Teorie pielęgniarstwa

Pytania egzaminacyjne

WERSJA A

1. Proces pielęgnowania to:

1. oparte na wiedzy fachowej pomaganie człowiekowi w sprawach znaczących dla utrzymania zdrowia

2. asystowanie człowiekowi w osiąganiu zdrowia

3. koncepcja i naukowa metoda pielęgnowania, której celem jest podniesienie jego poziomu i efektywności

4. dokumentowanie poszczególnych etapów opiekowania się chorym

2. Koncepcja procesu pielęgnowania powstała:

1. w Wielkiej Brytanii po utworzeniu pierwszej szkoły pielęgniarskiej

2. w Stanach Zjednoczonych w latach 60-tych XX wieku

3. w Polsce po utworzeniu pierwszego Wydziału Pielegniarstwa przy Akademii Medycznej w Lublinie

4. w żadnym z wymienionych okresów

3. Definicja pielęgniarstwa przyjęta przez międzynarodową Radę Pielegniarek została opracowana przez

1. F. Nightingale

2. V. Henderson

3. D. Orem

4. H. Peplau

4. Diagnoza pielęgniarska jest to:

1. zmodyfikowana do potrzeb procesu pielęgnowania diagnoza medyczna

2. opis sytuacji zdrowotnej pacjenta

3. określenie problemu lub potrzeb pacjenta/rodziny, na które swoją interwencją może wpłynąć pielęgniarka

4. rozpoznanie zakresu koniecznych działań pielęgniarki

5. Diagnoza pielęgniarska powinna obejmować:

1. problem aktualnie występujący u chorego

2. problem, który może wystąpić u chorego

3. przyczynę problemu aktualnego lub potencjalnego

4. wszystkie wymienione wyżej komponenty

6. Przykładem prawidłowo sformułowanej diagnozy pielęgniarskiej jest określenie:

1. „Problemy związane z założeniem cewnika Foleya”

2. „niedrożność cewnika Foleya”

3. „Ryzyko infekcji dróg moczowych z powodu założenia cewnika Foleya”

4. wszystkie wymienione określenia są poprawnie sformułowaną diagnozą pielęgniarską

7. Wyznaczanie celów opieki w procesie pielęgnowania polega na:

1. wspólnym z pacjentem określeniu jego problemów/potrzeb

2. jasnym określeniu koniecznych interwencji pielęgniarki

3. określeniu pożądanego stanu jaki zakłada się osiągnąć lub utrzymać poprzez działania pielęgniarskie

4. określeniu priorytetów

8. Ocena końcowa w procesie pielęgnowania jest to:

1. jasne określenie wiedzy i umiejętności pielęgniarek opiekujących się chorym

2. wyciąganie wniosków co do jakości opieki nad pacjentem

3. poznanie opinii pacjenta o świadczonej przez pielęgniarki opiece

4. porównanie osiągniętych rezultatów pielęgnowania z założonymi celami

9. Cechami procesu pielęgnowania odróżniającymi go od podejścia zadaniowego są:

1. dokumentowanie wykonanych zadań, primary nursing

2. indywidualne podejście do pacjenta, ciągłość opieki

3. satysfakcja pacjenta, niższe koszty opieki

4. zbiorowa odpowiedzialność za wyniki pielęgnowania, wyższa jakość opieki pielęgniarskiej

10. Termin primary nursing oznacza:

1. system organizowania opieki nad pacjentem polegający na przydzielaniu zadań poszczególnym pielęgniarkom

2. szereg działań pielęgniarskich wykonywanych wobec pacjenta/rodziny przez tę samą pielęgniarkę przez cały czas pobytu chorego w szpitalu

3. pielęgniarkę koordynującą opiekę nad pacjentem przez cały czas jego pobytu w szpitalu

4. pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej

11. Teoria pielęgniarstwa zawiera:

1. wiedzę teoretyczną z zakresu pielęgniarstwa

2. historyczną perspektywę rozwoju pielęgniarstwa

3. system twierdzeń i hipotez dotyczących pielęgniarstwa

4. definicje pojęć istotnych dla pielęgniarstwa oraz relacje pomiędzy nimi

12. F. Nightingale określa zdrowie jako:

1. brak choroby

2. zdolność do racjonalnego wykorzystywania własnych sił w celu osiągnięcia rozwoju i szczęścia

3. zdolność adaptacji do środowiska

4. zdolność pokonywania przeszkód ze strony środowiska

13. Choroba zdaniem F. Nightingale powstaje na skutek:

1. braku higieny osobistej

2. zaniedbań ze strony osób opiekujących się człowiekiem

3. różnych braków ze strony środowiska ?

4. działania mikroorganizmów

14. Pielęgniarstwo wg F. Nightingale jest:

1. służbą Bogu, sztuką

2. dostosowaniem środowiska do potrzeb człowieka

3. wyręczaniem pacjenta po to aby odzyskał siły

4. wszystkie wymienione powyżej określenia sa poprawne

15. Według F. Nightingale najlepszym sposobem gromadzenia informacji o pacjencie jest:

1. taktowne zadawanie pytań

2. obserwacja zachowań pacjenta

3. studiowanie dokumentacji lekarskiej

4. wykonywanie różnych pomiarów

16. Pacjent w koncepcji F. Nightingale jest:

1. osobą bierną, biorcą opieki

2. osobą całkowicie posłuszną lekarzowi i pielęgniarce

3. partnerem w procesie leczniczo-pielągnacyjnym

4. osoba nadrzędną w stosunku do pielęgniarki

17. V. Henderson wymienia w swojej teorii:

1. 12 potrzeb człowieka

2. 14 potrzeb człowieka

3. 14 komponentów pielęgnowania

4. odpowiedzi b i c są poprawne ?

18. Wśród potrzeb człowieka opisanych przez V. Henderson można wyróżnić potrzeby:

1. wyłącznie biologiczne

2. biologiczne i psychiczne

3. biologiczne, psychiczne i społeczne

4. biologiczne, psychiczne, społeczne i duchowe

19. Termin asystowanie w definicji pielegniarstwa V. Henderson należy interpretować jako:

1. pomaganie człowiekowi w osiąganiu siły, woli i wiedzy niezbędnych do samoopieki

2. zastępowanie chorego lub zdrowego w tych czynnościach, które są niezbędne dla zaspokojenia potrzeb jeśli nie ma on stosownej do tego siły, woli i wiedzy

3. pomaganie w osiąganiu jak najpełniejszej niezależności w zaspokajaniu potrzeb

4. uczenie i wspieranie człowieka zdrowego, chorego i umierającego

20. Definicja pielęgniarstwa V. Hendreson jest najbardziej zbliżona do definicji:

1. F. Nightingale

2. H. Peplau

3. D. Orem

4. B. Neuman

21. Na poziom zdrowia zdaniem V. Henderson wpływa:

1. aktywność własna jednostki

2. wiek, możliwości intelektualne, stan emocjonalny

3. uwarunkowania kulturowe

4. wszystkie wyżej wymienione czynniki

22. Zdrowie według H. Peplau to:

1. symbol „ruchu naprzód”

2. rozwój osobowości w kierunku twórczego, konstruktywnego i produktywnego życia

3. optymalny poziom lęku

4. wszystkie wyżej wymienione określenia

23. Osoba jest określona przez H. Peplau jako:

1. organizm, który dąży do zmniejszenia napięcia wyzwolonego przez potrzeby

2. ciągle rozwijający się system adaptacyjny

3. istota zdolna do samodzielnego myślenia i nawiązywania relacji z innymi ludźmi

4. jednostka bio-psycho-społeczna

24. Planowanie opieki (jako etap procesu pielęgnowania) odpowiada w teorii H. Peplau fazie:

1. orientacji

2. identyfikacji

3. eksploatacji

4. rozwiązania

25. Rola doradcy opisywana przez H. Peplau polega na:

1. jasnym określeniu jak należałoby postąpić, aby rozwiązać problem

2. zasugerowaniu sposobu rozwiązania problemu z jednoczesnym zaznaczeniem, ze jest to tylko zdanie osoby doradzającej

3. obiektywnym opisaniu najbardziej sprawdzonych sposobów rozwiązania problemu

4. pomaganiu w rozpoznaniu problemu i znalezieniu sposobów samodzielnego radzenia sobie z nim

26. Zdaniem H. Peplau podstawowym warunkiem prawidłowego przebiegu relacji pielegniarka-pacjent jest:

1. znajomość siebie, postawa akceptacji, umiejętność komunikowania się

2. brak uprzedzeń, umiejętność obserwacji, znajomość technik terapeutycznego komunikowania się

3. tolerancja, indywidualne podejście do pacjenta, umiejętność rozwiązywania problemów

4. doświadczenie, niedocenianie pacjenta, umiejętność podejmowania decyzji

27. Celem pielęgnowania według N. Roper jest: - brak odpowiedzi

1. pomoc w realizowaniu aktywności życiowych z uwzględnieniem wieku i czynników wpływających na realizację tych aktywności

2. pomoc w zaspokajaniu potrzeb poprzez odpowiednie ukierunkowanie aktywności życiowych człowieka

3. przywrócenie lub utrzymanie możliwie pełnej niezależności w podejmowaniu i realizowaniu aktywności życiowych

4. zapewnienie indywidualnego podejścia w realizowaniu aktywności życiowych

28. Aktywności życiowe według N. Roper, których nie uwzględnia V. Henderson wśród potrzeb człowieka to:

1. wyrażanie seksualności, umieranie

2. sen, komunikowanie

3. oddychanie, poruszanie się

4. kontrolowanie temperatury ciała, praca i rozrywka

29. Do czynników wpływających na realizację aktywności życiowych w modelu N. Roper należą czynniki:

1. biologiczne, psychologiczne, socjokulturowe, środowiskowe, polityczno-ekonomiczne

2. fizjologiczne, psychologiczne, środowiskowe, kulturowe, duchowe

3. biologiczne, psychospołeczne, religijne, polityczne, ekonomiczne

4. fizjologiczne, psychospołeczne, kulturowe, środowiskowe, polityczno-ekonomiczne

30. Teoria D. Orem należy do teorii:

1. potrzeb

2. systemów

3. relacji międzyludzkich

4. pól energetycznych

31. Samoopieka według D. Orem to:

1. wrodzona zdolność człowieka do opiekowania się sobą

2. wyuczona aktywność, którą człowiek podejmuje i kontynuuje w celu utrzymania zdrowia, życia i dobrego samopoczucia

3. zapotrzebowanie człowieka na opiekę

4. potrzeby człowieka: uniwersalne, rozwojowe i w zaburzeniach stanu zdrowia ?

32. Do wystąpienia deficytu samoopieki dochodzi w sytuacji:

1. ograniczenia lub niezdolności do zaspokajania potrzeb

2. zwiększonego zapotrzebowania na opiekę

3. braku równowagi pomiędzy zapotrzebowaniem na opiekę a zdolnością do samoopieki

4. we wszystkich wyżej wymienionych sytuacjach

33. Określenie deficytów w zakresie samoopieki odpowiada

1. gromadzeniu danych

2. diagnozie pielęgniarskiej

3. określeniu celów

4. planowaniu opieki

34. Potrzeby rozwojowe w teorii D. Orem oznaczają:

1. potrzeby pojawiające się w określonym wieku

2. potrzeby występujące w sytuacjach zagrażających rozwojowi człowieka

3. potrzeby uniwersalne związane z utrzymaniem życia, zdrowia i prawidłowego rozwoju w poszczególnych etapach rozwojowych

4. odpowiedzi b i c

35. Termin „dewiacja” w teorii D. Orem oznacza:

1. patologiczne zachowania człowieka

2. zaburzenia psychiczne występujące u pacjenta

3. zaburzenia przystosowania społecznego

4. odchylenie od stanu zdrowia (np. choroba, niepełnosprawność)

36. Asystowanie w samoopiece polega na:

1. działaniu „za pacjenta”

2. wspieraniu, uczeniu, udzielaniu wskazówek

3. częściowym kompensowaniu ograniczeń w samoopiece

4. umiejętnym stosowaniu wymienionych wyżej metod pomagania w zależności od rodzaju deficytu samoopieki

37. Teoria B. Neuman należy do teorii:

1. potrzeb

2. systemów

3. relacji międzyludzkich

4. pól energetycznych

38. Według B. Neuman człowiek jest:

1. systemem otwartym, który składa się z części pozostających ze sobą we wzajemnych współzależnościach

2. systemem adaptacyjnym

3. istotą biopsychospołeczną pozostająca w ciągłej interakcji ze środowiskiem

4. organizmem żywym charakteryzującym się refleksyjnością w stosunku do siebie

39. Zdrowie według B. Neuman to:

1. Stan optymalnej równowagi i stabilności systemu

2. brak oddziaływania stresorów na człowieka

3. stan integracji bio-psycho-społecznej

4. adaptacja człowieka do środowiska

40. Interwencje pielęgniarki według teorii B. Neuman polegają na:

1. zaspokajaniu potrzeb człowieka

2. pomaganiu w osiągnięciu możliwie pełnej niezależności od innych osób

3. ułatwieniu adaptacji do środowiska

4. stosowaniu prewencji pierwotnej, wtórnej i trzeciego stopnia

Teorie pielęgniarstwa

Pytania egzaminacyjne

WERSJA B

1. Teoria pielęgniarstwa zawiera:

1. wiedze teoretyczną z zakresu pielęgniarstwa

2. historyczną perspektywę rozwoju pielęgniarstwa

3. system twierdzeń i hipotez dotyczących pielęgniarstwa

4. definicje pojęć istotnych dla pielęgniarstwa oraz relacje pomiędzy nimi

2. Termin primary nursing oznacza:

1. system organizowania opieki nad pacjentem polegający na przydzielaniu zadań poszczególnym pielęgniarkom

2. szereg działań pielęgniarskich wykonywanych wobec pacjenta/rodziny przez tę samą pielęgniarkę przez cały czas pobytu chorego w szpitalu

3. pielęgniarkę koordynująca opiekę nad pacjentem przez cały czas jego pobytu w szpitalu

4. pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej

3. F. Nightingale określa zdrowie jako:

1. brak choroby

2. zdolność do racjonalnego wykorzystywania własnych sił w celu osiągnięcia rozwoju i szczęścia

3. zdolność adaptacji do środowiska

4. zdolność pokonywania przeszkód ze strony środowiska

4. Choroba zdaniem F. Nightingale powstaje na skutek:

1. braku higieny osobistej

2. zaniedbań ze strony osób opiekujących się człowiekiem

3. różnych braków ze strony środowiska

4. działania mikroorganizmów

5. Pielęgniarstwo wg F. Nightingale jest:

1. służbą Bogu, sztuką

2. dostosowaniem środowiska do potrzeb człowieka

3. wyręczaniem pacjenta po to aby odzyskał siły

4. wszystkie wymienione powyżej określenia są poprawne

6.Pacjent w koncepcji F. Nightingale jest:

1. osobą bierną, biorcą opieki

2. osobą całkowicie posłuszną lekarzowi i pielęgniarce

3. partnerem w procesie leczniczo-pielągnacyjnym

4. osoba nadrzędną w stosunku do pielęgniarki

---