kat pochylenia pow.ciernych powinien być mozliwie maly,aby zapewnic duza sile tarcie wywolana sila właczajaca pw,ale nie za maly aby nie zakleszczyc sprzegla N=Pω/sinα,,t=N*μ=Pw*μ/sinα=Pw*μ'...Mo=T*D/2=Pw*μ'*D/2.....Pw=2Mo/μ'*D=2Mo*sinL/μ*D aby nie nastapilo zakleszczenie α=15-20o naciski na pow. wspolpracy: p=N/π*D*V=Pw/πDbsin b-szerok pow styku dla oszacowania momentu max przenoszonego przez sprzeglo korzystamy ze wzorow empirycznych z katalogu Mo=Mn*K k=K1+K2
ROZKLAD SILY WLACZAJACEJ FW
Fn=Fw/2sinθ T=2Fn*μ=Fw*μ/sinθ Mt=T*Ds/2 Mt=0,5Fw*Ds*μ' μ'=μ/ sinθ Fn≤0,5π*Ds*b*ko Fw≤π*Ds*b'*ko
MT=0,5Fw*Dm&*μ
sa to sprzegla wlaczalne,podatne szeroko stosowane w udowie maszyn.sklada się z dwoch tarcz, z których jedna nieruchomo osadzona na wale czynnym, a druga może się przesuwac wzdluz walu biernego po wpuscie. Tarcza przesuwa się za posrednictwem dwudzielnego pierscienia, który stanowi czesc mechanizmu wlaczajacego
ŁOŻYSKA HYDROSTATYCZNE:
Wyodrębniony prostopadłościan cieczy jest tłoczony w dół przez szczelinę o wymiarach l b x, siła wywołana różnicą ciśnień wynosi: p=2x·b·Δp=2l·b·η·dV/dx gdzie dV/dx<0, , 2x·b·Δp=-2l·b·η·dV/dx, , , V={-Δp·x2/(η·l·2)}+C, ,x=±h/l => V=0, , C=(Δp·h)/(8·η·l), , V={(Δp·h2)/(8η·l)}-{(Δp·x2)/(η·l·2)}=[Δp/(2·η·l)][{h2/4}-x2] gdy x=0 Vmax=(Δp·h2)/(8η·l) natomiast Vsr=(Δp·h2)/(12·η·l), , Q-objętość natężenia przepłyeu, Q=Vsr·b·h=(Δp·b·h3)/(12·η·l), , dp=-(6·Q·dr)/(π·h3·r), , Q=-(dp·2·π·r·h3)/(12·η·dr), , p=-{lnr(6·η·Q)/(π·h3)}+C, , gdy r=Rp=0 warunki brzegowe, , C=lnR(6·η·Q)/(π·h3), , p=ln(R/r)·(6·η·Q)/(π·h3), , po=ln(R/ro)·(6·ηQ)/(π·h3), , Q=(po·π·h3)/(6·η·ln{R/ro}) Prędkość w szczelinie ma rozkład paraboliczny. Siła wyporu filmu ole jest równa sumie siły wywieranej przez olej o ciśnieniu po na pow korony smarnej o śred 2ro i siły wywieranej przez wypływ oleju o zmiennym ciśn p na powierzchni progu łożyska W=po·π·ro2+ro∫R(p·2πr·)dr, ,W=po·π·ro2+(12·η·Q·π)/(h3·π)·[ro∫Rln(R·r/r)dr], , W=(po·π)/2·{(R-ro2)/ln(R/ro)}, ,pk-σkmin>0, gdzie σkmin-naprężenie naciskowe, pk- ciśnienie komory smarowej.
SMAROWANIE HYDRODYNAMICZNE
Założenia teotii hydrodynamicznej: {rozpatrywane łożysko(jak na rys) posiada nieskończenie długą szerokość}1) przepływ cieczy jest zasadniczo uwarstwiony i odpowiada ona Newtonowskiej def lepkości 2) siły bezwładności wywołane przyspieszeniem ruchu cieczy są małe w porównaniu z siłami stycznymi działającymi na ciecz i mogą być pominięte 3) ciecz jest nieściśliwa tzn że objętość cieczy przepływającej przez dany przekrój w jednostce czasu jest wielkością stałą 4) P=f(x) 5) V=f(x,y) 6) η=const, , [p+(dp/dx)dx]·b·dy+τ·b·dx-[τ+(∂τ/∂y)dy]·b·dx-p·b·dy=0, , dp/dx=∂τ/∂y, , T=η·A·(dV/dy), , τ=η·(dV/dy), , ,(∂τ/∂y)=η·(∂2V/∂y2), , (dp/dx)=η·(∂2V/∂y2) założenie (dp/dx)=const, , V=y2/2η·(dp/dx)+C1·y+C2, V=-uy=0,, V=0y=h ,, C2=-u, , C1=u/h-{h/2η·(dp/dx)}, V={(y2-h·y)/2η·(dp/dx)+u{(y/h)-1} jest rozkładem prędko cząstek w warstewce cieczy.
Równanie Reynoldsa równanie teorii smarowania. Opisuje rozkład ciśnienia hydrodynamicznego w szczelinie smarnej. Dla przepływu jednokierunkowego dp/dx=6η·u[(h*-h)/h3], gdzie h*- wartość szczeliny gdzie dp/dx=0. h- wartośćc grubości szczeliny. 1. przeplyw jest zasadniczo uwarstwiony, 2. siły bezwładności są małe mogą być pominięte.
OBLICZENIA ŁOŻYSK ŚLIZGOWYCH
1) nośność So=(F·ψef)/(D·L·ηef·ωef)=f(ε,L/D,Ω), gdzie L- szerok łożyska, Ω- kąt opasania , S=1/(2·π·So), 2) straty tarcia μ/ψef=f(So,L/D,Ω), , Pt=Po=μ·F·μs, gdzie po- strumien cieplny, Pt- straty na tarcie. Stosunek L/D=λ- należy przyjąć w założeniach stosownie do warunków konstrukcji. λ=L/D≈0,8 [1) ślimak, reduktor(0,8-1,2) ,, 2) przekładnie wolnobieżne (1,0-1,2), 3) turbiny(0,6-1,0) 4) pompy, wentylatory(0,4-0,8) 5) silni elektrycz(0,8-0,2) 6) walcarki(0,4-0,8)] λ -dla wału sztywnego należy przyjąc większe. P=F/(D·L)≤pdop , , ho≥Rzc+Rzp, , ho/δ=1-ε gdzie ε- mimośrodowość względna, δ=R-r, δ- luz promieniowy. Stosunek μ/ψ- odczytuje z wykr. 3) natężenie przepływu smaru Q1=D3·ψef·ωef·g1 gdzie g1=f(ε,L/D,Ω) - wypływy boczne, , Q2=(D3·ψ3·g2·ρS)/ηef -wypływy obwodowe 4)minimalna grubość filmu olejowego h=0,5·D·ψef·(1+ε·cosϕ) , , ho=0,5·D·ψef·(1-ε), , p=F/(D·L), ,η=f((t1+t2)/2) , , ψmin=(Dmin-dmax)/D, , ψmax=(Dmax-dmin)/D, , ψm=0,5(ψmin+ψmax), , Re=(ρ·u2·s/2)η≤41,3√(D/s) , , Δψ=(α1B-α1s)(tef-20oC), , Δψ=α1B(tB-20oC)-α1s(ts-20oC) , ,ψ=ψm+Δψ, , gdzei s- luz średnicowy, η- lepkość dynam u2- prędkośc obr czopa. 5 )bilans cieplny Po=PA , , PA=k·A·(tb-ta) , , A=2·(4/π)·(DH2-D2)+π·DH·LH=π·H(BH+H/2), , A=(15-20)D/L, , PO=ρ·C·Q(t2-t1), , tef=tb dla smarow pierścieniem , tef=tm=0,5(t1+t2) , , (tb,0-ta)=20oK, , (t2,0-t1)=20oK. gdzie tb,0- temp łoż np. 60oC. Porównujemy temp a następnie z dop temp. Np. 120oC.
Zalecany sposoby smarowania jeżeli √(p·u3)<50/√(9,81) stosujemy pierścień luźny, gdy √(p·u3)<{50do 100}/√(9,81) to pierścień stały, gdy √(p·u3)<100/√(9,81) wtedy smarowanie dopływowe (pod ciśnieniem) gdzie p- naciski obwodowe [MPa], u- pred obwod [m/s].
Łożyska pracujące w warunkach tarcia półpłynnego (t mieszane)
Obliczanie tego rodzaju łożysk sprowadza się do obliczeń zabezpieczających przed przedwczesnym zużyciem: psr=F/(L·D)≤pdop , , psr·ν≤(p·ν)dop, ,gdzie (p·ν)dop -dobieramy z charakterystyk materiałów na łożyska
Grupy mat łożyskowych:1) stopy metali(np. babity) 2) spieki 3) tworzywa sztuczne 4) mat wielowarstwowe 5) inne
Połaczenia klinowe i wpustowe. oblicznia wpustu
a)poł. Klinowe.kliny wzdluzne sluza do łaczenia z walem czesci odsadczych i przenowszenia momentu skrecajacego.ZALETY:skasowanie luzow w polaczeniu co pozwala na zmienne przenoszenie kierunku skrecajacego.WADY: powodowanie mimosrodowego przesuniecia i pochylenie czesci odsadczej na wale,wywolywanie duzego spietrzenia naprezen, wymagaja przy montazu recznego dopasowania i silnych uderzen mlotem
b)poł.wpustowe.Wpusty w przeciwienstwie do klinow przenosza moment skrecajacy przez nacisk na czesci bocznej pow. wpustu i rowka. W rowku piasty wystepuje mały luz. W porownaniu z klinem wzdluznym wywoluja one:1)mniejsze przesuniecie mimosrodowe i przechylanie się elementow osadczych na wale, 2) wywoluja mniejsze spietrzenie naprezen na wale i piascie. WADY: nie kasuja luzow w polaczeniu dlatego nie sa odpowiednie przy zmiennym kierunku momentu skrecajacego. Nie przenosza sily wzdluznej .OBLICZENIA WPUSTOW - wpusty liczymy na docisk powierzchniowy p=P/lo*0,5h*2≤ko P=4M/D+d WIELOWYPUSTY(przyjmuje się ze tylko 75% wypustow przenosi obciazenie) p=P/0,75lo*ho*2 ho=D-d/2 P=m/D+d