01.03.2011
Wykład 2
Definicje rynku finansowego:
Rynek finansowy - (szerokie ujęcie) jest to mechanizm alokacji zasobów pieniężnych, zwłaszcza oszczędności.
Alokować - przemieszczać, rozmieszczać ponownie
Rynek finansowy - miejsce, gdzie odbywa się ruch pieniądza
Na rynku zawsze jest taka cześć, podmiotów, która ma za mało pieniądza i jest też taka część podmiotów, które szukają pieniądza w danym czasie.
Rynek finansowy - miejsce zawierania transakcji, w których przedmiotem jest szeroko rozumiany kapitał finansowy.
Rynek finansowy - miejsce zawierania transakcji, których przedmiotem są instrumenty finansowe.
Rynek finansowy - mechanizm gry popytu i podaży na zasoby pieniężne, zasoby finansowe.
Czynniki kształtujące podaż na rynku finansowym:
stan oszczędności gospodarstw domowych i ich wielkość - chcemy aby zachowały wartość oraz przyniosły dochody
zyski wypracowane przez przedsiębiorstwa i przedsiębiorców indywidualnych
dodatkowa kreacja pieniądza przez system bankowy (polityka ekspansywna - podaż będzie większa, polityka restrykcyjna - podaż mniejsza)
Czynniki kształtujące popyt na rynku finansowym:
Polityka pieniężna (w tym fiskalna)
Polityka pieniężna banku centralnego
Koniunktura gospodarcza
Zgłaszane przez uczestników rynku potrzeby pożyczkowe
Cechy współczesnego rynku finansowego:
Rynek finansowy to pojęcie abstrakcyjne - nie można utożsamiać rynku finansowego z konkretnym miejscem
Rynek finansowy wyznacza relacje pomiędzy jego uczestnikami (remitent - inwestor)
Ma charakter instytucjonalny, ponieważ państwo nadaje mu ramy organizacyjne i wyznacza zestaw zasad jego działania
Rynek finansowy cechuje się specyficznym przedmiotem obrotu - instrumentami finansowymi
Cenę instrumentu na rynku finansowym kształtuje - popyt i podaż:
Jeśli cena wyjdzie wyższa to instrument jest niedowartościowany - należy kupować, bo cena wzrośnie
Jeśli cena będzie niższa to instrument jest przewartościowany - należy sprzedawać, bo cena spadnie
Co robi rynek?
usprawnianie wymiany towarowej
usprawnianie obrotu pieniężnego
możliwość efektywnego wykorzystania zasobów
zwiększa efektywność alokacji i racjonalizację decyzji
Funkcje rynku finansowego:
Alokacyjna - przemieszczanie od tego podmiotu, co ma do tego, co nie ma
Mobilizacyjna - mobilizacja wielkiego kapitału, rynek scala niewielkie nadwyżki licznych podmiotów w potężne źródło finansowe
Transformacyjna - możemy z udziałem rynku finansowego zamienić jedną formę kapitału na inną, Np. oszczędności włożone na rynek finansowy zmieniają się z kapitału niepracującego na pracujący, albo nadwyżki krótkoterminowe w długoterminowe.
Wyceniająca - trzeba wyceniać kapitał, aby móc skalkulować efektywność, z użyciem różnych instrumentów, Np.
Stopy procentowej
Kursu walutowego
Ceny rynkowej akcji
Uczestnicy rynku finansowego (grupy):
Pośrednicy finansowi (instytucje finansowe) - Np. banki i SKOKi, instytucje wspólnego inwestowania, zakłady ubezpieczeń, towarzystwa ubezpieczeń
Inwestorzy
Indywidualni
Instytucjonalni
Emitenci - ten, kto na rynku finansowym chce pozyskać krótko, lub długoterminowo pieniądz
Podmioty dyscypliny rynkowej i regulacyjnej - Np. akcjonariusze, Bank centralny BFG, nadzór finansowy(KNF)
Pośrednicy finansowi:
Instytucje wspólnego inwestowania - 4 rodzaje:
Fundusze inwestycyjne
Fundusze emerytalne
Ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe
Fundusze venture capital - wysokiego ryzyka
Fundusze inwestycyjne - ich działalność reguluje ustawa o funduszach inwestycyjnych,
Definicja: fundusz inwestycyjny - osoba prawna, której przedmiotem działalności jest zinstytucjonalizowane lokowanie środków pieniężnych w różne instrumenty rynku finansowego.
Zalety inwestowania w fundusze:
Profesjonalne zarządzanie środkami inwestycyjnymi
Płynność udziałów
Dywersyfikowanie portfela inwestycyjnego
Można lokować dowolną kwotę
Certyfikaty posiadane w funduszach można wykorzystać jako zabezpieczenie kredytu (Zastaw na prawach)
Rynek funduszy jest coraz szerszy - możemy wybrać sobie taki fundusz, na jaki zgłaszamy zainteresowanie
Wady inwestowania w fundusze:
Ryzyko poniesienia straty
Ponosimy koszty - nawet, jeśli są straty (opłaty manipulacyjne - Np. za dystrybucję, za to, że umarzamy jednostki uczestnictwa, prowadzenie konta uczestnika; operacyjne - opłata za zarządzanie środkami)
Nie mamy bezpośredniego wpływu na politykę inwestycyjną funduszu, - ponieważ to towarzystwa inwestycyjne wytyczają ścieżkę inwestowania
Opodatkowanie - podatek od zysków kapitałowych, podatek dochodowy
Towarzystwa funduszy inwestycyjnych tworzą fundusze inwestycyjne, reprezentują je na zewnątrz, zarządzają funduszami, prowadzą księgowość funduszu - część obowiązków ciążących na TFI można przekazać agentom
Do utworzenia TFI wymagane jest pozwolenie od KNF
Fundusze inwestycyjne muszą być tworzone w formie spółki akcyjnej
Uczestnikami funduszu mogą być:
Osoby fizyczne
Osoby prawne
Jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej
Kto współdziała z funduszami:
Depozytariusz - może nim być Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych SA (KDPW), Bank krajowy, albo oddział instytucji kredytowej pod warunkiem, że bank lub oddział dysponuje kapitałem 100 mln
Obowiązki depozytariusza:
Prowadzenie rejestru aktywów funduszu inwestycyjnego
Zapewnianie, aby zbywanie i wykupywanie jednostek uczestnictwa w funduszu bądź certyfikatów inwestycyjnych odbywało się zgodnie z prawem i statutem funduszu.
Zapewnia, żeby rozliczanie umów dotyczących aktywów funduszu następowało bez opóźnień
Zapewnia, aby wartość netto aktywów funduszu i wartość jednostek uczestnictwa była liczona zgodnie z prawem i statutem funduszu
Reprezentuje fundusz zamiast TFI
Agent transferowy:
Prowadzi rejestr uczestników
Prowadzi rejestr danych osobowych uczestników funduszu
Przygotowuje informacje o saldach inwestora
Oblicza i przesyła dywidendy
Archiwizuje dokumenty związane z członkostwem w funduszu
Dystrybutorzy jednostek uczestnictwa:
Podpisują umowy z innymi podmiotami o dystrybucję (sprzedaż)
Placówki bankowe (zarabiają na prowizji za te czynności)
Domy maklerskie
TFI
Osoby fizyczne - z zastrzeżeniem, że jeśli sprzedają jednostki uczestnictwa w funduszu nie mogą otrzymywać pieniędzy od kupujących, od dystrybutora nie można też otrzymać wypłaty
Rodzaje funduszy inwestycyjnych - dwie grupy kryteriów podziału:
Prawne:
Konstrukcja funduszy - wyróżnia 3 rodzaje:
Fundusze otwarte:
zmienna liczba uczestników
zmienna liczba jednostek uczestnictwa
jednostki uczestnictwa reprezentują jednakowe prawa majątkowe
na nasze życzenie fundusz musi jednostki umorzyć
codziennie jest wycena
Specjalistyczne fundusze otwarte:
1 i 2 sprzedają jednostki uczestnictwa, które nie są papierami wartościowymi
istnieje możliwość określenia w statucie funduszu warunków odkupienia jednostek uczestnictwa
powołanie organu kontrolnego - rady inwestorów
Fundusze zamknięte - emitują certyfikaty inwestycyjne, które są papierami wartościowymi i przedmiotem obrotu na rynku wtórnym:
Emisja jest ograniczona
Wielkość kapitału jest stała
Wartość takiego certyfikatu jest o wiele wyższa (od 1000 zł do 10000 zł)
Koszty, jakie ponosimy - trzeba mieć rachunek papierów wartościowych
Polityka bardziej ryzykowna
Wyższa stopa zwrotu
Ekonomiczne:
Można je podzielić według stopnia ryzyka:
Akcyjne
Obligacyjne
Fundusze polskich akcji
Fundusze akcji zagranicznych
Fundusze mieszane
Fundusze stabilnego wzrostu
Fundusze polskich papierów dłużnych
Fundusze papierów dłużnych w euro i dolarach
Fundusze pieniężne
Fundusze gotówkowe
Liczba funduszy rośnie z roku na rok: dominują mieszane i stabilnego wzrostu
Fundusze emerytalne - system ma charakter zindywidualizowany - każdy uczestnik ma dwa indywidualne konta emerytalne:
W publicznym ZUS-ie 12,22% - on nie wykorzystuje rynków finansowych, wszystkie środki są wydawane na wypłatę emerytur
7,3% - idzie do OFE - to nas interesuje, bo środki w całości trafiają na rynek finansowy:
60% składek mają inwestować w skarbowe papiery wartościowe
40% można inwestować w akcje spółek giełdowych (poza granicami RP)
OFE tworzą Powszechne Towarzystwa Emerytalne (PTE), majątek OFE musi być wyodrębniony od majątku PTR, bo OFE nie ma zdolności upadłościowej
29.03.2011
Wykład 3
Fundusze emerytalne:
W tej chwili będzie wpływało do nich około 2%, a do tej pory wpływało 7%.
Ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe:
Mają małe znaczenie
Jest ich ponad 300
Niewiele z nich ma jakiekolwiek znaczenie
5% funduszy posiada 80% aktywów
Największy - Aviva
Fundusze venture kapital:
Fundusze wysokiego ryzyka,
Duże ryzyko, możliwość dużej straty
Duży koszt korzystania z funduszy
Oferują doradztwo
Fundusz może nawet przejąć podmiot, który uzdrowił, bo przejmuje dużą część firmy
Rocznie kilkadziesiąt firm 20-30 korzysta z tych funduszy
Wartość inwestycji 0,035 PKB
Inwestor - ten uczestnik rynku finansowego, który dokonuje aktów kupna, sprzedaży instrumentów rynku finansowego.
Ogół inwestorów można podzielić na:
Inwestorów indywidualnych:
Lokują na rynku finansowym swoje zasoby samodzielnie.
Skala inwestycji jest niewielka, brak systematyki inwestowania (przypadkowość)
Liczebnie jest bardzo wielu inwestorów indywidualnych, co znacznie poprawia płynność rynków finansowych.
Inwestorów instytucjonalnych:
Najwięksi instytucje finansowe jak również skarb państwa
Mają bardzo duże kapitały do dyspozycji, które są do zainwestowania
Mają silną pozycję na rynku finansowym,
Mogą przeprowadzać transakcje niedostępne dla inwestorów instytucjonalnych,
Mają taniej niż inwestorzy indywidualni
Cechy różniące inwestorów indywidualnych i instytucjonalnych:
Wielkość posiadanych środków
Cel inwestowania (indywidualni, - aby pieniądz nie tracił na wartości, instytucjonalni - inwestują, aby maksymalizować zyski)
Poziom wiedzy na temat inwestowania
Możliwości oddziaływania na rynek finansowy (indywidualni - nie są w stanie wpływać na rynek, natomiast instytucjonalni mogą)
Emitenci:
Są po to, aby zebrać kapitał, który jest potrzebny do działania
Pieniądz chce się zebrać bezpośrednio z rynku
Rynek emitenta - pierwotny rynek finansowy (Emitent zbiera kapitał)
Na rynku pierwotnym kupuje się po cenie emisyjnej
Cena emisyjna - cena nominalna = aggio
Emitenci chcą sprzedać jak najdrożej
Wtórny rynek finansowy - inwestorzy obracają na nim walorami, po cenie rynkowej, rynek określa wartość.
Podmioty dyscypliny rynkowej:
Dyscyplinę rynkową sprawują głównie kapitałodawcy, Np:
Akcjonariusze
Deponenci
Nabywcy obligacji skarbowych
Opierają się na ogólnie dostępnych informacjach, które przedstawia Emitent
Podmioty muszą dbać o to, aby kapitałodawca był zadowolony
Podmioty sprawujące dyscyplinę regulacyjną:
Mogą monitorować działalność instytucji finansowych, mając wgląd do informacji poufnych
Bank centralny
Instytucje gwarancyjne:
BFG - Bankowy Fundusz Gwarancyjny
UFG - Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny
System rekompensat
Organy nadzoru finansowego - nadzór jest po to, aby monitorować poczynania podmiotów rynku finansowego i ograniczać zbyt ryzykowne decyzje.
3 modele nadzoru w Unii Europejskiej:
Jeden wymóg - nadzór ma być sprawowany efektywnie
Nadzór zintegrowany - dominował do końca 2009 roku, w UE, w 2010 zaczęły się zmiany (odchodzenie na korzyść nadzoru mieszanego) - był w 15 na 27 krajów, UE, w tym w Polsce - nad całym rynkiem finansowym i nad wszystkimi instytucjami rynku finansowego czuwa jeden nadzorca, który ma duże kompetencje i różne piony w swojej organizacji. Zmiana modelu nie wiele daje, bo i tak ci sami ludzie sprawują nadzór.
Nadzór mieszany - dwóch nadzorców kontroluje rynek finansowy, zazwyczaj jednym z nadzorców jest nadzorca bankowy - do tej pory były tylko 4 kraje, w których ten nadzór funkcjonował.
Sektorowy nadzór finansowy - funkcjonował w 8 krajach UE, są 3 bądź więcej organy nadzoru (finansowy, ubezpieczeniowy, rynek kapitałowy)
Wyjątek stanowi Francja - odrębnie jest sprawowany nadzór finansowy, ubezpieczeniowy, a nad sektorem bankowym nadzór sprawują 4 instytucje.
Segmentacja rynku finansowego:
Jest wiele kryteriów podziału:
I kryterium segmentacji - funkcje rynku finansowego:
Rynek walutowy
Rynek pieniężny
Rynek kapitałowy - pozwala zbierać kapitał inwestycyjny
Rynek kredytowy
Rynek pozabilansowych instrumentów finansowych
II kryterium - przedmiot transakcji:
Rynek walutowy
Rynek instrumentów udziałowych
Rynek instrumentów dłużnych
Rynek pochodnych instrumentów finansowych (derywatów)
Ich wartość zależy od wartości instrumentu bazowego, rynek dużo bardziej rozwinięty niż rynek akcji.
III kryterium - wartość pojedynczej transakcji:
Rynek detaliczny
Rynek hurtowy
IV kryterium - sposób wykorzystania instrumentów finansowych:
Rynek pierwotny
Rynek wtórny
V kryterium - okres zapadalności zobowiązania finansowego:
Rynek krótkoterminowy - rynek pieniężny
Rynek długoterminowy - rynek kapitałowy
VI kryterium - stopień formalizacji rynku:
Rynek zinstytucjonalizowany
Rynek niezinstytucjonalizowany
Najstarszy segment rynku finansowego - rynek pieniądza bankowego.
Transakcja finansowa - umowa zawarta między stronami o świadczenie usług finansowych.
Grupy transakcji finansowych:
Transakcje natychmiastowe (kasowe, spot) - transakcja rozliczana w chwili jej zawarcia, bądź najpóźniej drugiego dnia po jej zawarciu. W zasadzie są wolne od ryzyka.
Transakcje terminowe - ich istotą jest to, że termin ich realizacji jest w przyszłości, ale cena realizacji transakcji jest ustalona już dziś. Np. ustalamy, że za miesiąc sprzedamy 1 mln dolarów, ale ustalamy już dzisiaj kurs, po którym sprzedamy - dzięki temu możemy utracić korzyści.
Transakcje zabezpieczające - można zabezpieczyć się przed ryzykiem niekorzystnej zmiany ceny. Są dużo mniej popularne niż II typ. Transakcje hedgingowe - polegają na zawarciu takiej umowy, w której następuje transfer ryzyka tej transakcji na osobę trzecią.
Sprzedażowe (shorthedge) - polega na ochronie spadku ceny poprzez sprzedaż instrumentu finansowego w transakcji terminowej. Podmiot zabezpieczający zajmuje w tym przypadku na rynku terminowym pozycje krótką.
Zakupowe (longhedg) - polega na ochronie ryzyka wzrostu ceny poprzez zakup instrumentu finansowego w transakcji terminowej. Podmiot zabezpieczający zajmuje w tym przypadku na rynku terminowym tzw. pozycje długą.
Transakcje spekulacyjne - dominują, polegają na przejęciu ryzyka z inwestycji w instrumenty finansowe celem osiągnięcia ponad przeciętnego zysku w przyszłości w skutek wahań cen na rynku finansowym. Dwa rodzaje:
Spekulacja na spadek cen (bear speculation) - sprzedajemy instrument finansowy w nadziei na spadek cen i ponownie go odkupujemy, gdy cena rzeczywiście spada.
Spekulacja na zwyżkę cen (bull speculation) - kupujemy instrument finansowy, a następnie sprzedajemy go, gdy cena instrumentu wzrośnie.
Transakcje arbitrażowe - nie zdarzają się często, ale można na nich dużo zarobić, okazje do ich zawierania nie są zbyt częste, wykorzystuje się różnicę cen pomiędzy takimi samymi (zbliżonymi) instrumentami finansowymi, ale na różnych rynkach. Jak już są takie możliwości to w krótkim okresie czasu dostarczają duże korzyści
12.04.2011
Wykład 4
Instrumenty finansowe:
Innymi pojęciami posługuje się ustawa o obrocie instrumentami finansowymi, a inaczej ustawa o finansach publicznych
Przyjmujemy klasyfikacje wg ustawy o obrocie instrumentami finansowymi
Instrumenty finansowe - klasyfikacja ustawowa:
Pojęcie szersze niż papiery wartościowe
Papiery wartościowe:
Akcje
Prawa poboru
Prawa do akcji
Warranty subskrypcyjne
Kwity depozytowe - takie zblokowane akcje
Obligacje
Listy zastawne - emitowane przez baki hipoteczne (hipoteczne, publiczne)
Certyfikaty inwestycyjne
Instrumenty niebędące papierami wartościowymi - instrumenty wartościowe, wobec których nie powinno używać się pojęcia papier wartościowy:
Instrumenty rynku pieniężnego:
Bony skarbowe
Bony pieniężne
Bony komercyjne
Certyfikaty depozytowe
Jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych:
Finansowe kontrakty terminowe:
Forward
Futures
Swapy
Opcje
Pochodne instrumenty towarowe
Maklerskie instrumenty finansowe - kupowane za pośrednictwem domów maklerskich:
Papiery wartościowe
Instrumenty rynku pieniężnego
Jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych
Derywaty
Podział instrumentów według praw majątkowych w nich zawartych:
Wierzycielskie - dłużne (Np. kredyt, obligacja)
Udziałowe - własnościowe (Np. akcje, udziały)
Pochodne (Np. swapy)
Nowoczesne aktywa (instrumenty) finansowe - cechują się wysoką innowacyjnością (Np.
sekurytyzacja aktywów - zjawisko znane na świecie, ale w Polsce jeszcze nie popularne, opłaca się jeśli sekurytyzuje się aktywa o wartości co najmniej 50 mln dolarów - przekształcanie aktywów podmiotu o sparametryzowanej charakterystyce w papiery wartościowe które stają się przedmiotem obrotu a których zabezpieczeniem (wykupu) są strumienie gotówki generowane przez te aktywa (wierzytelności),
Podmioty biorące udział w sekutytyzacji:
Aranżer - podmiot, który inicjuje program sekurytycacji (Np. przedsiębiorstwo, bank) żeby uzyskać gotówkę
Spółka celowa - podmiot, na który aranżer przenosi aktywa (głównie wierzytelności), a spółka celowa na ich bazie emituje dłużne papiery wartościowe
Pierwotni dłużnicy - podmioty, na których ciąży zobowiązanie wobec aranżera, ale realizacja płatności tych zobowiązań następuje na rzecz spółki celowej jako nowego właściciela, który nabył wierzytelności od aranżera.
Inwestorzy - podmioty, które kupują wyemitowane przez spółkę celową dłużne instrumenty finansowe dostarczając w te sposób kapitału aranżerowi
Agent płatniczy - najczęściej jest nim bank - organizuje emisję instrumentów finansowych, administruje płatnościami, które są związane z sekurytyzowanymi wierzytelnościami
Agencje (Firmy) ratingowe - mają ocenić ryzyko, ograniczyć ryzyko związane z transakcją, (w przypadku kryzysu z 2008 roku nie sprawdziły się) badają:
Spółkę celową
Działalność aranżera
Agenta płatniczego
Jakość wierzytelności, które stanowią zabezpieczenie emisji
Istnieją 2 rodzaje serurytyzacji:
Pozabilansowa (właściwa) - oznacza, że aranżer sprzedaje wierzytelności (swoje aktywa) spółce celowej, gdy sprzedajemy aktywa spółce celowej następuje oddzielenie ryzyka kredytowego wierzytelności i aranżera.
Bilansowa - niepolecana - spółka celowa przejmuje ryzyko sekurytyzowanych wierzytelności, a nie same wierzytelności.
fundusze prime aquity, venture capital - fundusze inwestujące w przedsiębiorstwa o dobrej kondycji, ale wprowadzające na rynek nowy produkt lub usługę (nie wiadomo jaki będzie efekt)
Odmianą bardziej ryzykowną jest fundusz venture capital - wchodzący do upadających pomiotów, aby utrzymać je na rynku - wchodzą z dużym kapitałem i doświadczeniem - po uzdrowieniu fundusze często przejmują firmy, które uzdrowiły.
Są różne kryteria klasyfikacji:
Źródło kapitału, którym dysponują:
Finansowane przez rynek kapitałowy - kapitał ściągany bezpośrednio z rynku - prowadzą swobodną politykę inwestycyjną, dążąc do zysku.
Finansowane ze środków publicznych - mniej niezależne, zazwyczaj nakazuje się im promowanie pewnych inwestycji
Finansowane kapitałem instytucji komercyjnych - dawcą kapitału może być Np. bank, przedsiębiorstwo, fundusz inwestycyjny
Zasięg terytorialny działalności funduszu:
Regionalne - w określonym regionie
Krajowe - cały kraj i wszystkie branże na terenie kraju
Globalne - fundusze międzynarodowe (często wybierają sobie jakiś konkretny region świata)
Przedmiot aktywności inwestycyjnej:
Uniwersalne
Specjalistyczne - finansowanie konkretnej branży itp.
Forma organizacyjna:
Umowne - przeważają na świecie, składają się z dwóch podmiotów, jeden odpowiada za pozyskiwanie kapitału dla funduszu, drugi odpowiada za politykę inwestycyjną - łączy je umowa (stąd nazwa)
Statutowe - jeden podmiot posiada całkowita kontrolę nad działalnością funduszu
Metoda pozyskiwania kapitału przez fundusz:
Otwarte - pozyskuje kapitał przez sprzedaż nieokreślonemu inwestorowi w sposób ciągły jednostek uczestnictwa (często zmienia się struktura kapitałodawców), trudniej utrzymać stabilność finansową funduszy (działają jak FI otwarte)
Zamknięte - emitują udziały, akcje skierowane do określonej grupy, tworzy się je na określony okres czasu (działają jak FI zamknięte)
nowe (nietypowe) konstrukcje prawne funduszy inwestycyjnych - można tworzyć specjalne konstrukcje, we wszystkich mogą się pojawić:
fundusze parasolowe - fundusze z wydzielonymi subfunduszami, każdy może realizować własną politykę inwestycyjną, ale osobowość prawną ma tylko fundusz, subfundusze nie posiadają osobowości prawnej.
fundusze podstawowe i powiązane - fundusz podstawowy emituje jednostki uczestnictwa, bądź certyfikaty inwestycyjne, dla funduszy z nim powiązanych, ich polityka inwestycyjna musi być spójna, realizują jednorodną politykę inwestycyjną, ale mogą coś różnicować (Np. opłaty)
fundusze z różnymi kategoriami jednostek uczestnictwa
dodatkowo mogą działać tzw.: fundusze funduszy - tylko w specjalistycznych otwartych - fundusz inwestycyjny tworzy portfel inwestycyjny, złożony wyłącznie z tytułów uczestnictwa w innych funduszach, może kupować jednostki w TFI
Tylko dla funduszy zamkniętych:
Fundusze aktywów niepublicznych - fundusze, które muszą, co najmniej 80% swoich środków zainwestować w aktywa niepubliczne (bardziej ryzykowne).
Fundusze portfelowe - zamknięte działające jak otwarte, ciągle emituje się certyfikaty inwestycyjne.
Fundusze sekurytyzacyjne - fundusz inwestycyjny pełni funkcje spółki celowej i emituje certyfikaty inwestycyjne na bazie wierzytelności.
transakcjie split readindu - kontrakt na różnicę pomiędzy najwyższym i najniższym notowanie instrumentu finansowego w danym czasie (momencie czasu) wyznaczoną przez firmę, która oferuje usługi split readingu. Przeprowadza się je głównie na:
kursach walutowych
akcjach
indeksach giełdowych
towarach
asset menagement - zarządzanie aktywami - nie mylić z
„prima makingiem” polegającym na tym, że bank zarządza aktywami finansowymi
„asset management” - zarządzanie aktywami finansowymi i nie finansowymi.
Doradców inwestycyjnych jest w Polsce niewielu, - około 300, ale dużo zarabiają ok. 40 000, - musza zdawać egzamin państwowy przed KNF
Doradca finansowy - każdy się może tak nazwać, nie ma uregulowania prawnego
Przeprowadzanie transakcji na rynku finansowym to ryzyko:
Trzeba sobie z tego zdawać sprawę
Nie jest to jedno ryzyko, ale szereg ryzyk
Ryzyko można podzielić na:
Jakościowe - trudniej przewiedzieć jego wystąpienie:
prawne - częste zmiany w prawie,
organizacyjne - ryzyko błędów ludzi
Ilościowe:
Kredytowe - ryzyko, że Emitent nie wywiąże się ze zobowiązań, które zaciągnie, aby się go ustrzec trzeba mierzyć zdolność do regulacji zobowiązań
Rynkowe - ryzyko niekorzystnej zmiany ceny instrumentu finansowego:
Walutowe - zmian kursu waluty
Ryzyko zmiany stopy procentowej
Ryzyko zmiany ceny papieru wartościowego (Np. akcji)
Trzeba zarządzać właściwie ryzykiem, należy je:
Monitorować
Mierzyć
Kontrolować
Ograniczać
10.05.2011
Wykład 5
Temat: Rynek pieniężny, rynek walutowy.
Rynek pieniężny - jest to rynek mający specyficzny przedmiot obrotu:
Towarem jest pieniądz - ma swoją zmienną w czasie wartość
Służy do dokonania wyceny wartości pieniądza w czasie
Obrót pieniądzem może mieć postać wielu operacji:
Depozytowo-operacyjnych
Depozytowo-kredytowych - na rynku detalicznym
Na rynku pieniężnym obraca się również krótkoterminowymi dłużnymi instrumentami finansowymi, które nie mają statusu papierów wartościowych.
Obligacje skarbowe i bony skarbowe - są papierami wartościowymi.
Cechy rynku pieniężnego:
Jest to rynek zależny od banku centralnego i kontrolowany przez bank centralny - w dużym stopniu
BC ustala stopy procentowe
Cena instrumentów finansowych rynku pieniężnego w dużej mierze zależy od wysokości deficytu budżetowego
Jeżeli musimy jako skarb państwa wyemitować dużo papierów skarbowych należy dać większe oprocentowanie, aby były atrakcyjne
deficyt budżetowy w Polsce w 2012 roku wyniesie 35 mld i będzie mniejszy niż w 2011 roku
Jest to rynek, który jest źródłem utrzymania płynności wszystkich podmiotów (na optymalnym poziomie)
Jest miejscem kształtowania bazowych stóp procentowych (ustala i ogłasza je bank centralny - jego organ rada polityki pieniężnej - stopy: referencyjna, lombardowa, depozytowa)
Jest to rynek, który wyznacza poziom kursów walutowych
Segmenty rynku pieniężnego (4):
Rynek międzybankowy - największy segment
Rynek krótkoterminowych instrumentów finansowych (bonów skarbowych, bonów komunalnych, bonów pieniężnych NBP, bonów komercyjnych, kwitów, certyfikatów depozytowych, czeków, weksli)
Rynek krótkoterminowych dłużnych instrumentów finansowych
Detaliczny rynek depozytowo-kredytowy
Rynek wierzytelności (faktoring, forfighting, wykup wierzytelności leasingowych, obrót wierzytelnościami uregulowany w kodeksie cywilnym)
Rynek międzybankowy:
Uczestnikami rynku są tylko banki
Jest to rynek hurtowy
BC prowadzi operacje otwartego rynku - jest to przepływ pieniądza
Zbiera nadpłynność albo
Zwiększa płynność
Kredyt redyskontowy
Kredyt techniczny - jedyny kredyt BC, który nie jest oprocentowany - na 1 dzień
Przepływ między BC i bankami komercyjnymi
Przepływy między bankami komercyjnymi
Rynek wolnych środków płynnych systemu bankowego
Podstawowy rynek inwestycyjny dla banków nadwyżkowych
Podstawowy rynek refinansowy dla banków deficytowych (mających deficyt płynności)
Rynek ten jest źródłem ryzyka
Operacje depozytowo-lokacyjne rynku międzybankowego:
Depozyt międzybankowy - przyjęcie przez bank od innego banku określonej kwoty po określonej stopie i na określony termin
Lokata międzybankowa - udzielenie jednemu bankowi prze inny bank pożyczki po określonej stopie i na określony termin
Operacje są niezabezpieczone - bank który pożycza musi znać dobrze sytuację banku któremu pożycza
Rynek międzybankowy jest nieregulowany
Każdy bank ma swoją centralę, w której jest departament zarządzania płynnością, w którym pracują dealerzy:
Dbają oni o utrzymanie płynności banku
Jeśli bank poszukuje pieniądza - dealer dzwoni do banków, albo kontaktuje się przez platformę elektroniczną podaje kwotę i czas od banków otrzymuje kwotowanie, czyli ofertę stopy
Wybieramy sobie najlepszą ofertę sygnalizujemy to bankowi spisujemy umowę finalizujemy umowę przepływ pieniądza
Rodzaje operacji depozytowo-lokacyjnych przeprowadzanych na rynku pieniężnym:
Operacje depozytowo-lokacyjne dzienne:
Over night - operacja trwa od dziś do następnego dnia roboczego
Tomorrow next - operacja trwa od jutrzejszego dnia roboczego do pojutrza, czyli następnego dnia roboczego (dnia spot)
Spot next - operacje trwają od pojutrza do popojutrza
Operacje depozytowo-lokacyjne terminowe (operacje forward)
Forward - zaczynają się po dniu spot i kończą się w dniu, który ustalą sobie banki:
1 tydz., 2 tyg., 1 mies., 3 mies. 6 mies. 1 rok
Indeksy rynku lokat międzybankowych:
WIBOR - roczna stopa procentowa, po jakiej bank jest skłonny udzielić kredytu innemu bankowi
WIBID - stopa, jaką bank jest gotów zapłacić za depozyt przyjęty od innego banku
Stopa WIBOR jest zawsze wyższa niż WIBID
Rozpiętość między tymi stopami nie może być większa 0,3%, lub 0,2%
Stawki ustala się codziennie o 11.00 w każdy dzień roboczy
Banki będące dealerami rynku pieniężnego (mające taki status) biorą udział w procedurze fixingu, podają swoje stawki orientacyjne (referencyjne, a nie transakcyjne), odrzuca się najwyższe i najniższe i z reszty oblicza się średnią
Stawka POLONIA - pokazuje rzeczywistą stawkę, banki podają tylko te transakcje, które były realizowane po stawkach referencyjnych, stawka podawana jest codziennie o 18.00
Publikuje się ją od 2005 roku
Wprowadzono ją, bo w krajach strefy euro jest EONIA, a w Wielkiej Brytanii jest SONIA,
Rynek walutowy:
Waluta - miernik wartości i środek regulowania płynności w transakcjach międzynarodowych, czyli środek rozliczeniowy.
Waluta krajowa - jednostka monetarna danego kraju
Waluta zagraniczna - środek płatniczy innego kraju, innego/obcego państwa
Aby wejść do strefy EURO trzeba spełnić warunki kondyngencji
Dolar - jest najważniejszą, chociaż nie najsilniejszą walutą na świecie
W dolarach jest najwięcej depozytów
EURO - jest natomiast drugą z najważniejszych walut, a trzecią jest JEN, (ale jest dużo dalej)
Rynek walutowy - miejsce gdzie można zamienić jedną walutę na inną, jest to miejsce spekulacji.
Jest to miejsce interwencji banku centralnego
Rynek zdecentralizowany:
Technicznie
Elektronicznie
Nie ma parkietów, centrów, maklerów - wszystko załatwiane jest drogą elektroniczną
Nie ma ograniczeń czasowych - jedyny z takich rynków, transakcje możemy realizować całą dobę.
Jeżeli kupujemy waluty - przyjmujemy pozycje długą
Jeżeli sprzedajemy waluty - zajmujemy pozycje krótką
Jeżeli obracamy walutami - musimy dokonywać tego po kursie
Kurs walutowy - cena, za która można kupić lub sprzedać jedną walutę za inną
Wyrażenie jednostki monetarnej jednej waluty w jednostkach monetarnych innej waluty
Kurs walutowy podaje się dwustronnie
Publikujemy cenę kupna
Publikujemy cenę sprzedaży
Korzystamy ze standardu ISO
BID - cena, po której kwotujący kupuje walutę bazową
OFFER - cena, po jakiej kwotujący sprzedaje walutę bazową
Np. EUR/PLN
3,7990/3,8100
Oznacza to, ze kwotujący Np. bank kupuje 1 EURO za 3,7990 zł, natomiast kwotujący sprzedaje 1 EURO za 3,8100 zł.
EURO - waluta bazowa
PLN - waluta kwitowana
Notowania zazwyczaj podawane są do 4 miejsc po przecinku.
Typy kursów walutowych:
Kurs względnie stały, ma 2 odmiany - albo kurs stoi albo zmiany są z góry ustalane, nie jest to zbyt popularne, aby sobie na to pozwolić należy mieć duże rezerwy
Kurs stały w okresach wieloletnich
Kurs stały pełzający
Kurs zmienny, ma 2 odmiany: - rynek decyduje jak kształtuje się kurs danej waluty (popyt i podaż), państwo nie ustala kursów walutowych
Kurs zmienny regulowany - pozostawia się BC możliwość interwencji na rynku walutowym, aby chronić walutę krajową przed deprecjacją lub asocjacją.
Kurs swobodnie zmienny - praktycznie nie występuje, tylko rynek decyduje o kursie i nikt nie ma możliwości interwencji.
Parytet - kurs walutowy w stosunku do innej znaczącej na świecie waluty.
Uczestnicy rynku walutowego:
Bankowi dealerzy (Banki)
Nie bankowi dealerzy
Nie tylko działają na własny rachunek, mogą świadczyć usługi wymiany walut na zlecenie klientów
Bank centralny
Administracja skarbu państwa
Mogą ukierunkować rynek
Nie działają na rynku w celach spekulacyjnych, ale realizują politykę rzadową i państwową
Spekulanci
Arbitrażyści - rzadko zawierają transakcje, czerpią zysk z różnic cen
Celowo podejmują ryzyko, żeby czerpać z tego korzyści
Osoby fizyczne
Firmy
Importerzy
Eksporterzy
Typy transakcji:
Natychmiastowe - rynek spot, transakcje kasowe:
Rozliczane w dniu zawarcia transakcji, albo najpóźniej w ciągu 2 dni roboczych po dniu zawarcia transakcji, nie ma ryzyka
Terminowe - rynek forward:
Dziś zawiązujemy transakcję ustalając:
Warunki transakcji
Termin transakcji
W celach zabezpieczenia się przed ryzykiem niekorzystnej zmiany ceny
W celach arbitrażowych
W celach spekulacyjnych
24.05.2011
Wykład 6
Podział rynku walutowego (2 segmenty):
Natychmiastowy rynek walutowy - tzw. rynek spot - rynek, na którym wymieniamy określoną ilość waluty na inną, znamy kurs, bo ustalany jest w momencie zawierania transakcji, a rozliczenie musi nastąpić najpóźniej w 2 dniu roboczym po dniu zawarcia transakcji.
Nazywany jest rynkiem kasowym
Rynek terminowy zwany rynkiem forward - dokonujemy transakcji walutowych po kursie ustalonym w dniu zawarcia kontraktu, ale termin realizacji tego kontraktu dotyczy przyszłości (odleglejszej niż 2 dni robocze od dnia zawarcia transakcji).
Typy transakcji na rynku walutowym:
Heddingowe - zabezpieczające
Spekulacyjne
Arbitrażowe
Spekulacyjne i Arbitrażowe pozwalają pomnożyć zyski
Operacje na rynku walutowym:
forward
futures
swap
opcje
warianty opcyjne
Temat: Rynek kapitałowy.
Rynek kapitałowy - rynek długoterminowych kapitałów, których termin zapadalności przekracza rok.
Jest to miejsce tworzenia długoterminowych kapitałów, oraz miejsce przepływu tych kapitałów, przy czym kapitały te służyć mogą:
Finansowanie działalności rozwojowej przedsiębiorstw
Finansowanie jednostek samorządu terytorialnego (również finansowanie ich rozwoju)
Finansowanie deficytu budżetowego
Struktura polskiego rynku kapitałowego:
Publiczny rynek zorganizowany:
Publiczny - rynek, na którym emitent papierów wartościowych proponuje nabycie papierów wartościowych przy wykorzystaniu mas mediów, co najmniej 100 osobom lub nieoznaczonemu adresatowi.
Zorganizowany - wyodrębniony organizacyjnie i finansowo system regularnego obrotu cechujący się jednakowymi warunkami zawierania transakcji, oraz powszechnością i równością dostępu do informacji o tych transakcjach.
Rynek regulowany - jest najważniejszą częścią rynku publicznego, jest on bardzo oficjalny. Jest to działający w sposób stały system obrotu instrumentami finansowymi dopuszczonymi do obrotu zapewniający inwestorom powszechny i równy dostęp do informacji rynkowej przy kojarzeniu ofert kupna, sprzedaży. A także zapewniający jednakowe warunki zawierania transakcji.
Rynek giełdowy - najsilniejszy segment rynku regulowanego. Największe giełdy na świecie: Nowojorska, Tokajska, Londyńska.
Prowadzi - Giełda papierów wartościowych S.A.
Rynek pozagiełdowy:
Prowadzi - Bond Spot S.A.
Towarowy rynek instrumentów finansowych
Rynek nieregulowany (alternatywny system obrotu)
Rynek akcji New Connect
Rynek Catalyst - rynek obligacji
Rynek niepubliczny prywatny - rynek, na którym emitent papierów wartościowych proponuje nabycie papierów wartościowych, do co najwyżej 99 osób
Krajowy depozyt papierów wartościowych - centralny depozyt papierów wartościowych pozostający w zorganizowanym obrocie w Polsce.
Jest spółką akcyjną
Jest 3 udziałowców - w równych częściach:
GPW w Warszawie
Skarb państwa
NBP
Uczestnicy:
Emitenci papierów wartościowych
Instytucje finansowe, które pośredniczą w obrocie papierami wartościowymi
Domy maklerskie
Banki (inwestycyjne)
Zagraniczne instytucje depozytowo-rozliczeniowe
Zadania:
Rejestracja papierów wartościowych (instrumentów finansowych) dopuszczonych do obrotu na kontach depozytowych uczestników
Nadzór nad zgodnością wielkości emisji papierów wartościowych danego emitenta z liczbą jego papierów wartościowych w obrocie
Obsługa realizacji zobowiązań emitentów wobec inwestorów
Rozliczanie transakcji, które są zawierane na rynku papierów wartościowych
Obsługa przepływów pomiędzy OFE
Zarządzenie systemem rekompensat - instytucją gwarantującą środki inwestorom jak Np. upadnie dom maklerski
Domy maklerskie - działają w oparciu o ustawę o obrocie instrumentami finansowymi. Podmiot z siedzibą na terytorium RP uprawniony do prowadzenia działalności maklerskiej.
Wykonują zlecenia kupna, sprzedaży instrumentów finansowych:
Na własny rachunek
Na rachunek klientów
Prowadzenie rachunków papierów wartościowych
Prowadzenie rachunków pieniężnych służących do obsługi rachunku papierów wartościowych
Rozliczanie transakcji przeprowadzonych na instrumentach finansowych
Udzielanie pożyczek na zakup papierów wartościowych
Doradzanie firmom w zakresie struktury kapitałowej, strategii, łączenia firm, podziału, przejmowania się wzajemnie przedsiębiorców
Gwarantowanie emisji instrumentów finansowych
Funkcje domów maklerskich:
Transakcyjna - zawieranie transakcji
Informacyjna - analizy rynku, udostępnianie ich inwestorom
Animatora rynku - inicjowanie transakcji
Stymulacji płynności instrumentów finansowych - angażowanie własnych środków w realizację transakcji
Doradcza - doradztwo finansowe, inwestycyjne
Formy prowadzenie działalności:
Spółka akcyjna
Spółka komandytowo-akcyjna
Spółka zoo
Spółka komandytowa
Spółka partnerska,
TYLKO NIE CYWILNA
Prowadzenie działalności maklerskiej wymaga zezwolenia KNF
Dom maklerski to nie biuro maklerskie:
Zakres czynności jest ten sam,
Oba wymagają zgody KNF
Różnica: biuro maklerskie - wyodrębniona organizacyjnie jednostka banku, która prowadzi działalność maklerską
Papiery wartościowe - sztandarowe na rynku kapitałowym:
Akcje
Prawa związane z akcjami
Prawa do akcji
Prawa poboru - do objęcia nowych akcji spółki
Prawa pierwszeństwa - pierwszeństwo w nabyciu akcji danej spółki
Obligacje
Certyfikaty inwestycyjne
Kwity depozytowe
Listy zastawne
Hipoteczne
Publiczne
Grupy papierów wartościowych:
Własnościowe (udziałowe):
Akcje
Certyfikaty inwestycyjne
Kwity depozytowe
Dłużne (wierzycielskie):
Obligacje
Listy zastawne
1