50. Edukacja wobec nadziei i zagrożeń współczesności-na przykładzie wybranego tekstu Zbigniewa Kwiecińskiego.
Ksiązka: „Tropy-ślady-próby” Zbigniewa Kwiecińskiego.
Artykuł: Edukacja wobec nadziei i zagrożeń współczesności-na przykładzie wybranego tekstu Zbigniewa Kwiecińskiego.
Zbigniew Kwieciński w swojej pedagogii snuje rozważania nad pedagogiką i edukacją lat przeszłych i przyszłych. Mówi, że edukacja jest wielką nadzieją współczesności, ale nie jest doskonała. Kwieciński twierdzi, że współczesność ciągłego kryzysu potrzebuje ludzi silnych, pełnomocnych, ukształtowanych moralnie-takich ludzi społeczeństwo może sobie wychować jedynie poprzez właściwą edukację. Podkreśla trudną sytuację pedagogów i humanistów.
Po długich latach wojen istnieje nadzieja na lepszą przyszłość. Proces modernizacji rozpoczął się w Europie w XIX wieku i przeszedł 3 fazy:
Modernizacji ewolucyjnej- nauka, postęp techniczny
Modernizacji technokratycznej (lata 70/80)- wzrost znaczenia nauk ścisłych, powszechność systemów komputerowych, rozwój informacji i komunikacji.
Modernizacja refleksyjna- wymaga nowego typu organizacji, nowego typu człowieka-myślącego krytycznie i twórczo.
Polska w okresie wojen została zepchnięta ze szlaku ewolucji i ma wiele do nadrobienia. Wydarzenia minionego stulecia, które odcisnęły piętno na naszym rozwoju:
Wojny, masowe mordy, holokaust, zdrady
Wykluczono romantyczny mit, że dziecko jest z natury zdolne do samorozwoju, jeśli tylko stworzy się mu niezbędne warunki wzrostu
Na dalszy plan zszedł paradygmat „pajdocentryzmu”, gdzie w centrum było stawiane dziecko i jego samorozwój, natomiast nauczyciel schodził na dalszy plan
Zagrożenia młodości:
Wir imprez
Bezrefleksyjny postęp za techniką
Brak zdecydowania, przybieranie wielu masek
Odmienne rozumienie socjalizacji: grupa rówieśnicza, mass media zamiast rodziny, szkoły, Kościoła.
Źle wykształcone społeczeństwo poprzez niskie limity przyjęć do liceów w poprzednich latach=>> analfabetyzm.
Przełom lat 80/90-sztywne struktury szkolnictwa
wzrost liczby miejsc w LO
Szybki wzrost wyższego wykształcenia (czego konsekwencją jest przewaga dyplomów nad kompetencjami)
Współczesne ujemne cechy mające wpływ na przyszłość:
Brak respektu dla prawa i państwa
Brak szacunku dla pracy, poszanowania cudzej własności, dla czasu własnego i innych
Brak życzliwości
Trwanie w negatywnych stereotypach
Wchodzenie w dorosłe życie z postawą hedonistyczną, nie zważając na regulacje prawne-zablokowanie rozwoju moralnego
Oferty kulturowe jako pokusa dla młodzieży:
Wielość wzorów jako dylemat dla edukacji-nie można kształtować autonomii, nie narzucając żadnych norm
Brak krytycyzmu i kryterialności ocen wartości
Podsumowując , Zbigniew Kwieciński wymienia wiele zagrożeń ustawicznie towarzyszących edukacji, jednocześnie wypatrując sposobu na najlepszą przyszłość.