Politechnika Lubelska |
Laboratorium Podstaw Elektroniki |
||
w Lublinie |
Ćwiczenie: 4 |
||
Jurek Piotr Kidaj Andrzej Kwiatek Krzysztof |
Semestr: IV |
Grupa: ED 4.1 |
Rok akademicki: 1997/98 |
Stabilizacja napięcia. |
Data wykonania: 18.03.1998. |
Ocena: |
Wyznaczanie charakterystyki statycznej (napięciowo-prądowej) diody Zenera.
Typ diody: BZP 620 D5V6
UZ=5,6V
IZ=100mA
Pmax=1W
U1 [V] |
U2 [V] |
I [mA] |
11,5 |
6,78 |
100 |
11 |
6,76 |
90 |
10,5 |
6,76 |
80 |
10 |
6,68 |
70 |
9,5 |
6,66 |
60 |
9 |
6,6 |
50 |
8,5 |
6,56 |
40 |
5 |
6,5 |
30 |
7,5 |
6,43 |
20 |
5 |
6,26 |
10 |
Wyznaczanie charakterystyki stabilizacji:
R2=227 W |
R2=149 W |
R2= 86 W |
|||||||||||||
U1 |
U2 |
I1 |
I2 |
I3 |
U1 |
U2 |
I1 |
I2 |
I3 |
U1 |
U2 |
I1 |
I2 |
I3 |
|
V |
V |
mA |
mA |
mA |
V |
V |
mA |
mA |
mA |
V |
V |
mA |
mA |
mA |
|
12,9 |
6,81 |
140 |
100 |
30 |
13,5 |
6,93 |
155 |
100 |
46 |
14 |
6,82 |
168 |
80 |
79 |
|
12,4 |
6,79 |
127 |
90 |
30 |
13 |
6,88 |
145 |
90 |
46 |
13,5 |
6,79 |
159 |
70 |
79 |
|
12 |
6,84 |
118 |
80 |
30 |
12,6 |
6,83 |
135 |
80 |
45 |
13 |
6,73 |
145 |
60 |
78 |
|
11,6 |
6,81 |
108 |
70 |
30 |
12 |
6,78 |
121 |
70 |
45 |
12,5 |
6,73 |
131 |
50 |
78 |
|
11 |
6,75 |
95 |
60 |
30 |
11,6 |
6,73 |
110 |
60 |
45 |
12 |
6,62 |
121 |
40 |
78 |
|
10,6 |
6,69 |
84 |
50 |
30 |
11 |
6,67 |
98 |
50 |
45 |
11,4 |
6,55 |
110 |
30 |
76 |
|
10 |
6,63 |
73 |
40 |
30 |
10,6 |
6,62 |
89 |
40 |
45 |
10,8 |
6,42 |
95 |
20 |
75 |
|
9,4 |
6,53 |
60 |
30 |
30 |
10 |
6,54 |
78 |
30 |
45 |
10 |
6,22 |
81 |
10 |
71 |
|
8,8 |
6,43 |
50 |
20 |
30 |
9,4 |
6,42 |
63 |
20 |
43 |
|
|
|
|
|
|
8,2 |
6,26 |
40 |
10 |
30 |
8,7 |
6,24 |
51 |
10 |
41 |
|
|
|
|
|
Wyznaczanie charakterystyki obciążenia:
Pomiar przeprowadzaliśmy w tym samym układzie pomiarowym, co poprzednio.
U1=13V |
U1=10V |
||||||
U2 |
I1 |
I2 |
I3 |
U2 |
I1 |
I2 |
I3 |
V |
mA |
mA |
mA |
V |
mA |
mA |
mA |
6,92 |
141 |
100 |
32 |
6,63 |
72 |
42 |
29 |
6,90 |
141 |
99 |
39 |
6,62 |
72 |
41 |
30 |
6,89 |
141 |
94 |
40 |
6,60 |
72 |
40 |
32 |
6,88 |
141 |
90 |
45 |
6,59 |
72 |
38 |
34 |
6,86 |
141 |
88 |
49 |
6,58 |
72 |
36 |
38 |
6,84 |
141 |
82 |
55 |
6,57 |
73 |
33 |
40 |
6,82 |
141 |
79 |
60 |
6,54 |
73 |
31 |
42 |
6,80 |
144 |
72 |
65 |
6,50 |
76 |
28 |
48 |
6,76 |
144 |
65 |
75 |
6,42 |
79 |
20 |
59 |
6,68 |
147 |
50 |
92 |
6,40 |
78 |
18 |
60 |
6,61 |
149 |
40 |
105 |
6,27 |
81 |
11 |
70 |
6,56 |
150 |
31 |
115 |
6,07 |
88 |
8 |
80 |
|
|
|
|
5,72 |
96 |
5 |
91 |
Badanie stabilizatora prądu stałego:
Badaliśmy stabilizator typu: MA 7805
I0=0 mA |
I0=50 mA |
I0=100 mA |
|||||||||||||
ΔUwe |
Uwe |
ΔUwy |
Uwy |
Su |
ΔUwe |
Uwe |
ΔUwy |
Uwy |
Su |
ΔUwe |
Uwe |
ΔUwy |
Uwy |
Su |
|
V |
V |
V |
V |
- |
V |
V |
V |
V |
- |
V |
V |
V |
V |
- |
|
12 |
3 |
4,9 |
0,10 |
12,5 |
12 |
3 |
4,95 |
0,05 |
25 |
12 |
3 |
4,94 |
0,06 |
20,4 |
|
11 |
4 |
3,26 |
1,74 |
0,68 |
11 |
4 |
3,55 |
1,45 |
0,89 |
11 |
4 |
3,48 |
1,52 |
0,83 |
|
10 |
5 |
1,16 |
3,84 |
0,15 |
10 |
5 |
1,74 |
3,26 |
0,27 |
10 |
5 |
1,71 |
3,29 |
0,26 |
|
9 |
6 |
0,18 |
4,82 |
0,02 |
9 |
6 |
0,77 |
4,23 |
0,12 |
9 |
6 |
0,73 |
4,27 |
0,11 |
|
8 |
7 |
-0,09 |
5,09 |
-0,01 |
8 |
7 |
-0,08 |
5,08 |
-0,01 |
8 |
7 |
-0,08 |
5,08 |
-0,01 |
|
7 |
8 |
-0,09 |
5,09 |
-0,02 |
7 |
8 |
-0,08 |
5,08 |
-0,02 |
7 |
8 |
-0,08 |
5,08 |
-0,02 |
|
6 |
9 |
-0,09 |
5,09 |
-0,03 |
6 |
9 |
-0,08 |
5,08 |
-0,02 |
6 |
9 |
-0,08 |
5,08 |
-0,02 |
|
5 |
10 |
-0,09 |
5,09 |
-0,04 |
5 |
10 |
-0,08 |
5,08 |
-0,03 |
5 |
10 |
-0,08 |
5,08 |
-0,03 |
|
4 |
11 |
-0,09 |
5,09 |
-0,05 |
4 |
11 |
-0,08 |
5,08 |
-0,04 |
4 |
11 |
-0,08 |
5,08 |
-0,04 |
|
3 |
12 |
-0,09 |
5,09 |
-0,07 |
3 |
12 |
-0,08 |
5,08 |
-0,06 |
3 |
12 |
-0,08 |
5,08 |
-0,06 |
|
2 |
13 |
-0,09 |
5,09 |
-0,11 |
2 |
13 |
-0,08 |
5,08 |
-0,10 |
2 |
13 |
-0,08 |
5,08 |
-0,10 |
|
1 |
14 |
-0,09 |
5,09 |
-0,24 |
1 |
14 |
-0,08 |
5,08 |
-0,22 |
1 |
14 |
-0,08 |
5,08 |
-0,22 |
|
0 |
15 |
-0,09 |
5,09 |
|
0 |
15 |
-0,08 |
5,08 |
|
0 |
15 |
-0,08 |
5,08 |
|
Współczynnik skuteczności stabilizacji obliczyliśmy ze wzoru:
Charakterystyka zewnętrzna zasilacza ze stabilizatorem i bez stabilizatora:
Pomiarów dokonywaliśmy w układzie jak poprzednio. Regulowana była rezystancja obciążenia, co powodowało zmianę prądu obciążenia. Przy drugim pomiarze zwarte były końcówki wejścia i wyjścia stabilizatora.
I0 |
Uwy |
ΔUwy |
mA |
V |
V |
25 |
5,02 |
-0,02 |
40 |
5,01 |
-0,01 |
60 |
5,01 |
-0,01 |
80 |
5 |
0 |
100 |
5 |
0 |
120 |
4,99 |
0,01 |
140 |
4,99 |
0,01 |
160 |
4,98 |
0,02 |
200 |
4,97 |
0,03 |
250 |
4,96 |
0,04 |
I0 |
Uwy |
ΔUwy |
mA |
V |
V |
50 |
10,6 |
-0,06 |
70 |
10,5 |
-0,05 |
100 |
10,4 |
-0,04 |
150 |
10,3 |
-0,03 |
200 |
10,1 |
-0,01 |
250 |
10 |
0 |
Wnioski.
Stabilizacyjne działanie diody Zenera polega na tym że duża zmiana prądu obciążającego diodę powoduje małą zmianę napięcia, co widać na charakterystyce. Stabilizacja jest tym lepsza im bardziej stroma jest ta charakterystyka. W tym układzie istotny wpływ na jakość stabilizacji ma wielkość obciążenia. Im większe obciążenie, tym charakterystyka diody jest bardziej stroma. Stabilizator ten nie może być więc stosowany dla zmieniających się obciążeń.
Z charakterystyki obciążenia wynika, że im większe napięcie zasilające, tym mniejszy wpływ na napięcie wyjściowe ma zmiana rezystancji obciążenia. Przy pomiarach tych dla dużych prądów nie było spełnione równanie I1=I2+I3. Było to zapewne spowodowane błędami odczytu, oraz tym, że niewielkie prądy płynęły przez woltomierze, które przecież mają skończona rezystancję.
Badany przez nas stabilizator elektroniczny typu MA 7805 wykazywał lepsze właściwości stabilizacyjne niż dioda Zenera. Stabilizator ten badaliśmy przy pomocy woltomierza cyfrowego, dzięki któremu można było odczytać bezpośrednio uchyb napięcia wyjściowego ΔUwy jednocześnie określając jego znak. Na wykresie można zauważyć, że od pewnej wartości napięcia wejściowego (około 7V) charakterystyka jest stała (i nie zależy od prądu I0), czego przy diodzie Zenera nie dało się zaobserwować.