Moje doświadczenie z Systemem bolońskim
Rozpatrując problematykę obcowania na co dzień z systemem bolońskim warto zwrócić uwagę na dewaluacje studiów wyższych. Studia wyższe są niejako przepustką do kariery zawodowej czy naukowej. Jednak nie zapewnią jak kiedyś pracy w określonym kierunku w tej dziedzinie która była zgłębiana na studiach. Można powiedzieć, że studia w ówczesnych czasach to bilet wstępu co z tym biletem zrobi absolwent tylko od niego zależy. Po wstąpieniu do Wspólnoty Europejskiej nasz kraj stale przechodzi proces harmonizacji prawa. Ale i harmonizacji systemu oświaty. Nie wszystkie aspekty szkolnictwa wyższego można od razu przeszczepić na wzór europejski jednak stale jest to czynione. Unia europejska dąży do jedności na każdej płaszczyźnie. Jedność systemu oświaty ma być odpowiedzią na konkurencję Ameryki Północnej.
Najbardziej widocznym symbolem systemu bolońskiego są dwustopniowe studia w Polsce. Ten podział studiów został i nadal jest bardzo krytykowany. W teraźniejszych czasach należało mieć ukończone studia pięcioletnie aby móc powiedzieć, że się ma wyższe wykształcenie. System boloński miał na celu skonkretyzować studia. Podział studiów ma przyczynić się do większej mobilności na rynku pracy. Osobiście uważam, że słusznie stało się, że w naszym kraju system boloński zaczął być wprowadzany. Studia w moim odczuciu nie ugruntują w konkretnym kierunku wąskim kierunku, lecz pomogą w samokształceniu się. Pomogą w szukaniu wiedzy. System boloński na pewno przyczynia się do harmonizacji szkolnictwa wyższego w Unii Europejskiej. Nasza wspólnota europejska nastawiona jest na rywalizacje ze Stanami Zjednoczonymi. W moim odczuciu mobilność polega na tym, że po ukończeniu danego kierunku studiów nie jestem „więźniem” tego właśnie kierunku w którym się kształciłem. Po ukończeniu studiów I stopnia otrzymałem suplement studiów. Wymienione jest na nim osiągnięcia ze przebiegu całych studiów. Jednak studia dwustopniowe dały możliwość wyboru. Po ukończeniu jednego kierunku po 3 latach absolwent ma możliwość przeanalizować rynek pracy i podjąć decyzję czy nadal chce studiować ten sam kierunek. Przy studiach jednolitych pięcioletnich tej możliwości nie ma. W ciągu tych pięciu lat rynek pracy może diametralnie się zmienić a właściwie sytuacja na nim do tego stopnia, że kierunek rozpoczętych studiów nie będzie w ogóle przydatny lub nie zapewni dobrej pracy. Wiele osób zarzuca, że po ukończeniu studiów licencjackich lub inżynierskich nie ma się wymaganego doświadczenia. Można zadać pytanie czy po studiach magisterskich taka wiedzie będzie się posiadać. Doświadczenie zdobywa się przez całe życie pod kierunkiem specjalistów. Jednak po studiach magisterskich pewne dziedziny nauki lub życia są bardziej zgłębione. Same studia pierwszego stopnia pobudzają studiującego do zgłębiania pewnych gałęzi nauki. Ale studia pierwszego stopnia pokazują gdzie szukać właśnie źródeł tej wiedzy. Studia magisterskie mają uściślić zdobyta wiedzę na studiach I stopnia jednak bardzo często można się spotkać z powielaniem wiedzy zdobytej na studiach pierwszego stopnia. To pokazuje że nie do końca nasz system edukacji wdraża założenia sytemu bolońskiego. To jest też świadectwem tego, że zmiany muszą nastąpić w mentalności ludzi odpowiedzialnych za kształt oświaty w Polsce. Zostały też wprowadzone punkty pozwalają szybciej określić osiągnięcia studenta i jego przebieg studiów. Podliczając punkty student sam potrafi jasno i przejrzyście ocenić swoje wyniki. Innym aspektem sytemu bolońskiego są wyjazdy na studia za granicą, z możliwością dofinansowania ze środków wspólnotowych. Sama wymiana ma szlachetny wymiar kulturowy. Młodzi ludzie jadąc do danego kraju stają się ambasadorami swojej uczelni jak i kraju. Często na wyjeździe za granicę odkrywają się pokłady pomysłowości kreatywności. Uruchamia się potencjach, który drzemał w studencie. Ten proces studiów za granicą działa w dwie strony uczelnie zawierają bilateralne umowy. Również na polskich uczelniach są prowadzone wykłady w językach obcych. Jednak wracając z danego kraju można na polski grunt przenieś najciekawsze rozwiązania co później procentuje w życiu zawodowym. Bardzo często właśnie mobilność jest jednym największym atutem tego systemu. Ponieważ nie trzeba studiować 5 lat aby móc mieć wyższe wykształcenie. Sam system wspomnianych punktów ETCS jest bardzo przejrzysty i ułatwia staranie się o prace za granicami kraju. Znów wracamy do tematu rynku pracy jednak jest to nieodzowny element. Również mamy możliwość spojrzeć z innej perspektywy na problemy pojawiające się w naszym kraju. Zawsze przy tworzeniu takich programów, systemów można zadać pytanie czy student jest dla uczelni czy uczelnia dla studenta. Student wyjeżdżając za granice w ramach studiów jest zdany tylko na siebie sam za siebie odpowiada co czyni go bardziej samodzielnym.