agresja2, Psychologia&Terapia Uzależnień


KONSPEKT ZAJĘĆ NA RADĘ PEDAGOGICZNĄ

TEMAT: Agresja - jak sobie z nią radzić?

CELE:

METODY: wykład, burza mózgów, wizualizacja.

TOK ZAJĘĆ:

1.Przedstawienie definicji agresji.

2.Prezentacja źródeł zachowań agresywnych (biologiczne, społeczne, poznawcze).

3.Ukazanie rodzajów agresji.

4.Omówienie roli wieku i płci na zachowania agresywne.

5.Zaprezentowanie wpływu postaw rodzicielskich na zachowanie dzieci.

6.Poznanie form przeciwdziałania zjawisku agresji.

7.Ewaluacja zajęć i zakończenie spotkania.

CO TO JEST AGRESJA, JAKIE SĄ ŹRÓDŁA ZACHOWAŃ AGRESYWNYCH?

Środki masowego przekazu prześcigają się wzajemnie w zamieszczaniu relacji i opisów morderstw, wojen i aktów terroru. Relacje te mogą być materiałem dowodowym świadczącym o rozmiarze krzywd, jakie ludzie potrafią wyrządzić sobie i innym. Bulwersują nas relacje opisujące akty agresji i przemocy, w których uczestniczą dzieci i to nie tylko jako ofiary, ale często jako sprawcy. Wielu z nas zastanawia się, jak można wyjaśnić takie destrukcyjne zachowania, czy można je opanować i czy jest sposób by im ewentualnie zapobiegać.

Psychologowie, którzy zajmowali się tym zagadnieniem , swoje wysiłki skoncentrowali na badaniu agresji, którą można zdefiniować -

zachowanie fizyczne lub werbalne podejmowane z zamiarem skrzywdzenia lub zniszczenia danego obiektu, istoty, przedmiotu

Źródła zachowań agresywnych:

Biologiczne:

Społeczne:

Poznawcze:

RODZAJE AGRESJI

WPŁYW WIEKU I PŁCI NA ZACHOWANIA AGRESYWNE

Agresja fizyczna i instrumentalna częściej wystepuje u dzieci młodszych /do 7 lat/

Agresja słowna i wroga u dzieci starszych , osiągających wiek szkolny.

W szkole podstawowej i średniej wyraźnie widać różnicę między chłopcami i dziewczętami; u chłopców dominuje agresja fizyczna skierowana na chłopców, a u dziewcząt - słowna, skierowana do koleżanek.

Im bardziej dzieci zbliżają się do wieku dorastania, tym różnice są mniejsze /dorastanie to okres buntu i burzy hormonalnej, który kieruje się oddzielnymi prawami/.

WPŁYW POSTAW RODZICIELSKICH NA ZACHOWANIE SIĘ DZIECI

Istnieje ścisły związek pomiędzy zachowaniem się dziecka a zachowaniami rodziców. Postawy wychowawcze mają duży wpływ na sposób funkcjonowania i zachowania się dzieci. Jeśli osoba dorosła będzie charakteryzowała się zachowaniami mało konstruktywnymi to jest duże prawdopodobieństwo, że tak właśnie będzie zachowywać się dziecko.

Nauki społeczne różnie definiują pojęcie postawy: wg.Obuchowskiego postawa to względnie trwała dyspozycja przejawiająca się w zachowaniach , których cechą są pozytywne lub negatywne stosunki do jakiegoś przedmiotu, osób, sytuacji. Wg.Sillamy postawa to ogół osobistych reakcji na jakiś określony przedmiot: zwierzę, osobę, ideę lub rzecz. Postrzegamy owe reakcje jako integralną część naszej osobowości, co upodabnia je do cech charakteru.

Wszyscy autorzy dość jednoznacznie twierdzą, że postawa, może spełniać rolę modelującą, w związku z tym, ma zasadniczy wpływ na socjalizację dzieci i młodzieży. Jest to szczególnie istotne w relacji dziecko-rodzic i uczeń-nauczyciel.

Wzrastaniu w rodzinie dysfunkcyjnej często towarzyszą postawy niekonstruktywne i niejednoznaczne, oznacza to, że w takich rodzinach interakcje dorosły-dziecko sprzyjają powstawaniu antyspołecznych zachowań. Janet G.Woititz wyróżniła kilka postaw rodzicielskich , których wpływ na socjalizację dziecka można z dużą dokładnością przewidzieć.:

Rodzic autokratyczny nie uczestniczy w życiu dziecka, kontakty z nim ograniczają się jedynie do rozkazywania i wydawania poleceń. Konsekwencje takiego postępowania to : dziecko czuje się nie szanowane a czasem wręcz odrzucone i może mieć trudności z wchodzeniem w jakiekolwiek kontakty z innymi ludźmi.

Rodzic przesadnie wymagający stawia przed dzieckiem nierealne wymagania, często przerastające siłę i możliwości rozwojowe dziecka. Konsekwencje tej postawy - dziecko nie ma czasu na zabawę, jego wolność i żywiołowość jest skutecznie tłumiona, co może wykształcić w dziecku opinię osoby mało zdolnej albo wręcz niesprawnej, nieudolnej.

Rodzic nieobecny, którego fizycznie często nie ma w domu , nie panuje nad życiem rodzinnym, skutkuje to tym, że dziecko przejmuje obowiązki domowe, staje się rodzicem dla własnego rodzeństwa, a niejednokrotnie rodzicem własnych rodziców. Cierpi na tym jego dzieciństwo.

Rodzic obiecujący pragnie uzyskać posłuszeństwo kusząc i obiecując nagrody. Na ogół ma dobre chęci w dotrzymywaniu słowa ale nigdy w pełni mu się to nie udaje. Konsekwencję tego typu postawy jest: dziecko nawet po wielu rozczarowaniach wierzy, że tym razem będzie inaczej. A jeśli nawet zacznie okazywać złość i niezadowolenie, to obiecujący rodzic zawsze zdoła się wyłgać z obietnicy przy okazji wpędzając dziecko w poczucie winy. Z czasem dziecko staje się nieufne i nie będzie w stanie domagać się czegokolwiek od siebie.

Rodzic nadopiekuńczy zawsze mówi „ ja wiem co jest dla ciebie najlepsze”dziecko na siłę jest pozbawiane decydowania, co powoduje, że czuje się uzależnione i nieudolne. Nie jest w stanie rozwijać się emocjonalnie ani uczyć na własnych błędach. W rezultacie czuje się zagubione i wpada w panikę za każdym razem, kiedy przyjdzie mu podejmować decyzję lub działać samemu.

Podstawowe błędy rodziców:

Wymienione powyżej postawy i cechy sprzyjają rozwojowi agresywnych i antyspołecznych wzorców zachowań u dzieci.

PRZECIWDZIAŁANIE ZJAWISKU AGRESJI

  1. W sferze biologicznej - zindywidualizowanie metod wychowawczych.

  2. W sferze społecznej - treningi dla rodziców i nauczycieli uczące skuteczniejszych metod komunikowania się z dziećmi.

  3. W sferze poznawczej - treningi dla dzieci zwiększające poziom empatii, rozwijające umiejętności poznawcze zmierzające do zmiany mapy świata np.: trening głośnego mówienia , jako sposób na rozwiązanie sytuacji problemowej.

EWALUACJA ZAJĘĆ /arkusz z koszem i plecakiem/.

LITERATURA:

  1. Bradshaw J.”Zrozumieć rodzinę”, W-wa 1994

  2. Danilewska J. „Agresja u dzieci- szkoła porozumienia”, W-wa 2002

  3. Dembo M.H.”Stosowana psychologia wychowawcza”,W-wa 1997

  4. Lipowska Teutsch A. „Rodzina a przemoc”, W-wa 1992

  5. Skrzypczak W.(red.) „Bezpieczna szkoła” , Łódź 2002

  6. Woititz J. „Wymarzone dzieciństwo” , W-wa 1990.

AGRESJA

-JAK SOBIE Z NIĄ RADZIĆ ?

(zajęcia dla nauczycieli i rodziców)

opracowała: mgr Agnieszka Marciniak



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
agresja, Psychologia, PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ
agresja, Psychologia, PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ
Portret psychologiczny, Studia, Psychologia, SWPS, 5 rok, Semestr 09 (zima), Profilaktyka i terapia
Narkotyki, Studia, Psychologia, SWPS, 5 rok, Semestr 09 (zima), Profilaktyka i terapia uzależnień
Skrypt Studium Terapii Uzależnień, 27. Terapia uzaleĹĽnienia od nikotyny, Psychoterapia uzależnienia
Farmakologia a terapia uzależnień, Studium Psychoterapii Uzależnień Kraków
Przychodnia terapii uzależnienia i współuzależnienia od alko, psychologia, alkoholizm
DIALOG MOTYWUJ CY, Studia, Psychologia, SWPS, 5 rok, Semestr 09 (zima), Profilaktyka i terapia uzale
strategiczno-strukturalna terapia uzależnienia wg Mellibrudy, Studium Psychoterapii Uzależnień Krakó
Transteoretyczny model zmiany, Studia, Psychologia, SWPS, 5 rok, Semestr 09 (zima), Profilaktyka i t
Nowe substancje psychoaktywne, Studia, Psychologia, SWPS, 5 rok, Semestr 09 (zima), Profilaktyka i t
uzależnienia, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
Teorie uzale nie, Studia, Psychologia, SWPS, 5 rok, Semestr 09 (zima), Profilaktyka i terapia uzależ
Skrypt Studium Terapii Uzależnień, 23. Psychoterapia współuzaleĹĽnienia, Psychoterapia współuzależ
Skrypt Studium Terapii Uzależnień, 10. Zdrowie psychiczne jako cel psychoterapii., O celach psychote
Skrypt Studium Terapii Uzależnień, Z.6 Program terapii w placĂłwce, Praktyka psychoterapii
Skrypt Studium Terapii Uzależnień, 11. Model psychoterapii uzaleĹĽnienia, Model Psychoterapii Uzależ
Portret psychologiczny, Studia, Psychologia, SWPS, 5 rok, Semestr 09 (zima), Profilaktyka i terapia

więcej podobnych podstron