Wydarzenie WOS, 14 listopad
Wybory parlamentarne 2011
Tak jak 4 lata temu, w roku 2007 mieliśmy okazję obserwować to ważne wydarzenie. W dniu 9 października bieżącego roku Państwowa Komisja Wyborcza przeprowadziła wybory do sejmu i senatu. Tą datę wyznaczył obecny prezydent Bronisław Komorowski już dnia 4 sierpnia. Wydarzenie odbyło się zgodnie z zasadami wprowadzonymi przez kodeks wyborczy z 5 stycznia 2011. Wybory do senatu po raz pierwszy przeprowadzono w jednomandatowych okręgach wyborczych. Znaczy to, że tylko jeden możliwy do obsadzenia z danego okręgu wyborczego mandat otrzymuje kandydat, który zdobył najwyższe poparcie społeczne spośród wszystkich kandydujących z danego okręgu wyborczego.
Jak podczas każdego przedsięwzięcia tego typu trzeba było liczyć się z dużą konkurencją. Wybierano 460 posłów spośród 7 035 kandydatów zgłoszonych na 338 listach kandydatów przez 11 komitetów wyborczych. Startowało ponad 100* komitetów wyborczych z całej polski. Najbardziej popularnymi komitetami, które zarejestrowały listy do Sejmu we wszystkich 41 okręgach były: Prawo i Sprawiedliwość, z liderem Jarosławem Kaczyńskim na czele wystawiło 916 kandydatów na posłów i 93 kandydatów na senatorów; Platforma Obywatelska i jej lider Donald Tusk wystawili 915 kandydatów na posłów i 93 na senatorów; Polskie Stronnictwo Ludowe i lider Waldemar Pawlak szczyciło się liczbą 918 kandydujących na posłów i 68 na senatorów; Sojusz Lewicy Demokratycznej na czele z Grzegorzem Napieralskim wystawiło 914 kandydatów na posłów i 68 na senatorów; partia Polska Jest Najważniejsza z liderem Pawłem Kowalem wystawiła 786 kandydujących na posłów i tylko 13 kandydatów na senatorów; Polska Partia Pracy i lider Bogusław Ziętek wystawił 776 kandydujących na posłów i 14 na senatorów; dobrą pozycję miała partia Janusza Palikota, Ruch Palikota wystawił 861 kandydujących na posłów i ani jednego na senatora. Przed każdymi wyborami trwa tzw. kampania wyborcza. Jest to czas, kiedy kandydaci poprawiają swój wizerunek i walczą o głosy wyborców. Zgodnie z kalendarzem wyborczym kampania wyborcza trwała do 7 października. Od 24 września do 7 października 2011 TVP na swoich antenach emitowała bezpłatne audycje komitetów wyborczych. Po wszelkich kampaniach istnieje czas tzw. ciszy wyborczej. Zaczyna się ona o północy w dniu poprzedzającym dzień głosowania, a kończy się po zakończeniu głosowania, czyli po zamknięciu lokali wyborczych. Zabroniona jest wtedy agitacja wyborcza, czyli wszelkie wystąpienia polityczne, manifestacje, audycje radiowe i telewizyjne, rozdawanie ulotek, czy naklejanie plakatów. Jak to podczas każdego przedsięwzięcia tego typu, zdarzyło się wiele incydentów. Łącznie odnotowano ich 244, a liczba osób zatrzymanych wyniosła 24. Informacje dotyczą drobnych występków, na przykład kradzież flag, niszczenie mienia czy właśnie agitacja, kiedy to samochód z wizerunkiem kandydata poruszał się po mieście.
By zachować porządek, stworzono obwody głosowania. Są to obszary utworzone na terenach gmin w celu przeprowadzania wyborów i referendów. Generalna ilość założonych na rok 2011 to 25 993 obwodów. Były to miejsca powszechne, lecz nie tylko w takich można było głosować. Obwody powstawały w placówkach państwowych takich jak szpitale, zakłady karne i śledcze, domy studenckie czy chociażby statki. Prawo głosu mieli nie tylko Polacy mieszkający w Polsce, ale także całą Polonia rozproszona po świecie. Za granicami naszego kraju również tworzono miejsca do głosowania, w budynkach dyplomatycznych. Przykładem może być Buenos Aires, Hawana, Nowy Jork czy Londyn. Obywatele przebywający za granicą głosowali jako pierwsi, lub w zależności od czasu bieżącego miejsca, w którym się znajdowali. W Polsce wybory rozpoczęły się 9 października 2011 o godzinie 7. Uprawnionych do głosowanie było 30 762 931 osób. Frekwencja zmieniała się wraz z godziną. Do godziny 9:00 wynosiła ona 2,79%, natomiast do godziny 18:00 już 39,65%. Ostatecznie wybory zakończono z frekwencją 48,92%, co stanowi naprawdę duży wynik. Wstępne wyniki głosowania podano 9 października o godzinie 21:00, informacje udostępniły instytuty badania opinii: Homo Homini i TNS OBOB. Natomiast ostateczne wyglądały tak: wybory wygrało PO. Partia miała 39,18% głosów i zarazem 45% mandatów. Oprócz PO do sejmu weszły jeszcze cztery parie. Na drugim miejscu znalazł się PiS, liczbą 29,89% głosów i 34,13% mandatów. Zaraz potem, na miejscu trzecim był Ruch Palikota z liczbą 10,02% głosów i 8,70% mandatów. Następnie PSL, osiągnął wynik 8,36% głosów i 6,09% mandatów. Ostatnią partią, która weszła do sejmu było SLD. Jeżeli chodzi o senat, wybierano 100 senatorów spośród 500 kandydatów zgłoszonych przez 88 komisji wyborczych. Wybrano kandydatów z 7 partii. Najwięcej senatorów wybrano z PO, bo aż 61. Mniej, bo 31 z partii PiS, z PSL 2 kandydatów. Cimoszewicz do senatu, klub Marka Borowskiego, klub Kazimierza Kutza oraz klub Rafała Dutkiewicza - z tych komitetów wyborczych wybrano po jednym członku senatu.
Wielu ludzi długo zastanawiało się, na kogo głosować. Dokładna orientacja nie była do końca możliwa, gdyż kandydatów zgłosiło się naprawdę dużo. Zmarnowano tony papieru na ulotki wyborcze, których wyborcy i tak nie czytali. Moim zdaniem bardziej przeszkadzały one, niż pomagały. Obserwując całą sytuację miałam wrażenie, że politycy zamiast zajmować się krajem, zajmują się swoim wizerunkiem i obietnicami, których pewnie i tak nie zrealizują. Sytuacja w naszym kraju zaczyna się pogarszać. Partie biją się między sobą, nie biorąc pod uwagę losów państwa. Społeczeństwo dobrze zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji, lecz nie może nic z tym zrobić. Dlatego też wielu ludzi zaczyna się przejmować sytuacją obywateli. Wydaje się, że jako przykład można tu podać istnienie Ruchu Palikota. Jego polityka opiera się bardziej na poglądach społeczności, niż walce politycznej między partiami. Może i zarzuca się mu populizm, mówiąc, że ludzie lubią populistów. Trzeba zauważyć też, że na Palikota głosowało wielu młodych, kiedy to starsi swe głosy oddawali na dwie główne partie. Widać tu chęci na metamorfozę i zmęczenie ludności wyczynami polityków. W końcu, coś, w tym kraju powinno się zmienić… Na wszystko przyjdzie czas i trzeba go doczekać, lecz kiedy to nastąpi? Tego nie jesteśmy w stanie przewidzieć.
Liczba komitetów wynosiła 106.