PRAWO CIĄGŁOŚCI PRZEPŁYWU- w warunkach przepływu stacjonarnego masowe natężenie przepływu jest wielkością stałą. G1=G2=G3=Gn=const, w1s1=w2s2=…=wnsn; PRAWO BERNOULIEGO DLA CIECZY RZECZYWISTYCH z1+p1/ρg+u₁²/2g= z2+p2/ρg+u₂²/2g+h str [z-wysokość położenia (odległość w pionie środka ciężkości rozpatrywanego przekroju poziomu umownie obranego jako zero); p/ρg- wysokość ciśnienia (wysokość słupa cieczy równoważna jej ciśnieniu statycznemu); u²/2g- wysokość prędkości (wysokość słupa cieczy równoważna jej ciśnieniu dynamicznemu); h str- wysokość strat ciśnienia; Podczas przepływu cieczy rzeczywistych dochodzi do nieodwracalnej straty energetyczne w kierunku przepływu strumienia wywołane tarciem międzycząsteczkowym oraz na granicy ciecz- ściana przewodu, w skutek nagłej zmiany kierunku przepływu lub zmiany jego przekroju. Cześć en strumienia między przekrojami a1 i a2 ulega nieodwracalnej przemianie na en cieplną. LICZBA REYNOLDSA *wielkość bezwymiarowa *kryterium podobieństwa hydraulicznego (wszystkie przepływy char tę samą wartość liczby Re są podobne/ równanie empiryczne dla danego zakresu liczby Re są słuszne dla wszystkich układów uznanych za geometryczne podobne) *w różnych procesach liczba Re może być różnie definiowana, np. mieszanie, spadek grawitacji *tylko tak samo zdefiniowane wartości liczb Re dla różnych sytuacji mogą być porównywane między sobą *gdy pole pop przekroju ma kształt niekołowy stosujemy (zastępczy wymiar liczbowy lub zastępczą liczbę Re) de=4S/K; PRZEPŁYW UWARSTWIONY Re<2100, PRZEJŚCIOWY 2100<Re<3000, BURZLIWY Re>10 000; Przekrój prostokątny: S=ab, K=2(a+b), de=4ab/2(a+b); prostokątny zapełniony: S=ab, K=a+2b, de=4ab/a+2b; pierścieniowy: S=∏/4(d₂²-d₁²), K=∏(d1+d2), de=d₂²-d₁²/d1+d2; PROFIL PRĘDKOŚCI- linia łącząca wierzchołki wektorów prędkości, elementów płynu w danym przekroju przewodu. a)przepływ uwarstwiony: u=∆P/4ηL (R²-r); b)burzliwy: u=umax(2y/δ)'⅟7 ; W czasie ruchu płynu lepkiego w przewodach o niewielkiej średnicy i przy małej prędkości liniowej tory cząsteczek i poruszającego się płynu są proste, równoległe względem siebie i do osi przewodu- przepływ uniwersalny albo laminarny. W czasie przepływu płynu rzeczywistego ruchem uwarstwionym prędkości lokalne poszczególnych warstw płynu o różnej osi przewodu nie są jednakowe. Pierwsza warstewka płynu przylega bezpośrednio do ścianki i jest uznana za nieruchomą. W kierunku od od ścianki do osi wzrasta prędkość przepływu. W przypadku ruchu burzliwego miano burzliwości przy ściance przewodu wyst warstewka której cząsteczki poruszają się ruchem laminarnym. OPORY: *liniowe *miejscowe. Podczas przepływu płynu lepkiego jego ciśnienie maleje proporcjonalnie do długości przewodu L, w obliczeniach stosowanie Darcy Weisbacha. Współczynnik oporu przepływu zależy od charakteru ruchu płynu i jest funkcją liczby Re. Przy przepływie burzliwym współczynnik λ zależy także od stanu powierzchni rury λ=f(Re);