80. Co nazywamy fermentacją?
Fermentacja jest typem oddychania, w którym akceptorami elektronów są związki organiczne. Jest to proces polegający na niecałkowitym utlenieniu materii organicznej, na skutek czego z substratów większym ciężarze cząsteczkowym (głównie węglowodany) powstają związki o mniejszym od nich ciężarze (kwasy, alkohole).
81. Rodzaje fermentacji - opisać.
Rozróżniamy:
homofermentacje - powstaje tylko 1 produkt końcowy; zaliczamy do nich fermentację octową i mlekową
heterofermentacje - powstaje więcej niż 1 produkt końcowy; zaliczamy do nich fermentację masłową, propionową, alkoholową, rzekomą mlekową i pleśniową
Fermentacja octowa
polega na utlenianiu alkoholu etylowego do kwasu octowego w warunkach tlenowych przez bakterie z rodzajów Acetobacter i Gluconobacter; w warunkach niesprzyjających ich rozwojowi, np. w zbyt wysokiej temperaturze lub przy niedostatku tlenu, tworzą formy zniekształcone - inwolucyjne, o wydłużonych i rozszerzonych komórkach
bakterie z rodzaju Acetobacter różnią się od bakterii z rodzaju Gluconobacter tym, że część wytworzonego kwasu octowego utleniają do CO2 i H2O;
bakterie fermentacji octowej występują przede wszystkim na owocach, towarzysząc drożdżom;
bakterie fermentacji octowej mogą powodować przy dostępie powietrza kwaśnienie napojów niskoalkoholowych;
zastosowanie: produkcja octu (używa się zazwyczaj szczepów z gatunku Acetobacter aceti).
Fermentacja mlekowa
przeprowadzana jest przez bakterie, które są typowymi auksotrofami
kwas mlekowy wytwarzają z cukrów prostych i dwucukrów, w wyniku szeregu przekształceń chemicznych; nie wykorzystują węglowodanów złożonych
w warunkach beztlenowych lub przy niskim ciśnieniu parcjalnym tlenu
dobre warunki rozwoju - mleko i materiał roślinny (tam f. mlekowa przebiega samorzutnie
zastosowanie: zakwaszanie mleka, zakiszanie paszy i warzyw
f. mlekowa właściwa - bakterie z rodzajów Streptococcus i Lactobacillus (wśród nich homofermentacyjne - fermentacja laktozy, rozwija się w mleku i heterofermentacyjne - oprócz kwasu mlekowego CO2 i kwas octowy, na poddawanym zakiszaniu materiale roślinnym); chroni produkty od zepsucia, uniemożliwiając rozwój bakterii proteolitycznych; przy zakwaszaniu należy zachowa warunki beztlenowe;
f. mlekowa rzekoma - różne gatunki bakterii, wśród nich Escherichia coli; kwas mlekowy jest jednym z wielu produktów, powstaje w małych ilościach; bakterie tej fermentacji są szkodnikami; bez zastosowania praktycznego
Fermentacja masłowa
proces beztlenowy
bakterie z rodzaju Clostridium - naturalne środowisko bytowania - gleba, a przetrwalniki też na powierzchni
substraty- nie tylko proste węglowodany, np., skrobia, celuloza, pektyny
produkty: kwas masłowy i np.: aceton, butanol, kwas octowy, CO2 - zmieniają się w zależności od warunków (głównie pH)
bakterie f. masłowej - szkodniki w mleczarstwie, przy kiszeniu pasz, warzyw; w roszarnictwie do produkcji na skalę przemysłową acetonu, butanolu i kwasu masłowego
Fermentacja propionowa
wywoływana przez bakterie propionowe
należą do rodzaju Propionibacterium,
mają kształt pałeczek,
są względnymi beztlenowcami,
nie wytwarzają przetrwalników,
mają zastosowanie przy produkcji serów dojrzewających, np. sera edamskiego (wytwarzający się kwas octowy i propionowy nadają serom charakterystyczny, nieco ostry smak, a dwutlenek węgla powoduje powstawanie dziurek w serze), produkcja witaminy B12
bakterie te towarzyszą bakteriom mlekowym w zakwasach chlebowych, a niekiedy też w kiszonkach.
Fermentacja alkoholowa
wytwarzanie przez drobnoustroje alkoholu etylowego z węglowodanów
substraty: cukry proste lub dwucukry
przeprowadzana przede wszystkim przez drożdże, które obficie występują na owocach
beztlenowa
zastosowanie: przemysł gorzelniczy, winiarski, piwowarski
surowiec poddawany fermentacji alkoholowej zaszczepia się hodowlami drożdży o dużej żywotności, tj. takimi, które zawierają nieliczne komórki stare i martwe
Fermentacja pleśniowa
produkcja kwasu cytrynowego przy zastosowaniu Aspergillus Niger
79. Udział drobnoustrojów w oczyszczaniu ścieków.
Biologiczne sposoby oczyszczania ścieków polegają głównie na utlenianiu (spalaniu na mokro). Najistotniejsze znaczenie w tym procesie odgrywają bakterie tlenowe (aerobowe). Proces oczyszczania w warunkach tlenowych polega na zatrzymaniu przez powierzchnię mikroorganizmów zanieczyszczeń organicznych, rozpuszczonych lub koloidalnych, zawartych w ściekach. Mikroorganizmy te mogą występować jako skupisko w postaci błony biologicznej lub osadu czynnego. Część zatrzymanych ze ścieków zanieczyszczeń jest utleniana, w wyniku czego powstaje woda i dwutlenek węgla, pozostała część jest asymilowana i wykorzystywana do przyrostu żywej masy mikroorganizmów. Następnie część lub całość zsyntetyzowanej substancji żywej ulega autooksydacji. Biologiczne oczyszczanie ścieków odbywa się przy udziale enzymów wydzielonych przez mikroorganizmy biorące czynny udział w procesie oczyszczania. Najważniejszymi produktami procesów utleniania są bezwodniki kwasu węglowego, azotowego i siarkowego. Ponieważ ścieki zawierają dostateczną ilość związków zasadowych, bezwodniki tych kwasów wytwarzają sole rozpuszczalne: węglany, azotany i siarczany. Jedynie część dwutlenku węgla jako gaz pozostaje w roztworze lub z niego uchodzi. Podczas biologicznego oczyszczania ścieków rozkładowi ulega 45-80% zanieczyszczeń organicznych. Pozostała ilość substancji organicznych, organicznych postaci błony biologicznej ze złóż lub osadu czynnego, dostaje się do osadników wtórnych, wtórnych następnie przerabiana jest jako osad. W oczyszczalni biologicznej sztucznej w środowisku wodnym następuje nitryfikacja azotu - utlenienie N do organicznego NO3. Przy niedostatecznym zaopatrzeniu w tlen w procesie oczyszczania może nastąpić denitryfikacja, której wynikiem jest między innymi wydalanie gazowego azotu do atmosfery. Do degradacji organicznych osadów ściekowych i stężonych organicznych ścieków przemysłowych stosuje się metodę beztlenowego rozkładu biologicznego. Metoda ta, określana jest jako fermentacja anaerobowa lub metanowa. W procesie fermentacyjnym bierze tu udział bardzo różnorodna grupa drobnoustrojów, zdolnych do życia w warunkach beztlenowych.