1. „PRZEDSTAWIAMY SIĘ”
Dzieci dzielą swoje imiona na sylaby.
2. „Kto mruczy?”
Ćwiczenia fonacyjne. Dzieci słuchają wiersza i w odpowiednim miejscu mruczą - cicho, z jednakową głośnością i jak najdłużej na jednym wydechu wypowiadając głoskę m:
Mały kotek wskoczył na babci kolana, mruczy, by tu zostać do samego rana: - Mmm…, mmm…
A gdy kotek widzi miskę pełną mleka, głośno sobie mruczy, z wypiciem nie zwleka: - Mmm…, mmm…
Także duże misie śniąc o plastrach miodu mruczą bardzo głośno i nie czują głodu: - Mmm…, mmm…
Kiedy bure misie są w pobliżu ula, przyjemne mruczenie aż pszczółki rozczula: - Mmm…, mmm…
3. „ Raz mały wróbelek” - wierszyk z pokazywaniem.
Raz mały wróbelek
miał mały werbelek
werbelek wróbelka
miał mały felerek
felerek werbelka
małego wróbelka
felerek werbelka
Bęc!
Na słowo: mały -składamy dłonie jak byśmy w nich trzymali piłeczkę
wróbelek -machamy dłońmi jak skrzydełkami
werbelek- udajemy że gramy na bębenku
felerek- strząsamy dłonią jakby coś się do niej przykleiło
Bęc- klaśnięcie w dłonie .
4. „Robię to, co mówię”
Dzieci poruszają się zgodnie z tekstem wypowiadanym przez nauczyciela.
Zrób do przodu cztery kroki,
I rozejrzyj się na boki.
Tupnij nogą raz i dwa,
Ta zabawa nadal trwa.
Teraz w lewo jeden krok,
Przysiad i do góry skok.
Zrób do tyłu kroków trzy,
By koledze otrzeć łzy.
Klaśnij w ręce razy pięć,
Na klaskanie też nasz chęć.
Teraz obróć się dokoła
I hurra aa! Zawołaj.
5. Zgadnij, kto ja jestem".
Wybieramy jedno dziecko, które będzie rozwiązywało zagadkę. Wybrane dziecko staje w jednym końcu sali. Wychowawczyni z resztą dzieci umawia się (w drugim końcu sali), co lub kogo będą samym głosem lub głosem i ruchem naśladować. Np. ,,Będziemy naśladowali miotłę, gdy miotła zamiata, słychać dźwięk ,,szszur- szszur-szszur". Gdy wybrane dziecko odgadnie i powie słowo ,, miotła", wszystkie dzieci uciekają, a zgadujące goni je. Kogo złapie, ten będzie rozwiązywać następną zagadkę.
Można naśladować warkot samolotu i ćwiczyć przód języka i wargi (wypowiadanie głoski "rrr" z wysuniętymi naprzód, a następnie cofniętymi wargami), oddając jednocześnie ruchem jazdę samolotem; można naśladować trąbkę samochodową (,,tu... tu.,, tu..."), udając jednocześnie ruch kręcenia kierownicą. Można też powtarzać dźwięki wydawane przez zwierzęta, owady itp.
„Żabka żabkę klepie w łapkę”
Ustawienie w kole, nauczyciel wypowiada zdanie i rozpoczyna klepanie w prawą stronę (ręce wszystkich wyciągnięte przed siebie), jednemu klepnięciu towarzyszy jedno „kum”.