Na czym polega teoria "sokoła" na przykładzie noweli z "Dekameronu"
Nowela- utwór o zwartej akcji, jednowątkowy. Centralny motyw, często umieszczany w tytule, pojawia się potem w każdej fazie fabuły. W noweli występuje mała ilość postaci oraz redukcja opisu, komentarzy i charakterystyki.
Tytułowy sokół z noweli Boccaccia to jedyny ptak jaki ostał się szlachcicowi i który jest dla owego szlachcica źródłem utrzymania. Niegdyś będąc bogatym, Federigo zakochał się w pięknej Monnie, urządzał dla niej uczty, kupował drogie prezenty i w ten sposób roztrwonił swój majątek, a ukochana nawet na niego nie spojrzała. Federigo zamieszkał w starym domu ze swoim sokołem i pewnego razu w tych samych okolicach zjawiła się Monna z synkiem. Synek owy wkrótce ciężko zachorował i zapragnął mieć tego pięknego ptaka jako że tylko on mógł przynieść mu ukojenie. Monna porzuciła dumę i widząc coraz większą słabość syna wybrała się z prośbą do Federiga. Ten zupełnie zaskoczony niespodziewaną wizyta chciał ukochaną ugościć najlepszym daniem i zabił sokoła. Kiedy Monna wyznała po co naprawdę przyszła Federigo opowiedział jej o losach ptaka. W kilka dni potem syn Monny zmarł, ale ona przejęta ofiarnością młodzieńca i widząc jak wielką do niej żywi miłość poślubiła Federiga. Teoria sokoła to takie właśnie poświęcenie najcenniejszej rzeczy jaką się ma.