24.02
Prof. Krystyna Marzec- Holka
Pedagogika bydgoska
pierwszy okres instytucjonalizacji, organizacji i badań środowiskowo- oświatowych pedagogiki społecznej i twórca profesor Edmund Trempała ( 1974-1997 )
Wyższa Szkoła Pedagogiczna- powstała z inspiracji J. Magnificencji, rektora profesora E. Trempały, który jako pedagog społeczny utworzył Zakład Pedagogiki Społecznej w 1974 r.
edukacja równoległa- uczenie się wiadomości z innych źródeł niż programy nauczania
Helena Radlińska ( początek pedagogiki )
życie i twórczość pod zaborami
rodzice zasymilowani Żydzi, wykształceni. Ojciec Aleksander Rajchman, studiował sztuki piękne we Lwowie i Monachium. Matka Melania ( z domu Hirszfeld ), była córką bankiera, mecenasa, artystów i sponsora powstania 1863 r. Rodzina mieszkała na ul. Senatorskiej
epoka postaw heroicznych i walki o niepodległość. Salon rodziców tworzyli pisarze, malarze, muzycy, aktorzy: Sienkiewicz, Orzeszkowa,, Kasprowicz, Żeromski, Reymont
Tajne Instytucje Oświatowe- Uniwersytet Latający (1882), Towarzystwo Kursów Naukowych
otwarcie Filharmonii Warszawskiej ( 5 listopada 1901 r. ), inaugurował występ Ignacy Paderewski
wykształcenie
ukończyła 6- letnią pensję H. Czarnockiej
ukończyła tajne kursy nauczycielsko- polonistyczne
małżeństwo i Syberia
wyszła za mąż w 1902 r. za Zygmunta Radlińskiego, lekarza chirurga, bez aprobaty rodziców
walczy o tożsamość narodową i kulturową, zagrożona polityką zaborców
przeżyła z mężem na Syberii dzięki jego chirurgicznym zabiegom
okres krakowski ( 1906- 1918 )
jest działaczką społeczną i polityczną
studia w UJ ( 1906/7 ) na kierunku historii, pod kierunkiem wybitnego historyka profesora J. Krzyżanowskiego ( kończy w 1911 r. )
pisze książki dla dzieci i młodzieży
pracuje nad koncepcją „pedagogiki wielkomiejskiej”
twórczość
publicystyka społeczna i prace naukowe
okres warszawski ( 1918- 1939 )
„Książka wśród ludzi”
„Wychowanie dorosłych”
opieka, pomoc i służba społeczna- to problematyka pedagogiczna wkraczająca na teren polityki społecznej
badania
dotyczyły wpływu środowiska na losy szkolne dzieci i młodzieży
publikacje: „ Podstawy walki z drugorocznością”, „ Potrzeba reorganizacji zapisów szkolnych”, „Metody i wyniki badań nad wpływem środowiska na losy szkolne”
„Społeczne przyczyny powodzeń i niepowodzeń szkolnych”- daje początek pedagogice społecznej; jest to najważniejsza praca w dorobku Radlińskiej
zasługi
podjęcie badań zespołowych- badania na temat niepowodzeń szkolnych prowadziła w Warszawie ( na Woli ) oraz w Łodzi ( Widzew )- w latach 1933- 1937
jest autorką pomiaru środowiska wychowawczego, zawiera terminy „wzorca”, „normy średniej” i „miernika”
pierwsze badania przeprowadziła w 1933r. - objęto badaniami 599 dzieci z dzielnicy Ochota w Warszawie. Badania te obejmowało 6 etapów. Wyniki badań ukazały nierówności społeczne, wynikające z warunków społecznych, gospodarczych i kulturowych procesów edukacyjnych. Ukazuje skrupulatnie istniejące warunki- wyzysk, nędzę, złe warunki pracy i wpływ tej sytuacji na zachowanie. Brak dojrzałości szkolnej, fizycznej i umysłowej. Ukończenie 7 klasy obejmowało tylko dzieci z rodzin o dobrej kondycji materialnej
„ Wolnej my Polsce służym już”
studium pracy społeczno- oświatowej Wydziału Pedagogicznego
poglądy naukowe Radlińskiej rozwinął u ukształtował udział w Wolnej Wszechnicy Polskiej
koncepcja osobowości i człowieka
definiuje środowisko- wyraża środowisko bezpośrednio, obiektywnie i materialnie. Odczytuje środowisko z perspektywy ludzkiej, humanistycznej i kulturowej
cele pedagogiki społecznej w koncepcji Radlińskiej
zmiana niekorzystnych warunków rozwoju oraz ulepszanie wpływów pozytywnych
przygotowanie człowieka do twórczego udziału w życiu
tworzy teorię pracy oświatowej
funkcje pedagogiki społecznej: kompensacja, profilaktyka, doskonalenie
wojna
bierze udział w tajnym nauczaniu
udział w pracach Armii Krajowej
pisze „Technika pierwszej pomocy badawczej”
w tamtym czasie tworzyli również m. in A. Kamiński oraz R. Wroczyński
po roku 1945
wojna zabrała przyjaciół, dobytek, spłonęło mieszkanie, choruje na serce i gruźlicę kości szyi
przenosi się do Łodzi- tworzy Katedrę Pedagogiki Społecznej na Uniwersytecie Łódzkim
pracuje z Wroczyńskim, Kamińskim i Lepalczyk
1952r. - zamknięcie katedry i zakładów prowadzonych przez Radlińską