Które zdanie nieprawidłowo charakteryzuje bilirubinę wolną (przedwątrobową):
W krążeniu występuje w postaci związanej z albuminami
Daje bezpośrednią reakcję barwną z odczynnikiem diazowym Ehrlicha
Po przekroczeniu wartości krytycznej może odkładać się w jądrach pnia mózgu i w móżdżku
Jest rozpuszczalna w wodzie i może wydalać się z moczem
Nieprawdziwe b i d [G/659]
Który z poniższych szeregów produktów przemiany hemoglobiny (Hb) przedstawia prawidłową kolejność ich powstawania:
Hb→choleglobina→biliwerdyna→bilirubina→urobilinogen [G/660]
Hb→biliwerdyna→choleglobina→urobilina→bilirubina
Hb→urobilinogen→mezobilirubina→choleglobina→bilirubina
Hb→urobilinogen →sterkobilinogen→choleglobina→bilirubina
Hb→urobilina→urobilinogen→sterkobilinogen→bilirubina
Jeżeli u osoby dorosłej stężenie bilirubiny całkowitej w osoczu waha się w granicach 0.3-1.0 mg/dl to taki stan określamy jako:
Fizjologiczny[G/662]
abilirubinemia
hipobilirubinemia
podżółtaczkowy
żółtaczka
Wzrost we krwi bilirubiny sprzężonej i niesprzężonej (hiperbilirubinemia mieszana) jest charakterystyczny dla:
Żółtaczki hemolitycznej
Żółtaczki wątrobowej (miąższowej)[G/662]
Żółtaczki zaporowej
Żółtaczki noworodków
Dla wszystkich powyższych stanów
Upośledzenie aktywności UDP-glukuronylotransferazy jest charakterystyczne dla: 1) zespołu Gilberta, 2) zespołu Criglera-Najjara, 3) żółtaczki noworodków, 4) zespołu Dubin -Johnsona, 5) zespół Rotora. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
1,2,3 [Z/264]
1,3
4,5
Zdolność albuminy do wiązania bilirubiny niesprzężonej (UCB) zostanie przekroczona gdy poziom krytyczny UCB będzie większy niż:
0.2-0.8 mg/dl
1.2 -2.5 mg/dl
2.5 -5 mg/dl
6 -10 mg/dl
20-25 mg/dl[G/665]
Przyczyną żółtaczki noworodków jest: 1) zwiększony rozpad erytrocytów, 2) upośledzenie transportu bilirubiny we krwi z powodu zmniejszonej syntezy albumin w hepatocytach, 3) upośledzony wychwyt bilirubiny przez hepatocyty (biegun naczyniowy), 4) upośledzone sprzęganie bilirubiny w hepatocytach, 5) upośledzone wydalanie bilirubiny z hepatocytów do żółci (biegun żółciowy). Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
1,2,3
1,3,4,5 [G/665]
1,5
Do pierwotnych kwasów żółciowych zaliczamy kwas:
Cholowy [G/667]
Dezoksycholowy
Litocholowy
Ursodezoksycholowy
Prawdziwe a i b
Ciemny i obficie pieniący się mocz jest charakterystyczny dla przewlekłej cholestazy. Substancją obniżającą napięcie powierzchniowe moczu i odpowiedzialną za pienienie się moczu jest:
Bilirubina sprzężona
Bilirubina niesprzężona
Kwasy żółciowe [G/669]
Urobilinogen
urobilina
Do enzymów wskazujących na uszkodzenie komórki wątrobowej zaliczamy: 1) aminotransferazę alaninową (ALT), 2) aminotransferaze asparginianową (AST), 3) gamma glutamylotranspeptydazę (GGTP), 4) fosfatazę zasadową (ALP), 5) 5'nukleotydazę. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3 [M/751]
1,2,5
3,4,5
4,5
Enzymem wskazującym na obniżoną zdolność komórki wątrobowej do syntezy jest:
Fosfatazya zasadowa (ALP)
Cholinesterazy (ChE)
Amninotransferazy alaninowej (ALT)
Amylaza
γ-glutamylotransferaza
Przyczyną pojawienia się w rogówce pierścienia Kayser - Fleischer'a jest odkładanie się złogów:
Lumirubiny
Siarczanu miedzi [Z/261]
Żelaza
Cholesterolu
Soli kwasów żółciowych
Substancją odpowiedzialną za drażnienie zakończeń czuciowych i wywoływanie świądu skóry w przewlekłej cholestazie jest:
cholesterol
monoglukuronian bilirubiny
kwasy żółciowe [G/668]
jony miedzi
cholina
Który z poniższych markerów wirusowego zapalenia wątroby nie pojawia się we krwi podczas aktywnej infekcji:
HBsAg
HBeAg
HBcAg [Z/252]
DNA HBV
Polimeraza HBV
Za wieloletnią ochronę przed powtórnym zakażeniem HBV odpowiadają przeciwciała:
Anty-HBe
Anty HBs [Z/253]
Anty-HBV DNA
Anty-HBc
Anty-polimeraza HBV
O zakończeniu stadium replikacji wirusa HBV w hepatocytach świadczy pojawienie się we krwi:
Ab anty Hbe {Z/254]
Ab anty HBc klasy IgM
Ab anty HBc klasy IgG
HBsAg
HbcAg
Fizjologiczna rola komórek Ito polega na gromadzeniu:
witaminy K
witaminy A [Z/226]
witaminy D
żelaza
miedzi
Czynnikiem pobudzającym fibrogenezę w wątrobowych komórkach Ito jest:
transformujący czynnik wzrostu (TGF-α i β)
aldehyd octowy
wątrobowy czynnik wzrostowy (HGF)
insulina
prawdziwe a i b [Z/239]
Obecność przeciwciał przeciwmitochondrialnych (AMA) we krwi stanowi podstawę diagnostyczną do rozpoznania:
pierwotnej marskości żółciowej [Z/258]
autoimunologicznego zapalenia wątroby
WZW typu B
marskości wątroby typu Laeneca
hemochromatozy
Do substancji odpowiedzialnych za rozwój encefalopatii wątrobowej zaliczamy: 1) amoniak, 2) mocznik, 3) merkaptany, 4) mangan, 5) oktopaminę. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
1,3,4,5 [Z/236]
2,3,4,5
1,2
W hemochromatozie pierwotnej żelazo gromadzi się w :
hepatocytach
kardiomiocytach
chondrocytach
komórkach wysp trzustkowych
wszystkie powyższe [Z/260]
Cechą charakterystyczną dla marskości wątroby jest: 1) zwiększenie liczby czynnych hepatocytów 2) kapilaryzacja naczyń zatokowych, 3) włóknienie przestrzeni okołozatokowych, 4) wrotno-układowe przecieki naczyniowe na poziomie wewnątrzwątrobowym, 5) tworzenie guzków regeneracyjnych. Prawdziwe:
1,2,3
1,2,3,4
1,2,3,4,5
2,3,4,5 [Z/237]
3,4,5
U podłoża choroby Wilsona leży;
niedobór α1-antytrypsyny
zaburzone wydalanie miedzi z żółcią
nadmierne wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego
nadmierne wchłanianie miedzi z przewodu pokarmowego
nadprodukcja porfiryn
W zespole Budda-Chiariego blok naczyniowy odpowiedzialny za rozwój nadciśnienia wrotnego zlokalizowany jest:
przedwątrobwo
wątrobowo przedzatokowo
watrobowo zatokowo
wątrobowo zazatokowo
zawątrobowo [Z/232]
Do następstw nadciśnienia wrotnego zaliczamy: 1) wodobrzusze, 2) żylaki przełyku, 3) hipersplenizm, 4) zespół wątrobowo-nerkowy, 5) zespół wątrobowo-płucny. Prawdziwe:
1,2,3,4,5 [Z/238]
1,2,3,4,5
1,2,4,5
1
1,4
Wśród substancji miorelaksujących największe znaczenie w patogenezie wazodilatacji trzewnej w przebiegu nadciśnienia wrotnego przypisuje się:
leukotrienowi B4 (LTB4
tlenkowi azotu (NO) [Z/234]
czynnikowi aktywującemu płytki(PAF)
bradykininie
aktywnym białkom dopełniacza (C5a, C3a)
Do patomechanizmów odpowiedzialnych za rozwój zespołu wątrobowo-nerkowego nalezą: 1) wzrost aktywności angiotensynowej osocza, 2) wzrost napięcia nerkowego układu współczulnego, 3) wzrost stężenia osoczowej endoteliny -1, 4) wzrost nerkowej syntezy tlenku azotu (NO), 5) upośledzenie wątrobowej degradacji leukotrienu C4 i D4 (LTC4, LTD4). Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
1,2,3,5 [G/677; Z/234]
1,2,3
1,2,4,5
Które zdanie dotyczące marskości wątroby typu Laeneca jest nieprawdziwe:
jest to marskość alkoholowa
jest to marskość drobnoguzkowa
jest to marskość wrotna
często poprzedzona jest nacieczeniem tłuszczowym
wszystkie twierdzenia są prawdziwe [Z/248]
Zgaga, chrypka i ból gardła to objawy charakterystyczne dla:
Choroby wrzodowej
Choroby refluksowej przełyku [Z/272]
Choroby Leśniowskiego-Crohna
Wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Przewlekłego zapalenia trzustki
Biochemicznym wskaźnikiem uszkodzenia miąższu trzustki jest zwiększone stężenie w osoczu: 1) amylazy, 2) lipazy, 3) aminotransferazy alaninowej 4) aminotransferazy asparginianowej 5) fosfatazy zasadowej. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
1,2,5
1,2 [Z/283]
3, 4
Alkohol może być przyczyną przewlekłego zapalenia trzustki ponieważ:
komórki miąższu trzustki zawierają dehydrogenazę alkoholową , która metabolizuje alkohol do toksycznego aldehydu
aldehyd octowy powstały z przemian alkoholu w trzustce nasila syntezę trójglicerydów w trzustce i powoduje jej stłuszczenie
alkohol poprzez aktywację układu cholinergicznego zwiększa stężenie białek w soku trzustkowym które wytrącając się zatykają przewody trzustkowe
alkohol pobudza wydzielanie łatwo hydrolizującej litostatyny, która inicjuje powstawanie strątów białkowych i śródmiąższowe i śródprzewodowe tworzenie kryształów wapnia
wszystkie odpowiedzi są prawdziwe [Z/285]
Do charakterystycznych objawów przewlekłego zapalenia trzustki należy: 1) Ból w nadbrzuszu środkowym pojawiający się po przyjęciu pokarmu , 2) zaburzenie gospodarki węglowodanowej (upośledzona tolerancja glukozy/cukrzyca), 3) stolce tłuszczowe steatorrhea 4) znaczny ubytek masy ciała 5) zaburzenia wchłaniania Prawdziwe:
1,2,3,4,5 [Z/285]
1,3,4,5
1,2,3,5
1,3,5
2,3,4,5
Zasiedlenie błony śluzowej żołądka przez Helicobacter pylori (Hp) jest możliwe ponieważ:
Hp posiada ureazę rozkładającą mocznik do amoniaku, który zobojętnia kwas solny soku żołądkowego [Z/274]
Hp uwalnia cytotoksynę uszkadzającą komórki okładzinowe żołądka produkujące kwas solny
Hp posiada anhydrazę węglanową produkującą duże ilości wodorowęglanów zobojętniających kwas solny
Hp pobudza uwalnianie histaminy hamującej aktywność pompy protonowej w komórkach okładzinowych
Hp posiada glutaminazę katalizującej dezaminację aminokwasów i powstawanie amoniaku neutralizującego kwaśność soku