Po co powstają przepisy o rachunkowości:
- w celu jednolicenia
- aby zapewnić porównywalność dostarczanych informacji przez rachunkowość
Międzynarodowe przepisy dotyczące rachunkowości:
Komitet Międzynarodowych Standardów Rachunkowości IASI
Międzynarodowa Federacja Księgowych IFAC
Unia Europejska
Europejskie Stowarzyszenie Rachunkowości
Federacja Dyplomowanych Księgowych Europy FEE
Konfederacja Księgowych Azji krajów Pacyfiku CAPA
Bank Światowy
Organizacja ds. Współpracy i Rozwoju Gospodarczego OECD
Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych IOSCO
Ad 3) Unia Europejska
W latach 60 powołano odpowiednie struktury organizacyjne odpowiedzialne za harmonizacje rachunkowości. Efektem końcowy pracy tych struktur są dyrektywy UE (długotrwały proces, ok. 10 lat trwa przygotowanie dyrektywy)
Polska Ustawa o Rachunkowości opierała się na dyrektywach UE
Ważne dyrektywy:
dyrektywa czwarta z dnia 25.07.1978 r. o rocznych zamknięciach rachunkowości spółek o określonych formach prawnych
Dyrektywa siódma z dnia 13.07.1983 r. o skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych, ich przygotowaniu, publikacji i weryfikacji.
Dyrektywa ósma z dnia 10.04.1984 r. w sprawie zatwierdzania osób odpowiedzialnych za przystąpienie statutowej rewizji (badanie i weryfikacja) dokumentów księgowych
Ad 1) Komitet Międzynarodowych Standardów Rachunkowości IASI
Siedziba w Londynie, założona w 1973 r., organizacja prywatna.
Zrzesza organizacje biegłych księgowych (ok. 100 krajów w tym Polska). Jest uznawany za jedne z najważniejszych na świecie organów w zakresie harmonizacji zasad rachunkowości. Na początku w jej skład wchodziły takie kraje jak: UK, Niemcy, Francja, Włochy, Japonia, jednak w bardzo szybkim czasie rozrosła się w wielka międzynarodową organizacje.
Dotychczas opracowała 41 standardów (są bardziej szczegółowe niż dyrektywy, dotyczą bardziej szczegółowych zagadnień)
Znowelizowana Ustawa o Rachunkowości opiera się o te standardy (w przypadku, jeżeli w samej ustawie nie ma opracowanego danego zagadnienia to trzeba brać pod uwagę powyższe standardy)
Podstawy prawne rachunkowości w polskim ustawodawstwie:
Ustawa o Rachunkowości z dnia 29.09.1994
Znowelizowana Ustawa o Rachunkowości z dnia 9.11.2000
Ustawa z 15 września 2000 Kodeks Spółek Handlowych
Ustawa z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych
Ustawa z dnia 20.11.2000 o zmianie ustawy o podatku od osób prawnych
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia grudnia 1999 w sprawie klasyfikacji środków trwałych
Europejska Klasyfikacja Działalności
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 w sprawie szczegółowych zasad wyboru metody wyceny, zakresu ujawniania i sposoby prezentacji instrumentów finansowych
Przepisy te można podzielić na:
- przepisy prawa bilansowego (Ustawa o Rachunkowości)
- przepisy prawa podatkowego
Jednak w znacznej mierze przepisy te są niespójne ze sobą. Co jest w zgodzie z Ustawą o Rachunkowości nie musi być zgodne z prawem podatkowym.
Naczelna zasada rachunkowości - wiarygodnego i rzetelnego obrazu:
Głównym celem jest stosowanie zasad rachunkowości jest, aby w sposób prawidłowy, rzetelny i jasny przedstawić w księgach rachunkowych i sporządzanych na ich podstawie sprawozdań finansowych sytuacji majątkowej, finansowej, wyniku finansowego oraz rentowności jednostki
Pięć nadrzędnych zasad rachunkowości:
1. Zasada memoriałowa
2. Zasada kontynuacji (kontynuacji działania)
3. Zasada ostrożnej wyceny (zasada wyceny pesymistycznej)
4. Zasada ciągłości
5. Zasada istotności
Ad 1) Ujęcie w księgach rachunkowych danego roku obrotowego ogółu przychodów i związanych z tymi przychodami kosztów niezależnie od terminu ich zapłaty. Przeciwieństwo zasady kasowej (do zaliczenia istotny jest moment zapłaty - teraz moment wystawienia dokumentów np. faktury)
Ad 2) Opiera się na domniemaniu prowadzenia przez jednostkę w dającej się określić przyszłości działalności w niezmieniony istotnie sposób i zakresie. Związany z wyceną składników majątku:
Gdy zostaje naruszona np. przy sprzedaży, połączeniu się jednostki, likwidacji, wtedy wycena majątku następuje według cen sprzedaży możliwych do uzyskania.
W jednostce kontynuującej wycena składników majątku odbywa się wg. cen historycznych (to cena nabycia lub koszt wytworzenia)
Ad 3) Lepiej jest wycenić niżej niż za wysoko
Ad 4) polega na stosowaniu w sprawozdaniach i bilansie tego samego sposobu wyceny, prezentacji informacji, grupowania, aby zapewnić porównywalność.
Ad 5) wyodrębnianie zdarzeń lub składników, które są istotne do oceny sytuacji finansowej z jednoczesną możliwości pomijania mało istotnych lub stosowanie uproszczonej oceny składników mało istotnych
Siedem członów rachunkowości
1. Opis przyjętych zasad rachunkowości (przyjęta polityka rachunkowa) |
↓ |
2. Prowadzenie ksiąg rachunkowych (ksiąg handlowych) |
↓ |
3. Inwentaryzacja |
↓ |
4. Wycena aktywów i pasywów, ustalenie wyniku finansowego |
↓ |
5. Sprawozdawczość finansowa |
↓ |
6. Gromadzenie i przechowywanie dokumentów |
↓ |
7. Poddanie badaniu i ogłoszenie sprawozdań |
Ad 1) Opis przyjętych zasad rachunkowości (przyjęta polityka rachunkowa).
Składa się z Zakładowego {Planu Kont i wykazu prowadzonych ksiąg rachunkowych.
Ad 2) Prowadzenie ksiąg rachunkowych (ksiąg handlowych).
Obejmuje:
dzienniki - urządzenia, w którym zapisy prowadzone są w spsoć chronologiczny;
księga główna - zapisy prowadzone są w sposób systematyczny (przy zapisie w księdze głównej obowiązuje zasada podwójnego zapisu);
księgi pomocnicze - nie obowiązuje podwójny zapis;
zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej i kont ksiąg pomocniczych;
inwentarz (wykaz składników aktywów i pasywów).
Ad 3) Inwentaryzacja.
Zapis służący do porównywania stanu rzeczywistego ze stanem ewidencyjnym.
Ad 4) Wycena aktywów i pasywów, ustalenie wyniku finansowego.
Szczegółowe zasady wyceny w odniesieniu do poszczególnych składników majątku.
Ad 5) Sprawozdawczość finansowa.
Zestawienia w zagregowany sposób prezentują sytuacje finansową. Sporządzane na koniec okresu sprawozdawczego. Najważniejsze elementy to:
bilans;
rachunek zysków i strat.
Ad 6) Gromadzenie i przechowywanie dokumentów.
Przechowywane muszą być: księgi rachunkowe, dokumenty inwentaryzacyjne i sprawozdania finansowe.
Ad 7) Poddanie badaniu i ogłoszenie sprawozdań.
Badanie przez biegłych rewidentów i ogłaszanie sprawozdań finansowych większych jednostek.
Definicja rachunkowości według prof.
Rachunkowość jest to system ciągłego w czasie ujmowania, grupowania, prezentowania i interpretowania wyrażonych w pieniądze i bilansujących się danych liczbowych dotyczących sytuacji majątkowej, finansowej oraz wyniku finansowego jednostki.
Rachunkowość finansowa Wykład 1 27-03-2003
4