Ochrona środowiska - 7.12.09'
GLOBALNA RÓWNOWAGA EKOLOGICZNA
Zagadnienie zasobów - z globalnego punktu widzenia zasadnicze znaczenie mają zasoby:
energetyczne
wody słodkiej
pokarmowe
surowcowe
przestrzenne
przyrodnicze / biosferyczne
atmosferyczne / klimatyczne
wzrost zużycia środowiska od tysięcy lat był proporcjonalny do wzrostu demograficznego - dziś wzrost zużycia jest znacznie różniący się od wzrostu demograficznego (o mniejszej wartości)
od XII w. rozpoczęto spalanie węgla w Brytanii
do XVIII w. roczne zużycie węgla to ok. 10 Mg
intensyfikacja zużycia węgla wzrosła po wynalezieniu prądnicy elektrycznej i silnika elektrycznego
w połowie XIX w. zaczęto wykorzystywać ropę naftową jako nośnik energii
normalny deszcz ma 6 pH niższe pH to kwaśne deszcze
GLOBALNA RÓWNOWAGA EKOLOGICZNA - ZAGADNIENIE ZASOBÓW WODY SŁODKIEJ
wielkość globalnych zasobów wody jest stała
stały dostęp do zasobów wodnych jest niezbędny do funkcjonowania wszystkich organizmów oraz do realizacji wielu procesów produkcyjnych i komunalnych
zasoby te to układ dynamiczny, z równowagą pomiędzy zużyciem a odnową
zasoby te są odnawialne w naturalnym cyklu obiegu wody (parowanie, opady atmosferyczne, odpływ powierzchniowy i podziemny)
75% zasobów wody słodkiej jest zmagazynowana w lądolodach i lodowcach
wody słodkie stanowią tylko 3% wód globalnych zasobów wody
KRYTERIA, KTÓRYCH SPEŁNIENIE JEST NIEZBĘDNE DO TRAKTOWANIA WODY JAKO ZASOBU ZAPEWNIAJĄCEGO BEZPIECZEŃSTWO DOSTAW:
Kryterium wielkości zasobów - odpowiednio do regionalnych / lokalnych potrzeb na cele gospodarcze, komunalne, przemysłowe oraz rolnicze;
Kryterium jakości zasobów wody - zgodnie ze standardami wody;
Kryterium miejsca - samowystarczalność lokalna lub regionalna;
Kryterium czasu - dostępność zasobów zawsze kiedy jest zapotrzebowanie.
UWAGA: Wszystkie 4 kryteria muszą być spełnione JEDNOCZEŚNIE.
SPECYFIKA - każda eksploatacja zasobów wody prowadzi do powstawania ścieków.
Przykład zużycia wody w skali globalnej w ciągu 30 lat:
9 - krotny wzrost dla celów komunalnych
2 - krotny wzrost dla celów nawadniania
18 - krotny wzrost dla celów energetycznych
4 - krotny wzrost dla wszystkich celów łącznie
Jednocześnie ilość ścieków wzrosła 7,5 - krotnie.
STRUKTURA ZASOBÓW WODNYCH NA ZIEMI
100% zasobów = 1 385 984 km3
oceany = 96,5%
lodowce, pokrywa śnieżna = 1,74%
wody podziemne = 1,7%
WODA SŁODKA NA ZIEMI
100% zasobów = 35 029, 21 km3
lodowce i stała pokrywa śnieżna = 68,7%
wody podziemne = 30,1 %
woda biologiczna - organizmy = 1,12%
UWAGA:
Większość zasobów jest niedostępna (lądolody) lub trudno dostępna (wody podziemne).
w ciągu 30 lat światowe zapotrzebowanie na wodę wzrosło 4 - krotnie, natomiast zrzuty ścieków 8 - krotnie
75% ludności świata nie ma zapewnionego zaopatrzenia w wodę w aspekcie ilościowym i jakościowym (bariera rozwoju)
jakość dostępnych zasobów wody słodkiej pogarsza się gdyś 80% ludności świata stosuje prymitywne metody gospodarowania ściekami i odpadami.
BILANS WODNY POLSKI (przeciętny rok klimatyczny)
opady atmosferyczne - 189 km3
parowanie do atmosfery - 138 km3
łączne zasoby nowe - 56 km.3
zasoby w przeliczeniu na 1 mieszkańca = 1700 m3 - dla porównania:
Egipt - 1400 m3
Rosja - 1500 m3
Węgry - 4000 m3
Świat - 12000 m3
zasoby spływające do mórz - 32 km3
zasoby nienaruszalne (w rzekach i jeziorach) - 15 km3
zasoby dyspozycyjne ogółem - 22 km3 (w tym 12,5 km3 to wody podziemne)
DEGRADACJA HYDROSFER (rzek i jezior) W POLSCE
Odprowadzając do rzek i jezior ścieków niedostatecznie (lub wcale) oczyszczonych (z gospodarki komunalnej, przemysłu, rolnictwa i hodowli zwierząt a także zrzuty niezorganizowane ze źródeł lokalnych bez kanalizacji i wiele rodzajów zanieczyszczeń, w tym biogeny, substancje niebezpieczne, metale ciężkie, bakterie kałowe i innych).
Odprowadzanie do rzek i jezior silnie zasolonych wód kopalnianych a także wód opadowych (z zimowego utrzymania dróg i ulic) np. zasolenie Wisły w Warszawie było większe niż w Bałtyku.
Odprowadzanie do rzek i jezior wód ciepłych (pochłodniczych) z zakładów energetyki zawodowej.
Spływy powierzchniowe wód (deszczowych i roztopowych) z terenów rolniczych (wody wzbogacone w nawozy sztuczne i środki ochrony roślin).
Spływy powierzchniowe wód z terenów przemysłowych oraz ze źle urządzonych składowisk i dzikich wysypisk odpadów (wody zanieczyszczone wieloma rodzajami substancji niebezpiecznych).
Sucha i mokra depozycja zanieczyszczeń atmosferycznych (w tym zwłaszcza substancji kwasotwórczych oraz pyłów).
Dopływ zanieczyszczonych wód z innych krajów (głównie Odrą z Czech i Niemiec).
Główne przyczyny zanieczyszczenia Bałtyku:
wprowadzanie do Bałtyku zanieczyszczonych wód Wisły i Odry
wprowadzanie do Bałtyku zanieczyszczonych wód rzek Pomorza
zrzut do Bałtyku zanieczyszczeń z miast pomorskich, w tym z gospodarki komunalnej, portów, stoczni, zakładów przemysłowych, przetwórstwa ryb, turystyki
zrzuty zanieczyszczeń ze statków płynących po Bałtyku (gł. substancje ropopochodne)
depozycja zanieczyszczeń z atmosfery (zwłaszcza depozycja azotu)
zrzuty (zatopienia) różnych substancji podczas katastrof morskich oraz podczas prowadzenia ćwiczeń wojskowych (dawniej prowadzenia wojen).
Uwarunkowania (degradacji Bałtyku)
Bałtyk jest morzem relatywnie płytkim a jego ekosystemy są wrażliwe i podatne na degradację
Bałtyk jest morzem wewnętrznym („śródziemnym”) w aspekcie otoczenia przez obszary lądowe
Bałtyk ma słabą wymianę wód z Atlantykiem (blokada w rejonie Cieśnin Duńskich) wielkie wlewy wód Atlantyku występują sporadycznie (co kilka lat, podczas wielkich sztormów)
Zasolenie Bałtyku jest względnie małe (od 3 - 8 promili w Oceanie od 35 do 42)
Na otaczających Bałtyk lądach (także półwyspach oraz wyspach) i żyje i prowadzi intensywną gospodarkę wiele milionów ludzi (z 10 krajów)
Dominującą rolę w kształtowaniu pogorszonego stanu Bałtyku odgrywają źródła / ogniska położone na lądzie, w środkowej i południowej części Polski
Mimo znacznego rozwoju infrastruktury komunalno - ściekowej (zwłaszcza w miastach) Wisłą i Odrą oraz rzekami Pomorza nadal następują zrzuty dużych ładunków zanieczyszczeń.
Wtórne efekty eutrofizacji Bałtyku:
przeobrażenia procesów biocenotycznych oraz intoksykacja biot
intensywne procesy chemicznego i sanitarnego skażenia wód
niedobór tlenu w wodach wgłębnych
powstanie rozległych (25% Bałtyku) stref pustyń bentosowych powstanie stref wód z bardzo wysokimi stężeniami siarkowodoru, oraz związków amonowych („strefy śmierci”).
Aktualne stężenie fosforu w wodach Bałtyku są znacznie wyższe niż dawniej: Fosfor 8 - krotnie, Azot 4 - krotnie;
Bałtyk był dawniej (XIX w.) morzem oligotroficznym. Od ponad 50 lat Bałtyk intensywnie przekształca się w morze eutroficzne. Jest to efekt spływu do Bałtyku wód rzecznych z dużym ładunkiem soli Biogennych (N i P).
OBSZAROWE OBIEKTY HYDROGRAFICZNE I SZTUCZNE ZBIORNIKI WODNE
Na większych rzekach budowane są kaskady zbiorników retencyjnych (kilka, kilkanaście), co umożliwia wielokrotne wykorzystanie tej samej wody np. do produkcji energii elektrycznej.
Kaskada zbiorników retencyjnych zapobiega komunikacji rumoszu w jednym zbiorniku, co prowadzi do zmniejszenia jego pojemności (częściowe wypełnienie misy rumoszem).
Funkcje zbiorników:
przeciwpowodziowe
żeglugowe
energetyczna
wyrównawcza - poniżej głównych zbiorników retencyjnych
komunalne - gromadzenie wody na potrzeby zaopatrzenia ludności
przemysłowe
rolnicze
przeciwrumowsikowe
suche - okresowo wypełnione - w celu zatrzymania fali wezbranej).
Największe jeziora zaporowe Polski:
Włocławskie - 70,4 km2
Jeziorsko - 42,3 km2
Goczałkowickie - 37,1 km2
Zegrzyńskie - 30,2 km2
Sulejowskie 24,5 km2