SCENARIUSZ ZAJĘĆ WARSZTAT ROZWOJU OSOBISTEGO
ZAJĘCIA 1
POWITANIE - powitanie zebranych przez prowadzących, przedstawienie się prowadzących. Krótkie nawiązanie do celu spotkania. Propozycja siedzenia w kręgu na krzesełkach.
WITAM WSZYSTKICH KTÓRZY - prowadzący w szczególny sposób wita wszystkich tak aby każdy poczuł się powitany indywidualnie. Osoby, które w danym momencie czują się powitane niech pomachają do siebie ręką.
Witam wszystkich, którzy:....nie mieli ochoty rano wyjść z łóżka,
....lubią lody,
....mają niebieskie oczy,
....mają rodzeństwo
....urodzili się w lato
....interesują się sportem
....nie czują się jeszcze powitani.
BIWAK - zabawa na poznanie imion. Każdy przedstawia się swoim imieniem, dodając do niego przedmiot, który zabrałby na wspólny biwak. Rozpoczyna osoba po prawej stronie prowadzącego. Kolejna osoba po prawo, powtarza powiedziane już imiona i rzeczy i dodaje do tego swoje. Zabawę kończy prowadzący wymieniając wszystkie imiona i zabrane rzeczy.
ZABAWA Z KŁĘBKIEM - prowadzący rzuca do kogoś kłębek wełny przytrzymując jej koniec. Przy tym mówi: „ja mam na imię ...., witam cię ., chcę cię zapytać o...”. Wskazana osoba odrzuca kłębek do innej , zawsze przytrzymując nić w ręku. Tworzy się pajęczyna nici. Gdy już wszystkie osoby zostaną powitane, następuje zwijanie nici, przez odrzucenie kłębka do osoby od której się go dostało i wita się ją. W ten sposób każdy zostanie powitany 2 razy.
Moje miejsce w ….
3 kartki, na poszczególnych kartkach napisano „ja”, „grupa”, trzecia kartka jest pusta- neutralna. Uczestnicy maja wybrać z którym hasłem się identyfikują - czy przez życie można iść licząc tylko na siebie, czy może tylko w grupie, czy łącząc te obie rzeczy.
Zakończenie zajęć.
Na zakończenie pytamy uczestników, jak się czuli w trakcie zajęć, co było miłe, a co sprawiło im kłopot, co nowego się dowiedzieli o sobie, czy ktoś kogoś wyjątkowo zaskoczył, itp. Zapraszamy na następne spotkanie.
ZAJĘCIA 2
Witamy się z grupą i prosimy, aby każdy dokończył zdanie: Od grupy oczekuję….
1) WPROWADZENIE ZASAD - aby razem czuć się dobrze, bezpiecznie i miło musimy ustalić normy, które będą obowiązywały podczas spotkań. Prowadzący proponuje normy, rozmawiamy, modyfikujemy i zapisujemy w ostatecznej formie i wywieszamy w widocznym miejscu.
nie krytykujemy, nie dokuczamy sobie
nie stosujemy agresji,
jedna osoba mówi, reszta słucha,
mówimy o sobie „ja”, mówimy do siebie po imieniu
wypowiadamy się we własnym imieniu.
współpracujemy, współdziałamy.
zachowujemy dyskrecję.
2) "Niedokończone zdania" - uczestnicy siedzą w kole, prowadzący podaje początek zdania i prosi uczestników o ich dokończenie, w takiej kolejności, w jakiej siedzą. Można zmieniać kierunek po każdej rundzie, uczestnicy mają prawo zrezygnować z dokończenia jakiegoś ze zdań. Niedokończone zdania:
Dzisiaj czuję się......
Najbardziej czuję się szczęśliwy, gdy.....
Najważniejsza cecha przyjaciela to moim zdaniem......
Nie lubię u innych......
Dwa słowa opisujące mnie to.......
Jest mi smutno, kiedy......itp.
3) "Autobiografia"- uczestnicy dobierają się w trójki, tworząc małe kółka, tak, by wszyscy byli zwróceni do siebie twarzami. Wybierają spośród siebie osobę A-mówiącego, osobę B- słuchacza i osobę C-obserwatora. W czasie trzech minut osoba A opowiada osobie B o swoim życiu, zaczynając od najwcześniejszego momentu i kontynuując chronologicznie do dnia dzisiejszego. Osoba B słucha uważnie, jak tylko potrafi. Obserwator patrzy na słuchacza i obserwuje go, stara się wyodrębnić te wypowiedzi i zachowania, które były pomocne mówiącemu oraz te, które utrudniały wypowiedź (może zapisywać spostrzeżenia). Po zakończeniu tej części ćwiczenia, osoba A mówi słuchaczowi, jak czuła się w kontakcie z nim (co z jego zachowania pomagało, a co przeszkadzało jej). Potem głos zabiera obserwator, który również udziela informacji słuchaczowi, na temat jego sposobu słuchania.
Potem następuje zmiana, aż wszystkie osoby znajdą się w każdej z ról.
4) "Rundka"- omówienie ćwiczenia koncentruje się na samopoczuciu uczestników po zakończeniu ćwiczenia; na tym, w jakiej roli czuli się lepiej, a w jakiej gorzej, co sprawiało im szczególne trudności, z czego są najbardziej zadowoleni.
5) "Prezentacja bohaterów"- zadaniem uczestników jest teraz przedstawienie biografii swoich rozmówców, którą przed chwilą wysłuchali. Prowadzący podkreśla, iż jest to znakomita okazja do sprawdzenia i skonfrontowania, czy i w jakim stopniu słuchacze zapamiętali i zrozumieli wszystko, co chcieli przekazać im mówiący, czy ich intencje były dobrze rozumiane.
6) "Rundka"- omówienie w kręgu odczuć poszczególnych osób w trakcie tego ćwiczenia, co sprawiało trudności, co było przyjemne, czy słuchacze wiernie odtworzyli wypowiedzi mówiących, jakie uczucia wzbudzały się w momencie, gdy o nich mówiono. Wypowiedzi mogą wywołać żywą dyskusję, która też może być formą podsumowania tego ćwiczenia.
7) "Burza mózgów"- uczestnicy dzielą się na grupy, w każdej z nich mają stworzyć listę cech dobrego słuchacza, jakie zachowania o tym świadczą, co sprawia, że czujemy, iż jesteśmy słuchani, zapisując wszystkie propozycje. Następnie grupy łączą się ze sobą i dokonują selekcji pomysłów, zapisując np. na tablicy (kartonach, szarym papierze) ostateczną uzgodnioną wspólnie listę.
8) "Mini-wykład"- omówienie wiadomości dotyczących efektywnej komunikacji. Odwołując się do opracowanej w poprzednim ćwiczeniu listy prowadzący porządkuje dotychczasową wiedzę i umiejętności uczestników wprowadzając pojęcia: aktywne słuchanie, parafraza, informacje zwrotne, klaryfikacja.