Podstawy geriatrii
Kompleksowa ocena geriatryczna
Geriatria
zajmuje się schorzeniami wieku podeszłego
Dotyczy fizjologicznych i patologicznych aspektów starzenia się człowieka
oraz problemów klinicznych starszego wieku
Historycznie wywodzi się z interny, jako "królowej nauk medycznych", ale aktualnie obejmuje również inne zagadnienia związane ze schorzeniami wieku podeszłego, czerpiąc m.in. z medycyny rodzinnej, neurologii czy psychiatrii
Gerontologia
Nauka interdyscyplinarna o starzeniu się i starości, zajmująca się szerokim zakresem zagadnień, od biologii i genetyki poprzez medycynę, psychologię po socjologię i demografię i nie należy jej zawężać do zagadnień medycznych.
Umowne okresy życia człowieka
Rozwojowy do 29 r.ż.
dzieciństwo (0-14)
młodość (15-29)
Twórczy 30-59 r.ż.
średni (30-44)
dojrzałość (45-59)
Starość 60-89 r.ż.
wczesna (60-74)
późna (75-89)
Długowieczność >89 r.ż.
Starzenie - definicja
Seria zależnych od czasu anatomicznych i fizjologicznych zmian, które zmniejszają rezerwę fizjologiczną i ograniczają zdolności funkcjonalne
Stopniowe zmniejszanie się rezerw niezbędnych do utrzymania stanu homeostazy.
Początek trudny do określenia- na poziomie molekularnym od chwili poczęcia.
Starzenie przebiega w wymiarze:
Biologicznym
Psychologicznym
Społecznym
Aktualne i spodziewane zmiany w długości życia
Prognozy demograficzne zakładają wzrost populacji ludzi na wiecie do 2075 roku do 9,2 miliarda. Po tym czasie nastąpi stopniowy spadek.
Procesowi temu towarzyszyć będzie postępujące starzenie się społeczeństw, czyli wzrost odsetka ludzi starszych w ogólnej liczbie ludności z jednoczesnym zmniejszeniem się populacji ludzi młodych.
Proces ten ma związek z wydłużaniem się życia i spadkiem wskaźnika urodzin.
Obecnie żyje na świecie około 600 milionów ludzi po 60 r.ż. W 2050 liczba ta przekroczy miliard.
Największą grupę będą stanowić osoby powyżej 80 lat
W Europie ludzie starsi stanowią 20,3% wszystkich mieszkańców (24,1 % w Niemczech)
W Europie proces wydłużania ludzkiego życia rozpoczął się najwcześniej.
Heterogenność populacji osób w wieku podeszłym
60-70% - osoby zdrowe lub o niewielkiej ciężkości schorzeń, samodzielne
20-30% - osoby przewlekle chore z kilkoma chorobami przewlekłymi, niezależny, niekiedy wymagające hospitalizacji
2-10% - osoby niedołężne, wiele schorzeń przewlekłych, konieczność stałej opieki, często instytucjonalizacja, nawracające hospitalizacja
Główne problemy w opiece geriatrycznej
wielochorobowość (schorzenia przewlekłe) - najczęściej 2-3
polipragmazja (wielolekowość) - 6-7 leków
częste wizyty w poradniach:
w Polsce 8-10 wizyt przez jedną osobę w skali roku
częste hospitalizacje: w Polsce około 23% starszych osób jest hospitalizowanych raz w roku
koszty: 30-40% wydatków na opiekę zdrowotną przeznacza się na osoby starsze - 12-15 % społeczeństwa
KOG / COG Kompleksowa / Całościowa ocena geriatryczna
KOG jest wielowymiarowym i interdyscyplinarnym procesem diagnostycznym zmierzającym do określenia problemów medycznych, psychicznych, fizycznych oraz potencjału czynnościowego niedołężnych osób starszych w celu wdrażania całościowego planu terapii i opieki długoterminowej.
KOG dotyczy osób mających złożone problemy zdrowotne
KOG określa stan czynnościowy i jakość życia
Jest najczęściej realizowany przez medyczne zespoły wielodyscyplinarne złożone z:
geriatry
psychologa
fizjoterapeuty
logopedy
terapeuty zajęciowego
pracownika socjalnego
Podstawowe założenia KOG
Standard postępowania diagnostycznego
wielokierunkowe badania diagnostyczne
opracowanie ogólnego planu leczenia i zaplanowanie dalszych, długookresowych kontroli
zorganizowanie leczenia i rehabilitacji
ułatwienie opieki podstawowej i prowadzenie chorego
określenie wieloletnich potrzeb w zakresie opieki
umieszczenie osoby starszej w najbardziej odpowiednim zakładzie leczniczym lub pielęgnacyjnym
KOG składa się z:
wywiad lekarski
badanie przedmiotowe
ocena stanu czynnościowego
ocena funkcji opieki społecznej
Narzędzia KOG:
wywiad
badanie przedmiotowe
badanie laboratoryjne
badanie obrazowe
badanie czynnościowe
testy
skale
Korzyści wynikające z KOG
zwiększa dokładność diagnozy
zwiększa sprawność umysłową i parametry czynnościowe osób starszych
zmniejsza umieralność osób starszych
ogranicza ponowne hospitalizacje i skraca czas pobytu w domach opieki dla przewlekle chorych
Narzędzia i skale używane w KOG
Ocena sprawności w zakresie czynności życia codziennego ADL - ACTIVITIES OF DAILY LIVING
SKALA KATZA (6)
Kąpanie się
Ubieranie się
Korzystanie z toalety
Poruszanie się
Kontrolowane wydalanie moczu i stolca
Jedzenie
Skala oceny złożonych czynności życia codziennego IADL - INSTRUMENTAL ACTIVITIES OF DAILY LIVING
SKALA LAWTONA (9)
Korzystanie z telefonu
Pokonywanie większych odległości
Zakupy (artykuły spożywcze)
Przygotowywanie posiłków
Prace domowe
Drobne naprawy w domu
Pranie
Samodzielne przyjmowanie leków
Gospodarowanie pieniędzmi
Maksymalnie 24 punkty.
Ogólna ich liczba nie ma znaczenia, odnosimy się tylko do konkretnego pacjenta. Spadek ich liczby w czasie świadczy o ogólnym pogorszaniu stanu.
Skala AMTS - skrócony test sprawności umysłowej wg Hodgkinsona
Zadajemy pytania:
ile ma Pan/Pani lat?
która jest godzina? ( z dokładnością do 1h)
adres, który panu/pani podam proszę powtórzyć i postarać się zapamiętać (Gruszkowa 42)
który mamy rok?
jaki jest pana/pani adres?
kiedy się pan/pani urodziła?
w którym roku rozpoczęła się II WŚ ?
jak nazywa się prezydent?
proszę policzyć od 20 do 1
proszę powtórzyć adres, który podałem.
Badania dodatkowe
Test Tinneti uproszczony
RÓWNOWAGA (badany siedzi na twardym krześle bez poręczy)
1. Równowaga podczas siedzenia
0 = pochyla się lub ześlizguje z krzesła
1 = zachowuje równowagę, zabezpieczony
2. Wstawanie z miejsca
0 = niezdolny do samodzielnego wstania
1 = wstaje ale sam pomaga sobie rękoma
2 = wstaje bez pomocy rąk
3. Próby wstawania z miejsca
0 = niezdolny do wstania bez pomocy
1 = wstaje ale potrzebuje kilku prób
2 = wstaje przy pierwszej próbie
4. Równowaga bezpośrednio po wstaniu z miejsca (pierwsze 5 s)
0 = stoi niepewnie (zatacza się, przesuwa stopy, wyraźnie kołysze tułowiem)
1 = stoi pewnie ale podpiera się, używając chodzika, laski lub chwyta inne przedmioty
2 = stoi pewnie bez żadnego podparcia
5. Równowaga podczas stania
0 = stoi niepewnie
1 = stoi pewnie, ale na szerokiej podstawie (obie pięty w odległości > 10 cm od siebie) lub podpierając się laską, chodzikiem itp.
2 = stoi ze stopami złączonymi, bez podparcia
6. Próba trącania (badany stoi ze stopami jak najbliżej siebie, badający lekko popycha go, trzykrotnie trącając dłonią w klatkę piersiową na wysokości mostka)
0 = zaczyna się przewracać
1 = zatacza się, chwyta się przedmiotów ale samodzielnie utrzymuje pozycję
2 = stoi pewnie
7. Próba trącania przy zamkniętych oczach badanego
0 = stoi niepewnie
1 = stoi pewnie
8. Obracanie się o 360 º
0 = ruch przerywany
1 = ruch ciągły
2 = niepewne (zataczanie się chwytanie przedmiotów)
9. Siadanie
0 = niepewne (źle ocenia odległość, opada na krzesło)
1 = pomaga sobie rękoma lub ruch nie jest płynny
2 = pewny, płynny ruch
RÓWNOWAGA - Wynik końcowy…………../ 16
CHÓD (badany stoi obok badającego, idzie wzdłuż korytarza lub przez pokój - najpierw zwykłym krokiem, a z powrotem krokiem szybkim, ale w sposób bezpieczny, korzystając z laski lub chodzika, jeśli posługuje się nimi zwykle)
10. Zapoczątkowanie chodu : (bezpośrednio po wydaniu polecenia)
0 = jakiekolwiek niezdecydowanie (wahanie) lub kilkakrotne próby ruszenia z miejsca
1 = start bez wahania
11. Długość i wysokość kroku
A. Zasięg ruchu prawej stopy przy wykroku:
0 = nie przekracza miejsca stania lewej stopy
1 = przekracza położenie lewej stopy
0 = prawa stopa nie odrywa się całkowicie od podłogi
1 = prawa stopa całkowicie unosi się nad podłogą
B. Zasięg ruchu lewej stopy przy wykroku:
0 = nie przekracza miejsca stania prawej stopy
1 = przekracza położenie prawej stopy
0 = lewa stopa nie odrywa się całkowicie od podłoża
1 = lewa stopa unosi się całkowicie nad podłogą
12. Symetria kroku
0 = długość kroku prawej i lewej stopy nie jest jednakowa
1 = długość kroku obu stóp wydaje się równa
13. Ciągłość chodu
0 = zatrzymywanie się między poszczególnymi krokami lub inny brak ciągłości chodu
1 = chód wydaje się ciągły
14. Ścieżka chodu (oceniać na odcinku ok.3 metrów, odnotować odchylenie rzędu 30cm)
0 = wyraźne odchylenie od toru
1 = niewielkie lub średniego stopnia odchylenie lub pacjent korzysta z przyrządów pomocniczych (laska itp.)
2 = prosta ścieżka bez korzystania z pomocy
15. Tułów
0 = wyraźne kołysanie lub pacjent korzysta z przyrządów pomocniczych
1 = nie ma kołysania, ale pacjent podczas chodu zgina kolana, plecy lub rozkłada ramiona
2 = pacjent nie kołysze tułowiem, nie zgina kolan, pleców, nie angażuje kończyn górnych ani nie korzysta z przyrządów pomocniczych
16. Pozycja podczas chodzenia
0 = pięty rozstawione
1 = pięty prawie stykają się podczas chodzenia
CHÓD - Wynik końcowy…………./ 12
ŁĄCZNA LICZBA PUNKTÓW……………/ 28
Metody oceny funkcjonalnej Skala Berg (14 zadań):
siedzenie bez podparcia
przejście z siedzenia do stania
zmiana pozycji ze stojącej do siedzącej
transfer z krzesła na krzesło lub łóżko
utrzymanie pozycji stojącej bez pomocy
pozycja stojąca z zamkniętymi oczami (10 minut)
pozycja stojąca ze złączonymi stopami (1minuta)
pozycja stojąca ze stopami jedna na drugiej (30sekund)
stanie na jednej nodze (10 sekund)
oglądanie wstecz ze skręceniem tułowia w obie strony
podnoszenie przedmiotu z podłogi
obrót o 360 stopni
wejście na stopień każdą stopą 4 razy (20sekund)
maksymalne wychylenie do przodu z utrzymaniem równowagi (25 cm)
6 punktów - w pełni zachowana czynność
4 punkty - średniego stopnia upośledzenia
2 punkty - ciężkie upośledzenie czynności
bez pomocy - 3 punkty
z niewielką pomocą - 2 punkty
nie jest w stanie - 1 punkt
Wynik poniżej 26 pkt. wskazuje na problem.
Poniżej 19 pkt. ryzyko upadku wzrasta 5 razy