4.Czucie somatyczne:
czucie eksteroreceptywne
Czucie eksteroreceptywne, czyli powierzchowne jest odbierane przez receptory znajdujące się w skórze. Bodźcami dla tych receptorów są zmiany zachodzące w najbliższym otoczeniu organizmu, działąjące na skórę. Receptory te są wrażliwe na :
bodźce mechaniczne (mechanoreceptory)
bodźce termiczne (termoreceptory)
bodźce bólowe (nocyceptory) - bodziec uszkadzający tkanki
bodźce chemiczne (chemoreceptory) - kubki smakowe
Receptory czucia powierzchownego |
||||
Receptory |
Miejsce występowania |
Rodzaj czucia |
Adaptacja |
Włókna |
Wolne zakończenia nerwowe |
Naskórek, skóra właściwa |
Temperatura, ból, nieprecyzyjne czucie dotyku |
Bardzo wolna |
Aδ(głównie zimno), C (głównie ciepło) |
Wolna zakończenia nerwowe |
Powierzchowna warstwa skóry właściwej |
Swędzenie, łaskotanie |
Bardzo szybka |
C (włókna bezmielinowe) |
Ciałka Paciniego |
Tkanka podskórna |
Dotyk, wibracje 250-300 Hz |
Bardzo szybka |
Aβ (włókna mielinowe) |
Tarczki Merkela |
Głeboka warstwa naskórka |
Dotyk, nacisk |
Wolna |
Aβ |
Ciałka Meissnera |
Brodwaki skóry |
Dotyk, wolny ruch przedmiotu po powierzchni skóry, wibracje 30-40 Hz |
Szybka |
Aβ |
Zakończenia Ruffiniego |
Skóra właściwa |
Dotyk, uciskanie skóry |
Wolna |
Aβ |
Zakończenia nerwowe w skórze owłosionej |
Mieszki włosów, wokół pochewki zewnętrznej korzenia włosa |
Lekki dotyk, wibracje 30-40 Hz |
szybka |
Aβ |
czucie proprioceptywne
W zakresie czucia głębokiego wyróżnia się czucie mięśniowe, pochodzące z receptorów w mięśniach i ścięgnach, oraz czucie kinestetyczne, pochodzące z receptorów w torebkach stawowych i więzadłach. Czucie kinestetyczne umożliwia odczuwanie ułożenia części ciała i ruchu, a także ciężaru, oporu i siły przeciwstawiającej się ruchom. W czuciu tym biorą również udział informacje z receptorów dotyku znajdujące się w skórze w pobliżu stawów (rozciąganie skóry w wyniku zginania lub prostowania kończyny). Pobudzenie proprioceptorów informuje ośrodki ruchowe o bierzącym stanie narządu ruchu. Na czuciu głębokim i czuciu dotyku opiera sie stereognozja (zdolność rozpoznawania obejmowanych ręką przedmiotów bez kontroli wzroku). Impulsy z proprioceptorów są przewodzone włóknami mielinowymi Aβ, a impulsy z receptorów o wolnej adaptacji przez cieńsze włókna Aγ. W układzie ruchu występują również nagie zakończenia nerwowe odbierające czucie bólu, np. niedotlenienie mięsni poprzecznie prążkowanych lub uraz mechaniczny wyzwalają czucie bólu głębokiego.
czucie wiscerorecetywne
Czucie trzewne jest odbierane przez interoreceptory znajdujące się w narządach wewnętrznych i w ścianach naczyń krwionośnych. Interorecepory są pobudzane przez bodźce mechaniczne, chemiczne i osmotyczne. W przewodzeniu impulsów nerwowych z receptorów czucia trzewnego odgrywają rolę układ wspólczulny i przywspółczulny. Czynność tą sprawują komórki rzekomojednobiegunowe znajdujące sie w zwojach rdzeniowych, a w obszarze głowy w zwojach czuciowych nerwu językowo-gardłowego i błędnego. Wypustki obwodowe tych komórek (włókna C) biegną przez sploty autonomiczne do interoreceptorów. Wypustki centralne natomiast wchodzą do rdzenia przez korzenie tylne i docierają do jąder pośrednio-bocznych tworząc synapsy z obecnymi tam neuronami przedzwojowymi (regulacja czynnści narządów wewnętrznych - odruchy autonomiczne). Odgałęzienia wypustek centralnych dochodzą do ośrodków czuciowych w rogach grzbietowych rdzenia kręgowego - tą drogą są przekazywane informacje stanowiące podstawę czucia trzewnego, w tym doznań bólowych z narządów wewnętrznych.