68. Nitragina - zastosowanie w rolnictwie.
Jeśli roślinom motylkowatym chcemy zapewnić występowanie w glebie odpowiednich dla nich bakterii brodawkowych, „szczepimy” nasiona nitraginą.
Nitragina jest to hodowla bakterii brodawkowych wprowadzona do sterylizowanej gleby. Z gleby tej sporządza się zawiesinę, którą spryskiwane są nasiona. Do produkcji nitraginy używa się wyselekcjonowanych szczepów, charakteryzujących się znaczną efektywnością, o której decyduje silna wirulencja, tj. zdolność do zakażania roślin, oraz duża aktywność wiązania azotu atmosferycznego.
Dla każdej uprawianej rośliny potrzebna jest odpowiednia dla niej nitragina.
72. Mikrobiologiczne przemiany siarki.
Siarka przyswajana jest przez rośliny w postaci rozpuszczalnych w wodzie siarczanów. W glebie natomiast siarka występuje głównie w związkach organicznych, zwłaszcza w białkach. Ponadto występuje też w glebie siarka elementarna i nie dotlenione związki siarki, jak siarczki, tioniany, a także nierozpuszczalne w wodzie siarczany, np. CaSO4.
Drobnoustroje biorą udział w udostępnianiu siarki roślinom przez mineralizacje związków organicznych oraz przez utlenianie siarki wolnej i jej związków mineralnych.
W procesie mineralizacji drobnoustroje uwalniają siarkowodór, który wydziela się głównie przy rozkładzie aminokwasów siarkowych, takich jak metionina, cystyna, cysteina. Proces ten przebiega równolegle z procesem ich amonifikacji. Część siarkowodoru ulatnia się, a część ulega utlenieniu poprzez wolną siarkę do kwasu siarkowego, z którego powstają siarczany.
73. Utlenianie zredukowanych form siarki - drobnoustroje, znaczenie.
Siarkę i siarkowodór utleniają bakterie zwane siarkowymi. Są to organizmy fototroficzne, reprezentowane przez bakterie purpurowe siarkowe i bakterie zielone, oraz organizmy chemolitotroficzne, reprezentowane przez bakterie z rodzaju Thiobacillus. Dla bakterii fototroficznych charakterystyczne jest środowisko wodne, gdyż wymagają zarówno dopływu światła, jak i warunków beztlenowych. W wodach występują na takich głębokościach, na jakich oba te warunki są spełnione. Glebowymi bakteriami siarkowymi są chemolitotroficzne bakterie siarkowe.
Dla bakterii siarkowych pożywką wybiórczą jest pożywka mineralna ze zredukowanymi związkami siarki lub z siarką elementarną.
Siarka i jej związki mogą być też utleniane do siarczanów przez liczne bakterie chemoorgonotroficzne, które jednak przeprowadzają procesy utleniania z małą aktywnością. Bakterii tych nie nazywa się bakteriami siarkowymi.
Redukcja siarczanów.
W naturalnych środowiskach, w wyniku działalności drobnoustrojów, siarczany nie tylko są wytwarzane, lecz także redukowane. Proces redukcji przeprowadzają niektóre drobnoustroje, które nazywa się desulfurykacyjnymi. Należy do nich rodzaj Desulfovibrio. Końcowym produktem redukcji siarczanów jest siarkowodór, który w glebie w reakcji z kationami tworzy siarczki, a jego nadmiar ulatnia się.
Proces redukcji przebiega w warunkach beztlenowych.