Katarzyna Dzienniak

Scenariusz zajęć świetlicowych

Temat: Pozytywne relacje w grupie.

Cel główny: - kształtowanie pozytywnych relacji w grupie.

Cele operacyjne: - kształtowanie postaw koleżeńskości,

- wdrażanie wychowanek do dbania o bezpieczeństwo swoje i koleżanek z grupy.

Formy pracy: - grupowa,

- indywidualna,

Metody pracy: - zabawowa,

- dramy,

- plastyczna,

Środki dydaktyczne: - gazety,

- wycinki z gazet,

- duży arkusz papieru,

- kredki, flamastry,

- klej,

- papier,

Przebieg zajęć:

1. Powitanie - zabawa „Cebula”. Wychowankowie stają w dwóch kręgach, twarzą do siebie. Witają się z poszczególnymi osobami wg instrukcji podanych przez prowadzącego np.

• Witamy się po japońsku

• Witamy się stopami

• Witamy się czołami

• Witamy się uściskiem dłoni

• Witamy się przybiciem sobie piątki

• Witamy się mówiąc drugiej osobie coś miłego, np. ładnie dziś wyglądasz, cieszę się, że tutaj jesteś itp.

2. Rozmowa na temat minionego dnia, dobrych i złych rzeczach, które się wydarzyły.

3. Papierowa wojna. Prowadzący wyznacza teren bitwy - równe pola oddzielone linią. Zadaniem uczestników jest przerzucić jak najwięcej, przygotowanych wcześniej papierowych kul na stronę przeciwnika. Wygrywa ta drużyna, która na swoim polu będzie miała mniej papierowych pocisków. Przed rozpoczęciem zabawy prowadzący zwraca uwagę na możliwe niebezpieczeństwa: zderzenia, popchnięcia oraz prosi, aby uczestnicy dbali o bezpieczeństwo swoje i koleżanek.

4. Czyja to rzecz? Uczestnicy siadają w kole, jedna z osób opuszcza salę. Prowadzący wybiera trzy osoby, które kładą w środku okręgu po jednej, należącej do nich rzeczy. Uczestnik, który wraca do sali, ma za zadanie odgadnąć, do kogo należy każdy z przedmiotów.

5. Buty. Uczestnicy nadal siedzą w kole, każdy z nich zdejmuje prawego buta i stawia przed sobą. Na znak prowadzącego, przestawiają swoje buty przed koleżankę po prawej stronie. Po kilku takich zamianach, buty zostają umieszczone na środku okręgu. Uczestnicy powstają i chwytają za kostki koleżanek po obu stronach. Następnie próbują odnaleźć i ubrać swego buta, nie rozrywając stworzonego kręgu i nie używając rąk. Podobnie jak w punkcie 3 prowadzący zwraca uwagę na możliwe niebezpieczeństwa.

6. Ślepiec i przewodnik. Uczestnicy dobierają się w pary. Jednej z osób zostaje przydzielona rola ślepca, drugiej zaś przewodnika. Następnie wspólnymi siłami uczestnicy i prowadzący starają się określić, jakie obowiązki łączą się z rolą przewodnika („pokazywanie” świata, odpowiedzialność za drugą osobę, dbanie o jej bezpieczeństwo itd.). Po niniejszym omówieniu, przewodnik dostaje zadanie pokazania ślepcowi trzech przedmiotów znajdujących się w sali. Po wykonaniu zadania, następuje zamiana ról.

7. Wspólny portret. Uczestnicy otrzymują kartki z zarysem ludzkiej sylwetki. Prowadzący prosi o dorysowanie im twarzy i wklejenie lub narysowanie wokół serca rzeczy dla niego istotnych, takich, które sprawiają im radość. Stworzone w taki sposób małe portrety zostają umieszczone w przygotowanej wcześniej ramie - na dużym arkuszu papieru. Następnie uczestnicy poszukują różnic i podobieństw pomiędzy małymi portretami.

8. Podsumowanie.

• Jak się czujecie po odbytych zajęciach?

• Która zabawa podobała się wam najbardziej? Dlaczego?

• Które zadanie sprawiło wam najwięcej trudności? Dlaczego?

9. Pożegnanie. Iskierka.

---