeństwa i troskliwości, - zaufanie, - rozkładanie emocji, - poważnie potraktować osobę i jej słowa, - dostosować się do osoby, - być szczerym, - uświadomienie potencjalnych konsekwencji, - metody rysunkowe -dokonywanie ocen.