Literatura do przedmiotu Rachunek kosztów

1. Controlling kosztów i rachunkowość zarządcza, praca zbiorowa pod redakcją naukową Świderskiej G.K., Difin, Warszawa 2010

2. Jaruga A., Kabalski P., Szychta A., : Rachunkowość zarządcza, Wolters Kluwer Polska- Oficyna, 2010

3. Matuszewicz J.: Rachunek kosztów, Finans-Serwis, Warszawa 2009

4. Nowak E., Wierzbiński M.: Rachunek kosztów, modele i zastosowanie, PWE, Warszawa 2010

5. Sobańska I.: Rachunek kosztów. Podejście operacyjne i strategiczne, C.H.Beck, Warszawa 2009

6. Sojak S.: Rachunek kosztów. Podstawowe aspekty sprawozdawcze
   i decyzyjne, SKwP, Warszawa 2010

1. Rachunek kosztów. Zbiór ćwiczeń. Praca zbiorowa pod redakcją Anny Kostur, Wyd. Akademii Ekonomicznej, Katowice 2007

Uzupełnienie wykładu z dnia 23 X

Podstawowa klasyfikacja rachunku kosztów

Pomiar kosztów		Rachunek kosztów rzeczywistych	Rachunek kosztów normalnych	Rachunek kosztów standardowych
Koszty bezpośrednie		Rzeczywiste zużycie	Rzeczywiste zużycie	Planowane zużycie
Koszty pośrednie		Rzeczywiste zużycie	Planowane zużycie	Planowane zużycie
Zakres rozliczania kosztów		Rachunek kosztów pełnych		Rachunek kosztów zmiennych

Zadania do wykładu z rachunku kosztów - 2011/2012

treść zadań proszę mieć ze sobą na każdym kolejnym wykładzie, począwszy od
5 listopada

Przykład 1

Na koncie Produkcja pomocnicza i prowadzonych do niego kontach analitycznych zarejestrowano w bm. następujące sumy:

Produkcja pomocnicza	35 500
w tym:
Wydział elektrowni	12 000
Wydział transportu	23 500

Wystawiono polecenie księgowania kosztów produkcji pomocniczej w oparciu o następujące dane szczegółowe:

1.Elektrownia przekazała w bieżącym miesiącu świadczenia na rzecz:
wydziału transportu	500 kWh
wydziału produkcji podstawowej	10 500 kWh
administracji jednostki	1 000 kWh

2. Samochody wydziału transportu świadczyły usługi na rzecz:
wydziału produkcji podstawowej	1 000 km
administracji jednostki	1 500 km
zaopatrzenia ( transport zakupionych materiałów)	3 000 km
zbytu ( transport sprzedanych wyrobów )	6 500 km

Polecenie:

Na podstawie powyższych danych należy dokonać rozliczenia świadczeń wydziałów pomocniczych. Wyniki obliczeń ująć na kontach.

Przykład 2

Dwa wydziały produkcji pomocniczej wykonały w bm. następujące świadczenia:

1.Warsztat naprawczy na rzecz:
wydziału produkcji podstawowej	1 300 roboczogodzin
administracji	150 roboczogodzin
kompresorowni	200 roboczogodzin
2. Kompresorownia na rzecz:
wydziału produkcji podstawowej	20 000 m^3
administracji	1 500 m^3
warsztatów naprawczych	4 000 m^3

Koszty pierwotne wynoszą:

1.Wydział warsztatów naprawczych	11 400 zł
2.Wydział kompresorowni	38 250 zł

Polecenie:

Na podstawie podanych informacji należy dokonać rozliczenia kosztów produkcji pomocniczej następującymi metodami:

1. metodą algebraiczną,

2. metodą bezpośrednią, pomijając odpowiednio dobrane świadczenie,

3. metodą stawek planowanych, stosując stawkę równą 10zł/rbh do wyceny wszystkich świadczeń wydziału naprawczego,

4. metodą kolejnych przybliżeń.

Przykład 3

Przedsiębiorstwo produkuje masowo jeden wyrób. Za normalny poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych przyjmuje się 2 000 szt. wyrobów. Dla tego poziomu działalności przyjęte w budżecie koszty stałe wynoszą 6 000 zł. W bieżącym okresie wytworzono 1 800 szt. produktów gotowych. Koszty bezpośrednie (materiały, płace akordowe) wyniosły 8 000,- koszty pośrednie zmienne 4 600,- , stałe pośrednie koszty wytworzenia 6 000,-, koszty zarządu 1 000,- , koszty sprzedaży 800,-. W rozpatrywanym okresie sprzedano 1 000 szt. wyrobów po 15 zł, VAT 23%.

Polecenie:

Wariant 1 Na podstawie podanych informacji należy ustalić:

1. Koszt wytworzenia wyrobów gotowych,

2. Wynik ze sprzedaży wyrobów osiągnięty w bieżącym okresie.

Polecenie - jak wyżej

Wariant 2

Przy podanych wcześniej założeniach przyjąć, że poniesione w bieżącym okresie koszty stałe produkcji wyniosły 7 000 zł

Przykład 4

Po rozliczeniu kosztów produkcji pomocniczej i kosztów wydziałowych na koncie „Produkcja podstawowa” zgromadzono następujące informacje:

Materiały bezpośrednie	2 000
Płace bezpośrednie	1 400
Inne koszty bezpośrednie	400
Koszty wydziałowe	600

W bieżącym miesiącu wytworzono 160 sztuk jednorodnych wyrobów gotowych oraz rozpoczęto produkcję 80 sztuk.

Polecenie:

Należy ustalić koszt wytworzenia produktów gotowych i produkcji w toku wiedząc, że:

1. Stopień zaawansowania produktów w toku określono na 50% w stosunku do wyrobów gotowych (dotyczy wszystkich pozycji kalkulacyjnych).

2. Produkcję w toku wyceniono wg kosztu planowanego w następujący sposób:

Pozycje kalkulacyjne	Koszt wytworzenia produkcji w toku
Materiały	400,00
Płace	280,00
Inne kb	120,00
Koszty wydziałowe	80,00
Razem	880,00

Przykład 5

Przedsiębiorstwo zaewidencjonowało w b.m. na koncie „ Produkcja podstawowa” następujące koszty :

Materiały bezpośrednie	4 060
Płace bezpośrednie wraz z narzutami	2 320
Koszty wydziałowe	1 740

Materiały wydawane są do produkcji sukcesywnie.

Dane ilościowe o produkcji :

• w b.m. przekazano do magazynu 500 szt. wyrobów gotowych,

• remanent końcowy robót w toku stanowiło 200 szt. wyrobów przerobionych w 40 % z punktu widzenia poniesionych kosztów .

Polecenie:

Na podstawie powyższych informacji należy obliczyć koszt jednostkowy oraz koszty produktów gotowych i produkcji nie zakończonej przyjmując kolejno następujące warianty wyceny produkcji nie zakończonej :

1. produkcja nie zakończona kalkulowana jest w pełnym układzie kalkulacyjnym.

2. produkcja nie zakończona kalkulowana jest w wysokości kosztów materiałów bezpośrednich

Przykład 6

Konto „Produkcja podstawowa” wykazuje następujące pozycje kosztów

Pozycje kalkulacyjne	Produkcja w toku na początek okresu (Rp)	Koszty bieżącego miesiąca (Ko )
Materiały bezpośrednie	210.00	540.00
Koszty przerobu	81.00	757.50
Razem	291.00	1 297.50

Dane ilościowe o produkcji:

• remanent początkowy produkcji niezakończonej stanowiło 30 szt. wyrobów zaawansowanych w 30 % z punktu widzenia poniesionych kosztów przerobu,

• w bieżącym miesiącu przekazano do magazynu 100 szt. wyrobów gotowych,

• remanent końcowy stanowiło 20 szt. wyrobów zaawansowanych w 50 % z punktu widzenia poniesionych kosztów przerobu ,

Materiały wydawane są do produkcji w całości z chwilą rozpoczęcia produkcji wyrobów.

Polecenie:

Przeprowadzić kalkulację kosztów wytworzenia wyrobów stosując metodę kosztu przeciętnego i kosztu okresu bieżącego.

Przykład 7

Przedsiębiorstwo produkuje masowo z tych samych surowców i przy zastosowaniu tych samych technologii dwa rodzaje wyrobów: F i P. Wyroby te różnią się od siebie wagą oraz pracochłonnością. Zróżnicowanie to wyrażają następujące wskaźniki:

Wyrób	Waga	Pracochłonność
F	2	1
P	3	2

W ubiegłym miesiącu wyprodukowano:

Wyrób	Produkcja gotowa	Produkcja w toku
F	900 szt.	150 szt. zakończonych w 20%
P	600 szt.

Produkcja w toku na początek okresu nie wystąpiła.

Poniesione w okresie sprawozdawczym koszty wynoszą:

koszty wsadu materiałowego 9 750 zł.

koszty przerobu 11 715 zł.

Polecenie:

Obliczyć koszty jednostkowe wyrobów F i P wiedząc , że koszty wsadu materiałowego kształtują się proporcjonalnie do wagi (materiały wydawane są do produkcji na początku procesu technologicznego) , a koszty przerobu do pracochłonności poszczególnych wyrobów.

Wyniki obliczeń ująć na kontach.

Przykład 8

Przedsiębiorstwo „Mors” produkuje dwa rodzaje lodówek : „Foka” i „Śnieżka” . Produkcja w okresie sprawozdawczym wyniosła ( produkcja w toku nie występuje):

• Zlecenie nr 1 - 100 szt. lodówek „Foka”,

• zlecenie nr 2 - 300 szt. lodówek „Śnieżka”.

Koszty okresu sprawozdawczego przedstawia tabela:

Lp.	Pozycje kosztów	Zlecenie nr 1(100 szt.)		Zlecenie nr 2(300szt.)		Razem
		koszt całkowity	koszt jednostkowy	koszt całkowity	koszt jednostkowy
1.	Materiały bezpośrednie	90 000		120 000		210 000
2.	Płace bezpośrednie
	wydział I	40 000		60 000		100 000
	wydział II	70 000		90 000		160 000
3.	Razem koszty bezpośrednie
4.	Koszty wydziałowe
	wydział I					180 000
	wydział II					240 000
5.	Rzeczywisty koszt wytworzenia

Polecenie:

Należy obliczyć całkowite i jednostkowe koszty poszczególnych zleceń wiedząc , że podstawą rozliczenia kosztów wydziałowych są płace bezpośrednie poniesione w poszczególnych wydziałach.

Przykład 9

Młyn parowy wyprodukował w drodze przemiału 10 t pszenicy:

5 000 kg mąki bułkowej,

2 000 kg mąki luksusowej,

800 kg mąki krupczatki,

2 000 kg otrąb,

200 kg strat przemiałowych.

Cena zbytu 1 kg mąki bułkowej wynosi 3,70 zł, mąki luksusowej 5,50 zł, mąki krupczatki
6 zł, otrąb 0,40 zł.

Koszt produkcji: koszty przemiału 1 590 zł

10 t pszenicy po 3 000 zł 30 000 zł

razem 31 590 zł

Polecenie:

Należy skalkulować koszty produktów łącznych przy zastosowaniu następujących metod:

1. metody wartości pozostałych (resztowej) (Metoda „A”).

2. metody podziałowej ze współczynnikami (Metoda „B”),

Założenia dodatkowe:

przy metodzie „A”:

• za produkt główny uważa się tylko mąkę bułkową.,

• koszty sprzedaży i zarządu stanowią 8 % ceny zbytu.

Przy metodzie „B”:

• za produkt główny uważa się wszystkie rodzaje mąki,

• otręby stanowią produkt uboczny

Źródło: Rachunkowość zarządcza. Praca zbiorowa pod red. A. Jarugowej
i I. Sobańskiej. Fundacja Rozwoju Rachunkowości w Polsce. Warszawa 1994.

1

---