Drodzy Państwo,
Posyłam w załączeniu wyniki terminu #1.
Proszę też przeczytać poniższy komentarz:
Zadanie 1 było bardzo proste, sprowadzało się do pytania: ile conajmniej potrzeba kół o średnicy 300 m (max. celowa biegunowa = 150 m), by całkowicie pokryć obszar 400x800 m. Odpowiedź: osiem, rozmieszczonych równomiernie co 200m, 100m od granicy obszaru. Taką sieć najlepiej jest pomierzyć tworząc trzy czworoboki geodezyjne, w których sa mierzone wszystkie kierunki (razem 32) i długości (razem 16). Przy 13 niewiadomych współrzędnych (po wyeliminowaniu defektu przez ustalenie jednego punktu i azymutu jednego boku) i ośmiu niewiadomych orientacyjnych mamy 27 stopni (n-u) swobody, a wiec jest to bardzo mocna sieć. Wyrównywana metodą najmniejszych kwadratów jako sieć lokalna, bez nawiązań do punktów poza podanym obszarem, przypadek parametryczny. A badanie stałości w tym przypadku najlepiej zrobić przy pomocy transformacji poszukiwawczych, a nie niwelacji!
Ciąg poligonowy jest złym pomysłem, jest konstrukcją zbyt słabą, o małej niezawodności. Każda inna konstrukcja sieci o większej liczbie obserwacji nadliczbowych dawała dodatkowe punkty. Ale najważniejsze było podanie transformacji poszukiwawczych jako sposobu identyfikacji punktów stałych w sieciach poziomych.
Pytanie 2 - wagi są odwrotnie proporcjonalne do długości ciągu, nie kwadratu i nie pierwiastka. Nieumiejętność rozwiązania tego typu zadania, jak również analogicznego zadania z terminu "0", bedzie obniżała ocenę za egzamin.
Pytanie 3 - proszę doczytać w podręczniku prof. J. Gocała i książce prof. Brysia jak wyglada i działa stosowane w pomiarach przemieszczeń wahadło odwrotne (uwaga - w obu w/w książkach jest ono całkowicie błędnie nazywane wahadłem rewersyjnym ... ale o tym mówiłem na wykładzie).
Pytanie 4 - to było zadanie z kluczem, taki test na przytomność. Podana macierz pozwala wyznaczyć jedynie obrót wokół osi z, a wiec dodatnia półoś obrotu jest pionowa i skierowana ku górze (+z), linia największego spadu jest nieokreślona (wszystkie punkty obracajacego sie obiektu zakreślają koła w płaszczyznach poziomych), a o hodograf nikt nie pytał ... Kilkanaście osób, które tak odpowiedziały, dostało maksymalną ilość punktów.
Pytanie 5 - wpierw należało, znając macierz wariancyjno-kowariancyjną, obliczyć odchylenie standardowe różnicy podanych wysokości stosując prawo przenoszenia błędów (a więc uwzględniając korelację). A potem uwzględnić odchylenie standardowe pomiaru aktualnego.
Wyznaczenie błędu funkcji niewiadomych, gdy ich macierz wariancyjno-kowariancyjna jest znana i pełna, musicie Państwo opanować, tu nie będzie taryfy ulgowej, prawo przenoszenia błędów to podstawa naszej profesji.