Rzeczywisty wsp. objętościowy λ sprężarki tłokowej. Czynniki eksploatacyjne wpływające na jego zmianę.
-Rzeczywisty strumień objętości gazu płynącego przez sprężarkę, jest mniejszy od strumienia objętości skokowej. Ujmuje to wsp. objętościowy λ. Strumień objętości (wydajności) z jednego cylindra przy jednoczesnym zasysaniu gazu wynosi V=λVs [m3/s]. gdzie: λ-wsp. objętości; Vs-strumień objętości skokowej (Vs=Asn [m3/s], gdzie: A-pole cylindra; s-skok tłoka; n-prędkość obrotowa). λ=λs*λd*λτ*λn, gdzie: λs-wsp. przestrzeni szkodliwej-> ujmuje zmniejszenie ilości zassanego gazu wskutek działania przestrzeni szkodliwej sprężarki λs=Vs-a1/Vs [5-15%]; λd- wsp. dławienia na ssaniu-> strata powstała w skutek nieszczelności przewodu ssawnego, zaworu, to powoduje, że podczas zasysania panuje ciśnienie niższe od teoretycznego, czyli jest zmniejszona ilość zasysanego gazu λd=Vs-l1/Vs≈pss-∆pss/PSS [3-7%]; λτ- wsp. podgrzania-> ujmuję stratę czynnika z powstałej mniejszej ilości czynnika zasysanego na skutek wzrostu jego temperatury. Λτ=V1/V2≈T1/T2 [4-10%], gdzie: 1- początek zasysania, 2- koniec zasysania; λn- wsp. nieszczelności-> określa straty na skutek tego, że są nieszczelności na zaworach i pierścieniach, a to powoduje że masa wytłaczanego gazu jest mniejsza niż masa gazu zassanego. Λn=Qn/Qtn [0.5-3%](duże i małe sprężarki), gdzie: Qn- wydajność rzeczywista, Qtn- wydajność sprężarki ideowa.
Pompowanie sprezarek wirowych
Sprezarki nie mogą pracowac przy malych strumieniach obj. Odpowiadającemu przesunietemu w lewo od cisnienia max. Graniczny punkt na cha-styce od którego zaczyna się pompowanie to granica pompowalnosci.Pompowalnosc-przy malym strumieniu obj. Czynnik napływa gorzej na łopatki co powoduje pogorszenie sprawności co powoduje wytworzenie niższego cis. Spadek cis. W sieci.Niższe cis. w sprężarce od cis. w sieci powoduje powrot czynnika z sieci do sprężarki,cisnienie w sieci spada az do momentu gdy sprez. Przewyższy cis. w sieci.
Przepisy towarzystw klasyfikacyjnych:
Liczba głównych sprężarek powietrza powinna być nie mniejsza od dwóch, przy czym jedna z nich maże być sprężarka pobierającą napęd od SG.
W razie awarii sprężarki o największej wydajności, wydajność pozostałych powinna być wystarczająca do napełnienia w ciągu 1 godziny zbiorników powietrza rozruchowego SG.
W razie awarii uruchomienie głównych sprężarek rozruchowych w czasie nie dłuższym niż 1 godzina
Wymagania do materiałów: wału korbowego (stan wał koła, stali, żeliwa) , korbowodu, trzonu tłokowego, tłoka, głowica cylindra(żeliwa), tuleja.
Jeżeli objętość oby skrzyni korbowej sprężarek przekracza 0,5 m2 - zawór bezpieczeństwa
Temp. powietrza przy wylocie z chłodnicy nie większa niż 90”C, ponadto sygnalizacja przy 120”C
Zabezpieczenie chłodnicy
2 butla na SG 1 lub 2 na SP
Silnik główny wystarcza powietrza na 12 rozruchów
Nadzorowanie podlegają:
Zestawienie produkowanej sprężarki, wałów korbowych, kół zębatych, przekładni redukcyjnych, sprzęgieł, zestawienie wirników, elementów spawanych.
Dla SG nawrotnych 6 rozruchów
3.Regulacja wydajności sprężarki tłokowej:
ciągła-przez zmianę prędkości obrotowej, - dławienie gazu w rurociągu ssawnym, -przez zmianę prędkości obrotowej, -dławienie gazu w rurociągu ssawnym, -przez zmianę wielkości przestrzeni szkodliwej, -otwieranie zaworów ssawnych, -wytłoczenie gazu z króćca tłocznego do ssawnego.
skokowa -skokowa zmiana prędkości obrotowej, -okresowe włączanie sprężarki, -okresowe otwieranie zaworów ssawnych, -wyłączenie z pracy poszczególnych cylindrów.
4.Smarowanie sprężarek tłokowych, sposoby:
obieg wymuszony- ciśnieniowy, (na przykładzie sprężarki sluzer c28) wszystkie łożyska są ślizgowe i są smarowane pod ciśnieniem, olej doprowadzony jest do łożysk głównych wału korbowego dalej przez wał korbowy (kanały olejowe zawarte w wale) do łożysk korbowych i dalej przez korbowód do łożysk sworznia tłokowego. Olej jest transportowany przez pompę zębatą napędzaną od wału korbowego sprężarki, który z reguły napędzany jest silnikiem elektrycznym. smarowanie rozbryzgowe- mgłą olejową, małe sprężarki labiryntowo-za pomocą pompki olejowej napędzanej od wału korbowego. Jeżeli sprężarka jest tlenowa to do smarowania stosuje się glicerynę i wodę destylowaną, jeżeli sprężarka do chloru to kwasem siarkowym.
Wykres na sprężarki:
1 objętość
2 ciśnienie
3 objętość skokowa 1 stopnia
4 pusta przestrzeń 1 stopnia szkodliwa
5 ciśnienie ssania 1 stopnia (otwarcie zaworu ssacego )
6 ciśnienie atmosferyczne
7 ciśnienie ssania 2 stopnia
8 ciśnienie międzystopniowe chłodnicy
9 ciśnienie tłoczenia 1 stopnia
10 przestrzeń szkodliwa 2 stopnia
11 objętość skokowa 2 stopnia
12 otwarcie zaworu tłocznego
13 wytłaczanie
Rzeczywisty wsp. objętościowy λ sprężarki tłokowej. Czynniki eksploatacyjne wpływające na jego zmianę.
-Rzeczywisty strumień objętości gazu płynącego przez sprężarkę, jest mniejszy od strumienia objętości skokowej. Ujmuje to wsp. objętościowy λ. Strumień objętości (wydajności) z jednego cylindra przy jednoczesnym zasysaniu gazu wynosi V=λVs [m3/s]. gdzie: λ-wsp. objętości; Vs-strumień objętości skokowej (Vs=Asn [m3/s], gdzie: A-pole cylindra; s-skok tłoka; n-prędkość obrotowa). λ=λs*λd*λτ*λn, gdzie: λs-wsp. przestrzeni szkodliwej-> ujmuje zmniejszenie ilości zassanego gazu wskutek działania przestrzeni szkodliwej sprężarki λs=Vs-a1/Vs [5-15%]; λd- wsp. dławienia na ssaniu-> strata powstała w skutek nieszczelności przewodu ssawnego, zaworu, to powoduje, że podczas zasysania panuje ciśnienie niższe od teoretycznego, czyli jest zmniejszona ilość zasysanego gazu λd=Vs-l1/Vs≈pss-∆pss/PSS [3-7%]; λτ- wsp. podgrzania-> ujmuję stratę czynnika z powstałej mniejszej ilości czynnika zasysanego na skutek wzrostu jego temperatury. Λτ=V1/V2≈T1/T2 [4-10%], gdzie: 1- początek zasysania, 2- koniec zasysania; λn- wsp. nieszczelności-> określa straty na skutek tego, że są nieszczelności na zaworach i pierścieniach, a to powoduje że masa wytłaczanego gazu jest mniejsza niż masa gazu zassanego. Λn=Qn/Qtn [0.5-3%](duże i małe sprężarki), gdzie: Qn- wydajność rzeczywista, Qtn- wydajność sprężarki ideowa.
Pompowanie sprezarek wirowych
Sprezarki nie mogą pracowac przy malych strumieniach obj. Odpowiadającemu przesunietemu w lewo od cisnienia max. Graniczny punkt na cha-styce od którego zaczyna się pompowanie to granica pompowalnosci.Pompowalnosc-przy malym strumieniu obj. Czynnik napływa gorzej na łopatki co powoduje pogorszenie sprawności co powoduje wytworzenie niższego cis. Spadek cis. W sieci.Niższe cis. w sprężarce od cis. w sieci powoduje powrot czynnika z sieci do sprężarki,cisnienie w sieci spada az do momentu gdy sprez. Przewyższy cis. w sieci.
Przepisy towarzystw klasyfikacyjnych:
Liczba głównych sprężarek powietrza powinna być nie mniejsza od dwóch, przy czym jedna z nich maże być sprężarka pobierającą napęd od SG.
W razie awarii sprężarki o największej wydajności, wydajność pozostałych powinna być wystarczająca do napełnienia w ciągu 1 godziny zbiorników powietrza rozruchowego SG.
W razie awarii uruchomienie głównych sprężarek rozruchowych w czasie nie dłuższym niż 1 godzina
Wymagania do materiałów: wału korbowego (stan wał koła, stali, żeliwa) , korbowodu, trzonu tłokowego, tłoka, głowica cylindra(żeliwa), tuleja.
Jeżeli objętość oby skrzyni korbowej sprężarek przekracza 0,5 m2 - zawór bezpieczeństwa
Temp. powietrza przy wylocie z chłodnicy nie większa niż 90”C, ponadto sygnalizacja przy 120”C
Zabezpieczenie chłodnicy
2 butla na SG 1 lub 2 na SP
Silnik główny wystarcza powietrza na 12 rozruchów
Nadzorowanie podlegają:
Zestawienie produkowanej sprężarki, wałów korbowych, kół zębatych, przekładni redukcyjnych, sprzęgieł, zestawienie wirników, elementów spawanych.
Dla SG nawrotnych 6 rozruchów
3.Regulacja wydajności sprężarki tłokowej:
ciągła-przez zmianę prędkości obrotowej, - dławienie gazu w rurociągu ssawnym, -przez zmianę prędkości obrotowej, -dławienie gazu w rurociągu ssawnym, -przez zmianę wielkości przestrzeni szkodliwej, -otwieranie zaworów ssawnych, -wytłoczenie gazu z króćca tłocznego do ssawnego.
skokowa -skokowa zmiana prędkości obrotowej, -okresowe włączanie sprężarki, -okresowe otwieranie zaworów ssawnych, -wyłączenie z pracy poszczególnych cylindrów.
4.Smarowanie sprężarek tłokowych, sposoby:
obieg wymuszony- ciśnieniowy, (na przykładzie sprężarki sluzer c28) wszystkie łożyska są ślizgowe i są smarowane pod ciśnieniem, olej doprowadzony jest do łożysk głównych wału korbowego dalej przez wał korbowy (kanały olejowe zawarte w wale) do łożysk korbowych i dalej przez korbowód do łożysk sworznia tłokowego. Olej jest transportowany przez pompę zębatą napędzaną od wału korbowego sprężarki, który z reguły napędzany jest silnikiem elektrycznym. smarowanie rozbryzgowe- mgłą olejową, małe sprężarki labiryntowo-za pomocą pompki olejowej napędzanej od wału korbowego. Jeżeli sprężarka jest tlenowa to do smarowania stosuje się glicerynę i wodę destylowaną, jeżeli sprężarka do chloru to kwasem siarkowym.
Wykres na sprężarki:
1 objętość
2 ciśnienie
3 objętość skokowa 1 stopnia
4 pusta przestrzeń 1 stopnia szkodliwa
5 ciśnienie ssania 1 stopnia (otwarcie zaworu ssacego )
6 ciśnienie atmosferyczne
7 ciśnienie ssania 2 stopnia
8 ciśnienie międzystopniowe chłodnicy
9 ciśnienie tłoczenia 1 stopnia
10 przestrzeń szkodliwa 2 stopnia
11 objętość skokowa 2 stopnia
12 otwarcie zaworu tłocznego
13 wytłaczanie
Rzeczywisty wsp. objętościowy λ sprężarki tłokowej. Czynniki eksploatacyjne wpływające na jego zmianę.
-Rzeczywisty strumień objętości gazu płynącego przez sprężarkę, jest mniejszy od strumienia objętości skokowej. Ujmuje to wsp. objętościowy λ. Strumień objętości (wydajności) z jednego cylindra przy jednoczesnym zasysaniu gazu wynosi V=λVs [m3/s]. gdzie: λ-wsp. objętości; Vs-strumień objętości skokowej (Vs=Asn [m3/s], gdzie: A-pole cylindra; s-skok tłoka; n-prędkość obrotowa). λ=λs*λd*λτ*λn, gdzie: λs-wsp. przestrzeni szkodliwej-> ujmuje zmniejszenie ilości zassanego gazu wskutek działania przestrzeni szkodliwej sprężarki λs=Vs-a1/Vs [5-15%]; λd- wsp. dławienia na ssaniu-> strata powstała w skutek nieszczelności przewodu ssawnego, zaworu, to powoduje, że podczas zasysania panuje ciśnienie niższe od teoretycznego, czyli jest zmniejszona ilość zasysanego gazu λd=Vs-l1/Vs≈pss-∆pss/PSS [3-7%]; λτ- wsp. podgrzania-> ujmuję stratę czynnika z powstałej mniejszej ilości czynnika zasysanego na skutek wzrostu jego temperatury. Λτ=V1/V2≈T1/T2 [4-10%], gdzie: 1- początek zasysania, 2- koniec zasysania; λn- wsp. nieszczelności-> określa straty na skutek tego, że są nieszczelności na zaworach i pierścieniach, a to powoduje że masa wytłaczanego gazu jest mniejsza niż masa gazu zassanego. Λn=Qn/Qtn [0.5-3%](duże i małe sprężarki), gdzie: Qn- wydajność rzeczywista, Qtn- wydajność sprężarki ideowa.
Pompowanie sprezarek wirowych
Sprezarki nie mogą pracowac przy malych strumieniach obj. Odpowiadającemu przesunietemu w lewo od cisnienia max. Graniczny punkt na cha-styce od którego zaczyna się pompowanie to granica pompowalnosci.Pompowalnosc-przy malym strumieniu obj. Czynnik napływa gorzej na łopatki co powoduje pogorszenie sprawności co powoduje wytworzenie niższego cis. Spadek cis. W sieci.Niższe cis. w sprężarce od cis. w sieci powoduje powrot czynnika z sieci do sprężarki,cisnienie w sieci spada az do momentu gdy sprez. Przewyższy cis. w sieci.
Przepisy towarzystw klasyfikacyjnych:
Liczba głównych sprężarek powietrza powinna być nie mniejsza od dwóch, przy czym jedna z nich maże być sprężarka pobierającą napęd od SG.
W razie awarii sprężarki o największej wydajności, wydajność pozostałych powinna być wystarczająca do napełnienia w ciągu 1 godziny zbiorników powietrza rozruchowego SG.
W razie awarii uruchomienie głównych sprężarek rozruchowych w czasie nie dłuższym niż 1 godzina
Wymagania do materiałów: wału korbowego (stan wał koła, stali, żeliwa) , korbowodu, trzonu tłokowego, tłoka, głowica cylindra(żeliwa), tuleja.
Jeżeli objętość oby skrzyni korbowej sprężarek przekracza 0,5 m2 - zawór bezpieczeństwa
Temp. powietrza przy wylocie z chłodnicy nie większa niż 90”C, ponadto sygnalizacja przy 120”C
Zabezpieczenie chłodnicy
2 butla na SG 1 lub 2 na SP
Silnik główny wystarcza powietrza na 12 rozruchów
Nadzorowanie podlegają:
Zestawienie produkowanej sprężarki, wałów korbowych, kół zębatych, przekładni redukcyjnych, sprzęgieł, zestawienie wirników, elementów spawanych.
Dla SG nawrotnych 6 rozruchów
3.Regulacja wydajności sprężarki tłokowej:
ciągła-przez zmianę prędkości obrotowej, - dławienie gazu w rurociągu ssawnym, -przez zmianę prędkości obrotowej, -dławienie gazu w rurociągu ssawnym, -przez zmianę wielkości przestrzeni szkodliwej, -otwieranie zaworów ssawnych, -wytłoczenie gazu z króćca tłocznego do ssawnego.
skokowa -skokowa zmiana prędkości obrotowej, -okresowe włączanie sprężarki, -okresowe otwieranie zaworów ssawnych, -wyłączenie z pracy poszczególnych cylindrów.
4.Smarowanie sprężarek tłokowych, sposoby:
obieg wymuszony- ciśnieniowy, (na przykładzie sprężarki sluzer c28) wszystkie łożyska są ślizgowe i są smarowane pod ciśnieniem, olej doprowadzony jest do łożysk głównych wału korbowego dalej przez wał korbowy (kanały olejowe zawarte w wale) do łożysk korbowych i dalej przez korbowód do łożysk sworznia tłokowego. Olej jest transportowany przez pompę zębatą napędzaną od wału korbowego sprężarki, który z reguły napędzany jest silnikiem elektrycznym. smarowanie rozbryzgowe- mgłą olejową, małe sprężarki labiryntowo-za pomocą pompki olejowej napędzanej od wału korbowego. Jeżeli sprężarka jest tlenowa to do smarowania stosuje się glicerynę i wodę destylowaną, jeżeli sprężarka do chloru to kwasem siarkowym.
Wykres na sprężarki:
1 objętość
2 ciśnienie
3 objętość skokowa 1 stopnia
4 pusta przestrzeń 1 stopnia szkodliwa
5 ciśnienie ssania 1 stopnia (otwarcie zaworu ssacego )
6 ciśnienie atmosferyczne
7 ciśnienie ssania 2 stopnia
8 ciśnienie międzystopniowe chłodnicy
9 ciśnienie tłoczenia 1 stopnia
10 przestrzeń szkodliwa 2 stopnia
11 objętość skokowa 2 stopnia
12 otwarcie zaworu tłocznego
13 wytłaczanie
Rzeczywisty wsp. objętościowy λ sprężarki tłokowej. Czynniki eksploatacyjne wpływające na jego zmianę.
-Rzeczywisty strumień objętości gazu płynącego przez sprężarkę, jest mniejszy od strumienia objętości skokowej. Ujmuje to wsp. objętościowy λ. Strumień objętości (wydajności) z jednego cylindra przy jednoczesnym zasysaniu gazu wynosi V=λVs [m3/s]. gdzie: λ-wsp. objętości; Vs-strumień objętości skokowej (Vs=Asn [m3/s], gdzie: A-pole cylindra; s-skok tłoka; n-prędkość obrotowa). λ=λs*λd*λτ*λn, gdzie: λs-wsp. przestrzeni szkodliwej-> ujmuje zmniejszenie ilości zassanego gazu wskutek działania przestrzeni szkodliwej sprężarki λs=Vs-a1/Vs [5-15%]; λd- wsp. dławienia na ssaniu-> strata powstała w skutek nieszczelności przewodu ssawnego, zaworu, to powoduje, że podczas zasysania panuje ciśnienie niższe od teoretycznego, czyli jest zmniejszona ilość zasysanego gazu λd=Vs-l1/Vs≈pss-∆pss/PSS [3-7%]; λτ- wsp. podgrzania-> ujmuję stratę czynnika z powstałej mniejszej ilości czynnika zasysanego na skutek wzrostu jego temperatury. Λτ=V1/V2≈T1/T2 [4-10%], gdzie: 1- początek zasysania, 2- koniec zasysania; λn- wsp. nieszczelności-> określa straty na skutek tego, że są nieszczelności na zaworach i pierścieniach, a to powoduje że masa wytłaczanego gazu jest mniejsza niż masa gazu zassanego. Λn=Qn/Qtn [0.5-3%](duże i małe sprężarki), gdzie: Qn- wydajność rzeczywista, Qtn- wydajność sprężarki ideowa.
Pompowanie sprezarek wirowych
Sprezarki nie mogą pracowac przy malych strumieniach obj. Odpowiadającemu przesunietemu w lewo od cisnienia max. Graniczny punkt na cha-styce od którego zaczyna się pompowanie to granica pompowalnosci.Pompowalnosc-przy malym strumieniu obj. Czynnik napływa gorzej na łopatki co powoduje pogorszenie sprawności co powoduje wytworzenie niższego cis. Spadek cis. W sieci.Niższe cis. w sprężarce od cis. w sieci powoduje powrot czynnika z sieci do sprężarki,cisnienie w sieci spada az do momentu gdy sprez. Przewyższy cis. w sieci.
Przepisy towarzystw klasyfikacyjnych:
Liczba głównych sprężarek powietrza powinna być nie mniejsza od dwóch, przy czym jedna z nich maże być sprężarka pobierającą napęd od SG.
W razie awarii sprężarki o największej wydajności, wydajność pozostałych powinna być wystarczająca do napełnienia w ciągu 1 godziny zbiorników powietrza rozruchowego SG.
W razie awarii uruchomienie głównych sprężarek rozruchowych w czasie nie dłuższym niż 1 godzina
Wymagania do materiałów: wału korbowego (stan wał koła, stali, żeliwa) , korbowodu, trzonu tłokowego, tłoka, głowica cylindra(żeliwa), tuleja.
Jeżeli objętość oby skrzyni korbowej sprężarek przekracza 0,5 m2 - zawór bezpieczeństwa
Temp. powietrza przy wylocie z chłodnicy nie większa niż 90”C, ponadto sygnalizacja przy 120”C
Zabezpieczenie chłodnicy
2 butla na SG 1 lub 2 na SP
Silnik główny wystarcza powietrza na 12 rozruchów
Nadzorowanie podlegają:
Zestawienie produkowanej sprężarki, wałów korbowych, kół zębatych, przekładni redukcyjnych, sprzęgieł, zestawienie wirników, elementów spawanych.
Dla SG nawrotnych 6 rozruchów
3.Regulacja wydajności sprężarki tłokowej:
ciągła-przez zmianę prędkości obrotowej, - dławienie gazu w rurociągu ssawnym, -przez zmianę prędkości obrotowej, -dławienie gazu w rurociągu ssawnym, -przez zmianę wielkości przestrzeni szkodliwej, -otwieranie zaworów ssawnych, -wytłoczenie gazu z króćca tłocznego do ssawnego.
skokowa -skokowa zmiana prędkości obrotowej, -okresowe włączanie sprężarki, -okresowe otwieranie zaworów ssawnych, -wyłączenie z pracy poszczególnych cylindrów.
4.Smarowanie sprężarek tłokowych, sposoby:
obieg wymuszony- ciśnieniowy, (na przykładzie sprężarki sluzer c28) wszystkie łożyska są ślizgowe i są smarowane pod ciśnieniem, olej doprowadzony jest do łożysk głównych wału korbowego dalej przez wał korbowy (kanały olejowe zawarte w wale) do łożysk korbowych i dalej przez korbowód do łożysk sworznia tłokowego. Olej jest transportowany przez pompę zębatą napędzaną od wału korbowego sprężarki, który z reguły napędzany jest silnikiem elektrycznym. smarowanie rozbryzgowe- mgłą olejową, małe sprężarki labiryntowo-za pomocą pompki olejowej napędzanej od wału korbowego. Jeżeli sprężarka jest tlenowa to do smarowania stosuje się glicerynę i wodę destylowaną, jeżeli sprężarka do chloru to kwasem siarkowym.
Wykres na sprężarki:
1 objętość
2 ciśnienie
3 objętość skokowa 1 stopnia
4 pusta przestrzeń 1 stopnia szkodliwa
5 ciśnienie ssania 1 stopnia (otwarcie zaworu ssacego )
6 ciśnienie atmosferyczne
7 ciśnienie ssania 2 stopnia
8 ciśnienie międzystopniowe chłodnicy
9 ciśnienie tłoczenia 1 stopnia
10 przestrzeń szkodliwa 2 stopnia
11 objętość skokowa 2 stopnia
12 otwarcie zaworu tłocznego
13 wytłaczanie