„Na okrągło” cykl zajęć dla dzieci młodszych grup przedszkolnych

Dzień pierwszy „Tyle kółek dookoła”

Działalność: umysłowa, ruchowa, plastyczna, muzyczna

Cel ogólny: nazywanie figury geometrycznej: koło

Materiały i środki dydaktyczne: klocki Dienese'a , pudło z różnymi przedmiotami codziennego użytku: samochodzik, książka, guzik, nakrętka od butelki, paczka chusteczek, nakrętka od słoika, kredka, słoik po kremie, klej w tubie itp. szarfy, karta zadaniowa dla każdego dziecka (załącznik nr 1)

I. Wyszukiwanie kół i kółek

I.1

Nauczycielka wyjmuje z pudła przedmioty codziennego użytku i pyta dzieci czy są one okrągłe czy nie , jeżeli całe nie są okrągłe to czy może jest w nich jakaś okrągła część?

(samochodzik, książka, guzik, nakrętka od butelki, paczka chusteczek, nakrętka od słoika, kredka, słoik po kremie, klej w tubie itp.)

I. 2

Nauczycielka prosi dzieci by same znalazły w sali zabaw i położyły na stoliku 1 przedmiot okrągły i 1 przedmiot nie okrągły.

dzieci przynoszą a nauczycielka z każdym dzieckiem indywidualnie rozmawia na temat dostarczonych przedmiotów.

II. Pajacyk nie całkiem okrągły (manipulowanie klockami Dinese'a)

II. 1

nauczycielka daje każdemu dziecku 1 duże koło, 2 małe koła, 1 duży trójkąt, i prosi o ułożenie z nich głowy pajacyka

II. 2

Nauczycielka prosi dzieci by przeliczyły ile klocków było potrzeba na ułożenie głowy pajacyka, ile klocków ma okrągły kształt, ile klocków to nie koła?

III. Trzy kółeczka

Nauczycielka dzieli grupę na trzy zespoły wręczając dzieciom szarfy w trzech różnych kolorach i zaprasza do zabawy przy piosence „Trzy kółeczka”.

Dzieci ustawiają się w trzech kołach wg koloru szarf. nauczycielka śpiewa piosenkę:

Patrzcie, patrzcie jak wesoło

trzy kółeczka krążą w koło,

trzy kółeczka krążą w raz,

ach jakże to cieszy nas,

W trakcie śpiewu tego fragmentu dzieci poruszają się w kole w prawo,

trzy kółeczka krążą w raz,

ach jakże to cieszy nas,

Kółeczka zmieniają kierunek w lewo.

Na życzenie dzieci można powtórzyć zabawę 2, 3 razy.

IV. Praca z kartą zadaniową załącznik nr 1

Dzień drugi „Koła, kółka i kółeczka”

Działalność: umysłowa, ruchowa, plastyczna,

Cel: utrwalenie nazywania figury geometrycznej: koło, kształcenie umiejętności tworzenia zbiorów elementów wg jednej podanej cechy, rozwijanie wyobraźni twórczej

Przewidywany czas: 20-30 min. w zależności od zainteresowań dzieci

Materiały i środki dydaktyczne: klocki Dienese'a, wyciete z papieru samoprzylepnego koła w kolorach: czerwonym (ok.. 10 sztuk), żółtym (ok. 6 sztuk), niebieskim (ok. 4 sztuk), w takiej jak wyżej ilości kartony A4, duża ilość różnej wielkości papierowych kół w kolorach jak wyżej. obręcze gimnastyczne dla każdego dziecka.

I. Koła i kółeczka

I. 1

Nauczycielka wysypuje na podłogę klocki Dienese'a i prosi dzieci by dokonały podziału klocków na zbiory: zbiór kół i zbiór figur które kołami nie są.

I. 2

Następnie chowa „nie koła” i prosi o podział pozostałych klocków na zbiór kółek dużych i zbiór kółek małych

I. 3

Nauczycielka dzieli dzieci na 3 zespoły naklejając dzieciom na bluzkach kółka w kolorach: czerwonym, żółtym i niebieskim i prosi by dany zespół zebrał kółka w określonym kolorze.

ważne!

Warto dokonać podziału dzieci na zespoły o różnej liczbie dzieci np. czerwony zespół 10 dzieci, żółty 6 dzieci, niebieski 4 dzieci. Podział ten można wykorzystać w następnej części zajęcia.

II. Koło, kółko i kółeczko

Zabawa do piosenki „Trzy kółeczka”(piosenka z poprzedniego dnia) w wersji trudniejszej.

Dzieci z czerwonymi znaczkami tworzą największe koło, wewnątrz tego koła ustawiają się dzieci z żółtymi znaczkami, a w samym środku dzieci z niebieskimi znaczkami. W trakcie śpiewu piosenki koło „czerwone” kręci się w prawo, koło „żółte” w lewo, „niebieskie” w prawo.

Przy powtórzeniu piosenki można zmienić kierunki poruszania się kół.

III. Kołem wyklejane

Dzieci pozostają w zespołach, nauczycielka zaprasza zespoły do stolików. Każde dziecko pracuje indywidualnie

Dzieci które mają naklejone niebieskie koła otrzymują granatowe kartony i niebieskie koła przeróżnej wielkości,

dzieci z żółtymi znaczkami otrzymują kartony pomarańczowe i żółte koła,

dzieci z czerwonym znaczkami otrzymują bordowe kartony i czerwone kółka.

Dzieci naklejają na karton koła w sposób dowolny, tworząc obrazy z kół. Koła można dowolnie składać i zginać.

IV. Okrągłe wyspy

Nauczycielka rozkłada na podłodze obręcze które są wyspami. Nauczycielka gra na tamburynie. W tym czasie dzieci mają za zadanie przemieszczać się po oceanie (podłodze) omijając wyspy ponieważ są one zamieszkane przez bardzo groźne zwierzęta. Na przerwę w muzyce muszą wejść na dowolną wyspę ponieważ w tym czasie groźne zwierzęta przenoszą się z wyspy na ocean.

Nauczycielka za każdym razem gdy zamierza zrobić przerwę w muzyce zabiera 1 - 2 obręcze, dzieci muszą przyjąć rozbitków na pozostałe wyspy.

Ważne!

należy zostawić tyle obręczy by pomieszczenie się w nich było bezpieczne dla dzieci

Dzień trzeci „Kula też jest okrągła”

Działalność: umysłowa, ruchowa, plastyczna,

Cel: utrwalenie nazywania figury geometrycznej: koło, nazywanie bryły geometrycznej: kula, próba uświadomienia stałości ilości masy w dokonywanych przekształceniach,

Przewidywany czas: 20-30 min. w zależności od zainteresowań dzieci

Materiały i środki dydaktyczne: klocki Dienese'a, owoce (różne, ważne by było dużo owoców kulistych), plastelina (koniecznie po 1 lasce dla każdego dziecka plasteliny zielonej i czerwonej)

I. W owocarni

Nauczycielka pokazuje dzieciom zbiór owoców: jabłka, gruszki, śliwki, pomarańcze, mandarynki, banany, ananasy, arbuz itp. Prosi by określiły kształt poszczególnych owoców. następnie dzieci dokonują podziału owoców na te które mają kształt okrągły i na te które nie są okrągłe.

Następnie pokazuje dzieciom kółko płaskie np. Dinese'a i pyta „jaki to kształt? czy to jest taki sam kształt jak ma jabłka, lub pomarańczy?”

Nauczycielka mówi dzieciom, że o takich przedmiotach które są okrągłe lecz nie są płaskie jak np. klocek mówimy że mają kształt kuli.

Prosi dzieci by wyszukały w sali przedmioty kuliste.

Ważne!

może się okazać, że w sali nie ma za wiele takich przedmiotów, więc warto wcześniej zgromadzić w różnych miejscach sali globus, piłki, kulki, koraliki, guziki itp.

II. Tyle samo czy nie?

Dzieci siadają przy stolikach, każde otrzymuje tekturową tackę i 2 kawałki wyjętej z pudełka plasteliny (1 kawałek czerwonej 1 kawałek zielonej). Nauczycielka mówi:

• macie po 2 kawałki plasteliny, przyjrzyjcie się im, sprawdźcie czy są równej wielkości? Czy na pewno są takie same, jeżeli ktoś ma nierówne, to wymienię mu, ponieważ musi być jej tyle samo.

• teraz odłóżcie zieloną plastelinę na bok, zgniećcie czerwoną w kulkę, której plasteliny jest więcej, a której mniej? (Dzieci odpowiedzą że mniej jest czerwonej).

• czy oderwaliście kawałek czerwonej plasteliny? czy ktoś dołożył zielonej? Jak to się mogło stać że czerwonej jest mniej?

• rozgniećcie czerwoną plastelinę na płaski placek, jak najbardziej się tylko da. Której plasteliny jest teraz więcej? (Dzieci odpowiedzą że więcej jest czerwonej)

• czy dokładaliście czerwonej plasteliny do placka? Skąd jej jest teraz więcej?

• zróbcie kulkę z czerwonej plasteliny i odłóżcie ją na bok, a teraz zróbcie kulkę zielonej plasteliny, czy którejś plasteliny jest więcej?

Ważne!

ćwiczenie to ma za zadanie tylko próbę uświadomienia dzieciom młodszym stałości masy w dokonywanych przekształceniach i nie ma potrzeby naciskać na dzieci by wnioskowały prawidłowo. Do takiego wnioskowania muszą dojść same i bardzo jest prawdopodobne że nie dojdą po jednym zajęciu.

III. Koszyk z owocami

Nauczycielka dzieli dzieci na 2 zespoły. Jeden zespół tworzy koło - to koszyk. Drugi zespół wchodzi do środka koła, to są jabłka. Dzieci „koszyk” idą po kole, dzieci „jabłka” kucają”

Nauczycielka mówi wiersz:

Leżą jabłka tu w koszyku,

naraz słychać wiele krzyku.

Bo w koszyku wielka dziura,

każde jabłko gdzieś się turla!

Na słowa: „Bo w koszyku wielka dziura” dzieci które są „koszykiem” zatrzymują się i podnoszą w górę ręce tworząc dziurę przez którą na słowa: „każde jabłko gdzieś się turla” „jabłka” turlają się na zewnątrz koła.

Zabawę powtarzamy zmieniając role dzieciom.

IV. Plastelinowe „owocokule”

Nauczycielka zaprasza dzieci do stolików. Proponuje by ulepiły z plasteliny jakiś owoc, który ma kształt kuli.

Dzień czwarty „ Zagadkowe koła”

Działalność: umysłowa, ruchowa, plastyczna,

Cel: utrwalenie nazywania figury geometrycznej: koło i bryły: kula, rozwijanie wyobraźni twórczej

Przewidywany czas: 20-30 min. w zależności od zainteresowań dzieci

Materiały i środki dydaktyczne: klocki Dienese'a, owoce różnego kształtu, pudło, worek, bębenki (dla każdego dziecka), karta zadaniowa (dla każdego dziecka) załącznik nr 2.

I. Zgaduj zgadula

I.1

Nauczycielka ma przygotowane w zamkniętym pudełku klocki Diense'a. Do nieprzezroczystego worka wkłada jeden z klocków tak by nie widziały go dzieci. Chętne dziecko wkłada do worka rękę i za pomocą dotyku zgaduje czy jest to koło czy nie. Zabawę powtarzamy tak długo aż wszystkie chętne dzieci będą miały okazję zgadywać.

I.2

Zabawa podobna do poprzedniej, lecz zamiast klocków nauczycielka chowa owoce, dzieci mają za zadanie odgadnąć czy owoc ma kształt kulisty czy nie, dodatkowym utrudnieniem może być próba odgadnięcia co to za owoc.

II. Roboty

II.1

Dzieci stoją w kole. Nauczycielka mówi:

- jesteście robotami które nie znają polskiej mowy. będę do was mówić językiem robotów, a wy będziecie wykonywać moje polecenia. Jak zagram na bębenku cicho i powiem „hop, hop” to podskoczycie na paluszkach 2 razy, gdy zagram na bębenku głośno i powiem „bęc!” to przykucniecie.

Nauczycielka uderza w bębenek i mówi: hop, hop, bęc, hop, hop, bęc, hop, hop, bęc, dzieci podskakują i przykucają zgodnie z poleceniem.

II.2

Nauczycielka mówi dalej:

- Niestety robotom zepsuły się nogi i nie mogą ani skakać, ani stać. Usiądźcie proszę w kole. Roboty już się nauczyły mówić: hop, hop, bęc i bardzo chcą coś robić, wymyśliłam że będą układać ścieżki w rytm „hop, hop, bęc”.

Nauczycielka wręcza każdemu dziecku 8 tekturowych kółek i 4 tekturowe trójkąty (można użyć klocki Dienese'a jeżeli jest wystarczająca ilość).

- ułóżcie w ścieżkę, gdy powiem „hop” połóżcie koło, gdy powiem : „bęc!” połóżcie trójkąt

- hop, hop, bęc! hop, hop, bęc! hop, hop, bęc! hop, hop, bęc!

hop hop bęc hop hop bęc hop hop bęc hop hop bęc

III. Co to za dziwo?

Praca z kartą zadaniową, załącznik nr 2

Nauczycielka rozdaje dzieciom kartę zadaniową, prosi by przyjrzały się rysunkowi

i zastanowiły co im przypomina, z czym im się kojarzy a następnie by dorysowały do postaci takie elementy, dzięki który m rysunek będzie pełniejszy, bardziej czytelny.

IV. Powrót robotów

Dzieci otrzymują od nauczycielki bębenki i stają się zdrowymi robotami, mogą skakać w rytm: hop, hop, bęc (tak jak wcześniej), same uderzając w swój bębenek. Chętne dzieci mogą sobie same ułożyć dowolny rytm.

Dzień piąty Wielkie kołowanie

Działalność: ruchowa, umysłowa, plastyczna

Cel: utrwalenie nazywania figury geometrycznej: koło i bryły: kula, rozwijanie wyobraźni.

Przewidywany czas: 20-30 min. w zależności od zainteresowań dzieci

Materiały i środki dydaktyczne: piłka, krążki gimnastyczne, karton w kształcie koła dla każdego dziecka, farby, pędzle.

I. Czarodziejska kula - zabawa integracyjna

Dzieci siedzą w kole, nauczycielka razem z nimi,

- mam zaczarowaną kulę (pokazuje kolorową piłkę), pewnie każde z was chciałoby ja potrzymać, ale kula można mieć tylko przez chwilę potem trzeba ją podać innemu dziecku. Będziemy ją sobie przekazywać mówiąc wierszyk: „czarodziejską kulę mam, zaraz ją (tu imię dziecka) dam”. ja zacznę pierwsza: Czarodziejską kulę mam, zaraz ją Małgosi dam, nauczycielka podaje piłkę Małgosi

II. Zaczarowane kółeczko

Każde dziecko otrzymuje krążek gimnastyczny, nauczycielka mówi:

- jak myślicie co trzymacie w dłoniach? Pewnie myślicie że to są zwykłe koła, ale nie, to są zaczarowane koła. One mają taką moc, że mogą stać się wszystkim co tylko sobie wymyślicie. nie wierzycie? Zobaczcie, ja sobie wymyśliłam że moje koło to kierownica samochodu i proszę, mogę już jechać! Kto jedzie ze mną? Weźcie swoje koła i niech też staną się kierownicami, zapraszam na wycieczkę. Uwaga, przekręcamy kluczyk w stacyjce, włączamy silnik, jedziemy, macie ochotę wysiąść z samochodu, zapraszam na piknik, moje koło stał się talerzem z owocami,

- teraz zamieniam swoje koło w tort! Kto ma ochotę na tort?

wszyscy naśladuję jedzenie tortu, tort można „pokroić” na kawałki, częstować inne dzieci, nazwać go: malinowy, czekoladowy itp.

- Uwaga! Moje koło stało się sterem okrętu, zapraszam na rejs statkiem.

- a teraz moje koło jest lusterkiem, przeglądam się w nim, poprawiam fryzurę, maluje usta

- ojej! Bardzo dużo czasu mi to zajęło, ale nie wiem która godzina, jak myślicie skąd mogę się dowiedzieć która godzina? Nie mam zegarka, skąd mam wziąć zegarek? Wiem, zamienię swoje kółko na zegarek.

- Kto ma pomysł w co może się zamienić jego koło? Ważne by zamieniło się w coś co też jest okrągłe.

III. Nauczycielka wysłuchuje pomysłów dzieci i wprowadza je do zabawy. W kole malowanie

Dzieci otrzymują od nauczycielki kartony w kształcie koła, farby plakatowe, pędzle.

Nauczycielka mówi:

- te koła też mogą stać się zaczarowane, pomyślcie czym mogą być, i namalujcie na nich coś dzięki czemu będę mogła się domyśleć czym stały się w waszej wyobraźni.

Dzieci malują.

IV. Mam wolne koło

Dzieci z nauczycielką stają w kręgu, każde w obręczy gimnastycznej, nauczycielka kładzie obok swojej obręczy jeszcze jedną i mówi: obok siebie ma wolne koło, chcę żeby tu przyszedł Maciek . Dziecko obok, którego zwolniła się obręcz zaprasza w ten sam sposób inne dziecko.

Załącznik nr 1

Karta zadaniowa

Spośród wszystkich figur znajdź i pokoloruj te, które są w kształcie koła.

Załącznik nr 2

---