PRZESŁANIE JEZUSA
Montaż słowno-muzyczny wg Dziejów Apostolskich
Pieśń „Barka”
Narrator
Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego ujrzał dwóch braci, Szymona zwanego Piotrem i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieci w jezioro, byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi”. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.(Mt.4,18-22).
Potem Jezus powołał jeszcze: Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariote, który miał go wydać.
Pieśń: „A uczniów było dwunastu”
Andrzej: A my spodziewaliśmy się, że On wyzwoli Izraela. Uwierzyliśmy Jemu! Zostawiliśmy wszystko i poszliśmy za Nim! Co teraz Piotrze?!
Piotr: Zdradziłem Go! Oni wiedzieli, że jestem Jego uczniem! Stałem pośród nich i drżałem ze strachu! Wtedy ta kobieta, która zapytała: I ty jesteś uczniem Jezusa?! Zaparłem się Mistrza!
Bartłomiej: Ty tam byłeś, Janie?!
Jan: Byłem.
Mateusz: Ty lepiej znałeś tamtych ludzi niż Piotr. Dlaczego ciebie nie pytali, tylko Piotra?
Piotr: Ma szczęście! Lepiej aby nie wiedział, jak się strach rodzi!
(za drzwiami słychać szybkie kroki i gwałtowny łomot)
Jakub: (wystraszony) Przyszli po nas, jak po Jezusa!
Tadeusz: (też wystraszony) Więc gdzie się skryjemy Filipie?
Filip: (ogarniając ich ramieniem, spanikowany) U swoich.
Tomasz: ( zrozpaczony) Nie ma swoich! Nie ma już nikogo! Pojmą nas i ukrzyżują jak Jezusa!
(wpada Magdalena)
Magdalena: Nie ma już ciała, więc jest zmartwychwstanie! Nie ma już ciała w grobie!
Więc On do nas idzie!
Piotr: (wystraszony, zdziwiony) A kamień?!
Magdalena: (pełna entuzjazmu) Cała ściana grobu odsunięta. Czemu nie chcecie wierzyć?
Grób otwarty i zawój z Jego twarzy dokładnie złożony!
Jakub: Jak to złożony?! I po co miał składać ten całun tak dokładnie w ogniu zmartwychwstania, a potem zniknąć, uciec, tak bez pokazania komukolwiek? Widziałaś Go?
Magdalena: (krzyczy) Nie było ciała!
Tomasz: (z niedowierzaniem) A to mnie ciekawi, kto w co gra teraz?
Kto się nami bawi, kto zostawił grób pusty?!
Jan: Trzeba iść Piotrze!
Tomasz: Dokąd?!
Piotr: Do grobu.
Tomasz: Już jesteśmy w grobie! Szukajcie lepszego schronienia. Ja nie wierze!
Piotr: (zadyszany, rozradowany) Nie ma Go! Myśmy grób sprawdzili i jest tak, jak mówiła Magdalena!
Jakub: A zajrzałeś do środka?
Piotr: (żywo gestykulując, z przekonaniem) Wszedłem! W grobie byłem! Dotknąłem całunu!
Jan: ( z wielkim entuzjazmem) Magdalena została! Każdą Jego ranę to płótno wzięło na siebie! Na płótnie odbity jest On, jak był po śmierci!
Tomasz: Więc gdzie jest ukryty?!
Piotr: ( z zastanowieniem) Może...
Jan: (krzyczy z wiarą) Zmartwychwstał!
Tomasz: (z niedowierzaniem) Na pewno?
Piotr: (przekonująco) Byłem i widziałem.
Jan: (udowadniając) Dotykałem tego płótna!
Tomasz: Czy było potrzebne, żeby On zginał?! On, który rozmnożył chleb i ryby? On, który groby
mógł otworzyć?! Gdy nakazał morzu uciszenie, morze się uciszyło! Wiec czemu umarł???
Jan: Żeby zmartwychwstać!
(wpada Magdalena)
Magdalena: Ja Go widziałam..., stałam..., płakałam. A On przede mną stanął i zawołał „Mario”!
(światło jasne ogarnia scenę)
Magdalena: (klęka) Przyszedłeś... czekamy, spełniło się... Amen.
Jezus: Pokój wam! Czemu jesteście zmieszani i czemu wątpliwości budzą się w waszych sercach? To ja jestem! Ja się na to narodziłem i na to na świat przyszedłem, aby dać wam życie wieczne! Dana mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi! Idźcie wiec i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przekazałem. Ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Jak Ojciec mnie posłał tak Ja was posyłam. Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.
Pieśń o Jezusie
Jezus: (do Piotra) Piotrze, czy miłujesz Mnie?
Piotr: Tak Panie, Ty wiesz, że Cię kocham!
Jezus: Piotrze, czy miłujesz Mnie?
Piotr: Tak Panie. Ty wiesz , że Cię kocham!
Jezus: Piotrze, czy miłujesz Mnie?
Piotr: Panie, Ty wszystko wiesz! Ty wiesz, że Cię kocham!
Jezus: Na tobie Piotrze, zbuduje Kościół Mój, a bramy piekielne go nie przemogą. Co zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie. Co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.
(do Tomasza) Tomaszu, nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym.
Tomasz: Pan mój i Bóg mój!
Jezus: Uwierzyłeś, bo Mnie ujrzałeś! Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Człowiek: Panie Jezu, potrzebuje Cię! Otwieram Ci drzwi mojego życia i przyjmuje Cię jako Zbawiciela i Pana. Proszę, pokieruj moim życiem.
Jezus: (do wszystkich) Życie na ziemi nie jest takie proste. Ale to dopiero początek. Czeka was życie wieczne, jeszcze wspanialsze i piękniejsze. Jeśli chcecie być razem ze Mną, uczyńcie wszystko, co wam przekazałem w Ewangelii. Niech XXI wiek nie przesłania wam prawdziwej miłości, poświęcenia, cierpienia, bo oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.
Pieśń: „Dwa tysiące lat już mija, gdy nasz Pan...”
Podczas śpiewu Apostołowie podchodzą do ludzi i tłumaczą im coś, opowiadają z żarliwością
-Piotr spowiada człowieka
-Tomasz udziela ślubu młodym
-Jan chrzci dziecko (kobietę)
-Jakub rozmawia z młodym człowiekiem
-Andrzej rozmawia z biznesmenem, który po tej rozmowie rozdaje pieniądze ubogim
-Szymon pociesza kobietę
3