Patogeneza choroby wieńcowej

1. dusznica bolesna - angina pectoris - wysiłkowa

2. choroba wieńcowa z niemiarową czynnością serca

3. choroba wieńcowa z niewydolnością krążenia

4. zawał mięśnia sercowego

5. pierwotne zatrzymanie akcji serca

Choroba wieńcowa spowodowana jest dysproporcją między zużyciem a dostawą tlenu do mięśnia sercowego

Zadaniem farmakoterapii jest poprawienie bilansu energetycznego:

1. zmniejszenie oporu obwodowego oraz zmniejszeniem objętości krwi napływającej do komór

2. zmniejszenie pracy serca poprzez zahamowanie wpływu układu adrenergicznego

3. polepszenie podaży tlenu przez naczynia wieńcowe

Leki stosowane w chorobie wieńcowej wyróżniamy leki w terapii przeciwbólowej - doraźnej oraz stosowane profilaktycznie, długotrwale

1. azotany i azotyny - tworzą wolne rodniki NO- , które wnikają do komórki mięśnia sercowego, mięśniówki naczyń, aktywując cyklazę guanylową, zwiększa się ilość cGMP w mięśniu sercowym, powodując zahamowanie fosforylacji lekkich łańcuchów miozyny, powoduje to rozkurcz mięśnia sercowego i rozkurcz mięśniówki naczyń krwionośnych

• Rozkurcz naczyń tętniczych i żylnych (głównie), powoduje zatrzymanie krwi w łożysku naczyniowym, co powoduje zmniejszenie ilości krwi dochodzącej do serca - zmniejszone obciążenie wstępne ( leżące przed sercem) - preload, powoduje on skrócenie czasu wyrzutu krwi na obwód - skutkuje to zmniejszeniem zużycia tlenu

• Zmniejszenie oporu obwodowego zmniejsza obciążenia serca podczas skurczu - zmniejszone obciążenie następcze - afterload

• Zmniejszenie ciśnienia w komorach, zmniejsza nacisk na naczynia wieńcowe, skutkuje to rozszerzeniem naczyń wieńcowych, a co za tym idzie lepszym przepływem krwi z okolicy podwsierdziowej do podwsierdziowej, „buły mięśniowe” zmniejszają się bo krew łatwiej przepływa, zwiększa się objętość komór serca

Nitrogliceryna - rozszerza naczynia tt i żż po 1 - 3 min. podana podjęzykowo, szybko metabolizowana w wątrobie i sprzęgana z glutationem, stosowany w leczeniu i profilaktyce bólu dławicowego, w świeżym zawale mięśnia sercowego, ostrej niewydolności lewokomorowej, przełomie nadciśnieniowym.

Po przedawkowaniu może wystąpić hipotonia, uczucie gorąca, zaczerwienienie, bóle migrenowe, omdlenie

Izosorbit, pentaerytrol - wchłaniają się wolniej ale działają dłużej, przeciwwskazania - jaskra

2. syndoiminy - molsidomina - aktywuje cGMP, powoduje rozszerzenie naczyń żylnych i krwionośnych, obniża ciśnienie, obniża obciążenie wstępne i następcze, rozszerza naczynia wieńcowe, działa antagonistycznie do leukotrienów (tromboksany) powstałych z rozpadu komórek -hamuje agregacje płytek, polepsza bilans tlenowy

podawany doustnie lub pod język, działa po minucie, stosowany w dusznicy, zawale, zastoinowej niewydolności krążenia, nadciśnieniu

trimetazydyna - zmniejsza zapotrzebowanie na tlen, wykazuje działanie antyoksydacyjnie dla kwasów tłuszczowych, zmniejsza kwasicę metaboliczną, stosowana profilaktycznie w chorobie wieńcowej

3. leki β - adrenolityczne - blokują receptory β 1 w sercu, spowalniają pracę serca, znoszą wpływ amin katecholowych, zmniejszają rzut serca - spowolnia to metabolizm miocytów, niektóre działają kurcząco na oskrzela, inne działają słabo β 1 adrenergicznie! Stabilizują błonę komórkową

• propranolol - β1 adrenolityk, stabilizuje błonę komórkową, dobrze się wchłania z jelit, wiąże się z białkami osocza w 95%, stosowany w dusznicy bolesnej dziennej, nocnej, obniża ciśnienie, zmniejsza obciążenie następcze

• pindolol, alprenolol, sotalol, oksprenolol, timolol, nadolol - nieselektywne działanie

---