operacje udzielania kredytu (5 str)(1), Bankowość i Finanse


OPERACJE UDZIELANIA KREDYTU KREDYTOWANIE DZIAŁALNOŚCI JEDNOSTEK GOSPODARCZYCH

Do podstawowych rodzajów kredytu należy zaliczyć:

 

Kredyt w rachunku bieżącym.

Kredyty w rachunku bieżącym mogą mieć charakter: kredytu płatniczego lub otwartego. Podstawowym warunkiem ich uzyskania jest posiadanie przez kredytobiorcę rachunku bieżącego w kredytującym go banku.

Kredyt płatniczy , zwany również kredytem kasowym lub przejściowym, jest udziela-ny w związku z przejściowym brakiem na rachunku środków dla pokrycia bieżących płatności. W umowie o ten kredyt, zawieranej na czas nieokreślony, bank ustala górny pułap zadłużenia, a w wielu pzypadkach także maksymalny okres ciągłego występowania zadłużenia powstałego w takiej formie.

Kredyt otwarty (kontokorent), jest przyznawany przez bank do określonej wysokości. Kredytobiorca może wykorzystać ten kredyt w zmiennej wielkości i czasie dla siebie ko-niecznym. Wpływy na rachunek bieżący zmniejszają zadłużenie kredytobiorcy. Kredytu otwarty wykorzystywany jest do finansowania działalności eksploatacyjnej przedsiębiorstw. Formalnie ma on charakter krótkoterminowy, faktycznie jest to często kredyt długoterminowy, dzięki możliwości zmiany wielkości limitu zadłużenia na rachunku bieżącym. Zabezpieczeniem tego kredytu jest często tylko tzw. deklaracja negatywna, że kredytobiorca nie będzie korzystał z kredytów w innych bankach. W zależności od prowadzonej polityki cenowej, bank często określa odrębne dla każdego Klienta warunki korzystania z kredytu w kontokorecie.

 

Kredyt dyskontowy

Dyskonto weksli było przed pierwszą wojną światową jedną z najpopularniejszych form kredytowania. W krajach europejskich odgrywa ono nadal ważną rolę tak w operacjach krajo-wych, jak i zagranicznych. W Polsce banki powróciły do dyskontowania weksli, a udział kredytu dyskontowego systematycznie wzrasta. Jest to możliwe dzięki funkcjom pełnionym przez weksel.

Weksel jest dokumentem zobowiązującym wystawcę lub wskazaną przez niego osobę do bezwarunkowego zapłacenia określonej kwoty pieniężnej w oznaczonym terminie.

Kredyt dyskontowy jest to zakup weksli przed upływem ich płatności z potrąceniem procentu (dyskonta) przez bank. Sprzedawcą weksla i kredytobiorcą jest przeważnie dostawca, który prolonguje zapłatę odbiorcy towaru czy usługi, ale swą należność każe sobie potwierdzić za pomocą weksla. Sprzedaż weksla bankowi oznacza zaliczkowanie jeszcze nie wymagalnych należności i otrzymanie przez dostawcę środków pieniężnych.

Warunki, którym powinien odpowiadać dyskontowany weksel są pośrednio określane przez bank centralny, który ustala regulamin redyskonta weksli. Z zasady bowiem każdy bank dąży do dyskontowania tylko takich weksli, które potem będą mogły być redyskontowane w banku centralnym. Do podstawowych warunków redyskonta należy zaliczyć:

Bank ustala dla kredytobiorcy linię dyskontową (limit kredytu dyskontowego), do której wysokości zakupuje weksle od danego Klienta. Limit wyznacza się zazwyczaj na 1 rok, ale często jest on prolongowany. Koszt kredytu dyskontowego dla kredytobiorcy stanowi ustalona przez bank stopa dyskontowa od czasu liczonego od zakupu weksla do terminu jego płatności i ewentualnej prowizji. Wysokość stopy dyskontowej zależy od wysokości stopy redyskontowej banku centralnego, od tego czy weksel odpowiada warunkom redyskonta, a także od zdolności kredytowej wystawcy i akceptanta.

 

Kredyt lombardowy

Jest to kredyt o charakterze płatniczym. Udzielany jest pod zastaw ruchomości lub praw znajdujących łatwy zbyt na rynku. Ma charakter krótkoterminowy. Udzielany jest do niepełnej wysokości zastawionych przedmiotów (np. ze względu na ryzyko kursowe przy zastawie papierów wartościowych). W zależności od przedmiotu zastawu można rozróżnić następujące rodzaje kredytu lombardowego:

 

Kredyt inwestycyjny

Kredyt inwestycyjny jest przeznaczony na finansowanie tworzenia lub powiększania istniejących zdolności wytwórczych lub usługowych. Kredyty te mogą być udzielane na każdy dozwolony prawem cel działalności gospodarczej.

Ze względu na okres kredytowania, kredyty inwestycyjne mogą być:

Czas kredytowania zależy od realizowanego projektu.

Kredyt inwestycyjny występuje m. in. w następujących formach:

 

Faktoring

Faktoring to zakup przez bank (czyli faktora) należności, które powstały z tytułu dostaw i usług. W zależności od treści umowy, bank może spełniać trzy funkcje: finansowania, przejęcia ryzyka oraz usługową.

Funkcja finansowania polega na tym, że bank zaliczkuje posiadaną należność, płaci cenę kupna, pomniejszoną o procent i prowizję. Część ceny kupna (20% – 30%) bank zatrzymuje na odpowiednim koncie na pokrycie dodatkowych kosztów do czasu wykupienia należności przez wierzyciela.

Funkcja przejęcia ryzyka polega na tym, że bank (faktor) przejmuje na siebie pełne ryzyko związane z ewentualną niewypłacalnością wierzyciela. Klient nie odpowiada za wypłacal-ność wierzyciela, ale jedynie za wiarygodność należności. Dlatego też bank przed zakupem należności sprawdza zdolność kredytową płatnika. Bank może również zachować prawo ob-ciążenia zwrotnego w przypadku niezapłacenia należności przez płatnika w określonym terminie. W tej sytuacji bank nie przejmuje na siebie ryzyka. W dalszym ciągu obciąża ono Klienta.

Funkcja usługowa polega na przejęciu przez bank funkcji technicznych (wystawienie rachunku, upomnienia, inkaso itp.).

W praktyce są stosowane dwie formy faktoringu:

Przedmiotem umowy faktoringu mogą być wierzytelności:

pod warunkiem, że:

Realizacja umowy o wykup wierzytelności poprzez faktoring następuje na podstawie przedstawionych każdorazowo faktur.

Bank wypłaca faktorantowi kwotę równą sumie wierzytelności określonej w przedstawionej fakturze, pomniejszoną o odsetki i prowizję.

Prowizja zależy od terminów płatności wykupywanych wierzytelności oraz oceny ryzyka. Odsetki ustalane są na podstawie codziennych notowań stawki WIBOR na rynku międzybankowym - obowiązuje stawka WIBOR z dnia poprzedzającego dzień przedstawienia faktury do wykupu.

 

Leasing

Leasing oznacza krótko- lub długoterminowe wypożyczenie albo wydzierżawienie przez leasingodawcę dóbr materialnych w celu ich użytkowania bez prawa własności przez leasingobiorcę. W ten sposób odbiorca leasingu może używać dóbr materialnych bez konieczności dokonania zakupu inwestycyjnego. Istnieje także możliwość sprzedaży danego dobra przez przyszłego leasingobiorcę przyszłemu leasingodawcy.

Przedmiotem umowy leasingowej mogą być wszystkie dobra materialne, tak nieruchomości (hale produkcyjne, magazyny, biurowce), jak i ruchomości (technika elektroniczna, maszyny biurowe, auta).

 



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
procedura układowa - windykacja trudnych kredytów (6 str), Bankowość i Finanse
przedmiot kredytu (8 str)(1), Bankowość i Finanse
formy kredytu (2 str), Bankowość i Finanse
system pieniężno kredytowy (9 str), Bankowość i Finanse
procedura układowa - windykacja trudnych kredytów (6 str), Bankowość i Finanse
operacje udzielania kredytu (5 str)
kredyt długoterminowy (4 str)(1), Bankowość i Finanse
wpływ polityki monetarnej na działalność kredytową (11 str)(1), Bankowość i Finanse
rola kredytu w finansach banku (11 str)(1), Bankowość i Finanse
przykłądowy kredyt inwestycyjny (14 str)(1), Bankowość i Finanse
kredyt konsumencki (13 str), Bankowość i Finanse
umowy i wnioski o kredyt pieniężny (9 str)(1), Bankowość i Finanse
kredyty i ich ewidencja (8 str)(1), Bankowość i Finanse
windykacja trudnych kredytów (10 str)(1), Bankowość i Finanse
rynki kapitałowe w polsce (10 str), Bankowość i Finanse

więcej podobnych podstron