1.Analiza jakościowa

Zajmuje się badaniem składu jakościowego substancji, czyli określeniem, z jakich pierwiastków lub grup pierwiastków zbudowany jest związek albo mieszanina. Dzięki chemicznej analizie kationów, możemy stwierdzić, do jakiej grupy należy anion (przy użyciu odczynników grupowych) a następnie, po określeniu grupy, wykryć poszczególne jony ujemne za pomocą odczynników specyficznych.

2.Wrykrywanie anionów

1. Anion nr 1

Określenie grupy anionu

Biorę dwie probówki i wlewam do nich zawartość anionu. Następnie do każdej porcji jonu ujemnego dodaję pojedynczo odczynniki grupowe, którymi są azotan (V) srebra (AgNO₃) oraz chlorek baru (BaCl₂). Wstrząsam probówkami i zauważam, że w probówce pierwszej , do której dodałam AgNO₃ nie wytrącił się osad, zaś w drugiej probówce wytrącił się biały osad.

(brak osadu)

(biały osad)

Kolejnym moim krokiem jest sprawdzenie czy biały osad z drugiej probówki rozpuści się po dodaniu kwasu azotowego(V) (HNO₃). Stwierdzam, że osad nie rozpuścił się.

Wniosek: W probówce znajduje się anion grupy V

Określenie anionu

Do probówki z nową porcją anionu dodaję azotan (V) ołowiu (II) ( Pb(NO₃)₂ ). Wytrącił się biały osad.

(biały osad)

Wniosek: W probówce znajduje się

2. Anion nr 2

Określenie grupy anionu

Biorę dwie probówki i wlewam do nich roztwór anionu. Następnie do każdej porcji jonu ujemnego dodaję pojedynczo odczynniki grupowe, którymi są azotan (V) srebra (AgNO₃) oraz chlorek baru (BaCl₂). Wstrząsam probówkami i zauważam, że zarówno

w probówce pierwszej, do której dodałam AgNO₃ , jak i drugiej, do której dodałam

(BaCl₂) nie wytrącił się osad.

(brak osadu)

(brak osadu)

Wniosek: W probówce znajduje się anion grupy IV

Określenie anionu

Do probówki z nową porcją anionu dodaję siarczan( VI) żelaza (II) (
) a następnie powoli dolewam stężonego kwasu siarkowego(VI). Obserwuję pojawienie się brunatnej obrączki.

(brunatna obrączka)

Wniosek: W probówce znajduje się

3. Anion nr 3

Określenie grupy anionu

Biorę dwie probówki i wlewam do nich zawartość anionu. Następnie do każdej porcji jonu ujemnego dodaję pojedynczo odczynniki grupowe, którymi są azotan (V) srebra (AgNO₃) oraz chlorek baru (BaCl₂). Wstrząsam probówkami i zauważam, że w probówce pierwszej , do której dodałam AgNO₃ wytrącił się czarny osad, natomiast w drugiej probówce nie wytrącił się osad.

(czarny osad)

(brak osadu)

Kolejnym moim krokiem jest sprawdzenie czy czarny osad z pierwszej probówki rozpuści się po dodaniu kwasu azotowego azotowego (HNO₃). Stwierdzam, że osad rozpuścił się.

Wniosek: W probówce znajduje się anion grupy II

Określenie anionu

Do probówki z nową porcją anionu dodaję kation kobaltu (Co²⁺) oraz wodę amoniakalną (NH₃ ∙ H₂O). Następnym moim krokiem jest podgrzanie zawartości probówki. Obserwuję wytrącenie się czarnego osadu.

S^2- + Co²⁺ temp., NH₃ ∙ H₂O CoS↓

(Czarny osad)

Wniosek: W probówce znajduje się

---