Opisz działalność towarzystw klasyfikacyjnych:

Są to organizacje powołane do pełnienia nadzoru technicznego nad obiektami pływającymi i budownictwem okrętowym.

Zakres działalności:

• opracowanie i wydawanie przepisów klasyfikacji i przepisów budowy statków i obiektów oceanicznych

• zatwierdzanie dokumentacji konstrukcyjnej na budowę lub przebudowę statku

• uznawanie hut i innych zakładów przemysłowych do produkcji materiałów konstrukcyjnych i wyposażenia okrętowego

• prowadzenie nadzoru produkcji materiałów konstrukcyjnych i wyposażenia okrętowego

• prowadzenie nadzoru budowy lub przebudowy kadłuba lub wyposażenia statku

• potwierdzenie gotowości technicznej statku do podjęcia zadań eksploatacyjnych przez nadawanie klasy

• dokonywanie przeglądów okresowych w eksploatacji

Wymień znane Ci towarzystwa klasyfikacyjne:

- LR (=Lloyd's Register of Shipping) - największy tonarz sklasyfikowanych statków i największa tradycja

- DnV (=Det norske Veritas)

- BV (=Bureau Veritas)

- GL (=Germanischer Lloyd)

- ABS (=American Bureau of Shipping)

Opisz publikacje towarzystw klasyfikacyjnych:

Publikacje towarzystw klasyfikacyjnych:

1. Księga rejestru - zawiera dane wszystkich sklasyfikowanych przez dane towarzystwo jednostek (nr rejestrowy, tonarz i wymiary, oznaczenie klasyfikacyjne, dane o kadlubie i urządzeniach maszynowych i ponadto róznego rodzaju daje statystyczne)

2. Przepisy budowy i klasyfikacji statków - zbiory wymagań dotyczących budowy i eksploataji statków

3. Zalecenia i wskazówki

4. Publikacje naukowe

5. Publikacje o charakterze informacyjnym - informacje o działalności danego towarzystwa

Opisz elementy konstrukcyjne statku:

Kadłub statku składa się z poszycia oraz usztywnień.

Poszycie - Wierzchnia część kadłuba (pokrywająca od zewnętrznej strony szkielet kadłuba) wykonywana z blachy okrętowej (stal okrętowa walcowana).

Usztywnienia:

a) zwykłe - profile hutnicze:

- płaskowniki

- kątowniki nierównoramienne

- kątowniki łebkowe

- kątowniki równoramienne, teowniki, ceowniki, dwuteowniki,

profile rurowe oraz pręty o przekroju koła i półkola

b) ramowe - profile spawane, prefabrykowane są w stoczni z min. dwóch blach uniwersalnych (płaskowników):

- teowniki spawane

- kątowniki spawane (np. zrębnice podpokładowe),

- ceowniki spawane (np. pokładniki i wręgi konsolowe),

Poszycie kadłuba wraz z usztywnieniami tworzy ruszt:

- otwarty - w przypadku jednego poszycia z usztywnieniami

- zamknięty - dwa poszycia z usztywnieniami zamocowanymi pomiędzy nimi

Poszycie w ruszcie usztywniają:

- usztywnienia zwykłe, które przebiegają w odległości 600-900mm. Kierunek

przebiegu usztywnień zwykłych decyduje o rodzaju układu wiązań -

poprzecznym lub wzdłużnym.

- usztywnienia ramowe wykonywane z profili spawanych o dużych wymiarach,

usytuowane prostopadle do usztywnień zwykłych, oddalone od siebie o

odległość kilkakrotnie (2-6) razy większą od odstępu usztywnień zwykłych,

nazywane wiązarami.

poprzeczny układ wiązań:

pokład: pokładniki poprzeczne (usztywnienia zwykłe, wykonane z profili hutniczych ), wzdłużniki pokładowe (usztywnienia ramowe, wykonane z profili spawanych ), poprzeczne usztywnienia ramowe.

burta: wręgi burtowe poprzeczne (usztywnienia zwykłe wykonane z profili hutniczych - biegną pionowo), wzdłużniki burtowe (usztywnienia ramowe, z profili spawanych - gdy na statku występują międzypokłady), pionowe usztywnienia ramowe (wykonane z profili spawanych - grubsze usztywnienie burtowe)

dno: denniki poprzeczne (usztywnienia zwykłe, najczęściej wykonane z blachy okrętowej, czasami z profilu hutniczego), wzdłużniki denne* (usztywnienia ramowe, wykonane z profilu spawanego, jeśli występuje pojedyncze dno lub z blachy okrętowej w przypadku dna podwójnego)

*istnieją wzdłużniki środkowe i boczne

wzdłużny układ wiązań:

pokład: pokładniki wzdłużne (usztywnienia zwykłe, wykonane z profili

hutniczych), pokładniki ramowe poprzeczne (usztywnienia

ramowe poprzeczne, wykonane z profili spawanych), wzdłużniki

pokładowe, wykonane z profili spawanych)

burta: wręgi burtowe wzdłużne (usztywnienia zwykłe, wykonane z profili

hutniczych), wręgi burtowe ramowe poprzeczne (usztywnienia

ramowe z profili spawanych)

dno: wręgi wzdłużne denne (usztywnienia zwykłe wykonane z profili hutniczych):

dna wywnętrzengo i zewnętrznego; denniki ramowe poprzeczne (usztywnienia ramowe wykonane z blachy okrętowej), wzdłużniki denne (wykonane z profili spawanych lub blachy okrętowej).

Mieszany ukłąd wiązań:

Pokład: Zawsze jak we wzdłużnym układzie wiązań:

pokładniki wzdłużne (usztywnienia zwykłe z profili hutniczych),

pokładniki ramowe poprzeczne (usztywnienia ramowe z profili spawanych),

wzdłużniki pokładowe (z profili spawanych)

Burta: Zawsze jak w poprzecznym układzie wiązań - tylko pionowe usztywnienia:

wręgi burtowe poprzeczne (usztywnienia zwykłe z profili hutniczych),

wręgi burtowe ramowe poprzeczne (usztywnienia ramowe z profili spawanych),

Dno: w zależności od wersji mieszanego układu wiązań, występują elementy

takie jak w poprzecznym lub we wzdłużnym układzie wiązań

Opisz strukturę IMO:

zgromadzenie ogólne - najwyższy organ IMO; sesje tego zgromadzenia odbywają się regularne, co 2 lata. Jego zadaniem jest m.in. zatwierdzanie przedłożonych przez odpowiednie komitety przepisów.

komitety - opracowuje przepisy w formie konwencji lub kodeksów

np.: komitet bezpieczeństwa na morzu - MSC (= Maritime Safety Commitee); zajmuje się on sprawami

technicznymi związanymi z bezpieczeństwem na morzu. Zakres działalności jest szeroki. Prace w określonych

dziedzinach są prowadzone w podkomitetach do spraw m.in.:

- stateczności i linii ładunkowych oraz bezpieczeństwa statków rybackich

SLF (= sub-committee on Stability, Load lines and on Fishing vessels safety)

- szkolenia zawodowego i obowiązków wachtowych

W skład podkomitetów wchodzą delegaci państw członkowskich.

Rada - jest organem zarządzającym pomiędzy sesjami zgromadzenia. W jej skład wchodzą przedstawiciele 40 państw członkowskich, wybierani na okres 2 lat.

Sekretariat - ostatni organ władzy IMO zarządzany przez sekretarza . Prace tego organu są wykonywane w specjalistycznych działach.

Polska jest w IMO od 16 marca 1961. Jej stałym przedstawicielem przy IMO jest radca ambasady Rzeczypospolitej w Londynie

Opisz działalność IMO:

To organizacja powstała w 1948 roku. Rozpoczęła w 1951 w Londynie jako Intergouvermental Maritime Consultive Organization i od 1982 r. International Maritime Organization - IMO. Należy do niej około 160 państw i one muszą przestrzegać jej zasad. Polska należy do IMO od 16 marca 1961 roku.

Podstawowe dokumenty IMO:

2. Konwencje IMO:

• SOLAS (Safety of life at sea) - 1974r. - międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu - dotyczy bezpieczeństwa statku odnośnie niezatapialności i stateczności przewozu ładunków niebezpiecznych, ziarna, rozmieszczenia grodzi wodoszczelnych, ppoż, środków ratujących życie, radiotelegrafii itp.

• Load Lines - 1966r. - określa się na jej podstawie minimalną wolną burtę I maksymalne zanurzenie statku.

• MARPOL (MARine POLlution) - międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczenia morza przez statki

• STCW - międzynarodowa konwencja w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw, oraz pełnienia wacht

3. Kodeksy - kody:

• MKS - międzynarodowy kod sygnałowy

• IMDG - międzynarodowy morski kod ładunków niebezpiecznych

• Bezpieczeństwo przewozu stałych ładunków masowych

• Kodeks Stateczności W Stanie Nieuszkodzonym (dla wszystkich statków objętych wymaganiami IMO)

Kodeksy są uchwalane rezolucjami na sesjach zgromadzenia ogólnego lub

rezolucjami odpowiednich komitetów. Niektóre z kodeksów są wprowadzane jako poprawki do konwencji, a inne istnieją niezależnie

Opisz działalność towarzystw klasyfikacyjnych:

Są to organizacje powołane do pełnienia nadzoru technicznego nad obiektami pływającymi i budownictwem okrętowym.

Zakres działalności:

• opracowanie i wydawanie przepisów klasyfikacji i przepisów budowy statków i obiektów oceanicznych

• zatwierdzanie dokumentacji konstrukcyjnej na budowę lub przebudowę statku

• uznawanie hut i innych zakładów przemysłowych do produkcji materiałów konstrukcyjnych i wyposażenia okrętowego

• prowadzenie nadzoru produkcji materiałów konstrukcyjnych i wyposażenia okrętowego

• prowadzenie nadzoru budowy lub przebudowy kadłuba lub wyposażenia statku

• potwierdzenie gotowości technicznej statku do podjęcia zadań eksploatacyjnych przez nadawanie klasy

• dokonywanie przeglądów okresowych w eksploatacji

Wymień znane Ci towarzystwa klasyfikacyjne:

- LR (=Lloyd's Register of Shipping) - największy tonarz sklasyfikowanych statków i największa tradycja

- DnV (=Det norske Veritas)

- BV (=Bureau Veritas)

- GL (=Germanischer Lloyd)

- ABS (=American Bureau of Shipping)

Opisz publikacje towarzystw klasyfikacyjnych:

Publikacje towarzystw klasyfikacyjnych:

5. Księga rejestru - zawiera dane wszystkich sklasyfikowanych przez dane towarzystwo jednostek (nr rejestrowy, tonarz i wymiary, oznaczenie klasyfikacyjne, dane o kadlubie i urządzeniach maszynowych i ponadto róznego rodzaju daje statystyczne)

6. Przepisy budowy i klasyfikacji statków - zbiory wymagań dotyczących budowy i eksploataji statków

7. Zalecenia i wskazówki

8. Publikacje naukowe

5. Publikacje o charakterze informacyjnym - informacje o działalności danego towarzystwa

Opisz elementy konstrukcyjne statku:

Kadłub statku składa się z poszycia oraz usztywnień.

Poszycie - Wierzchnia część kadłuba (pokrywająca od zewnętrznej strony szkielet kadłuba) wykonywana z blachy okrętowej (stal okrętowa walcowana).

Usztywnienia:

a) zwykłe - profile hutnicze:

- płaskowniki

- kątowniki nierównoramienne

- kątowniki łebkowe

- kątowniki równoramienne, teowniki, ceowniki, dwuteowniki,

profile rurowe oraz pręty o przekroju koła i półkola

b) ramowe - profile spawane, prefabrykowane są w stoczni z min. dwóch blach uniwersalnych (płaskowników):

- teowniki spawane

- kątowniki spawane (np. zrębnice podpokładowe),

- ceowniki spawane (np. pokładniki i wręgi konsolowe),

Poszycie kadłuba wraz z usztywnieniami tworzy ruszt:

- otwarty - w przypadku jednego poszycia z usztywnieniami

- zamknięty - dwa poszycia z usztywnieniami zamocowanymi pomiędzy nimi

Poszycie w ruszcie usztywniają:

- usztywnienia zwykłe, które przebiegają w odległości 600-900mm. Kierunek

przebiegu usztywnień zwykłych decyduje o rodzaju układu wiązań -

poprzecznym lub wzdłużnym.

- usztywnienia ramowe wykonywane z profili spawanych o dużych wymiarach,

usytuowane prostopadle do usztywnień zwykłych, oddalone od siebie o

odległość kilkakrotnie (2-6) razy większą od odstępu usztywnień zwykłych,

nazywane wiązarami.

Opisz strukturę IMO:

zgromadzenie ogólne - najwyższy organ IMO; sesje tego zgromadzenia odbywają się regularne, co 2 lata. Jego zadaniem jest m.in. zatwierdzanie przedłożonych przez odpowiednie komitety przepisów.

komitety - opracowuje przepisy w formie konwencji lub kodeksów

np.: komitet bezpieczeństwa na morzu - MSC (= Maritime Safety Commitee); zajmuje się on sprawami

technicznymi związanymi z bezpieczeństwem na morzu. Zakres działalności jest szeroki. Prace w określonych

dziedzinach są prowadzone w podkomitetach do spraw m.in.:

- stateczności i linii ładunkowych oraz bezpieczeństwa statków rybackich

SLF (= sub-committee on Stability, Load lines and on Fishing vessels safety)

- szkolenia zawodowego i obowiązków wachtowych

W skład podkomitetów wchodzą delegaci państw członkowskich.

Rada - jest organem zarządzającym pomiędzy sesjami zgromadzenia. W jej skład wchodzą przedstawiciele 40 państw członkowskich, wybierani na okres 2 lat.

Sekretariat - ostatni organ władzy IMO zarządzany przez sekretarza . Prace tego organu są wykonywane w specjalistycznych działach.

Polska jest w IMO od 16 marca 1961. Jej stałym przedstawicielem przy IMO jest radca ambasady Rzeczypospolitej w Londynie

Opisz działalność IMO:

To organizacja powstała w 1948 roku. Rozpoczęła w 1951 w Londynie jako Intergouvermental Maritime Consultive Organization i od 1982 r. International Maritime Organization - IMO. Należy do niej około 160 państw i one muszą przestrzegać jej zasad. Polska należy do IMO od 16 marca 1961 roku.

Podstawowe dokumenty IMO:

4. Konwencje IMO:

• SOLAS (Safety of life at sea) - 1974r. - międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu - dotyczy bezpieczeństwa statku odnośnie niezatapialności i stateczności przewozu ładunków niebezpiecznych, ziarna, rozmieszczenia grodzi wodoszczelnych, ppoż, środków ratujących życie, radiotelegrafii itp.

• Load Lines - 1966r. - określa się na jej podstawie minimalną wolną burtę I maksymalne zanurzenie statku.

• MARPOL (MARine POLlution) - międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczenia morza przez statki

• STCW - międzynarodowa konwencja w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw, oraz pełnienia wacht

5. Kodeksy - kody:

• MKS - międzynarodowy kod sygnałowy

• IMDG - międzynarodowy morski kod ładunków niebezpiecznych

• Bezpieczeństwo przewozu stałych ładunków masowych

• Kodeks Stateczności W Stanie Nieuszkodzonym (dla wszystkich statków objętych wymaganiami IMO)

Kodeksy są uchwalane rezolucjami na sesjach zgromadzenia ogólnego lub

rezolucjami odpowiednich komitetów. Niektóre z kodeksów są wprowadzane jako poprawki do konwencji, a inne istnieją niezależnie

poprzeczny układ wiązań:

pokład: pokładniki poprzeczne (usztywnienia zwykłe, wykonane z profili hutniczych ), wzdłużniki pokładowe (usztywnienia ramowe, wykonane z profili spawanych ), poprzeczne usztywnienia ramowe.

burta: wręgi burtowe poprzeczne (usztywnienia zwykłe wykonane z profili hutniczych - biegną pionowo), wzdłużniki burtowe (usztywnienia ramowe, z profili spawanych - gdy na statku występują międzypokłady), pionowe usztywnienia ramowe (wykonane z profili spawanych - grubsze usztywnienie burtowe)

dno: denniki poprzeczne (usztywnienia zwykłe, najczęściej wykonane z blachy okrętowej, czasami z profilu hutniczego), wzdłużniki denne* (usztywnienia ramowe, wykonane z profilu spawanego, jeśli występuje pojedyncze dno lub z blachy okrętowej w przypadku dna podwójnego)

*istnieją wzdłużniki środkowe i boczne

wzdłużny układ wiązań:

pokład: pokładniki wzdłużne (usztywnienia zwykłe, wykonane z profili

hutniczych), pokładniki ramowe poprzeczne (usztywnienia

ramowe poprzeczne, wykonane z profili spawanych), wzdłużniki

pokładowe, wykonane z profili spawanych)

burta: wręgi burtowe wzdłużne (usztywnienia zwykłe, wykonane z profili

hutniczych), wręgi burtowe ramowe poprzeczne (usztywnienia

ramowe z profili spawanych)

dno: wręgi wzdłużne denne (usztywnienia zwykłe wykonane z profili hutniczych):

dna wywnętrzengo i zewnętrznego; denniki ramowe poprzeczne (usztywnienia ramowe wykonane z blachy okrętowej), wzdłużniki denne (wykonane z profili spawanych lub blachy okrętowej).

Mieszany ukłąd wiązań:

Pokład: Zawsze jak we wzdłużnym układzie wiązań:

pokładniki wzdłużne (usztywnienia zwykłe z profili hutniczych),

pokładniki ramowe poprzeczne (usztywnienia ramowe z profili spawanych),

wzdłużniki pokładowe (z profili spawanych)

Burta: Zawsze jak w poprzecznym układzie wiązań - tylko pionowe usztywnienia:

wręgi burtowe poprzeczne (usztywnienia zwykłe z profili hutniczych),

wręgi burtowe ramowe poprzeczne (usztywnienia ramowe z profili spawanych),

Dno: w zależności od wersji mieszanego układu wiązań, występują elementy

takie jak w poprzecznym lub we wzdłużnym układzie wiązań

---