PRAWO PRACY
(zagadnienia - 2005/2006)
[administracja]
I. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRAWA PRACY (Florek, Zieliński - § 1; Liszcz - rozdział I )
1.1. Dynamizm prawa pracy
Dynamizm (rozwojowość) prawa pracy jest cechą szczególną prawa pracy. Prawo pracy jest młodą dziedziną prawa, podlega ono od początku swojego istnienia znaczącym przeobrażeniom. Nie bez powodu za jedną z cech charakteryzujących tę gałąź prawa uznano jej dynamizm, który jest nieporównywalnie większy niż w przypadku np. prawa cywilnego. W pierwszej połowie XIX w. można dostrzec regulacje ochronne prawa pracy. Normy prawne regulowały czas pracy, chroniły prawa dzieci, kobiet. W czasie stosowania norm zaczęły się krystalizować się pewne instytucje. Często są one różne w różnych krajach. Prawo pracy przeobraża się i przystosowuje do warunków społeczno - gospodarczych Przykładem zmian może być ewolucja czasu pracy. Widoczna jest tu tendencja do skracania czasu pracy. W XIX w. pracowano średnio 16 h dziennie w ciągu 7 - dniowego tygodnia pracy. Teraz pracuje się średnio 8 h w ciągu 5 dniowego tygodnia pracy. Na początku XX w. regulacje prawne przewidziały wolną niedzielę a po drugiej wojnie światowej wolną sobotę. Prawo pracy rozwija się również, jeśli chodzi o unormowania zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Jest to reakcja na nowe rozwiązania technologiczne (np. komputery).
Prawo pracy poszerza swój zakres przedmiotowy (regulacje ochronne dotyczące czasu, bhp, rodzicielstwa), a także zakres podmiotowy (kobiety, dzieci…, przepisy bhp stosuje się wszędzie gdzie jest wykonywana praca).
1.2. Praca jako przedmiot regulacji prawnej
Jest to praca ludzka
Praca rozumiana czynnościowo - działalność polegająca na wykonywaniu powtarzających się czynności
Praca w znaczeniu rzeczowym - efekt
Praca w znaczeniu socjologicznym - wszelka działalność materialna i niematerialna, która jest użyteczna dla społeczeństwa
Praca jako działalność w celach zarobkowych - zawsze odpłatna
Praca jest podporządkowana (pod kierownictwem i na rzecz innego podmiotu) - podwładny ma obowiązek wykonywania poleceń kierownika
Cechy podporządkowania:
Osobistość - samodzielne wykonywanie
Zespołowość - dotyczy minimum 2 osób
Umowność podporządkowania
(1) jest dobrowolnie podjęta
(2) umówienie granic podporządkowania
Prawo pracy nie interesuje się
pracą wykonywaną na własny rachunek i ryzyko
pracą charytatywną, wykonywaną ze względów moralnych
pracą przyjętą dobrowolnie nie będącą głównym celem stosunku małżeńskiego
pracą dobrowolnie przyjętą w celach zarobkowych ale narzuconą co do warunków (np. żołnierz poborowy)
pracą dobrowolnie przyjętą w celach zarobkowych wykonywaną w warunkach pełnej dyspozycyjności (przeciwieństwo umownego podporządkowania, np. żołnierz, policjant; polecenia mają tu postać rozkazów)
pracą nakładczą - chałupniczą - widoczne są podobne uprawnienia, ale nie ma tu podporządkowania, bo praca nie musi być osobista i nie ma bezpośredniego nadzoru
1.3. Prawo pracy jako gałąź prawa
Gałąź prawa stanowi ogół norm prawnych wyodrębnionych z całości systemu prawa przedmiotowego za pomocą pewnego umownie przyjętego kryterium klasyfikacyjnego.
Podział ze względu na metodę regulacji
Podział ze względu na przedmiot regulacji
Prawo pracy stanowi gałąź prawa przy przyjęciu, że kryterium klasyfikacji jest przedmiot regulacji.
Prawo pracy jest to gałąź prawa obejmująca ogół norm prawnych regulujących stosunki społeczne związane z pracą obywateli
1.4. Metody regulacji w prawie pracy
Powszechnie odrzucono tezę o wyodrębnieniu prawa pracy jako gałąź prawa ze względu na metodę regulacji (normy ius cogens, operowanie także sankcjami pozamajątkowymi, uprawnienia władcze podmiotu zatrudniającego).
Stosunki zachodzące w trakcie procesów pracy podporządkowanej (i stosunki związane) regulowane za pomocą różnych metod wykształconych w innych gałęziach prawa, a w szczególności wprawie cywilnym i administracyjnym (metody władcze i niewładcze). W prawie pracy zawarte są zarówno sankcje cywilne (odp. odszkodowawcza), sankcje administracyjne i karne.
2. PRZEDMIOT PRAWA PRACY (Florek, Zieliński - § 1; Liszcz - rozdział I)
2.1. Stosunki pracy (społeczne, zobowiązaniowe stosunki pracy)
Stosunki o charakterze zobowiązaniowym, dwustronnym, wzajemnym
Jedna ze stron może żądać od drugiej spełnienia świadczenia a druga musi je spełnić
Pracodawca może żądać świadczenia pracy a pracownik zobowiązany jest żądanie spełnić
Pracownik może żądać zapłaty wynagrodzenia a pracodawca zobowiązany jest żądanie spełnić
Jest to najważniejszy dział prawa pracy
Najważniejszym źródłem jest tu KP, który określa prawa i obowiązki pracowników i pracodawców
2.2. Stosunki procesowe prawa pracy
Są to regulacje prawne określające zasady rozstrzygania sporów indywidualnych ze stosunku pracy
Powstają między stronami stosunku pracy w związku z naruszeniem przez jedną ze stron (pracodawca lub pracownik) przepisów prawa pracy
2.3. Administracyjne stosunki prawa pracy (administracyjne prawo pracy)
Stosunki zachodzące w trakcie wykonywania przez państwo działań z zakresu polityki zatrudnienia, płac i nadzoru nad przestrzeganiem prawa pracy
Dominują tu stosunki administracyjno-prawne (władcze rozstrzygnięcia)
Są to m.in. stosunki łączące osoby bezrobotne z urzędami pracy.
Regulacje dotyczące organów nadzoru nad warunkami pracy (inspekcje pracy)
2.4. Zbiorowe prawo pracy
Regulacje dotyczące funkcjonowania związków zawodowych, organizacji pracodawców, sporów zbiorowych pracy, partycypacji pracowniczej
2.5. Kwestia prawa ubezpieczeń społecznych
Stosunek trójpodmiotowy powiązany ze stosunkami pracy w relacjach
Nie jest trójkąt - nie ma powiązania między pracodawcą a pracownikiem
Jest regulowany przez odrębną gałąź prawa
Widoczna jest odrębność funkcjonalna tych stosunków
3. FUNKCJE PRAWA PRACY (Liszcz - rozdział I)
Funkcje prawa pracy to pożądane kierunki oddziaływania prawa na działalność społeczną
FUNKCJA OCHRONNA
Polega na działaniu prawa pracy w sposób zabezpieczający interesy pracowników jako słabszej ekonomicznie strony
Prawo pracy bardzo często rezygnuje z zasady równości stron (rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem)
Klasyfikacja norm prawnych
ze względu na moc obowiązywania
IUS COGENS (np. odpowiedzialność porządkowa, dyscyplinarna, przedawnienie)
IUS DISPOSITIVUM (prawie nie ma ich w prawie pracy)
NORMY SEMIIMPERATYWNE (normy te dominują w prawie pracy)
<18.1> zasada uprzywilejowania pracownika
<18.2> zasada automatyzmu prawnego
minimalne wynagrodzenie (899 zł)
ze względu na rodzaj sankcji
NORMY DOSKONAŁE (lex perfecta) - sankcja cywilnoprawna
NORMY MNIEJ NIŻ DOSKONAŁE (lex minus quam perfecta) - sankcja karna
W prawie pracy dominują normy więcej niż doskonałe.
FUNKCJA ORGANIZATORSKA
Polega na takim działaniu regulacji prawnej, które ma zapewnić prawidłowy przebieg pracy zespołowej
Funkcję stworzono dla pracodawców, ale służy też pracownikom
Prawo pracy określa:
Zakres uprawnień kierowniczych
Obowiązki pracowników
Sankcje i środki karne mają przeciwdziałać naruszaniu obowiązków przez pracowników
Do realizacji tej funkcji konieczna jest instytucja podporządkowania, określenie zakresu obowiązków pracowniczych i instytucja odpowiedzialności porządkowej
systemy ocen, pochwały, nagrody służą wykonaniu tej funkcji
FUNKCJA WYCHOWAWCZA
Jest to funkcja każdego prawa, ma walor społeczny
Wykonywanie pracy wpływa na jakość życia
Wykształcone w pracy wzorce postępowania przenoszone są w dużej mierze na życie pozazawodowe
Np. szanowanie godności i innych dóbr osobistych pracownika, przestrzeganie zasad współżycia społecznego
FUKCJA ROSZDZIELCZA
Istotą tej funkcji jest podział dochodu społecznego. Prawo pracy określa zasady podziału dochodu między pracowników a pracodawców (Zieliński)
Rozumienie tej funkcji jako podział pracy (Liszcz)
4. ZASADY PRAWA PRACY (Florek, Zieliński - § 2-3; Liszcz - rozdział III)
4.1. Pojęcie zasad prawa pracy
Zasady prawa pracy - są to stworzone przez ludzi normy o podstawowym charakterze mające zasadnicze znaczenie dla danego systemu prawnego. Jest to ujęcie pozytywistyczne. Wg koncepcji naturalistycznej zasady te mają charakter pozaprawny i absolutny.
4.2. Rodzaje zasad prawa pracy
ZASADY NORMATYWNE
Są to pewne reguły postępowania charakteryzujące się dużym stopniem ogólności. Mają one podstawowe znaczenie dla regulacji stosunków społecznych. Te zasady obowiązują tak jak inne (szczegółowe) normy prawne
Np. Dział I, Rozdział II KP (Podstawowe zasady prawa pracy)
Zasada swobody wyboru zatrudnienia (art. 10 § 1) i (Art. 65. ust. 1 i 2 Konstytucji)
Prawo do minimalnego wynagrodzenia (art. 10 § 2) i (Art. 65. ust. 4 Konstytucji)
Zasada prawa do pracy (art. 10 § 3)
Zasada dobrowolności pracy (art. 11)
Zasada ochrony dóbr osobistych pracownika (Art. 111)
Zasada równego traktowania wszystkich pracowników (Art. 112 i Art. 113 )
Prawo do godziwego wynagrodzenia (Art. 13)
Prawo do wypoczynku (Art. 14) i (Art. 66. ust. 2 Konstytucji)
Prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy (Art. 15)
Obowiązek pracodawcy zaspokajania bytowych, socjalnych i kulturalnych potrzeb pracowników (stosownie do możliwości i warunków) (Art. 16)
Obowiązek ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych (Art. 17)
Zasada uprzywilejowania pracownika, zasada automatyzmu prawnego (Art. 18)
Zasada wolności zrzeszania się pracowników i pracodawców (Art. 181) i (Art. 59. ust. 1 Konstytucji)
Zasada uczestnictwa pracowników w zarządzaniu zakładem pracy (Art. 182) i (Art. 20 Konstytucji)
Niektóre z zasad normatywnych są zapisane w Konstytucji).
Istnieje też zasada trwałości stosunku pracy. Można ją wywnioskować z Art. 38, 45, 56 i 41 KP.
ZASADY POSTULATYWNE
Są to reguły wyrażające pewne idee kierunkowe, myśli przewodnie, postulaty kierowane pod adresem organów stosujących prawo (wskazówki interpretacyjne) i organów ustawodawczych (wskazówki legislacyjne). Wszystkie zasady normatywne mają też aspekt postulatywny.
ZASADY OPISOWE
Są to konstrukcje prawne służące skrótowej charakterystyce instytucji prawa pracy.
Zasada odpłatności pracy
Zasada osobistego świadczenia pracy
Zasada ryzyka podmiotu zatrudniającego
Zasada szybkości postępowania (procesowa)
Zasada ograniczenia formalizmu (procesowa) np. ustny pozew
4.3. Funkcje zasad prawa pracy
zasady normatywne
Zasady są także normami prawnymi. Są bezpośrednio stosowane gdy nie ma regulacji szczególnej. Nie zachodzi tu reguła Lex speciali derogat legi generali Normy szczegółowe muszą być zgodne z zasadą.
Zasadę ułatwiania podnoszenia kwalifikacji realizują przepisy wykonawcze.
Zasady normatywne służą także do weryfikacji przepisów KC, które miałyby wypełniać lukę w prawie pracy.
zasady postulatywne - postulaty dotyczące tworzenia i stosowania prawa
zasady opisowe - są przydatne w badaniach naukowych, pracach dydaktycznych, pracach legislacyjnych
- 2 -