Teorie podkultur dewiacyjnych Cohena. W def. podkultur dewiacyjnych spotyka się najczęściej dwa elementy odrębności pewnych wartości i odrębności pewnych norm postępowania musi mieć także dość szeroki zakres zgodności z kulturą dominującą. Cohen -pierwszy badacz który stworzył spójną teorię podkultur dewiacyjnych. Ogólna teoria podkultur. Każde działanie człowieka jest rozwiązywaniem problemów. Do czasu rozwiązania problemu wywołują stan napięcia brak równowagi stanowią wyzwanie. Wszystkie problemy powstają i są rozwiązywanie w ramach dwóch kategorii determinant: ich ram odniesienia oraz sytuacji w których działaj. Rozwiązywanie problemów polega na zmianie jednego z tych czynników lub obydwu na roz. Sytuacja w ujęciu Cohena to świat w którym żyjemy i miejsce w którym w świecie tym jesteśmy usytuowani. Na jej postrzeganie wpływają: wychowanie, stereotypy, postawy, wartości, interesy - wszystko zależy od punktu odniesienia. Aby rezygnacja z dążenia do osiągnięcia jakiegoś celu nie powodowała dalszego stresu musi ulec zmianie system wartości jednostki. Pierwsze założenie Cohena dotyczyło charakteru działania ludzkiego które jego zdaniem polega na rozwiązaniu problemów. Drugim to założenie o nielosowym rozkładzie tych problemów w ramach ról składających się na system społeczny. Trzecie odnosiło się do konformizmu. Grupy odniesienia wywierają na jednostką dużą presję w kierunku zachowań zgodnym ze standardami które w grupach tych obowiązują. Nie każde rozwiązanie jest możliwe jedynie te niesprzeczne ze standardami grupy. Podstawowym warunkiem nowych form podkultur jest interakcja jednostki które mają podobne problemy w przystosowaniu. eksploroacyjny to wieloznaczne i niedookreślone zachowanie stanowiące zachętę (znak wskazówkę) do innowacji. Dwa elementy Cohenowskiej koncepcji kształtowania się podkultur wymagają podkreślenia 1dochodzenie w toku interakcji do nowych rozwiązań i wykształcenie się odmiennych norm i wartości jest zjawiskiem grupowym. 2innowacyjny rezultat wcale nie musi być zamierzony poszczególni zaś uczestnicy interakcji mogą się przyczynić do jego osiągnięcia zarówno przez bezpośrednie działanie jak i przez działanie pośrednie lub nawet przez zaniechanie działania. Rozwiązanie podkultur nie musi być ani przewidywane ani oczekiwane przez partnerów interakcji. Problem statusu to problem zdobycia uznania w oczach otoczenia - gdy grupa odczuwa że nie może osiągnąć status dąży do zmiany normy i wartości. Relacje podklutury do kultury. Podkultura jest kulturowa ponieważ każdy jej uczestnik znajduje się pod wpływem innych którzy uczestniczą w tym systemie normatywnym. Jest podkulturowa ponieważ normy dotyczą tylko jednostek czerpiących z nich korzyści i znajdujących wśród innych sprzyjających klimat moralny w którym normy te mogą się rozwijać i trwać. Obronna prowokacja polega na zachowaniu się w sposób który wywołuje gniew oburzenie i potępienie społeczeństwa. Reakcja ta świadczy że istotnie społ. jest wrogo nastawione (więzi z nim zostają zerwane). Kryteria statusu warstw średnich (dot. Młodzieżowych podkultur): 1ambicja, 2indywidualna odpowiedzialność, 3szacunek do osiągnięć, 4umiejątność rezygnowania z natychmiastowych gratyfikacji, 5racjonalność, 6świadome kształtowanie wyglądu zewnętrznego uprzejmości i manier, 7 kontrola agresji fizycznej i niestosowanie przemocy, 8pożyteczny wypoczynek, 9poszanowanie własności. Młodzież z warstw niższych nie może skutecznie konkurować z młodzieżą z warstw średnich, budzi to frustrację niską samoocenę dlatego pozorują odrzucenie wartości warstw średnich. „Podkultura przestępcza czerpie swe normy z szerszej kultury lecz odwraca je do góry nogami. Zachowanie przestępcze jest oceniane jako właściwe zgodne ze standardami obowiązującymi w podkulturze tylko dlatego że jest ono uznawane za niewłaściwe zgodne z normami obowiązującymi w szerszej kulturze. Dlatego zdaniem Cohena w takiej podkulturze głównymi cechami są bezcelowość, złośliwość, negatywizm.