METODA OCENY RYZYKA DLA MIERZALNYCH CZYNNIKÓW ŚRODOWISKA PRACY
WG POLSKIEJ NORMY PN-N-18002:2000
Do oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy, na którym występują zagrożenia mierzalnymi czynnikami szkodliwymi, uciążliwymi lub niebezpiecznymi, najkorzystniej jest zastosować metodę oceny ryzyka dla mierzalnych czynników środowiska pracy wg Polskiej Normy PN-N-18002:2000 System zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Ogólne wytyczne do oceny ryzyka zawodowego.
Charakterystyka metody
W metodzie tej szacowanie ryzyka następuje na podstawie zmierzonych wartości wspomnianych czynników środowiska pracy występujących na danym stanowisku pracy.
UWAGA!
Przeprowadzona za pomocą metody oceny ryzyka dla mierzalnych czynników środowiska pracy wg Polskiej Normy PN-N-18002:2000 ocena ryzyka zawodowego jest ilościowa, a określona w niej wartość nie podlega żadnej dyskusji!
Czynniki mierzalne
Wśród czynników występujących w środowisku pracy możecie rozróżnić takie, których oddziaływanie na pracownika można określać wielkościami mierzalnymi, na przykład:
hałas (charakteryzowany swoim natężeniem),
zapylenie (charakteryzowane swoim stężeniem).
Ocenę ryzyka zawodowego dla czynników mierzalnych można przeprowadzać ilościowo, na podstawie wyników pomiarów czynników środowiska pracy i dopuszczalnych ich wartości określonych w:
rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. nr 217, poz. 1833 z późn. zm.),
rozporządzeniu Ministra Gospodarki z 20 kwietnia 2005 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia środowiska pracy (Dz.U. nr 73, poz. 645).
Wartościowanie ryzyka
W metodzie oceny ryzyka dla mierzalnych czynników środowiska pracy wg Polskiej Normy PN-N-18002:2000 podstawowym kryterium wartościowania ryzyka zawodowego są wymagania przepisów wspomnianych rozporządzeń.
Wartościowanie ryzyka zawodowego polega tu na oszacowaniu zmierzonej w środowisku pracy wielkości charakteryzującej narażenie i porównaniu jej z wartościami dopuszczalnymi (np. określonymi w przepisach).
Tabela 12. Wartościowanie ryzyka - metoda oceny ryzyka dla mierzalnych czynników środowiska pracy wg Polskiej Normy PN·N·18002:2000
WIELKOŚĆ CHARAKTERYZUJĄCA NARAŻENIE |
WARTOŚĆ RYZYKA |
|
P>P |
max |
Duże |
p max ~ p ~ 0,5 P max |
Średnie |
|
p < 0,5 P max |
Małe |
|
p max - wartość dopuszczalnej wielkości charakteryzującej narażenie, ustalona na podstawie przepisów i PN lub - jeżeli przepisy oraz PN nie istnieją - innych wymagań, wytycznych, opinii ekspertów itp. (np. NDS - najwyższe dopuszczalne stężenie, NDN - najwyższe dopuszczalne natężenie). |
Pamiętajcie, że w związku z tym, iż działanie czynników środowiska pracy na organizm pracownika określane jest przez ich dopuszczalne stężenia i natężenia oraz stężenia i natężenia chwilowe, jak również pułapowe, analiza wartościowania ryzyka powinna uwzględniać wszystkie te wielkości. Przy zastosowaniu w firmie środków ochrony indywidualnej, wartościowane według omawianej metody ryzyko zawodowe można zmniejszyć o jeden poziom (np. z dużego na średnie). Warunkiem tego jest prawidłowe dobranie środków ochrony indywidualnej i egzekwowanie ich stosowania.
Zwiększenie poziomu ryzyka
Przy wartościowaniu ryzyka zawodowego dla grup pracowników podlegających szczególnej ochronie (kobiet w ciąży, młodocianych) wartościowane ryzyko zawodowe trzeba zwiększyć o jeden poziom (np. ze średniego na duże).
Przykład
Zagrożenie: hałas powodowany przez maszyny
Metoda: metoda oceny ryzyka dla mierzalnych czynników środowiska pracy wg Polskiej Normy PN-N-18002:2000
Szacowanie parametrów ryzyka (zmierzony i dopuszczalny poziom hałasu):
1/ poziom natężenia hałasu odniesiony do 8-godzinnego dnia pracy:
LEX 8h = 88 dB > 85 dB
1/ maksymalny poziom dźwięku:
LAmax = 100 dB < 115 dB
1/ szczytowy poziom dźwięku:
Le k=115dB<135dB
paa
4. Wartościowanie ryzyka:
wystąpiło przekroczenie dopuszczalnego poziomu natężenia hałasu odniesionego do 8-godzinnego dnia pracy:
LEX 8h = 88 dB > 85 dB
ryzyko duże, w związku z tym, że:
P>P
max