tytuł	autor/ red.	data i miejsce wydania	liczba haseł, liczba tomów	typ słownika	kontekst historyczny	charakterystyka
Słownik języka polskiego PAN	Witold Doroszewski	Warszawa 1958-1969, przedruk 1996-1997, wesja elektroniczna 1997	11tomów (ostatni tom to suplement) 125 632 hasła słownikowe	normatywny naukowy (cytaty lokalizowane)	Po wojnie chciano stworzyć suplement do słownika warszawskiego, potem postanowiono wydać nowy słownik współczesnego języka polskiego. Decyzja została podjęta prawdopodobnie na wyższych szczeblach PZPR-u. Jako redaktora wyznaczono Witolda Doroszewskiego. W 1950 roku rozpoczęło się zbieranie materiałów. W 1951 roku rozpoczęła się dyskusja na temat zaproponowanych przez Doroszewskiego metod opisu (krytyka jego koncepcji). Słownik tworzono pod kontrolą cenzury (cena za mecenat państwowy), która dbała o jego czystość ideologiczną, dlatego hasła kluczowe dla doktryny, np.: komunizm, socjalizm itd., miały brzmienie podobne do broszur stalinowskich. Był on wpisany w działalność ideologiczną państwa.	- ramy czasowe obejmują okres od II połowy XVIII w do lat sześćdziesiątych XX w; - zawiera informację gramatyczną opracowaną przez Jana Tokarskiego oraz tablicę z końcówkami fleksyjnymi w 1. t.; - słownictwo nie notowane wcześniej w innych słownikach stanowi 7%; - naukowy opis cech rzeczy, podawany jako opis wyrazu (opis typu scjentycznego - koncepcja Doroszewskiego); - pominięcie wulgaryzmów i wielu wyrazów potocznych uznanych za przestarzałe; - umieszczenie w słowniku wyrazów i wyrażeń uznawanych za zgodne z wymogami poprawnego stylu - normatywizm (koncepcja Doroszewskiego); - zawiera słownictwo odmiany pisanej, oddaje głównie mowę warszawską, duże nasycenie polszczyzną biurokratyczną; - źle opisuje słownictwo odnoszące się do życia religijnego; - brak w części haseł egzemplifikacji materiałowej lub definicje przejęte ze słownika warszawskiego. - wyznaczył standard zawartości artykułu hasłowego słowników międzywojennych: wyraz hasłowy, inf. gramat., kwalifikator, definicja, przykłady, użycia przenośne, frazeologia, przysłowia, inf. etymologiczna i o odnotowaniu wyrazu we wcześniejszych słownikach
Słownik języka polskiego PWN	Mieczysław Szymczak redaktor suplementu: Zygmunt Saloni	Warszawa 1978-1981 suplement: 1992 Warszawa	3 tomy oraz suplement ok. 80 000 haseł	normatywny	Koncepcyjnie i materiałowo oparty na słowniku Doroszewskiego. Miał być słownikiem popularnym.	- opracowanie słownictwa oparte na metodzie leksykograficznej Witolda Doroszewskiego; - kolokacje, zrezygnowano z lokalizowania cytatów (słownik popularny) - wyeliminowano znaczenia nieaktualne; - encyklopedyzm definicji; - zwiększenie zasobu leksyki współczesnej dopiero w suplemencie (m.in. wyrazy kolokwialne i obsceniczne, a także nowsze wyrazy nieobecne u Doroszewskiego); - przesycony terminologią naukowo-techniczną

---