Grzegorz Błaszczyk, gr.7
[poniedziałek 12:15-14:00]
BADANIA ODBIORCZE PARTII WYROBÓW:
PLAN BADANIA
Według teoretycznych podstaw opartych na testach istotności zawartych w [1] możemy korzystać z planów badania. Przykładem jest tutaj:
Plan sekwencyjny
Procedura planu sekwencyjnego:
pobrać z kontrolowanej partii wyrobu po jednej sztuce i sprawdzać kolejno zgodność z ustalonymi wymaganiami
po sprawdzeniu każdej sztuki obliczyć: r = (H + i) - b * z ,
gdzie: H i b - parametry planu badań odczytane np. z tablicy
i - liczba sztuk dobrych po kolejnym stopniu badania
z - liczba sztuk złych po kolejnym stopniu badania
M - maksymalna liczba sztuk
uznać partię produktu za zgodną z wymaganiami, jeśli r = 2H;
uznać partię produktu za niezgodną z wymaganiami, jeśli r <= 0;
kontynuować badanie, jeśli 0 < r < 2H;
zastosować ostatni stopień odpowiedniego wielostopniowego planu badania, jeśli łączna liczba zadanych sztuk osiągnie M.
Procedura planu sekwencyjnego (graficznie):
Dane wejściowe:
Próbka: A = [ 0 1 0 1 1 ]
M = 140, wadliwość dopuszczalna w2 = 1.0
Dla tych danych z tabeli ze str. 179 [1] odczytujemy wartości:
H= 40, b = 32
Działanie algorytmu:
i = 0 .. 4 wzór, z którego korzystamy: r = (H + i) - b * z ,
po transformacji do postaci numerycznej otrzymujemy:
rozwiązanie warunków z grafu z poprzedniej strony uzyskujemy poprzez:
Wynik:
t = [ 0.4 0.4 0 0 0 ]
Komentarz do wyniku:
Przy pierwszych dwóch elementach algorytm nakazywał dalsze badanie, prze trzecim elemencie stwierdzono, że partia jest niezgodna z wymogami.
Bibliografia:
[1] Franciszek Mosiński „Zastosowania metod statystycznych dla inżynierów elektryków”, Wydawnictwo PŁ 2000, ISBN 33-7283-004-5
- 1 -
partia N sztuk
próbka (pojedyncza sztuka)
0 < r < 2H
R = 2H
0 <= r
i = z = M
i + z < M
plan wielostopniowy (ostatni stopień)
z <= m1
z >= m2
partia zgodna z wymogami
partia niezgodna z wymogami