Mózgowe Porażenie Dziecięce
Warunkiem leczenia mózgowego porażenia dziecięcego jest systematyczna, kompleksowa rehabilitacja, na którą składają się:
kinezyterapia, której celem jest:
utrzymanie prawidłowego zakresu ruchu w stawach
normalizacja napięcia mięśniowego
nauka utrzymania równowagi i przenoszenia ciężaru ciała
nauka zmiany pozycji i utrzymania pozycji już osiągniętej
osiąganie poszczególnych tzw. kamieni milowych w rozwoju motorycznym dziecka
kształtowanie motywacji oraz nauka funkcjonalnego wykorzystania ruchu
umiejętność koordynacji ruchu.
W przypadkach mózgowego porażenia dziecięcego zastosowanie znajdują następujące zabiegi fizykoterapeutyczne:
ciepłolecznictwo
elektrolecznictwo
hydroterapia.
Zaopatrzenie ortopedyczne ma być funkcjonalne oraz o jak najmniej skomplikowanej budowie, małym ciężarze i łatwe do stosowania.
Pacjenci z mózgowym porażeniem dziecięcym powinni być objęci terapią zajęciową. Celem terapii zajęciowej jest wykorzystane posiadanych umiejętności ruchowych w doskonaleniu sprawności manualnej oraz ważnych życiowo funkcji.
U dzieci z MPD często spotyka się wiele problemów związanych z nieprawidłowym rozwojem mowy. Zajęcia z logopedą rozpoczyna już na etapie usprawniania niemowlęcia.
W kompleksowym usprawnianiu dziecka z MPD niezbędna jest współpraca z różnego rodzaju specjalistami.
Spośród wielu specjalistycznych metod usprawniania dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym należy wymienić koncepcje usprawniania NDT-Bobath , metodę Vojty oraz metodę SMS.
Usprawnianie dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym trwa przez całe życie pacjenta. Program terapii psycho-ruchowej jest dobierany indywidualnie i zależy w dużej mierze od postaci MPD. Powinien on być tak ułożony, aby był możliwy do zrealizowania, przynosił realne korzyści dla pacjenta w postaci systematycznej poprawy jego funkcjonowania w środowisku, w sposób właściwy obciążał również rodziców oraz posiadał spójność we wszystkich wymienionych elementach składających się na kompleksową rehabilitację dziecka z MPD.