Spojrzenie turysty od 24 do 35, Kulturoznawstwo, Komunikacja kulturowa


SPOJRZENIE TURYSTY

- w pewnym sensie wrażliwość i zmysł turysty są równie stępione co w ich własnym kraju

- powierzchowny styl prezentacji turystom rodzimych kultur, np. Bali: „Balijska kultura i sztuka są pod wieloma względami tak oszałamiające, że nie poddają się łatwym uproszczeniom i masowej produkcji”

- uważa, że nie można mówić o turyście w ogóle, bo mamy do czynienia z wieloma typami turystów i wzorami doświadczenia turystycznego

- rozróżnienie na a) turystykę przeżyciową, b) eksperymentalną, c) egzystencjalną ( nie ma objaśnienia w tekście )

- natłok szybko zmieniających się obrazów, nieciągłości i zróżnicowanie doznań jednocześnie bombardujących świadomość,nieoczekiwane wrażenia - doświadczenie turystyczne

-TURYŚCI:

1. ucieleśniają poszukiwanie autentyczności

2.odmiana potrzeby sacrum

3. Turysta nowoczesnym pielgrzymem

4. Fascynuje ich szczególnie „prawdziwe” życie innych ( nawet harówka walijskiego górnika i praca w paryskich kanałach, może być atrakcją turystyczną => platformy i sale w fabryka przeznaczone na użytek turystów)

- spojrzenie turysty polega na wdzieraniu się w cudze życie

- wokół inscenizowanej autentyczności powstają obszary turystyczne

-”pseudowydarzenia” są wynikiem kreowania przez turystykę relacji społecznych

- Philip Pearce i Gianna Moscard - należy rozgraniczać autentyczność lokalizacji od autentyczności osób będących przedmiotem spojrzenia turysty

- Malcolm Crick- w pewnym sensie każda kultura jest inscenizowana i nieautentyczna

-w przeciwieństwie do uczestnika pielgrzymki religijnej, turysta oddaje pokłon całej masie ośrodków i atrakcji

=> wypoczynek wyalienowany ( paradoksalnie odwrócenie sensu czasu wolnego, powrót do pracy, poprzez oglądanie ludzi w warunkach ich pracy )

- w niektórych przypadkach obiekt turystyczny służy jedynie jako znacznik czegoś, co kiedyś wydarzyło się w danym miejscu

- ! dany wytwór natury lub kultury staje się uświęconym obiektem rytuału turystycznego w efekcie procesu sakralizacji.

=> etapy: nazywanie, ujęcie w ramy i podniesienie, umieszczanie na ołtarzu, reprodukcja mechaniczna i reprodukcja społeczna ( wzorowanie na nim nowych obiektów turystycznych)

- wszystko co zwraca czyjąś uwagę jest potencjalną atrakcją turystyczną

1. Polega na towarzyskim i przestrzennym oderwaniu się od miejsca zamieszkania i tradycyjnych więzi społecznych

2. Doświadczenie graniczne, kiedy jednostka znajduje się w „antystrukturze” - tradycyjne relacje społeczne zostają wzięte w nawias, jednostka doświadcza silnej więzi ze wspólnotą i ma bezpośrednie poczucie uczestniczenia w czymś boskim i ponad naturalnym

3. Reintegracja, jednostka na powrót włącza się do swojej wyjściowej grupy społecznej, z reguły uzyskując wyższy status społeczny

- np. wyjazd na miesiąc miodowy nad wodospad Niagara to rodzaj pielgrzymki

-pławią się w nieautentyczności doświadczenia

-z radością oddają się rozmaitym grom turystycznym

- wiedzą, że nic takiego jak autentyczne doświadczenie turystyczne nie istnieje, że jest tylko szereg gier lub scenariuszy

1. Można oglądać wyjątkowe obiekty np.. Empire State Building - większość chce raz zobaczyć je na własne oczy,”miejsca kultu”

2.Można oglądać określone znaki, jak typowo angielska wioska, drapacz chmur itd. - turysta jako semiotyk, odczytuje z krajobrazu znaczenia istniejących poję“

3.można dostrzegać niezwyczajne aspekty obiektów, które kiedyś były zupełnie zwyczajne np. skała księżycowa

4.Można oglądać zwyczajne aspekty życia społecznego przeniesione w niecodzienny kontekst

5.Można wykonywać zwyczajne czynności w niezwykłym środowisku

- jego zdaniem kluczowymi cechami nowoczesnego konsumeryzmu są skryte marzycielstwo i antycypacja

-jednostki nie oczekują satysfakcji po produktach

- źródłem motywacji jest pragnienie przeżycia „naprawdę” scenariuszy, jakie kreuje wyobraźnia => wyobrażeniowy hedonizm ( współczesny konsumeryzm polega na wyobrażaniu przyjemności)

1. konsumpcja masowa- nabywanie dóbr wytworzonych w ramach produkcji masowej; wysokie i rosnące wydatki na dobra konsumenckie; dominuje producent a nie konsument; stosunkowo mały wybór

2. konsumpcja posfordystofska- zamiast produkcji dominuje konsumpcja; powstają nowe formy kredytowania, pozwalające na wzrost wydatków na konsumpcję; niemal wszystkie aspekty życia urynkowione; rozwój ruchów konsumenckich i polityzacja konsumpcji; nacisk na produkcję niemasową ( np. produkty „naturalne)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
od 24 do 32
kolęda od Karpińskiego do współczesności, Kultura ludowa
Teoria kultury (od Comte'a do Freud'a), Kulturoznawstwo, Notatki
od 24 do 32
Broken Heart Od Prologu do Rozdziału 24
Manipulacje propagandy lewicowej od rewolucji francuskiej do?łszów bolszewizmu i komunizmu
Od Godów do Zapustów, TURYSTYKA - Mapy, przewodniki
KOMUNIKACJA SPOŁECZNA wykłady od poczatku do 18.11.2010, Stosunki międzynarodowe
Ściaga kultura i sztuka od bizancjum do renesansu
Przedsiebiorczosc zdyscyplinowana Od startupu do sukcesu w 24 krokach
Katarzyna Wronska Dorastanie w środowisku cyfrowych od immersji do kultury medialnej
Semantyczne i pragmatyczne aspekty komunikacji Od deminutywow do gestow
Grzegorz Dziamski Od teatralizacji sztuki do teatralizacji kultury

więcej podobnych podstron