Mariusz Roman

BOX6N1

Sprawozdanie z laboratorium nr 1 z dnia 07.11.2010 r.

Dotyczące:

Badania uziarnienia kruszywa

Wg normy:

PN-EN 12620+A1:2008 Kruszywa do betonu

Metoda badania:

PN-EN 933-1 Badania geometrycznych właściwości kruszyw.

Oznaczenie składu ziarnowego. Metoda przesiewania.

Materiał:

Pospółka

WSTĘP TEORETYCZNY Z OPISEM BADANIA I NORMĄ:

Kruszywo - materiał sypki pochodzenia organicznego lub mineralnego, stosowany głównie do produkcji zapraw budowlanych i betonów oraz do budowy dróg.

W budownictwie używa się:

• kruszywa ze skał o dużej wytrzymałości (np. granit, bazalt, porfir) do produkcji betonu o znacznej wytrzymałości na ściskanie i ścieranie oraz do wykonywania podbudów np. pod drogi.

• kruszywa ze skał o niższej wytrzymałości: (np. wapień, dolomit) stosowane do produkcji niektórych wyrobów betonowych (takich, które nie są mocno obciążone) oraz do wyrobu lastrico i tynków szlachetnych.

• Kruszywa specjalne, ze skał o dużej gęstości (powyżej 2600 kg/m³) stosowane do ciężkich betonów osłonowych. Stosowane skały to: baryt, limonit, getyt, hematyt, magnetyt.

Krzywa uziarnienia (krzywa składu ziarnowego) na podstawie wykonanej wcześniej analizy sitowej, nanoszone są jej wyniki na specjalną siatkę półlogarytmiczną. W wyniku czego otrzymujemy ciągłą krzywą uziarnienia dla danego kruszywa lub mieszanki mineralnej - inaczej mówiąc: graficzne przedstawienie uziarnienia.

Uziarnienie (skład granulometryczny, granulacja) - to rozkład wielkości ziaren rozdrobnionego materiału. Uziarnienie określa się w laboratorium, badając procentową zawartość poszczególnych frakcji w ogólnej masie kruszywa lub gruntu.

TEORETYCZNY OPIS BADANIA:

Próbkę materiału przeznaczonego do analizy sitowej suszy się, po czym waży się ją z dokładnością do 0,01g. Odważoną próbkę umieszcza się na górnym sicie przygotowanego wcześniej (oczyszczonego i wysuszonego) zestawu sit. Zestaw sit najczęściej składa się z 10 sit o wymiarach boku oczka kwadratowego: 0,063, 0,125, 0,25, 0,5, 1,0, 2,0, 4,0, 8,0, 16,0, 31,5 i 63,0 mm. Następnie zestaw sit wstrząsa się na wstrząsarce elektrycznej lub powierzchnię sita przeciera się miękkim pędzlem. Wstrząsanie lub przecieranie prowadzi się do chwili, gdy po rozłączeniu sit przy potrząsaniu ich nad błyszczącym papierem stwierdzi się, że przechodzenie ziaren przez sita ustało, lub wtedy, gdy ilość materiału przepadającego przez najdrobniejsze sito w zestawie spada poniżej pewnej określonej wartości np. 0,02% całej naważki. Wówczas przy pomocy miękkiego pędzelka pozostałości na sitach przenosi się do zważonych uprzednio naczyń ustawionych na błyszczącym papierze. Pozostałości na poszczególnych sitach waży się z dokładnością do 0,01g i oblicza zawartość poszczególnych frakcji.

NORMA:

PN EN 933- 1 Badanie geometrycznych właściwości kruszyw. Część 1 : Oznaczanie składu ziarnowego. Metoda przesiewania.

Status Normy : aktualna

 

W normie podano metodę przesiewania przeznaczoną do oznaczania składu ziarnowego kruszywa. Stosowana jest ona do kruszyw naturalnych i pochodzenia sztucznego, łącznie z kruszywami lekkimi o nominalnej wielkości ziarn 63 mm, z wyłączenie mączek wypełniających. Badanie polega na rozdzieleniu materiału, za pomocą sit, na kilka frakcji ziarnowych klasyfikowanych  według zmniejszających się wymiarów. Wymiary otworów i liczbę sit dobiera się w zależności od rodzaju próbki i wymaganej dokładności. Metoda polega na przesiewaniu na mokro lub sucho.

Aparatura do badań:

Sita badawcze

Denko i pokrywa dokładnie dopasowana do sit

Suszarka z wentylacją

Urządzenie przemywające

Waga

Tace, szczotki

Urządzenie do przemywania

 

OPIS BADANIA:

I Próbkę materiału wcześniej wysuszono do stałej masy.

Masa po wysuszeniu: 3,5 kg

II Sita ustawiono jedno na drugim w kolejności od największego wymiaru oczka do najmniejszego. Następnie ustawiono je na urządzeniu do przesiewu.

III Wsypano materiał do badań do górnego sita, przykryto denkiem i włączono urządzenie

IV Po przesianiu materiału zebrano pozostałości na sitach, przesypano je do naczyń, a następnie je zważono. Wyniki zapisano.

Sito	Waga	Zawartość procentowa całej próbki
31,5	0	0%
16,0	0	0%
8,0	134,5g	3,84%
4,0	1029,6g	29,41%
2,0	1387g	39,63%
1,0	700,4g	20,02%
0,5	179,3g	5,12%
0,25	27,5g	0,79%
0,125	8g	0,23%
0,063	5,7g	0,16%
Poniżej 0,063	28g	0,8%

Zawartość piasku: 65,94%

Krzywa uziarnienia

WNIOSKI:

Suma próbki po badaniu wyniosła 3479,9 grama, co oznacza ze 20,1 grama próbki to pyły, które uniosły się do powietrza w czasie badania (pyły które uniosły się do powietrza zaliczyłem do najdrobniejszej frakcji). Z wykresów można wyczytać, że w badanej próbce znajdowało się 2315,75 gram kruszywa, które przekroczyło punkt piaskowy. Z tego wynika, że w pospółce znajdowało się 65,94% piasku

1

---