fizyka 1(1), dc, GPF, fizyka


Teoria kinetyczno- molekularna- w teorii tej przyjmuje się że wszystkie ciała makroskopowe mają budowę cząsteczkową, cząsteczki te są w ruchu ciągłym i występują między nimi siły wzajemnego oddziaływania. Oddziaływania międzycząsteczkowe prowadzą do powstawania struktur wielo molekularnych ciał ciekłych i stałych. Oddziaływaniem tego typu jest oddziaływanie wanderwaalsa. Składają się na nie 3 rodzaje sił: a) siły dipolowe- występują między cząsteczkami które mają charakter dipolowy. Będą się one przyciągały kiedy siły przyciągające przeważą siły odpychające między ładunkami jednoimiennymi b) siły indukcyjne występują między czasteczkami gdy tylko jedna z dwuch oddzialujacych ma charakter dipolowy. Czasteczka dipolowa indukuje moment dipolowy w czasteczce niedipolowej i orientuje ja w przestrzeni w sposób energetycznie korzystny c) siły dyspersyjne- wystepuja nawet miedzy czasteczkami niedipolowymi. Cecha tych sil jest to ze sily miedzy dwiema czasteczkami mogą zalezec od pola elektrycznego wytwarzanego przez inne czasteczki. Czasteczki te tworza w wyniku fluktuacji ladunkow elektrycznych w czasteczce dipole chwilowe. Fala- jest to rozchodzenie się drgań w przestrzeni. W zaleznosci od rodzaju drgan rozrozniamy 3 rodzaje fal: fale mechaniczne, fale elektromagnetyczne, fale materii. Fala elektromagnetyczna jest to fala przenoszaca energie za posrednictwem rozchodzacych się w przestrzeni zmiennych pol elektrycznych i magnetycznych. Fale elek.-mag. o dowolnej czestotliwosci poruszaja się w prozni z predkoscia c= 3 103 m/s. Fala swietlna sklada się z drgan pol elektrycznego i magnetycznego; za oddzialywanie z materia odpowiedzialne sa drgania pola elektrycznego. Elektrony walencyjne osrodka zostaja pobudzone do drgan, stajac się zrodlem nowej fali. Nastepuje nalozenie się dwoch fal wyslanej ze zrodla która nie zostala pochlonieta i fali powstalej w osrodku. W zaleznosci od dlugosci fali dzielimy widma elektro.magnet. na zakresy: a) fale o niskiej czestosci 1011- 104 b) fale radiowe 104- 10-1 c) mikrofale 10-1- 10-4 d) promieniowanie podczerwone (swiatlo widzialne, promienie ultrafioletowe) 10-4- 10-9 e) promieniowanie rentgenowskie 10-9- 10-12 f) promieniowanie gamma( promieniowanie kosmiczne) 10-12- 10-14.

Fale radiowe dzielimy na: a) dlugie 10000 m b)srednie1000-100m c)krotkie 100-10m d) ultrakrotkie 10m-1dm e) mikrofale 1dm-0,1mm fale optyczne dzielimy na: a) podczerwone 920nm-750nm b)swiatlo widzialne 750nm-350nm c)promieniowanie nadfioletowe 350nm-1nm. [Swiatlo widzialne dzieli się na podzakresy. Swiatlo biale rozszczepia się w pryzmacie na barwy skladowe o odpowiednich dlugosciach fal: a] czerwony 770-647nm b] pomaranczowy 647-588nm c] zolty 588-550nm d]zielony 550-492nm e] niebieski 492-450nm f] fioletowy 450-300nm. Fale widzialne mogą być wykorzystane w elementarnych ukladach drgajacych. Dlugofalowe promieniowanie podczerwone powstaje w efekcie ruchow cieplnych czasteczek w danym ciele gazowym do temp nie przekraczajacych 500º C. Krotkofalowe promieniowanie podczerwone , swiatlo widzialne, promieniowanie nadfioletowe i charakterystyczne promieniowanie rentgenowskie powstaje w wyniku przewodzenia elektronow z wyzszych poziomow atomu na poziomy nizsze. Promieniowanie gamma powstaje w wyniku przemian we wnetrzu jadra atomowego. PROMIENIOWANIE JONIZUJĄCE, promieniowanie mające zdolność wytwarzania jonów (bezpośrednio lub pośrednio) w czasie przenikania przez materię; np. wysokoenerg. fotony (promieniowania rentgenowskiego i γ), strumienie elektronów, ciężkich cząstek naładowanych, neutronów; może wywoływać reakcje jądr., powodować trwałą zmianę właściwości substancji (np. kryształów, polimerów) do najprostrzych czastek jonizujacych naleza czastki alfa i beta. Atom może ulec zjonizowaniu jeśli zostanie mu dostarczona energia nie mniejsza od energii wiazania elektronu walencyjnego. Do wytworzenia w powietrzu 1 pary jonow potrzeba 34 eV energii. Czastka alfa o energii poczatkowej 8,77MeV wytwarza w powietrzu na drodze 1 cm ok. 38000 par jonow. Czasteczki alfa charakteryzuje najmniejszy zasieg, czastki beta uzyskują zasiegi wieksze, a kwanty gamma najwieksze. Przed zewnetrznym promieniowaniem alfa możemy ochronic się za pomoca kartki papieru, promieniowanie beta można zatrzymac na cienkiej warstwie szkla, glinu czy mosiadzu. Do ochrony przed promieniowaniem gamma stosuje się oslony olowiane o grubosciach zaleznych od energii promieniowania. Promieniowanie alfa- jądro emituje czasteczke alfa traci dwa protony i dwa neutrony. Promieniowanie beta- emisja szybkich elektronow o ladunku ujemnym. Niektórym rozpadom towarzyszy emisja elektronowo ladunku dodatnim. Rozchodzi się z predkosciami zblizonymi do predkosci swiatla . przenikliwosc jest blisko 100-krotnie wyzsza niż przenikalnosc alfa. Promieniowanie gamma- jest to forma promieniowania elektromagnetycznego o dlugosci fali krotszej niż promieniowanie rentgenowskie. Promieniowanie gamma rozchodzi się z predkoscia swiatla w roznych kierunkach na duze odleglosci. Nie jest obdarzone ladunkiem elektrycznym. Nie zmienia skladu emitujacego je jadra. Ma wieksza zdolnosc do przenikania niż promieniowanie alfa i beta.

I zasada termodynamiki. Zmiana energii wewnętrznej ΔU danego układu w dowolnym procesie jest równa sumie pracy W wykonanej nad układem i ilości ciepła Q pobranego przez układ ΔU=W+Q. Przez energię wewnętrzną układu rozumiemy sumę wszystkich rodzajów energii zawartych w układzie. Są to energie wewnątrz atomowe i wewnątrz cząsteczkowe. Energia wewnętrzna jest funkcją stanu i jej wartość zależy wyłącznie od stanu początkowego i końcowego układu. Zmianę energii wewnętrznej ΔU układu można osiągnąć dwoma sposobami: a) za pośrednictwem pracy b) za pośrednictwem ciepła. Praca i ciepło są sposobami przekazywania energii. Ilość energii przekazywanej za pośrednictwem pracy powinniśmy nazywać nie pracą , a energetyczną równowartością pracy, a ilość energii przekazywanej za pośrednictwem ciepła nazywamy nie ciepłem a ilością ciepła.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ściąga z fizyki, dc, GPF, Fizyka lab, Ściągi, sciąga z fizyki
OPis 88, dc, GPF, Fizyka lab, Ćw.88.90
F 58(1), dc, GPF, Fizyka lab, STARE, GOTOWE SPRAWOZDANIA Z FIZ, GOTOE SPRAWOZDANIA WORD
Opis 7, dc, GPF, Fizyka lab, Ćw.7
Sprawozdanie6, dc, GPF, Fizyka lab, Ćw. 11
77, dc, GPF, Fizyka lab, Ćw.88.90
RLC2, dc, GPF, Fizyka lab, cw6, 1
F 61, dc, GPF, Fizyka lab, STARE, GOTOWE SPRAWOZDANIA Z FIZ, GOTOE SPRAWOZDANIA WORD
F 38, dc, GPF, Fizyka lab, STARE, GOTOWE SPRAWOZDANIA Z FIZ, GOTOE SPRAWOZDANIA WORD
F 60, dc, GPF, Fizyka lab, STARE, GOTOWE SPRAWOZDANIA Z FIZ, GOTOE SPRAWOZDANIA WORD
Opis 1(1), dc, GPF, Fizyka lab, Ćw. 6
OPTYKA(1), dc, GPF, Fizyka lab, Ściągi, Ściągi, Ściągi, OPTYKA
Ćw.8, dc, GPF, Fizyka lab, Ściągi
F 52 Rozkład stałej Planca, dc, GPF, Fizyka lab, STARE, GOTOWE SPRAWOZDANIA Z FIZ, GOTOE SPRAWOZDANI
Opis 52, dc, GPF, Fizyka lab, Ćw. 52,57
F 27, dc, GPF, Fizyka lab, STARE, GOTOWE SPRAWOZDANIA Z FIZ, GOTOE SPRAWOZDANIA WORD

więcej podobnych podstron