Mateusz Korycki Gr. Bb I TM	SZYBKOŚĆ REAKCJI
^Data wykonania: 09.01.2009r.	^Ocena:	^Podpis:

DOŚWIADCZENIE I

Do trzech probówek wlewamy jednakową ilość manganianu (VII) potasu i dodajemy po 10 kropli:

- I probówka: kwas siarkowy (VI)

- II probówka: kwas octowy

- III probówka: wzorzec

Do pierwszej i drugie probówki dodajemy szczyptę stałego siarczanu(IV) sodu.

Po dodaniu Na₂S0₃ do KMnNO₄ + H₂SO₄, roztwór w wolnym tempie zmienia barwę od fioletu przez czerwień, brąz, żółć do bezbarwnego płynu.

Po dodaniu Na₂SO₃ do KMnNO₄ + CH₃COOH, roztwór w szybszym tempie zmienia barwę od fioletu przez czerwień, brąz, żółć do bezbarwnego płynu. Powodem tego jest duży wpływ mocnego kwasu siarkowego, który znacznie przyśpiesza reakcje w porównaniu z pozostałymi probówkami.

DOŚWIADCZENIE II

Do 4 zlewek o pojemności 25cm³ wylewamy jednakowe ilości manganianu (VII) potasu i 2-3 krople H₂SO₄. do pierwszej zlewki dodajemy co 2 s po kropli siarczanu (VI) żelaza (II). Do całkowitego odbarwienia. W drugiej zlewce powtarzamy czynność, jednak w tym przypadku mieszamy wszystko bagietką. Doświadczenie powtarzamy w zlewkach 3-4, lecz wydłużając czas do 4s.

I - co 2s bez mieszania - czas odbarwienia 1 min

II - co 2s z mieszaniem - czas odbarwienia 10s

III - co 4s bez mieszania - czas odbarwienia 1min 15s

IV - co 4s z mieszaniem - czas odbarwienia 23s

W reakcjach egzotermicznych potrzebny jest układ początkowy energii by udzielić niezbędnej energii aktywizacji. Wtedy rozpocznie się reakcja, natomiast wydzielone ciepło aktywizuje następujące cząsteczki substratu.

DOŚWIADCZENIE III

Do 2 probówek wlewamy 1/5 objętości manganianu (VI) potasu (kwas szczawiowy). Otrzymane roztwory zakwaszamy 2-3 kroplami H₂SO₄. Do drugiej probówki dodajemy kryształ siarczanu (VI) manganu (II) jednocześnie włączając stoper o obserwujemy zmianę barwy roztworu.

Gdy dodaliśmy szczyptę MnSO₄ do roztworu, zwiększyliśmy tym samym stężenie roztworu. Wzrosła tu też szybkość reakcji. MnSO₄ spełnił tu rolę katalizatora, przyspieszył reakcję. Czas reakcji z katalizatorem 2 min 20s.

DOŚWIADCZENIE IV

Do trzech probówek wlaliśmy po 1/5 objętości KMnO₄ zakwaszonego pięcioma kroplami kwasu siarkowego(VI) oraz po 2cm³ kwasu szczawiowego. Następnie ogrzaliśmy jedną probówkę ogrzewamy w łaźni parowej w temp 353K do całkowitego odbarwienia., notujemy czas reakcji. Drugą ogrzewamy w temp 363K. Trzecią pozostawiamy jako wzornik.

Przez ogrzanie układu zmieniła się szybkość reakcji, tzn. wraz ze wzrostem temperatury wzrosła szybkość reakcji. Z równania Van't Hoffa:
widać wyraźnie, że podniesienie temperatury o 10K, zwiększa szybkość reakcji dwukrotnie.

DOŚWIADCZENIE V

Do trzech probówek wlaliśmy tiosiarczan (VI) sodu i wodę destylowaną w proporcjach:

- I - Na₂S₂O₃ - 3cm³ H₂O - 6cm³; 33,3%

- II - Na₂S₂O₃ - 6cm³ H₂O - 3cm³; 66,6%

- III - Na₂S₂O₃ - 9cm³

Dolaliśmy do roztworów po 1cm³ kwasu siarkowego (VI) i obserwowaliśmy moment pojawienia się białego zmętnienia.

Najszybciej pojawiło się zmętnienie w probówce trzeciej, gdzie było największe stężenie. Wniosek jest więc taki, że szybkość reakcji zależy do stężenia substratu. Im większe stężenie tym szybciej zajdzie reakcja:

, gdzie:

szybkość reakcji,

stężenie roztworu,

stała szybkości reakcji.

---