ZJAWISKO BEZROBOCIA
W POLSCE
PLAN PRACY
WSTĘP
POJĘCIE BEZROBOCIA
RODZAJE BEZROBOCIA
PRZYCZYN I SKUTKI ZJAWISKA BEZROBOCIA
WSTĘP
Bezrobocie pojawiło się w Polsce w roku 1990.
Rzeczpospolita wkroczyła na drogę przemian gospodarczych i politycznych.
Rozpoczynający się proces transformacji spowodował ogromne zmiany organizacyjne istniejących przedsiębiorstw .
Poprzedni system gospodarczy sprawił, że rynek pracy cechowała mała elastyczność kwalifikacji i ofert pracy.
Przedsiębiorstwa rozpoczęły dostosowywanie do nowych standardów - zachodnioeuropejskich - zaczęły unowocześniać swoją technologię produkcyjną i zmieniać personel. W „kolosach” państwowych nastąpiły zwolnienia grupowe.
W kolejnych latach doszło do likwidacji wielu zakładów „ zacofanych” technologicznie i zadłużonych.
W efekcie tych zmian wystąpiło masowe bezrobocie wzrastające bezrobocie.
W Polsce w ostatnich latach zjawisko to ma szeroki zasięg i dotyka ludności we wszystkich regionach kraju bez względu na to w jaką gałąź gospodarki się rozpatruje.
W latach 1990 - 1998 zjawisko bezrobocia kształtowało się następująco:
Lata |
Bezrobocie w Tysiącach |
1990 |
1126,1 |
1991 |
2155,6 |
1992 |
2509,3 |
1993 |
2889,6 |
1994 |
2838 |
1995 |
2628,8 |
1996 |
2359,5 |
1997 |
1826,4 |
1998 |
1831,4 |
POJĘCIE BEZROBOCIA
Z najpowszechniej przyjmowanych definicji przyjmowanych w literaturze można wyróżnić następujące:
jest to grupa osób pozostających bez pracy to znaczy nie wykorzystujących pracy najemnej, nie pracujących na własny rachunek;
grupa osób zdolnych i gotowych do pracy na typowych warunkach występujących w gospodarce
bezrobocie dotyczy osób poszukujące pracy
liczba osób zarejestrowanych w Powiatowym Urzędzie Pracy.
W każdej gospodarce istnieje rynek pracy, a bezrobocie wynika z dwóch zasadniczych wielkości: popytu na prace i jej podaży.
Zjawisko bezrobocia zatem najprościej można określić jako nadwyżkę podaży siły roboczej na rynku pracy nad popytem na prace w danym sektorze.
Popyt na prace oznacza liczbę i strukturę miejsc pracy, która jest oferowana przez pracodawców w skali makroekonomicznej.
Podaż na pracę to liczba osób gotowych do pracy za oferowaną płacę w określonym czasie na określonym rynku.
Obecnie rynek pracy w Polsce znajduje się w sytuacji nadwyżki siły roboczej co jest okazją dla pracodawców by oferować niższą płacę za tę samą pracę za którą w sytuacji równowagi rynkowej na rynku pracy pracodawca musiałby zapłacić więcej.
Równowaga rynkowa na rynku pracy to sytuacja gdzie popyt na pracę= podaży siły roboczej.
RODZAJE BEZROBOCIA
W gospodarce polskiej istnieje zjawisko masowego bezrobocia. Zgodnie z tą maksymą nauki ekonomiczne sklasyfikowały bezrobocie w zależności od kryterium:
biorąc pod uwagę przyczyn powstawania bezrobocia możemy je podzielić na:
bezrobocie normalne w skład którego wchodzą:
frykcyjne - jest to nieunikniona forma bezrobocia, gdyż na rynku pracy następują nieustanne przemieszczenia siły roboczej na przestrzeni:
regionów gospodarczych,
sektorów gospodarczych,
działów gospodarczych,
gałęzi gospodarczych,
przedsiębiorstw
dobrowolne - ta forma wynika z braku potrzeby podjęcia pracy; to określona liczba bezrobotnych w wieku produkcyjnym (kobiety do 60 roku życia, mężczyźni do 65 roku życia) zdolnych do podjęcia pracy, która z jakichś powodów nie podejmuje pracy.
sezonowe - występuje wówczas redukcja popytu na prace sezonowe w takich działach gospodarki narodowej, jak: rolnictwo, budownictwo lub transport.
strukturalne - powstaje w rezultacie niedopasowań struktury podaży i popytu na siłę roboczą przede wszystkim w aspekcie regionalnym.
Bezrobocie normalne występuje w gospodarce zawsze i jest nieuniknione. Nie powinno ono przekraczać 3 do 4,5% zasobów siły roboczej. Przy takiej wysokości występuje równowaga na rynku pracy.
ze względu na przestrzenne zróżnicowanie bezrobocia:
lokalne
powszechne
ze względu na uwarunkowania demograficzne i społeczno - zawodowe:
bezrobocie kobiet
bezrobocie mężczyzn
bezrobocie młodzieży
bezrobocie robotników wykwalifikowanych i niewykwalifikowanych
bezrobocie poszczególnych kategorii zawodowych
ze względu na czas trwania:
krótkotrwałe do 3-ch miesięcy
średniookresowe 4 - 6 - ch miesięcy
długookresowe 7 - 12 miesięcy
długoterminowe powyżej 12 miesięcy
inne rodzaje bezrobocia:
przymusowe - określona liczba osób, która chce podjąć pracę, a nie może jej podjąć z powodu nadwyżki siły roboczej nad oferowynymi miejscami pracy.
chroniczne - określona liczba w osób wieku produkcyjnym, która ze różnych względów nie może być zatrudniona np.: zły stan zdrowia.
PRZYCZYNY I SKUTKI BEZROBOCIA
Przyczyn powstawania masowego bezrobocia jest bardzo wiele, jednak największą stanowią przekształcenia polityczno - gospodarcze państwa na początku lat 90-tych XX wieku, a są to:
przekształcenia organizacyjne przedsiębiorstw
prywatyzacja
likwidacja państwowych zakładów
Jednak na masowe bezrobocie miały także wpływ takie przyczyn, jak:
niskie kwalifikacje pracowników ( 7% ludności w wieku produkcyjnym w roku 1998 posiadało wykształcenie wyższe)
zacofanie gospodarcze wielu regionów kraju ( szczególnie zauważalne jest ono we wschodniej (południowo i północno ) części kraju
globalizacja gospodarki i rewolucja naukowo - techniczna
opóźnienia procesu głębokich przemian branż surowcowych
zakończenie okresu zimnej wojny
niedoświadczona kadra pracownicza
bariera budowniczo - mieszkaniowa
nadmierny fiskalizm ( to zniechęca do rozpoczęcia własnej działalności gospodarczej )
bariery socjopsychologicznei niedostatek indywidualnej przedsiębiorczości
słabość systemu rynku pracy
niedostatek pieniędzy na aktywne zwalczanie bezrobocia
brak współpracy systemu szkolnictwa z instytucjami systemu pracy
SKUTKI BEZROBOCIA
Bezrobocie jest jednym z najistotniejszych problemów gospodarki narodowej. W naszym kraju mamy do czynienia z masowym i długoterminowym takim zjawiskiem, które powoduje szereg skutków ekonomicznych, polityczno-społecznych i psychologicznych.
Ekonomiczne:
dotyczą osób bezrobotnych do tracą one dochody i jednocześnie środki do życia; spada stopa życiowa
dotyczą państwa, bo bezrobotni polegają w takiej sytuacji na pomocy od państwa.
społeczno - polityczne
stratę ponosi całe społeczeństwo i jednocześnie budżet państwa, bo gdyby zatrudniono osoby chcące podjąć pracę, wówczas wyprodukowałyby one określoną liczbę dóbr i usług to aktualny PNB byłby dużo wyższy
psychologiczne
osobom, które długo pozostają bez pracy obniżają się kwalifikacje i spada motywacja do podjęcia pracy
2