TURYSTYKA ETNICZNA I POLONIJNA
Grupa etniczna = grupa społeczna charakteryzująca się określonym zespołem cech, tylko jej właściwych, do których należą:
- nazwa
- język/zdecydowanie odmienna gwara
- wspólne pochodzenie z określonego terytorium/od wspólnego przodka
- świadomość historii i kultury
- system wartości i symbolika grupowa
- religia
- poczucie więzi łączącej jej członków (jednoczesny dystans do innych grup)
Turystyka etniczna (sentymentalna) = ruch turystyczny dotyczący miejsca pochodzenia, urodzenia lub zamieszkania w przeszłości turystów i ich przodków. Dotyczy ona głównie ruchu międzynarodowego i grup społecznych znajdujących się na obczyźnie, zwykle w wyniku zmiany granic lub emigracji. Zjawisko turystyki etnicznej wiąże się z migracją ludności.
Krótki zarys historii migracji
● XVI w. - eksplozja migracyjna narodów europejskich do innych kontynentów. Anglicy i inni Europejczycy → do Ameryki Północnej, Australii i Nowej Zelandii. Iberyjczycy → do Ameryki Łacińskiej
● 1900-14 - szczytowy okres migracji z Europy, głównie do Stanów Zjednoczonych
● okres międzywojenny - kontynuacja migracji z Europy do Stanów Zjednoczonych i Kanady oraz Argentyny i Brazylii
● okres powojenny - masowa emigracja z krajów socjalistycznych w poszukiwaniu pracy na Zachodzie, około 40% z Polski (wielu polskich żołnierzy i oficerów sił alianckich nie wróciło do Polski)
● obecnie - masowa emigracja ludzi młodych do Wielkiej Brytanii i Irlandii, też za pracą
Turystyka polonijna = turystyka związana z migracją polskich grup etnicznych. Miała ona miejsce już w XIX w., kiedy Polonia masowo emigrowała z terenów poszczególnych zaborów
Do Polonii zaliczają się:
- polskie grupy etniczne w danym kraju niezależnie od miejsca urodzenia i przynależności państwowej
- grupy osób urodzonych w Polsce, wraz z dziećmi, zamieszkałe na stałe poza Polską
- grupy osób, które zachowały tradycje polskiego pochodzenia i przejawiają zainteresowanie kulturą polską oraz zrozumienie dla interesów państwowych Polski bez względu na kraj urodzenia i znajomość języka polskiego
- grupy społeczne polskiego pochodzenia manifestujące swą więź kulturową z Polską (mogą być nimi także grupy społeczne obcokrajowców, mieszkające stale poza Polską, ale manifestujące więź kulturową z Polską, np. Izrael)
Cechy turysty etniczno-polonijnego:
a) świadomość związków etnicznych i społeczno-kulturalnych z Polską
b) motywacje poprzedzające podjęcie decyzji o podróży (np. do Polski)
c) świadomość celów typowych dla turystyki etniczno-polonijnej:
- wybór określonego miejsca
- odwiedziny rodziny/przyjaciół
- względy religijne (turystyka pielgrzymkowa)
- imprezy polonijne
d) względy emocjonalne (tęsknota, konfrontacja wyobrażeń)