…………, dnia….. 2013 r.
Imię Nazwisko
Adres
Straż Miejska w …….
od którego dostaliśmy wezwanie
Numer Sprawy/pisma
W odpowiedzi na Państwa pismo z dnia…….. pragnę wskazać, iż zgodnie ze stanowiskiem Prokuratury Generalnej Straż Miejska i Straż Gminna nie ma kompetencji do karania mandatami, prowadzenia postępowania wyjaśniającego i występowania do sądu jako oskarżyciel publiczny w postępowaniu mandatowym na podstawie wskazań stacjonarnych urządzeń rejestrujących (fotoradarów). W szczególności art. 129 b. ust. 2 prawa o ruchu drogowym zawierający enumeratywnie wymienione uprawnienia Straży Miejskiej nie przewiduje państwa kompetencji odnośnie żadania wskazania kierującego od właściciela pojazdu, karania grzywną za niewskazanie i kierowania sprawy na drodze postępowania sądowego. Przysyłając więc do mnie wezwanie w tych sprawach popełniacie przestępstwa wyłudzenia, nadużycia obowiązków i groźby bezprawnej. Jeżeli nawet byście posiadali uprawnienie do uzyskiwania informacji o której mowa w art. 78 ust. 4 Prawa o ruchu drogowym to zgodnie z art. 54 § 6 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia to jako osoba co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie mam prawo do odmowy złożenia wyjaśnień o czym powinienem zostać pouczony zgodnie z art. 8 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia w związku z art. 16 Kodeksu Postępowania Karnego i niniejszym zamierzam z tego prawa skorzystać. Jeśli tego pouczenia nie przysłaliście to w związku z tym, że działanie takie nosi znamiona przestępstwa informuję, iż rozważam złożenie do prokuratury zawiadomienia o możliwości popełnienia tego i innych przestępstw o których napisałem wyżej. Jeżeli zaś „przesłuchanie” mnie ma mieć charakter jedynie rozpytywania w ramach działań operacyjnych (czynności nieprocesowej), czyli niepoddanie mnie oficjalnemu, procesowemu przesłuchaniu to zgodnie z Uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2004 r. Sygn. akt. I KZP 26/04 „…Z zasady osoba rozpytywana w ramach działań operacyjnych, czyli niepoddawana oficjalnemu, procesowemu przesłuchaniu, nie ma prawnego obowiązku udzielania Policji informacji. Sytuacja ulega jednak zmianie, gdy przepis szczególny przewiduje wyraźnie dla określonej sytuacji taki obowiązek. Do grona tego typu przepisów należy m.in. art. 78 ust. 4 Prawa o ruchu drogowym. W takim wypadku na rozpytywanym ciąży nakaz dostosowania się do wymogów prawa i udzielenia upoważnionemu organowi, przewidzianej przez przepisy informacji. Nawet jednak w takiej sytuacji osoba mająca udzielić informacji, jest rozpytywana jako świadek… W konsekwencji należy przyjąć, że właściciel lub posiadacz pojazdu, wezwany przez uprawniony organ do wskazania - stosownie do wymogów art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym - ale w sposób pozaprocesowy, osoby, której powierzył pojazd do kierowania lub używania, ma prawo odmówić udzielenia tej informacji, jeżeli w razie przesłuchiwania go jako świadka odnośnie do tej okoliczności miałby prawo uchylić się od odpowiedzi na pytanie dotyczące owej kwestii…”
Wskazuję jednocześnie, iż zgodnie z art. 41 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia: „Przy przeprowadzaniu dowodu z zeznań świadka stosuje się odpowiednio przepisy art. 177, 178, 182, 183, 185-190, 191 § 1 i 2 oraz art. 192 Kodeksu postępowania karnego.” Natomiast art. 183 § 1 Kodeksu postępowania karnego stanowi : „Świadek może uchylić się od odpowiedzi na pytanie, jeżeli udzielenie odpowiedzi mogłoby narazić jego lub osobę dla niego najbliższą na odpowiedzialność za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.” Nadmieniam, iż z uprawnienia tego pragnę skorzystać gdyż nie pamietając komu użyczałem pojazd nie chcę się narazić na odpowiedzialność karną z art. 234 kk za fałszywe oskarżenie.
W tej sytuacji uznaję wezwanie do stawienia się jako bezprawne oraz bezprzedmiotowe i informuję, że w związku z brakiem pouczenia o prawach świadka, zgodnie z art. 16 Kpk §§ 1 i 2 w zw. z art. 8 kpwsow oraz w związku z brakiem Państwa kompetencji do prowadzenia postępowania wyjaśniającego nie może moja odmowa powodować dla mnie ujemnych skutków procesowych, a zatem nie mogę zostać ukarany ani mandatem, ani grzywną za niewskazanie sprawcy, ani karą porządkową za niestawienie się oraz nie może sprawa zostać przekazana do sądu (art. 129 b. ust. 2 ustawy prawo o ruchu drogowym). Informuję, że w przypadku dalszego nękania mnie bezprawnymi działaniami noszącymi znamiona wyłudzenia i przestępstwa urzędniczego sprawa zostanie skierowana do prokuratury przeciwko funkcjonariuszowi, który takie działania podejmie.